IPPP2/443-124/09-4/IK - Moment powstania obowiązku podatkowego w związku z umową składu lub umową najmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu 5 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia powstania momentu obowiązku podatkowego dot. czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów najmu i umów o podobnym charakterze - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia powstania momentu obowiązku podatkowego dot. czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów najmu i umów o podobnym charakterze.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (przyjmujący lub wynajmujący) zawiera z innym przedsiębiorcą (składający lub najemca) umowę, której przedmiotem jest składowanie zamrożonych produktów. W ramach umowy nazwanej umową składu lub umową najmu (przykładowe umowy w załączeniu), podmiot składający zobowiązał się dostarczać własnym transportem i na własny koszt towary do przyjmującego, przyjmujący zaś zobowiązuje się do przechowywania dostarczonych towarów w odpowiednich warunkach.

W umowie zawartej pomiędzy ww. podmiotami zaznaczono, że przyjęcia towaru będą realizowane przez przyjmującego w dni robocze w określonych godzinach. Wyjątkiem od tej zasady jest wykonywanie usług na wniosek składającego, po uprzednim zarezerwowaniu brygady przeładunkowej i poniesieniu dodatkowych kosztów. Strony postanowiły, że na fakturach wystawianych przez podmiot świadczący usługę składu (nazwaną w umowie także usługą chłodniczą) będą wyszczególnione m.in. następujące pozycje:

Obowiązkiem składającego wg zawartej umowy jest wypłacenie należności przyjmującemu w terminie płatności liczonym od daty wystawienia faktury przelewem na konto wskazane na fakturze. Podmioty postanowiły, że rozliczenie odbywać się będzie w okresach miesięcznych bezpośrednio po zakończeniu każdego miesiąca, zakładając że fakturę kończącą usługę należy uregulować przed odbiorem ostatniej partii towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z zawartymi umowami, nazwanymi umową składu lub umową najmu, pojawia się pytanie o moment powstania obowiązku podatkowego dla wykonywanych czynności, w szczególności czy jest to moment określany dla każdej z czynności odrębnie, czy też wszystkie czynności wykonywane na podstawie zawartych umów winny być opodatkowane w momencie właściwym dla umowy najmu i umów o podobnym charakterze, tekst jedn. w dacie upływu terminu płatności wskazanego na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy: generalną zasadą obowiązującą w opodatkowaniu VAT jest powstawanie obowiązku podatkowego w momencie wydania towaru lub wykonania usługi. Jest to najbardziej ogólna i powszechna zasada. Zasada ta oznacza również, że jeśli dla danego zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego, podatnik nie jest w stanie "dopasować" innej, szczególnej reguły, musi zastosować właśnie tę ogólną zasadę i rozpoznać obowiązek podatkowy w momencie wydania towaru lub wykonania usługi. Z drugiej strony, wielość szczególnych reguł (wyjątków) oznacza, że ta podstawowa zasada u niektórych podatników w ogóle się nie pojawia. Jeden z tych wyjątków, określony w ust. 4, jest na tyle istotny, że w praktyce gospodarczej to on najczęściej tworzy ogólną zasadę dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego. Chodzi tu o sytuację, gdy dostawa towarów bądź świadczenie usługi powinny być potwierdzone fakturą. Zgodnie bowiem z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, praktycznie każda czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wykonywana dla osoby innej, niż osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej powinna być potwierdzona takim właśnie dokumentem. Wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż siódmego dnia od daty wydania towaru lub wykonania usługi. W art. 19 ust. 13 ustawy o VAT określono moment powstania obowiązku podatkowego w stosunku do wybranych usług i dostaw towarów. Jest to katalog usług i towarów, których świadczenie lub dostawa powinna - wolą ustawodawcy - korzystać ze szczególnych zasad powstawania obowiązku podatkowego. Taki szczególny moment dotyczy m.in. usług najmu i usług o podobnym do niego charakterze. Ustawodawca milczy w kwestii ustalenia momentu obowiązku podatkowego w sytuacji gdy usługa ma charakter mieszany tekst jedn. obok czynności składu (umowy o podobnym charakterze do umowy najmu) pojawiają się dodatkowe czynności towarzyszące usłudze zasadniczej, takie jak: przeładunek i załadunek towarów, inwentaryzacja towarów, przygotowanie do wysyłki, zamrażanie, domrażanie, etykietowanie, foliowanie, opłata za dyspozycyjność i inne, wynikające z zawartej umowy. Wolą stron umowy było ustalenie wynagrodzenia za czynności dodatkowe jako wynagrodzenie nie wchodzące w skład czynszu i taki sposób zafakturowania jest przyjęty przez obie strony umowy.

Prezentujemy pogląd, że istnieje możliwość rozliczania wszystkich usług świadczonych okresowo, a związanych ze składowaniem łącznie z usługami składowania/najmu, czyli w chwili upływu terminu płatności wykazanego na fakturze. Należy zauważyć, że opodatkowanie innych usług towarzyszących tej usłudze w terminie płatności stanowi uporządkowanie i ujednolicenie rozliczenia podatku należnego od takich usług, które przy swojej różnorodności mogą budzić kontrowersje, co do poprawnego ustalenia momentu powstania obowiązku.

W związku z powyższym w ocenie Spółki wszystkie czynności wykonywane w ramach umowy składowania lub umowy najmu łącznie z czynszem za składowanie powinny być rozliczane w terminie płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawca Spółka (przyjmujący lub wynajmujący) zawiera z innym przedsiębiorcą (składający lub najemca) umowę, której przedmiotem jest składowanie zamrożonych produktów. W ramach umowy (umowa składu lub najmu), podmiot składający zobowiązał się dostarczać własnym transportem i na własny koszt towary do przyjmującego, przyjmujący zaś zobowiązuje się do przechowywania dostarczonych towarów w odpowiednich warunkach. Strony postanowiły, że na fakturach wystawianych przez podmiot świadczący usługę składu będą wyszczególnione m.in. koszty składowania dostarczonych produktów, przeładunek i załadunki towarów z wyróżnieniem kosztów za poszczególne rodzaje przechowywanych przedmiotów, koszty sortowania, koszty przygotowania do zamrożenia lub wysyłki oraz koszt obróbki termicznej (koszt zamrażania) i inne.

W świetle powyższego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, iż ponieważ z umowy będzie jednoznacznie wynikało, iż kwota wykazana na fakturze jest ceną za wykonaną usługę (usługa składu lub najmu), w skład której wchodzą koszty składowania dostarczonych produktów, przeładunek i załadunki towarów z wyróżnieniem kosztów za poszczególne rodzaje przechowywanych przedmiotów, koszty sortowania, koszty przygotowania do zamrożenia lub wysyłki oraz koszt obróbki termicznej (koszt zamrażania) i inne, to należy powyższe rozpatrywać w kategorii świadczenia łącznego. Tym samym moment powstania obowiązku podatkowego dla usług świadczonych okresowo, a związanych ze składowaniem/najmem będzie taki sam, jak w przypadku świadczenia samych usług składu lub najmu, tekst jedn. powstanie zgodnie z przepisem art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, że tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny załączonych przez Spółkę do wniosku dowodów w tym umów. Załączniki mają jedynie charakter posiłkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.