IPPP2/443-1152/12-2/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia przekazanych towarów do utylizacji-jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia przekazanych towarów do utylizacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się między innymi sprzedażą sprzętu teleinformatycznego. Na stanie magazynowym Wnioskodawca posiada towary handlowe i materiały, które miały zostać sprzedane bądź zużyte do napraw gwarancyjnych lub modelowania środowiska klienta przy diagnostyce serwisowej.

Ww. sprzęt został zakupiony w latach 2003 - 2009. Ponieważ utracił on swoją wartość handlową Spółka zamierza go zutylizować. Wśród pozostałego na magazynie towaru (wartość 203.818,31 zł) są materiały instalacyjne (o wartości 14.140,69 zł). pozostałe po zakupie przez Spółkę dużej ilości materiałów dla realizacji zgłoszonego przez klienta, projektu okablowania strukturalnego w wielu placówkach. Klient zrezygnował z instalacji w kilku uzgodnionych wcześniej umiejscowieniach w ustalonym terminie, deklarując przesunięcie terminu wykonania tych prac lub przeniesienie ich na rzecz innych placówek. Niestety, pomimo wielokrotnych prób uzgodnienia nowego terminu i/lub nowych placówek dla wykonania tych prac, ta część projektu została definitywnie zaniechana. Pozostałe pozycje (o wartości 189.677,62 zł) stanowią części zamienne i zapasowe niezbędne do świadczenia umowy serwisowej dotyczącej dużej sieci komputerowej, wówczas ważnego dla Spółki klienta. Umowa świadczona z powodzeniem przez Spółkę na rzecz tego klienta przez wiele lat, została niespodziewanie wypowiedziana w lipcu 2003 r. Ze względu na unikatowy charakter tej sieci, nie było możliwości wykorzystania tych części w ramach innych, prowadzonych przez Spółę umów serwisowych, ani też innych prac serwisowych.

Spółka podjęła wszelkie racjonalne działania w celu zbycia ww. towaru i pomimo obniżania ceny nie udało się go sprzedać.

Do utylizowanego sprzętu Spółka sporządzi protokół, w którym zawarte będą następujące informacje:

* nazwa złomowanych towarów,

* ilość sztuk złomowanych towarów,

* wartość towaru,

* podpis uprawnionej osoby.

Od firmy zewnętrznej, której Spółka przekaże towary w celu utylizacji, Wnioskodawca otrzyma stosowny dokument, zawierający masę złomowanego sprzętu bez wyszczególniania ilości i rodzaju. Do tego dokumentu Spółka dołączy wówczas swój protokół utylizacji sprzętu z wyszczególnioną ilością i rodzajem sprzętu, który zostanie przekazany i podpisany (potwierdzony) przez firmę, która dokona tej utylizacji. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż wcześniej nie utylizował towarów/materiałów handlowych. Od zakupionych towarów, Spółka odliczyła podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma obowiązek od przekazanych do utylizacji towarów naliczyć i odprowadzić do urzędu skarbowego podatek należny.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka nie musi od utylizowanych towarów naliczać i odprowadzać podatku należnego. Wynika to z faktu, że na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspółnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel oraz inne czynności wymienione w art. 7. Natomiast termin "świadczenie usług" został określony w art. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki administracyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W związku z powyższym należy przyjąć, że ubytki naturalne, jako niestanowiące dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy o VAT nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. A zatem nie powstaje obowiązek naliczenia podatku należnego od wartości stwierdzonych ubytków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, jest także przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy-rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy-rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, za świadczenie usług uważa się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, za sprzedaż uważa się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Strona prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż sprzętu teleinformatycznego. Na stanie magazynowym Wnioskodawca posiada towary handlowe i materiały, które miały zostać sprzedane bądź zużyte do napraw gwarancyjnych lub modelowania środowiska klienta przy diagnostyce serwisowej. Ww. sprzęt został zakupiony w latach 2003 - 2009. Ponieważ utracił on swoją wartość handlową Spółka zamierza go zutylizować. Pomimo podjęci wszelkich racjonalnych działań w celu zbycia ww. towaru i obniżania ceny nie udało się go sprzedać. Wnioskodawca podjął decyzję o utylizacji tych towarów. Na okoliczność utylizacji zostanie sporządzony protokół, który będzie zawierał dane pozwalające na identyfikację towarów, które podlegać będą utylizacji. Proces utylizacji będzie przeprowadzony przez firmę zewnętrzną.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż przekazanie przez Niego towarów do utylizacji nie wypełnia dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Pomimo tego, że utylizowany sprzęt należy uznać za towar określony w art. 2 pkt 6 ustawy, to przekazanie sprzętu do utylizacji nie można uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7, ani też za świadczenie usług przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, bowiem sprzęt zostaje zniszczony i nie dochodzi tu do zmiany właściciela i nikt nie odnosi korzyści z tytułu jego posiadania. Zatem czynność tę, wykonaną przez Wnioskodawcę, należy uznać za niepodlegającą ww. ustawie, co powoduje, iż nie wymaga ona dokumentowania fakturą VAT, a tym samym Spółka nie ma obowiązku naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku należnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia przekazanych towarów do utylizacji. Kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych zostanie odrębnie rozpatrzona.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.