IPPP2/443-1129/12-2/AO - Prawo parafii do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia finansowanego ze środków unijnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu 8 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT od zrealizowanej inwestycji - jest prawidłowe.

W dniu 8 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT od zrealizowanej inwestycji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2011 r. Parafia złożyła do Lokalnej Grupy Działania wniosek o przyznanie pomocy w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi" na realizację zadania. Wnioskowana pomoc została przyznana.

Parafia zrealizowała w okresie od kwietnia do września 2012 r. zadanie i w dniu 29 października 2012 r. złożyła w Urzędzie Marszałkowskim "Wniosek o płatność". We wniosku tym, podobnie jak we wniosku o przyznanie pomocy podatek VAT wykazany został jako koszty kwalifikowalne. W związku z tym, Wnioskodawca musi dołączyć do wniosku o płatność załącznik nr 11 o nazwie: "Interpretacja indywidualna wydana przez dyrektora izby skarbowej, w przypadku, gdy Beneficjent złożył do wniosku o przyznanie pomocy oświadczenie o kwalifikowalności VAT oraz wykazał w kosztach kwalifikowalnych VAT".

Do wniosku o przyznanie pomocy został dołączony załącznik: "Oświadczenie o kwalifikowalności VAT" o następującej treści: "Parafia nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji płatników podatku VAT i realizując powyższą operację nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług".

Reasumując, Wnioskodawca wskazał, że Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem realizowany projekt nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych, tym samym nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Stanowisko zajęte w tym oświadczeniu Parafia podtrzymuje. Parafia nie wykonuje czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Parafia, która nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji płatników podatku VAT i nie prowadzi działalności gospodarczej, ma możliwość odliczenia podatku VAT od zrealizowanej inwestycji polegającej na remoncie i modernizacji Kościoła.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Parafia nie prowadzi i nie zamierza prowadzić żadnej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie jest płatnikiem VAT, a w wyremontowanych i zmodernizowanych pomieszczeniach będzie odbywała się działalność publiczna i nieodpłatna, w związku z czym nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku ze zrealizowaną inwestycją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Aby wystąpiło prawo do odliczenia VAT naliczonego musi być spełniony podstawowy warunek. Wynika on z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje tylko podatnikowi wykonującemu działalność gospodarczą opodatkowaną VAT (zdefiniowanemu w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług) i tylko w takim zakresie, w jakim nabywane przez tego podatnika towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot nie będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca w okresie od kwietnia do września 2012 r. zrealizował w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi" zadanie. Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy a realizowany projekt nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia kwoty podatku naliczonego poniesionego w związku ze zrealizowaną inwestycją, gdyż realizowany projekt nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych. Istotną bowiem przesłanką dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, jest istnienie związku tego podatku z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika tego podatku.

W konsekwencji powyższego, uwzględniając treść przywołanych przepisów oraz treść wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowego zadania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.