IPPP2/443-1239/12-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem samochodu osobowego - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie kompleksowego zarządzania centrami handlowymi obejmującą między innymi wynajem powierzchni handlowej w centrach.

Centra skupiają zarówno duże jednostki handlowe, jak i galerie handlowe z 50-70 sklepami detalicznymi, punktami usługowymi i gastronomicznymi, obejmującymi szeroką gamę produktów.

W ramach usług świadczonych na podstawie umów najmu Spółka podejmuje również na rzecz Najemców różnego rodzaju kompleksowe działania reklamowe i promocyjne mające na celu wzrost wolumenu sprzedaży ogółu jednostek handlowych zlokalizowanych na terenie poszczególnych Centrów.

W większości przypadków działania promocyjne podejmowane przez Spółkę ukierunkowane są na promocję oferty handlowej i zwiększenie sprzedaży ogółu Najemców, jedynie w określonych sytuacjach akcje reklamowe są skoncentrowane na promocji wybranych produktów w sprzedaży, których specjalizują się wybrane jednostki handlowe (np.: produkty komputerowe, produkty ogrodnicze). Omawiane działania promocyjne i marketingowe, podejmowane są w interesie Najemców, polegają między innymi na organizowaniu, sezonowych akcji promocyjnych, imprez sportowych oraz konkursów i loterii promocyjnych.

W trakcie organizowanych imprez, pomiędzy poszczególnymi blokami programowymi, przedstawiane są informacje o aktualnej ofercie handlowej podmiotów działających na terenie Centrów, ukierunkowane na zwiększenie wolumenu ich sprzedaży. Należy, zatem uznać, iż poprzez powyższe działania Spółka świadczy na rzecz kontrahentów usługi marketingowe działając w identycznym charakterze, jak agencja reklamowa.

W ramach akcji promocyjnych organizowanych przez Spółkę, jako element usług świadczonych na rzecz Najemców, dokonywane są wydania towarów, np.: nagród w organizowanych konkursach i loteriach czy też drobnych upominków rozdawanych w trakcie akcji promocyjnych. W pojedynczych przypadkach przekazywane towary mogą przybrać również postać kosztownych nagród w tym samochodów osobowych.

W powyższym kontekście Spółka pragnie zaznaczyć, że Spółka samodzielnie nabywa samochody osobowe, które są później przekazywane uczestnikom loterii promocyjnych organizowanych na podstawie zezwolenia, Spółka nigdy nie używa samochodów tych na własne potrzeby.

Organizacja wskazanych działań promocyjnych może być również zlecana przez Spółkę wyspecjalizowanym firmom zajmującym się świadczeniem usług promocyjnych (inne Agencje reklamowe). Co do zasady, w takim przypadku Agencje reklamowe same nabywają i wydają w ramach akcji promocyjnej towary lub usługi bezpośrednio potencjalnym klientom Nabywców.

Niemniej jednak w przypadku samochodów osobowych, pomimo iż akcja promocyjna organizowana jest przez Agencję reklamową Spółka samodzielnie nabywa wspomniane samochody przekazywane później laureatom loterii promocyjnych.

Dodatkowo zgodnie z zawartymi umowami najmu, wynagrodzenie Spółki w zamian za podejmowane na rzecz Najemców Centrów kompleksowe działania reklamowe i promocyjne kalkulowane jest w sposób ryczałtowy, co do zasady w oparciu o kryterium zajmowanej przez najemców powierzchni. Powyższe wynagrodzenie uiszczane jest przez najemców w terminach miesięcznych, dodatkowo do czynszu należnego za najem. W praktyce zasila ono ogólny fundusz reklamowy i wynika z konieczności organizowania - zgodnie ze specyfiką działalności w omawianych centrach - wspomnianych akcji promocyjnych ukierunkowanych na zwiększenie sprzedaży ogółu Najemców.

Z powyższego funduszu (gromadzącego środki stanowiące należne Spółce wynagrodzenie za usługi marketingowe) finansowana jest całość kosztów związanych z działaniami promocyjnymi na rzecz Najemców, w tym również wartość towarów nabytych i następnie przekazywanych przez Spółkę potencjalnym klientom Najemców uczestniczących w akcjach promocyjnych, czy też konkursach.

