IPPP2/443-1244/10/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2010 r. (data wpływu 22 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 15 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydanego w ramach akcji promocyjnej posiłku oraz ustalenia czy podstawą opodatkowania miałaby być wartość netto zużytych surowców do przygotowania posiłków - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydanego w ramach akcji promocyjnej posiłku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 15 marca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 lutego 2011 r. znak: IBPP1/443-1244/10/BM, IBPP1/443-1245/10/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. prowadzi działalność w zakresie handlu paliwami (stacja benzynowa) oraz działalności gastronomicznej (restauracja) i jest czynnym podatnikiem VAT. W październiku 2009 r. podjęta została uchwała w sprawie zezwolenia/sposobu prowadzenia sprzedaży promocyjnej paliw. Po zatankowaniu jednorazowo minimum 200 litrów paliwa klientowi (kierowcy samochodu) przysługuje bon upoważniający do skorzystania z darmowego posiłku na kwotę 12 zł brutto w restauracji należącej do spółki i usytuowanej w tej samej nieruchomości w R. Promocja ma na celu zachęcenie klientów z dużymi samochodami do tankowania na stacji paliw spółki, co jest konieczne dla zwiększenia sprzedaży i wypracowania dodatnich wyników na tym rodzaju działalności. Ważność bonu została określona na 14 dni. Na stacji paliw prowadzona jest ewidencja bonów wydanych. Ewidencja ta zawiera następujące dane:

* data sprzedaży,

* numer dowodu sprzedaży (paragon/faktura VAT),

* rodzaj oraz ilość litrów sprzedanego paliwa,

* wartość sprzedaży brutto/netto,

* numer rejestracyjny tankującego pojazdu,

* numer wydanego bonu,

* podpis kasjera.

Realizacja bonu (konsumpcja obiadu w restauracji) poprzedzona jest zarejestrowaniem czynności wydania obiadu w prowadzonej przez restaurację "ewidencji bonów zrealizowanych". Wzór tej ewidencji zawiera następujące dane:

* numer zrealizowanego bonu,

* data realizacji bonu,

* podpis kelnera.

Posiłek jest przygotowany wyłącznie dla celów tej promocji, w formie zestawu, bez możliwości modyfikacji jego składników.

Kosztem zużytych surowców dla celu przygotowania obiadu na cele promocyjne, obciążane są comiesięcznie koszty handlowe (podatkowe) stacji benzynowej z uwagi na marketingowy charakter tego przedsięwzięcia.

Spółka jest w stanie oddzielić koszty zużytych surowców wykorzystywanych do przygotowania posiłków w ramach akcji promocyjnej od pozostałych kosztów działalności. Wydzielonymi w ten sposób kosztami Spółka, comiesięcznie, obciąża koszty handlowe (podatkowe) stacji benzynowej.

Zgodnie z art. 86 Ustawy o podatku od towarów i usług Spółce przysługuje w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z przygotowaniem ww. posiłków w restauracji.

Ponoszone ww. wydatki związane są wyłącznie z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

Spółka prowadzi działalność gastronomiczną sklasyfikowaną na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolem PKWiU 55.30.11 "Usługi gastronomiczne w restauracjach", zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.- Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm., wg stanu obowiązującego dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r.

Natomiast, zgodnie z obowiązującą dla celów podatku VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), działalność gastronomiczna prowadzona przez Spółkę jest sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 56.10.11.0.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 8 marca 2011 r.):

Zdaniem Spółki, nieodpłatne przekazanie klientowi w ramach akcji promocyjnej posiłku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zorganizowana "akcja promocyjna" jest ściśle związana z prowadzoną działalnością Spółki, więc przekazanie nieodpłatnie obiadu klientowi nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (art. 7 i art. 8 Ustawy).

Zgodnie z brzmieniem artykułu 7 i 8 Ustawy tylko przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części stanowiłoby odpłatną dostawę towarów/odpłatne świadczenie usług z konsekwencjami naliczenia i odprowadzenia podatku VAT należnego.

Spółka, prowadząc akcję promocyjną sprzedaży paliw, oferuje bony upoważniające do konsumpcji obiadu we własnej restauracji, tym samym przyczynia się do zwiększania sprzedaży oraz do wypracowania dodatnich wyników dla tych rodzajów działalności. Promocja ta zachęca klientów posiadających duże samochody do tankowania na stacji paliw, jak również, pośrednio, zwiększa grono klientów korzystających z usług gastronomicznych w nowo otwartej restauracji.

Wydanie i realizacja bonów są zatem związane z przedmiotem działalności oraz nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Spółki, jeśliby przedmiotowe posiłki wydane w ramach ściśle związanej z prowadzonym przedsiębiorstwem akcji promocyjnej, zorganizowanej w celu zwiększenia sprzedaży, zachęcenia klientów do zwiększenia zakupów na stacji paliw/korzystania z usług restauracji oraz w celu wypracowania dodatnich wyników na tych rodzajach działalności, podlegały opodatkowaniu, wówczas podstawę opodatkowania stanowiłaby wartość netto zużytych surowców.

