IPPP2/443-1291/11-2/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podatku VAT naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podatku VAT naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19 listopada 2010 r. na podstawie faktur pro forma z dnia 16 listopada 2010 r. firma S. Sp. z o.o. wystawiła Wnioskodawcy trzy faktury zaliczkowe na poczet zakupu samochodów odpowiednio:

Suma netto: 86 065,59 zł VAT 22% 18 934,44 zł.

Samochody te są dla Wnioskodawcy towarem handlowym, nabyte zostały w celu dalszej odsprzedaży.

W dniu 19 listopada 2010 r. zostały one Wnioskodawcy przekazane fizycznie wraz z kompletem kluczyków, dowodem rejestracyjnym i dokumentem ubezpieczenia. Do pełnego zadysponowania nimi brakowało tylko karty pojazdu i faktury końcowej. Dokumenty te miały być przekazane Wnioskodawcy w ciągu najbliższych tygodni na co firma S. wręczyła Wnioskodawcy specjalne oświadczenie na piśmie, wtedy miały zostać wystawione faktury końcowe i wydana karta pojazdu zamykające wyżej wymienioną transakcję.

W miesiącu otrzymania wyżej wymienionych faktur zaliczkowych, w deklaracji VAT-7 za miesiąc listopad 2010 r. Wnioskodawca wykazał VAT naliczony wynikający z tych faktur w kwocie 18 934,44 zł W wyniku transakcji zakupu i sprzedaży w miesiącu listopadzie 2010 r. w deklaracji VAT-7 powstało zobowiązanie podatkowe w wysokości 11 143,00 zł, które zostało w obowiązującym terminie wpłacone przez Wnioskodawcę na rachunek bankowy urzędu skarbowego.

W dniu 5 maja 2011 r. na podstawie pełnomocnictwa M. Sp. z o.o. udzielonego przedstawicielom Kancelarii dotyczącego odbioru i zabezpieczenia przedmiotów - samochodów osobowych Skoda Octavia - 3 sztuki o numerach rejestracyjnych: x; x; x, które były przedmiotem wyżej wymienionych faktur zaliczkowych. Zostały one (samochody 3 szt.) wydane przez Wnioskodawcę. Na tę okoliczność sporządzono protokół przejęcia i zabezpieczenia ruchomości.

W dniu 9 maja 2011 r. Sąd Okręgowy Wydział Gospodarczy nakazał pozwanemu firmie S. Sp. z o.o. zapłacić powodowi Pawłowi K., czyli Wnioskodawcy, 105 000,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 22 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty, oraz kwotę 4 933,75 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Suma ta wpływała na rachunek bankowy Wnioskodawcy w następujących terminach:

* 26 sierpnia 2011 r. 5 268,73 zł

* 9 września 2011 r. 6 621,93 zł

* 15 września 2011 r. 50 662,93 zł

* 19 września 2011 r. 120,19 zł

* 30 września 2011 r. 5 528,21 zł

* 12 października 2011 r. 545,39 zł

* 9 listopada 2011 r. 48 603,93 zł

RAZEM: 117 351,31 zł

Kwoty te w pierwszej kolejności zaspokoiły:

* koszty procesu: 4 933,75 zł w sierpniu 2011 r

* odsetki ustawowe: 334,98 zł w sierpniu 2011 r.

5 441,12 zł we wrześniu 2011 r.

203,05 zł w październiku 2011 r.

470,36 zł w listopadzie 2011 r.

* należność główną: 57 492,14 zł we wrześniu 2011 r.

342, 34 zł w październiku 2011 r.

47 165,52 zł w listopadzie 2011 r.

* zwrot zaliczki 968,05 zł w listopadzie.

W dniu 9 listopada 2011 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym postanowił zakończyć postępowanie egzekucyjne w sprawie, ponieważ całe roszczenie wynikające z tytułu wykonawczego zostało zaspokojone.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca powinien zrobić korektę podatku naliczonego z wyżej wymienionych faktur zaliczkowych.

Jeśli tak, to w którym miesiącu i na podstawie jakich dokumentów (Wnioskodawca nie posiada faktur korygujących od firmy S., gdyż na wielokrotne prośby nie uzyskał żadnej odpowiedzi).

Na podstawie jakich przepisów prawa Wnioskodawca powinien dokonać korekty podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien zrobić korektę VAT-u naliczonego z faktur zaliczkowych

Suma netto: 86 065,59 zł, VAT 22% 18 934,44 zł

w momencie zakończenia postępowania egzekucyjnego w sprawie, czyli w miesiącu listopadzie 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Elementy, jakie co najmniej powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, zostały określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia i są to:

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna - art. 29 ust. 4c ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 19 listopada 2010 r. firma S. Sp. z o.o., wystawiła Wnioskodawcy trzy faktury zaliczkowe na łączną kwotę netto 86 065,59 zł, VAT 22% 18 934,44 zł - na poczet zakupu trzech samochodów osobowych. Samochody te stanowiły dla Wnioskodawcy towar handlowy, nabyte zostały w celu dalszej odsprzedaży.

W dniu 19 listopada 2010 r. zostały one Wnioskodawcy przekazane fizycznie wraz z kompletem kluczyków, dowodem rejestracyjnym i dokumentem ubezpieczenia. Do pełnego zadysponowania nimi brakowało tylko karty pojazdu i faktury końcowej. Dokumenty te miały być przekazane Wnioskodawcy w ciągu najbliższych tygodni na co firma S. wręczyła Wnioskodawcy specjalne oświadczenie na piśmie, wtedy miały zostać wystawione faktury końcowe i wydana karta pojazdu zamykające wyżej wymienioną transakcję.