Dodatkowo Spółka uzyskała indywidualną interpretację z dnia 29 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPP1-443-864/11-2/BS) potwierdzającą, że działając jako agencja reklamowa w wyżej opisanym stanie faktycznym, Spółka dokonując wydań towarów bez wynagrodzenia klientom swoich kontrahentów (Najemców), w ramach zorganizowanych akcji marketingowych, działa w imieniu tych kontrahentów. Koszty zorganizowanej akcji marketingowej w całości uwzględnione są w kalkulacji ceny za wykonanie usług marketingowych należnej od Zleceniodawców. Spółka podejmując powyższe czynności działa w imieniu i na rzecz podmiotów, dla których świadczy kompleksowe usługi marketingowe. W konsekwencji Minister Finansów uznał, że w sytuacji opisanej we wniosku przekazanie przedmiotowych towarów klientom kontrahentów Spółki w ramach zorganizowanej akcji marketingowej nie stanowi dla Spółki odrębnej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Zatem Spółka nie ma obowiązku naliczania podatku VAT należnego z tytułu wydań towarów bez wynagrodzenia, jeżeli czynności te wykonywane są w związku ze świadczeniem usług na rzecz Najemców, których koszt wliczany jest do podstawy opodatkowania (dla celów VAT) świadczonej usługi. W przyszłości Spółka nie wyklucza również organizacji takich loterii promocyjnych, czy też konkursów, których przedmiotem będzie przekazanie samochodu osobowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w przedstawionym stanie faktycznym posiada pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych przekazywanych następnie w wyniku organizowanych loterii promocyjnych, czy też konkursu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej: Ustawa, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi. o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami.

Zgodnie z art. 3 Ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010.247.1652) dalej: Ustawa zmieniająca, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju:

wielozadaniowy, van;

Zdaniem Spółki, w wyniku akcji promocyjnej Spółka dokonuje przeniesienia własności nabytych przez nią samochodów osobowych. Tak, więc Spółka przenosi własność samochodu, na klienta kontrahenta a więc osobę, która jest laureatem konkursu bądź akcji promocyjnej. Wynagrodzenie Spółki stanowi przy tym zapłata za usługę organizacji akcji promocyjnej czy też loterii. Zdaniem Spółki, w takich okolicznościach przeniesienie własności samochodu nie następuje bez wynagrodzenia, gdyż wynagrodzeniem Spółki jest cena uzyskiwana za usługę promocyjną, która swym zakresem obejmuje przekazanie samochodu. Wynagrodzenie za samochód płaci, więc podmiot zamawiający usługę reklamowo-promocyjną w tym przypadku Najemca. Sytuacja ta różni się od sprzedaży, jednakże z ekonomicznego punktu widzenia jej skutki są bardzo zbliżone do sprzedaży, gdyż skarżąca przenosi własność samochodu i otrzymuje w zamian ekwiwalent w postaci wynagrodzenia za usługę, w ramach której dochodzi do przeniesienia własności samochodu. Dlatego też w omawianym stanie faktycznym spółka, przyjmując zlecenie wykonania usługi promocyjnej, zobowiązuje się dostarczyć za wynagrodzeniem samochód osobie, która na podstawie regulaminu okaże się laureatem konkursu, czy też akcji promocyjnej. Nie ma przy tym znaczenia, że wskazanie ostatecznego odbiorcy samochodu następuje w sposób pośredni przez określenie warunków akcji promocyjnej. czy też konkursu. W sytuacji przedstawionej przez Spółkę następuje ostateczna konsumpcja towaru. Jeżeli usługa reklamowo - promocyjna, w ramach, której następuje ta konsumpcja, jest opodatkowana, to rozważana sytuacja powinna być traktowana na równi ze sprzedażą, także przez zastosowanie do niej art. 3 ust. 2 pkt 7a ustawy zmieniającej.

Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28.06.201 (sygn. I FSK 1014/10) stwierdził, iż "norma art. 86 ust. 4 pkt 7 u.p.t.u. stanowi, że przepis ust. 3 art. 86 u.p.t.u. - ograniczający podatek naliczony z tytułu nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

Zdaniem Sądu pierwszej instancji wyłączenie to wskazuje, że ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wprowadzone przepisem art. 86 ust. 3 u.p.t.u. nie ma zastosowania w sytuacji, gdy samochody stanowią towar handlowy i przeznaczone są do sprzedaży. W ocenie Sądu, intencją ustawodawcy wprowadzającego ograniczenie zawarte w art. 86 ust. 3 u.p.t.u. było uniemożliwienie odliczenia podatku naliczonego podatnikom wykorzystującym samochody na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą, o czym świadczą wyłączenia tego ograniczenia zawarte w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a i b)u.p.t.u.

Z tych powodów Sąd ten zajął stanowisko, że w przypadku podatników którzy przeznaczają samochody na nagrody w loteriach stanowiących cześć kompleksowej usługi reklamowej, którą podatnik świadczy odpłatnie, możliwe jest zastosowanie przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a u.p.t.u. pod warunkiem, że usługa ta jest opodatkowana przez podatnika podatkiem należnym.

Stanowisko to należy uznać za trafne, a tym samym niezasadny jest zarzut skargi kasacyjnej podnoszący naruszenie art. 86 ust. 4 pkt 7 u.p.t.u., poprzez przyjęcie, że nabycie samochodów osobowych, które przeznaczone są na nagrody w loteriach stanowiących część kompleksowej usługi reklamowej, pozwała na odliczenie całego podatku naliczonego z tytułu nabycia tych pojazdów.

Dokonując wykładni prawa, w szczególności regulującego materię podatku od towarów i usług, należy kierować się nie tylko samym brzmieniem interpretowanego przepisu, poprzestając na wykładni gramatycznej, lecz uwzględniać również należy inne rodzaje wykładni, w tym wykładnię celowościową, uwzględniającą ekonomiczne znaczenie interpretowanej normy.

Zgodzić się bowiem należy z Sądem pierwszej instancji, że celem art. 86 ust. 3 u.p.t.u. jest zapobieżenie odliczania całego podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów (pojazdów). których rodzaj (funkcjonalność) nie determinuje konieczności wykorzystywania ich jedynie w działalności gospodarczej podatnika, umożliwiając również ich wykorzystywanie poza tą działalnością. Stąd też - abstrahując w tym miejscu od konsekwencji wynikających z wyroku TSUE z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora sp. z o.o. - w art. 86 ust. 4 u.p.t.u. określono wyłączenia z tego ograniczenia, poprzez określenie pojazdów, których cechy funkcjonalne wskazują na ich przeznaczenie do działalności gospodarczej (pkt 1-6) lub poprzez określenie rodzajów działalności wskazujących, że nabyte samochody (pojazdy) mają w całości służyć tej działalności podatnika (pkt 7 lit. a i b).

Użyty zatem w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr Są, poz. 535 z późn. zm.) termin "odprzedaż" obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane samochody (pojazdy), o jakich mowa w art. 36 ust. 3 ustawy są - jako towary handlowe - przeznaczone do ich dalszego zbycia.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia takich samochodów (pojazdów) przez podatników, których przedmiotem działalności jest szeroko pojęte ich zbywanie jako towarów handlowych, nie jest zatem ograniczona normą art. 86 ust. 3 u.p.t.u., a jedynie zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 u.p.t.u., czyli zakresem związku ich nabycia z wykorzystaniem ich w działalności opodatkowanej.

Nieuzasadnionym ekonomicznie byłoby bowiem różnicowanie - w zakresie prawa odliczenia podatku naliczonego - sytuacji prawnej podatników, którzy prowadzą działalność gospodarczą polegającą na nabywaniu samochodów określonych w art. 86 ust. 3 u.p.t.u. w celu ich odprzedaży oraz podatników, których przedmiotem działalności jest nabywanie tych pojazdów w celu realizacji innych form ich zbycia.

