IPPP2/443-1193/12-2/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 28 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez komplementariusza na rzecz spółki komandytowej, za które otrzymuje on wynagrodzenie,

* prawidłowe - w zakresie nieuznania świadczenia pieniężnego stanowiącego udział w zyskach spółki komandytowej za obrót w podatku VAT.

W dniu 28 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez komplementariusza na rzecz spółki komandytowej, za które otrzymuje on wynagrodzenie oraz nieuznania świadczenia pieniężnego stanowiącego udział w zyskach spółki komandytowej za obrót w podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: Spółka) zamierza utworzyć wraz inwestorami, w tym z Krajowym Funduszem Kapitałowym, spółkę komandytową. Przedmiotem działalności Sp.k. będzie prowadzenie działalności o charakterze inwestycyjnym polegającej na obejmowanie nowych udziałów lub akcji, uczestnictwie w spółkach osobowych lub innych jednostkach nie posiadających osobowości prawnej, a także na obejmowaniu instrumentów dłużnych. Wspólnikami Sp.k. będą Spółka, osoby prawne, osoby fizyczne oraz KFK. W ramach Sp.k. Spółka będzie pełniła funkcję komplementariusza i w związku z tym będzie prowadziła sprawy Sp.k. podejmując m.in. decyzje o inwestowaniu środków finansowych Sp.k. Stosownie do umowy spółki Spółka, jako komplementariusz Sp.k. będzie uprawniona do uzyskania rokrocznie stałej kwoty stanowiącej określony procentowo udział w zysku Sp.k.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko podatnika:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Mając na uwadze przepisy ustawy z 11 marca 2004 r. należy stwierdzić, iż podatnikami podatku od towarów i usług są między innymi jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Jednocześnie należy stwierdzić, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje w swych zapisach pojęcia "jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej".

Powyższe precyzują inne akty prawne w szczególności ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Zasady tworzenia, organizację oraz funkcjonowanie spółki komandytowej regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

Przez spółkę osobową (będącą jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej) rozumie się między innymi spółkę komandytową. Spółka taka prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą i może, we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwaną (patrz art. 8 ustawy z dnia 15 września 2000 r.).

Ponadto, komplementariusz ma, co do zasady, prawo i obowiązek prowadzić sprawy Sp.k.

W związku z powyższym, mając na uwadze treść cytowanych przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że podatnikiem tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 w przedmiotowej sytuacji będzie spółka komandytowa jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednocześnie należy zaznaczyć, że wspólnicy Sp.k., w szczególności Spółka działająca jako komplementariusz Sp.k., nie będą występować w charakterze podatników podatku od towarów i usług z tytułu czynności wykonywanych na rzecz Sp.k., które będą wykonywane przez nich w charakterze wspólników Sp.k., np. prowadzenia spraw Sp.k.

W związku z powyższym należy uznać, że czynności wykonywane na rzecz Sp.k. przez Spółkę jako komplementariusza Sp.k. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. W rezultacie, określone w statucie Sp.k. świadczenia pieniężne otrzymywane od Sp.k. przez Spółkę, jako komplementariusza Sp.k., stanowiące (i) udział w zysku oraz (ii) wynagrodzenie za zarządzanie i prowadzenie spraw Sp.k., nie będą stanowić po stronie Spółki obrotu dla celów podatku VAT.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2009 r. (sygn. IPPP2/443-164/09-2/IK) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast art. 8 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 cyt. ustawy. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika więc, iż podatnikami tego podatku są również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Jednocześnie ustawa o podatku od towarów usług nie definiuje w swych zapisach pojęcia "jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej". Powyższe precyzują inne akty prawne w szczególności ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.)

Jak wskazuje treść art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy, przez spółkę osobową (będącą jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej) rozumie się między innymi spółkę komandytową. Zatem Spółka ta jest spółką osobową, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywaną, na co wskazują uregulowania art. 8 ww. ustawy.