Wnioskodawca w miesiącu otrzymania wyżej wymienionych faktur zaliczkowych, w deklaracji VAT-7 za miesiąc listopad 2010 r. wykazał VAT naliczony wynikający z tych faktur w kwocie 18 934,44 zł W wyniku transakcji zakupu i sprzedaży w miesiącu listopadzie 2010 r. w deklaracji VAT-7 powstało zobowiązanie podatkowe w wysokości 11 143,00 zł, które zostało w obowiązującym terminie wpłacone przez Wnioskodawcę na rachunek bankowy urzędu skarbowego.

W dniu 5 maja 2011 r. na podstawie pełnomocnictwa M. Sp. z o.o., udzielonego przedstawicielom Kancelarii dotyczącego odbioru i zabezpieczenia przedmiotów - samochodów osobowych S - 3 sztuki o numerach rejestracyjnych: x; x; x, które były przedmiotem wyżej wymienionych faktur zaliczkowych. Przedmiotowe samochody w ilości 3 szt. zostały wydane przez Wnioskodawcę. Na tę okoliczność sporządzono protokół przejęcia i zabezpieczenia ruchomości.

W dniu 9 maja 2011 r. Sąd Okręgowy Wydział Gospodarczy nakazał pozwanemu firmie S. Sp. z o.o. zapłacić powodowi Pawłowi K., czyli Wnioskodawcy, 105 000,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 22 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty, oraz kwotę 4 933,75 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Suma ta wpływała na rachunek bankowy Wnioskodawcy w określonych terminach.

W dniu 9 listopada 2011 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym postanowił zakończyć postępowanie egzekucyjne w sprawie, ponieważ całe roszczenie wynikające z tytułu wykonawczego zostało zaspokojone.

Ustawodawca przewidział w przepisach rozporządzenia możliwość skorygowania faktur - przepis § 13 i § 14 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do treści § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 8 rozporządzenia).

W myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, iż dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, iż nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje wówczas żadnych skutków prawnych.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył trzy samochody osobowe, na które zostały przez sprzedawcę wystawione faktury VAT - zaliczkowe. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe samochody stanowiły dla Niego towar handlowy, tj. nabyte zostały w celu dalszej odsprzedaży.

Z informacji zawartych w złożonym wniosku wynika również, że Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur - zaliczkowych na poczet zakupu trzech samochodów osobowych, w deklaracji VAT - 7 za miesiąc listopad 2010 r.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają bezpośredni i bezsporny związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Ustawa wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Mając na uwadze cytowany powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony opis sprawy, należy wskazać, iż ze względu na związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem przedmiotowych samochodów.

W treści wniosku wskazano, iż założeniem Wnioskodawcy przy zakupie trzech samochodów osobowych było przeznaczone ich do dalszej odsprzedaży jako towar handlowy. Zatem miały one być wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca dokonywał odliczenia podatku VAT wynikającego z otrzymanych faktur VAT dokumentujących zaliczki dotyczące realizacji zakupu samochodów osobowych, bowiem nie przewidywał, iż omawiane pojazdy zostaną przejęte, na podstawie pełnomocnictwa M. Sp. z o.o. udzielonego przedstawicielom Kancelarii Prawnej - dotyczącego odbioru i zabezpieczenia przedmiotów - samochodów.

Powyższe oznacza, iż Wnioskodawca miał zamiar przeznaczyć samochody do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym Wnioskodawca miał prawo do obniżenia na bieżąco podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT - zaliczkowych związanych z zakupem pojazdów. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wystąpił na skutek zmiany wykorzystania nabytych przez Wnioskodawcę pojazdów tj. w momencie przejęcia, bowiem nastąpił zwrot przedmiotowych samochodów.

W związku z powyższym, firma S. Sp. z o.o. tj. sprzedawca trzech samochodów osobowych - winna do faktur pierwotnych (zaliczkowych) wystawić Wnioskodawcy faktury korygujące. W opisie omawianej sprawy wskazano też, że Wnioskodawca na podstawie wyroku Sądu otrzymał zwrot należności wynikających z wystawionych przez firmę S. Sp. z o.o. faktur VAT - zaliczkowych.

Obecnie Wnioskodawca ma wątpliwości czy powinien dokonać korekty podatku naliczonego.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Według generalnej zasady zawartej w treści art. 99 ust. 12 ustawy, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub urząd kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

Artykuł 103 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego (...).

Zgodnie z art. 86 ust. 10a ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca powinien dokonać korekty podatku naliczonego na podstawie faktur korygujących, które winien otrzymać od sprzedawcy przedmiotowych samochodów osobowych. Bowiem z analizy sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabył trzy pojazdy do działalności opodatkowanej, jednak z uwagi na fakt, iż w miesiącu maju 2011 r. nastąpił zwrot towarów Wnioskodawca zobowiązany jest dokonać korekty podatku.

Zatem Wnioskodawca po otrzymaniu faktur korygujących do faktur pierwotnych (zaliczkowych) na zakup trzech pojazdów będzie zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego za dany okres rozliczeniowy, w którym otrzyma korekty faktur.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.