Bezpodstawnym zatem byłoby pozbawianie Spółki w niniejszej sprawie pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywania przez nią samochodów osobowych, które jako towary o charakterze obrotowym (handlowym), przeznaczone są do zbycia w ramach wykonywanych przez podatnika opodatkowanych czynności usługowych.

Podsumowując, zdaniem Spółki, zarówno w opisanym stanie faktycznym Spółka posiada pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną wartość podatku naliczonego wynikającą z nabycia samochodu osobowego, innymi słowy Spółka będzie miała prawo odliczenia 100% podatku VAT od faktur dokumentujących nabycie samochodów osobowych, które to następnie zostaną wydane w ramach loterii promocyjnej bądź w konkursie, gdyż samochody te wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych jakimi są usługi związane z organizacją akcji marketingowych na rzecz Najemców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem określonych kategorii samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jak wynika z powołanych uregulowań zasadą jest, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, tj. w przypadkach gdy nabywane ww. samochody i pojazdy są odsprzedawane jako przedmiot działalności podatnika.

Użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich odprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Zatem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży. Ustawodawca wiąże konkretne samochody osobowe - w przypadku, których przysługuje odliczenie podatku naliczonego - z ich odprzedażą przez podmiot. W konsekwencji nie ma znaczenia, że podatnik prowadzi działalność w przedmiocie handlu samochodami. Istotne jest to, iż przepis stanowi o nabywanym przez podatnika samochodzie, ustawodawca koncentruje się na przedmiocie, a nie podmiocie. Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, nie może mieć więc zastosowania do sytuacji, gdy nabywane samochody są wykorzystywane przede wszystkim do celów innych niż odprzedaż.

Należy zauważyć, że "odsprzedaż" stanowi pojęcie szerokie, polegające na każdej formie przeniesienia własności samochodu na nabywcę pod jakimkolwiek tytułem prawnym. Znaczenia tego słowa nie można utożsamiać jedynie z dalszą odsprzedażą sensu stricte, lecz należy je również odnieść do każdego przeniesienia prawa do dysponowania samochodem jak właściciel, niezależnie od tego, czy podatnik dokonuje sprzedaży tego pojazdu czy też przekazuje go w akcji marketingowej jako nagrodę dla laureatów konkursów.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka podejmuje na rzecz Najemców różnego rodzaju kompleksowe działania reklamowe i promocyjne mające na celu wzrost wolumenu sprzedaży ogółu jednostek handlowych zlokalizowanych na terenie poszczególnych Centrów. Omawiane działania promocyjne i marketingowe, polegają między innymi na organizowaniu sezonowych akcji promocyjnych, imprez sportowych oraz konkursów i loterii promocyjnych.

W ramach akcji promocyjnych organizowanych przez Spółkę, jako element usług świadczonych na rzecz Najemców, dokonywane są wydania towarów jako nagrody. W pojedynczych przypadkach przekazywanymi towarami mogą być samochody osobowe. W przypadku samochodów osobowych, pomimo iż akcja promocyjna organizowana jest przez Agencję reklamową Spółka samodzielnie nabywa wspomniane samochody przekazywane później laureatom loterii promocyjnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z możliwością odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktury dokumentującej nabycie samochodu osobowego.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opisane we wniosku zdarzenie przyszłe należy uznać, iż została spełniona przesłanka zawarta w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej. W konsekwencji ww. przepis może mieć więc zastosowanie do sytuacji, gdy nabywane samochody i pojazdy są wykorzystywane jako nagrody w akcjach marketingowych. Zatem, jeżeli konkretne pojazdy zostały nabyte do wykorzystania ich na potrzeby przeznaczenia ich jako nagrody w konkursach, loteriach to z tytułu ich nabycia podatnikowi przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w przypadku zakupu samochodów osobowych w celu realizacji kompleksowej usługi reklamowej, tj. organizacji konkursu w ramach której dojdzie m.in. do wydania samochodów osobowych laureatom konkursu, Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup tego pojazdu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.