Zgodnie z art. 29 ust. 12 Ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia nieodpłatnych usług na cele nie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 8 ust. 2 Ustawy, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Spółka wydanym posiłkiem nie świadczy jednak nieodpłatnych usług na cele nie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Zorganizowana "akcja promocyjna" jest ściśle związana z prowadzoną, działalnością Spółki, więc przekazanie nieodpłatne obiadu klientowi nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z brzmieniem art. 7 i 8 Ustawy tylko przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub części, stanowiłoby odpłatną dostawę towarów/odpłatne świadczenie usług z konsekwencjami naliczenia i odprowadzenia podatku VAT należnego. Spółka nie przekazywała na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 13 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powołanego ww. art. 8 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka z o.o. prowadzi działalność w zakresie handlu paliwami (stacja benzynowa) oraz działalności gastronomicznej (restauracja). W październiku 2000 r. podjęta została uchwała w sprawie zezwolenia/sposobu prowadzenia sprzedaży promocyjnej paliw. Po zatankowaniu jednorazowo minimum 200 litrów paliwa klientowi (kierowcy samochodu) przysługuje bon upoważniający do skorzystania z darmowego posiłku na kwotę 12 zł brutto w restauracji należącej do spółki i usytuowanej w tej samej nieruchomości w R. Promocja ma na celu zachęcenie klientów z dużymi samochodami do tankowania na stacji paliw spółki, co jest konieczne dla zwiększenia sprzedaży i wypracowania dodatnich wyników na tym rodzaju działalności. Ważność bonu została określona na 14 dni. Na stacji paliw prowadzona jest ewidencja bonów wydanych. Realizacja bonu (konsumpcja obiadu w restauracji) poprzedzona jest zarejestrowaniem czynności wydania obiadu w prowadzonej przez restaurację "ewidencji bonów zrealizowanych".

Posiłek jest przygotowany wyłącznie dla celów tej promocji, w formie zestawu, bez możliwości modyfikacji jego składników.

Kosztem zużytych surowców dla celu przygotowania obiadu na cele promocyjne, obciążane są comiesięcznie koszty handlowe (podatkowe) stacji benzynowej z uwagi na marketingowy charakter tego przedsięwzięcia.

Spółka jest w stanie oddzielić koszty zużytych surowców wykorzystywanych do przygotowania posiłków w ramach akcji promocyjnej od pozostałych kosztów działalności. Wydzielonymi w ten sposób kosztami Spółka, comiesięcznie, obciąża koszty handlowe (podatkowe) stacji benzynowej.

Zgodnie z art. 86 Ustawy o podatku od towarów i usług Spółce przysługuje w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z przygotowaniem ww. posiłków w restauracji.

Ponoszone ww. wydatki związane są wyłącznie z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

Spółka prowadzi działalność gastronomiczną sklasyfikowaną na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolem PKWiU 55.30.11 "Usługi gastronomiczne w restauracjach", zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.- Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm., wg stanu obowiązującego dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności w zakresie prowadzenia stacji benzynowej oraz usytuowanej w tej samej nieruchomości restauracji, organizuje akcję promocyjną w ramach której klient otrzymuje bon upoważniający do skorzystania z darmowego posiłku na kwotę 12 zł brutto w restauracji należącej do spółki w po zatankowaniu minimum 200 litrów paliwa na stacji benzynowej Wnioskodawcy. Promocja ma na celu zachęcenie klientów do tankowania na stacji paliw spółki, co jest konieczne dla zwiększenia sprzedaży i wypracowania dodatnich wyników na tym rodzaju działalności.

Analiza powołanych wyżej przepisów oraz treść złożonego wniosku wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie, mamy do czynienia ze świadczeniem usług, które jest związane z prowadzeniem przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, a czynione jest w celu reklamy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i pozyskania klientów.

Powyższe usługi polegające na przekazaniu przez Wnioskodawcę posiłków w ramach akcji promocyjnej de facto służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, bowiem w głównej mierze służą korzyściom gospodarczym Wnioskodawcy (poprzez reklamę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i pozyskanie klientów).

Zatem należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę usługi gastronomicznej, jest związane z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem, w związku z czym nie może być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że w związku z uznaniem, iż nieodpłatne przekazanie klientowi w ramach akcji promocyjnej posiłku nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to wydanie interpretacji w zakresie pyt. nr 2 dotyczącego kwestii ustalenia czy podstawą opodatkowania miałaby być wartość netto zużytych surowców do przygotowania posiłku jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47. ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.