Zgodnie z przepisami k.s.h., każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Statut spółki może przewidywać, że prowadzenie spraw spółki powierza się jednemu albo kilku komplementariuszom. Ponadto, komplementariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż planuje wraz z Krajowym Funduszem Kapitałowym utworzyć Spółkę komandytową, w której będzie pełnił rolę komplementariusza, a więc będzie prowadził sprawy nowoutworzonej spółki komandytowej. W związku z tym, iż przedmiotem działalności mającej powstać spółki komandytowej będzie prowadzenie działalności o charakterze inwestycyjnym, polegającej na obejmowaniu nowych udziałów lub akcji, uczestnictwie w spółkach osobowych lub innych jednostkach nieposiadających osobowości prawnej, a także na obejmowaniu instrumentów dłużnych, Wnioskodawca będzie podejmował decyzje o inwestowaniu środków finansowych spółki komandytowej. Ponadto Wnioskodawca będzie uprawniony do uzyskania rokrocznie kwoty stanowiącej udział w zysku spółki komandytowej.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę treść cytowanych przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż podatnikiem tego podatku, zgodnie z art. 15 ust. 1, będzie spółka komandytowa, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która będzie samodzielnie wykonywać działalność gospodarczą, zdefiniowaną w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że komplementariusz spółki komandytowej, tj. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca sprawy spółki komandytowej w oparciu o przepisy Kodeksu spółek handlowych, nie będzie świadczyła na rzecz spółki komandytowej usług, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem Spółka z o.o. nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzeniem spraw spółki komandytowej, a czynności wykonywane na rzecz spółki komandytowej nie będą podlegały opodatkowaniu.

Ponadto, fakt posiadania udziałów w spółce komandytowej również nie będzie stanowił działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, która skutkowałaby uznaniem udziałowca za podatnika.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ponadto z przepisów Kodeksu spółek handlowych wynika, iż wspólnicy spółki komandytowej uczestniczą w zysku tej spółki. Jak już wskazano, Spółka z o.o. prowadząc sprawy spółki komandytowej nie świadczy na jej rzecz usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 cyt. ustawy. Zatem środków otrzymywanych przez Spółkę z o.o., stanowiących udział w zysku spółki komandytowej, nie można traktować jako odpłatności za wykonywanie świadczeń na jej rzecz - są one przynależne z mocy obowiązującego prawa. Udziału w zyskach spółki komandytowej, które otrzymywać będzie Spółka z o.o., nie można również uznać za obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, gdyż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie będzie świadczył na rzecz spółki komandytowej usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez komplementariusza na rzecz spółki komandytowej, za które otrzymuje on wynagrodzenie oraz prawidłowe w zakresie nieuznania świadczenia pieniężnego stanowiącego udział w zyskach spółki komandytowej za obrót w podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Czynności wymienione w art. 5 ww. ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że wykonywane są przez podatnika. Definicja podatnika zawarta jest w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wyżej przedstawiona, szeroka definicja działalności gospodarczej, została zawężona m.in. przepisem art. 15 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy, zgodnie z którym za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

* z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.);

* z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wskazać należy, iż w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione są odpowiednio:

* w pkt 7 przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

* w pkt 9 przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Powyższe wyjątki dotyczą wyłącznie osób fizycznych. Ponieważ wyjątki należy interpretować ściśle, zatem niedopuszczalne jest zastosowanie analogii dotyczącej rozciągnięcia ww. wyłączenia również na osoby prawne czy też jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Tym samym wykonywanie czynności przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzenia spraw spółki komandytowej, za które otrzymuje ona wynagrodzenie, jest prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż planuje On wraz z Krajowym Funduszem Kapitałowym, osobami prawnymi i fizycznymi utworzyć spółkę komandytową, w której będzie pełnił rolę komplementariusza, a więc będzie prowadził sprawy nowoutworzonej spółki komandytowej. W związku z tym, iż przedmiotem działalności mającej powstać spółki komandytowej będzie prowadzenie działalności o charakterze inwestycyjnym polegającej na obejmowaniu nowych udziałów lub akcji, uczestnictwie w spółkach osobowych lub innych jednostkach nieposiadających osobowości prawnej, a także na obejmowaniu instrumentów dłużnych, Wnioskodawca będzie podejmował decyzje o inwestowaniu środków finansowych spółki komandytowej. Za zarządzanie i prowadzenie spraw spółki komandytowej Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie.

