IPPP2/443-1199/08-7/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) oraz uzupełnionego pismem z dnia 2 października 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążenia kwotą podatku VAT nabywcy z tytułu ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążenia kwotą podatku VAT nabywcy z tytułu ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego. Wezwaniem z dnia 22 września 2008 r. doręczonym 1 października 2008 r. zobowiązano Stronę do uzupełnienia opisu Wniosku o własne stanowisko w sprawie oraz przedstawienie pytania adekwatnego do opisu stanu faktycznego.

Stosowne uzupełnienie strona doręczyła 6 października 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca po przejściu na emeryturę w 2002 r. oczekiwał na zapowiedziane na 2003 r. zakończenie budowy - przez Sp. gdzie przydzielono małe lokatorskie mieszkanie.

W związku z tym, z posiadanych oszczędności Wnioskodawca zakupił miejsce postojowe w podziemnym garażu w tym domu, w oparciu o umowę ze Sp. i firmą, która jako wierzyciel Sp. otrzymała w ramach spłaty długu na własność szereg mieszkań i miejsc garażowych w budynku. Zgodnie z umową wnioskodawca miał dokonać zapłaty za miejsce w garażu na rzecz X w wysokości 27000 zł w trzech ratach po 9 000 zł. Umowa została podpisana 28 sierpnia 2003 r. Pierwsze dwie raty zostały wpłacone przez Wnioskodawcę X 28 sierpnia 2003 r. i 1 grudnia 2003 r. tj. przed wejściem w życie ustawy o VAT z 2004 r. Ostatnia wpłata miała być dokonana w terminie trzech dni od uzyskania zezwolenia na użytkowanie miejsca postojowego, co było przewidziane do końca 2003 r. Mieszkanie lokatorskie Wnioskodawca otrzymał z prawie trzy letnim opóźnieniem w końcu 2005 r., a miejsce garażowe nie zostało oddane do dziś. Pismem z dnia 2 lipca 2008 r. Sp. powiadomiła o oddaniu do użytku poziomu garażowego z Wnioskodawcy miejscem postojowym. Administrator budynku zabronił jego użytkowania do czasu wykończenia niezbędnych instalacji-co ma nastąpić najwcześniej w sierpniu 2008 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty 1 marca 2008 r. na rzecz X - trzeciej i ostatniej raty w kwocie 9 000 zł w dniu 25. 02.2008 r. Do dziś jak pisze Wnioskodawca nie udostępniono należnego miejsca garażowego (co było warunkiem zapłaty trzeciej ostatniej raty należności). Wnioskodawca od kilku miesięcy jest monitowany przez członka zarządu X o zapłatę na konto X 22% stawki VAT od wpłaconej sumy 27.000 zł.

Wezwanie skutecznie doręczono dnia 1 października 2008 r.

Pismem z dnia 22 września 2008 r. wezwano Stronę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku o własne stanowisko w sprawie oraz przedstawienie pytania adekwatnego do opisu stanu faktycznego.

Wnioskodawca pismem z dnia 2 października 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.) uzupełnił wniosek poprzez wskazanie: pytania i własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy VAT od ostatniej raty za miejsce postojowe obciąża w opisanej sytuacji nabywcę czy X (sprzedawca).

Zdaniem wnioskodawcy: w świetle obowiązujących przepisów Wnioskodawca nie jest w ogóle zobowiązany z tytułu ww. umowy do zapłaty podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku stanowisko wnioskodawcy przedstawiono: W przedstawionym stanie faktycznym podatek VAT zawarty jest w ostatniej racie za miejsce postojowe, czyli obciąża X (sprzedawca), który powinien naliczyć ten VAT rachunkiem"w stu".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Powołany przepis wskazuje na zakwalifikowanie przez ustawodawcę wymienionych w nim praw spółdzielczych do kategorii towarów, a więc na skorzystanie z uprawnienia przewidzianego w art. 15 ust. 2 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347) stanowiącego, że państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości. Zatem ustanowienie, przekształcenie lub przeniesienie każdego z tych praw stanowi odrębną dostawę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych. Zwolnienie z opodatkowania może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi i podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

Kwestię dotyczącą podstawy opodatkowania reguluje art. 29 ustawy o VAT. Z ust. 1 cyt. przepisu wynika, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Według art. 29 ust. 6 cyt. ustawy w przypadku czynności, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 10 - zatem również w przypadku ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego - jako kwotę należną, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się wartość należnego wkładu budowlanego albo wkładu mieszkaniowego, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Do wniesienia wkładu w formie innej niż pieniężna przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio. W przypadku gdy część wkładu budowlanego lub mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową kredytu na sfinansowanie kosztów budowy, podstawę opodatkowania powiększa się o kwotę kredytu, w części przypadającej na dany lokal. Stosownie do ust. 7 powołanego przepisu do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 6, wlicza się również inne opłaty wnoszone przez członków spółdzielni, które nie są wkładami budowlanymi lub mieszkaniowymi, wynikające z uczestnictwa członków spółdzielni w zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową lub wynikające z ostatecznego rozliczenia kosztów budowy - zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z art. 153 ust. 1 ustawy do podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29 ust. 6 i 7, nie wlicza się wartość wkładów i opłat, o których mowa w tym przepisie, oraz części tych wkładów i opłat, wniesionych przed dniem 1 maja 2004 r. Te zatem wkłady i opłaty nie podlegają opodatkowaniu po 1 maja 2004 r. Opodatkowaniu podlegają jedynie wkłady i opłaty czynione przez członków spółdzielni po 1 maja 2004 r.

W opisanej sytuacji dotyczy to więc wyłącznie wpłaty dokonanej po 1 maja 2004 r..

Z przepisu tego wynika jedynie, iż podstawę opodatkowania stanowi obrót, obrotem natomiast jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna w przypadku ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu zdefiniowana została w art. 29 ust. 6 i ust. 7 ustawy. Z powołanych przepisów wynika, iż kwota należna jest kwotą brutto (tzn. zawiera podatek od towarów i usług). Wartość należności powinna wynikać z zawartej umowy i w przypadku, gdy stanowi ona wartość netto powinno to być w umowie wyraźnie sprecyzowane.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje natomiast zasad zawierania między stronami umów oraz zasad ustalania cen, również w sytuacji, gdy w stosunku do danej transakcji powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe z uwagi na to iż cena zapłaty z tytułu nabycia spółdzielczego prawa własności do miejsca postojowego co do wysokości jest ustaleniem wynikającym z zawartej umowy i obowiązki podatkowe jakie ciążą na sprzedawcy, kształtują co do zasady, tę cenę, nie mniej jednak obowiązki te dotyczą wyłącznie sprzedawcy.

Możliwość podniesienia ceny zakupu - również w rozumieniu art. 29 ust. 6 - wynikać może wyłącznie z umowy zawartej miedzy kontrahentami, podlegającej normom prawa gospodarczego, cywilnego, spółdzielczego nie zaś unormowaniom przepisów prawa podatkowego (a wyłącznie tych przepisów mogą dotyczyć wydawane w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretacje indywidualne).

Organy podatkowe nie ingerują w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami (za wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT), chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe.

Zatem tut. Organ nie jest właściwy do rozstrzygnięcia czy X może żądać od Wnioskodawcy "dopłacenia" kwoty stanowiącej równowartość podatku. Analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ponadto należy podkreślić, że z uwagi na treść powołanego wyżej art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla X dokonującego ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego (stanu faktycznego) zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.