IPPP2-443-129/11-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 3 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego z tytułu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego z tytułu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada Certyfikat Księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie którego, stosownie do art. 76a ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) jest uprawniona do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Z dniem 16 czerwca 2008 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej - biuro rachunkowe jako czynny podatnik VAT. Usługi jakie Wnioskodawca świadczy obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów i ksiąg rachunkowych na zlecenie / na rzecz odpowiednio osób fizycznych oraz osób prawnych. Ponadto do usług świadczonych przez biuro wchodzi:

W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczyć usług w zakresie doradztwa. W umowach na świadczenie usług, które będą zawierane z klientami w formie pisemnej, znajdować się będzie zapis o następującej treści: "Zleceniobiorca nie będzie świadczyć usług w zakresie doradztwa dla Zleceniodawcy". Planowana wartość przychodów ze sprzedaży w roku 2011 r. nie przekroczy limitu ustalonego obrotu.

W prowadzonej działalności gospodarczej sporządzanie deklaracji / informacji jest w istocie rzeczy wewnętrzną operacją programu księgowego, sprowadzającą się do wygenerowania z programu komputerowego deklaracji / informacji na podstawie wcześniej zaksięgowanych, zaewidencjonowanych (wprowadzonych) dokumentów księgowych, sporządzonych list płac, wprowadzonych rachunków dot. umów cywilnoprawnych. Opisana czynność sporządzania deklaracji ma charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że deklaracje sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych. Ich wykonywanie wymaga zatem wiedzy z zakresu księgowości i podatków, którą to wiedzę mają podmioty uprawnione do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Czynności tej nie można przypisać do czynności doradztwa, w związku z czym także nie można jej przypisać do grupowania PKWiU 74.12.3 - usługi w zakresie doradztwa podatkowego wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług ogłoszonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyżej przedstawionego stanu faktycznego prawidłowym będzie korzystanie ze zwolnienia podmiotowego, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), sprzedaży usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2011.

Zdaniem Wnioskodawcy zakres usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie kwalifikuje się do czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i w związku z tym możliwe jest korzystanie ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 113 ust. 9 ww. w powiązaniu z art. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 215, poz. 1666), gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w roku podatkowym kwoty 150.000 zł W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza świadczyć kompleksowe usługi księgowe (w tym sporządzania i podpisywanie deklaracji podatkowych) na rzecz konkretnego zleceniodawcy, które mieszczą się w PKWiU (2005) pod symbolem 69.20.2 "Usługi rachunkowo - księgowe". Klasyfikacja ta nie obejmuje usług doradztwa podatkowego, dodatkowo należy mieć na uwadze, iż o prawie podatnika do korzystania ze zwolnienia VAT, gdy świadczy usługi księgowe, decyduje nie ustawa o doradztwie podatkowym, lecz ustawa o podatku o towarów i usług oraz wydane na jej podstawie akty wykonawcze, a także normy techniczne (PKWiU). Na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących m.in. usługi w zakresie doradztwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi art. 113 ust. 9 cyt. ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Jak stanowi art. 113 ust. 10 cyt. ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 cyt. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w cyt. art. 113 ust. 14 pkt 2 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Minister Finansów w § 26 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Pod pozycją 37 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy "doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego".

Wyjaśnić należy, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. ww. rozporządzenie Ministra Finansów zostało zastąpione rozporządzeniem z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), a odpowiednikiem § 26 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. jest § 27 obecnie obowiązującego rozporządzenia. Podobnie poz. 12 załącznika do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. jest tożsama z treścią poz. 37 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj. podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa zasadnym jest odwołanie się do wykładni językowej. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradztwa" rozumieć należy:, natomiast definicja "doradzać" wskazuje, iż pojęcie to oznacza. Tak więc doradztwo to udzielenie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (w brzmieniu obowiązującym od dnia 7 sierpnia 2010 r.), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Z kolei art. 2 ust. 2 ww. ustawy o doradztwie podatkowym stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

z wyłączeniem czynności o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

Jak stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Biorąc pod uwagę ww. przepisy, stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia jedynie usług z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (a nie usług w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada certyfikat księgowy uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od 16 czerwca 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą biura rachunkowego polegającą na usługowym prowadzeniu ksiąg rachunkowych. W ramach powyższej działalności Wnioskodawca prowadzi: podatkowe książki przychodów i rozchodów, ewidencje przychodów i księgi rachunkowe na zlecenie / na rzecz odpowiednio osób fizycznych oraz osób prawnych. W ramach czynności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą nie świadczy i nie będzie świadczyć usług w zakresie doradztwa. Ponadto, w zawieranych umowach z klientami znajdować się będzie zapis "Zleceniobiorca nie będzie świadczyć usług w zakresie doradztwa dla Zleceniodawcy".

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca wskazał, iż zamierza świadczyć kompleksowe usługi księgowe na rzecz konkretnego zleceniodawcy, które mieszczą się w PKWiU (2005) pod symbolem PKWiU 69.20.2 "Usługi rachunkowo-księgowe".

W oparciu o ww. przepisy prawa, w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę (z którego wynika, iż nie wykonuje czynności z zakresu doradztwa podatkowego, a jedynie świadczy usługi polegające na usługowym prowadzeniu ksiąg rachunkowych) stwierdzić należy, iż może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.