Szczegółowe zasady tworzenia, organizację oraz funkcjonowanie spółki komandytowej regulują przepisy art. 102-124 Kodeksu spółek handlowych, dalej k.s.h. (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Zgodnie z tymi przepisami spółką komandytową jest spółka osobowa, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 k.s.h.). Spółkę komandytową reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki (art. 117 k.s.h.). Komplementariusz jest zatem co do zasady przedstawicielem ustawowym spółki komandytowej i ma obowiązek reprezentowania spółki. Przepis art. 103 k.s.h. stanowi, iż w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej. Dlatego też zastosowanie będzie miał przepis art. 39 § 1 k.s.h., zgodnie z którym każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Komplementariusz ma zatem ustawowe prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Zgodnie natomiast z przepisem art. 46 k.s.h. za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

Jak wyżej wskazano Kodeks spółek handlowych przyznaje komplementariuszom prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Jednocześnie k.s.h. stanowi, iż z tytułu realizacji powyższego uprawnienia wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. W przedmiotowej sprawie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością otrzymuje wynagrodzenie za zarządzanie i prowadzenie spraw spółki komandytowej.

Zdaniem tut. Organu istnieje zatem bezsprzeczny związek pomiędzy wykonywanymi usługami, a otrzymywanym przez komplementariusza wynagrodzeniem. Zatem w przedmiotowej sprawie, w zakresie czynności, za które Spółka otrzymuje wynagrodzenie, relacje pomiędzy spółką komandytową a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wykroczyły poza zwykłe relacje spółka - wspólnik, uregulowane w kodeksie spółek handlowych. W związku z powyższym, zasadne jest uznanie, iż strony łączy stosunek cywilnoprawny, wynikający z podjętego przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązania do prowadzenia spraw spółki komandytowej oraz z zobowiązania się przez spółkę komandytową do wypłacania wynagrodzenia na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu wykonywanych przez nią usług.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że tego rodzaju czynności (świadczone za wynagrodzeniem) stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu podatku VAT. Czynności polegające na zarządzaniu i prowadzeniu spraw spółki komandytowej przez jej komplementariusza będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, są usługami w rozumieniu art. 8 ustawy, wykonywanymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą, a w konsekwencji podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Z opisu sprawy wynika także, że Wnioskodawca otrzymuje świadczenia pieniężne stanowiące udział w zysku spółki komandytowej. Jego wątpliwość dotyczy tego, czy udział w zysku stanowić będzie po stronie Spółki obrót dla celów podatku VAT.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak już wyżej wskazano, w sprawach nieuregulowanych w Dziale III Tytułu II Kodeksu spółek handlowych poświęconym spółce komandytowej, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 k.s.h.). Zasady tworzenia, organizację oraz funkcjonowanie spółki jawnej regulują przepisy art. 22-85 k.s.h. Zgodnie z art. 51 § 1 k.s.h. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Przepisy o spółce jawnej odnoszą się przede wszystkim do komplementariuszy. Układ obowiązków w spółce jawnej wiążę się z prowadzeniem spraw, które nie mogą być powierzone osobom trzecim. Komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki, chyba że został umową spółki lub uchwałą wspólników wyłączony od prowadzenia spraw spółki. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej komandytariusz nie ma prawa ani obowiązku prowadzenia spraw spółki. Wspólnik ma też prawo do równego udziału w zyskach spółki, bez względu na rodzaj i wartość swego wkładu.

Zatem, w myśl powyższych przepisów, środków otrzymywanych przez Spółkę z o.o., stanowiących udział w zysku spółki komandytowej (w przeciwieństwie do wynagrodzenia otrzymywanego za zarządzanie i prowadzenie spraw sp.k.), nie można traktować jako odpłatności za wykonywanie świadczeń na jej rzecz, bowiem zyski te są wspólnikowi przynależne z mocy obowiązującego prawa wynikającego z cytowanych wyżej przepisów Kodeksu spółek handlowych. Tak więc udział w zysku nie będzie również stanowił po stronie Wnioskodawcy opodatkowanego obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, iż z dniem 1 stycznia 2014 r. zacznie obowiązywać art. 29a ust. 1 zgodnie z którym, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Przepis ten nie wpływa jednak na powyższą interpretację w zakresie określenia obrotu z tytułu otrzymywanego przez Wnioskodawcę świadczenia pieniężnego stanowiącego udział w zysku spółki komandytowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.