IPPP2/443-1128/12-2/RR - Stawka podatku VAT dla sprzedaży napojów zawierających napar kawowy w ramach świadczonych usług gastronomicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu 8 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży napojów zawierających napar kawowy w ramach świadczonych usług gastronomicznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży napojów zawierających napar kawowy w ramach świadczonych usług gastronomicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gastronomiczną - kawiarnie. W ramach swojej działalności sprzedaje miedzy innymi napoje: herbata, napoje gazowane, wody mineralne, napoje niegazowane, kawy czarne, napoje mleczne (z dodatkiem naparu kawowego), napoje smakowe (z dodatkiem naparu kawowego, sosów, syropów itp). Ustawa o VAT precyzje, że na kawę czarną oraz na herbatę stawka podatku VAT wynosi 23%. Nie jest to dla Wnioskodawcy już tak oczywiste przy sprzedaży napojów mlecznych posiadającą znikome ilości naparu kawowego, czyli napojów będących mieszaniną: naparu kawowego, mleka, syropów, sosów, bitej śmietany i innych dodatków.

Strona składa wniosek głównie w zakresie opodatkowania napojów mlecznych z dodatkiem naparu kawowego gdzie głównym i zasadniczym składnikiem jest mleko, a dodatkowym składnikiem napar kawowy, ilość naparu przy tego rodzaju napoju jest nieznaczna i według Wnioskodawcy taki rodzaj napoju nie spełnia definicji kawy jak również według różnych organów, które wcześniej zajmowały się podobnymi tematami i wydawały interpretacje urzędowe w zakresie podatku VAT.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia procentowo skład napojów, które potwierdzają, że nie są to napoje spełniające definicje kawy:

* Cappuccino: napar kawowy (ml)-30/procentowo-0,12 / mleko (ml)-220/procentowo 0,88 / dodatki w postaci: sosów, syropów smakowych, bitej śmietany, lodów-0/procentowo-0 / całość napoju kawowego (ml) 250;

* Latte: napar kawowy (ml)-30/procentowo-0,130434782608696 / mleko (ml)-200/procentowo - 0,869565217391304 / dodatki w postaci: sosów, syropów smakowych, bitej śmietany, lodów - 0/procentowo - 0 / całość napoju kawowego (ml) - 230;

* Kawa mrożona: napar kawowy (ml)-30/procentowo-0,1 / mleko (ml)-150/procentowo-0,5 / dodatki w postaci: sosów, syropów smakowych, bitej śmietany, lodów-120/procentowo - 0,4 / całość napoju kawowego (ml) - 300;

* Kawy smakowe (np. Mocha, Carmel latte): napar kawowy (ml)-30/procentowo - 0,0810810810810811 / mleko (ml)-210/procentowo - 0,567561567567568 / dodatki w postaci: sosów, syropów smakowych, bitej śmietany, lodów-130/procentowo-0,351351351351351 / całość napoju kawowego (ml) - 370.

Powyższe dane przedstawiają wyraźnie, że napar kawowy w napojach jakie Wnioskodawca serwuje w swojej kawiarni są procentowo znikome, przez co zdecydowanie napoje te nie są kawami, ponieważ nie da się ich przyrządzić bez dodatku dużej ilości spienionego mleka.

Reasumując Strona uważa, iż napoje te powinny być sklasyfikowane jako PKWiU 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe i w ramach usługi gastronomicznej objęte 8% stawką VAT.

Do dnia dzisiejszego Zainteresowany sprzedawał ww. produkty ze stawka 23%, jednak Wnioskodawca uważa, że było to błędne, ponieważ we wszystkich kawiarniach w jakich był produkty te opodatkowane są stawką 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaką stawką VAT Wnioskodawca ma opodatkować produkty które wymienił i podaje w swojej kawiarni.

Jaka klasyfikacja PKWiU jest właściwa dla ww. produktów. Dlaczego właśnie ta.

Czy słuszne jest przyporządkowanie PKWiU 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe w ramach usługi gastronomicznej i opodatkowanie 8% VAT. Jeśli nie, czemu. Wnioskodawca prosi o bardzo szczegółową odpowiedź. Czemu inne często duże sieci kawiarni sprzedają identyczny produkt, identycznie przyrządzany w stawce VAT 8%.

Z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 23 grudnia 2011 r. (nr IPTPP2/443-546/11-7/BM) wynika, iż właściwa jest 8% stawka przy sprzedaży ww. produktów do spożycia na miejscu czyli dokładnie taka sytuacja jak u Wnioskodawcy w lokalu występuje czyli Strona sugerując się taką interpretacją może przyjąć, iż powinna produkty opodatkować stawką 8% VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podawane produkty wymienione w opisie sprawy Wnioskodawca powinien opodatkować od początku działalności 8% VAT oraz z taką też stawką sprzedawać te produkty w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gastronomiczną - kawiarnie. W ramach swojej działalności sprzedaje miedzy innymi napoje: herbata, napoje gazowane, wody mineralne, napoje niegazowane, kawy czarne, napoje mleczne (z dodatkiem naparu kawowego), napoje smakowe (z dodatkiem naparu kawowego, sosów, syropów itp).

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są ze stawką podatku VAT dla sprzedaży napojów mlecznych z dodatkiem naparu kawowego gdzie głównym i zasadniczym składnikiem jest mleko, a ilość naparu przy tego rodzaju napoju jest nieznaczna, dokonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w branży gastronomicznej.

Strona uważa, iż napoje te powinny być sklasyfikowane jako PKWiU 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe i w ramach usługi gastronomicznej objęte 8% stawką VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie, na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Ustawodawca dla wyrobów umieszczonych w poz. 52 załącznika nr 3 oraz w poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług, przewidział preferencyjną stawkę podatku dla dostawy gotowych towarów, tj. napojów bezalkoholowych, wyłącznie niegazowanych, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawierających tłuszcz mlekowy, z przeznaczeniem na sprzedaż.

Ponadto, w myśl § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Pod poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Podkreślić należy, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy).

Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

W związku z powyższym, funkcją powołanej regulacji jest wyłączenie z możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku sprzedaży kawy (wraz z dodatkami). Rozumiana ściśle winna odnosić się do każdego przypadku obrotu tymi towarami. Bez znaczenia pozostaje rodzaj prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Usługi gastronomiczne (PKWiU 56) zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 zał. nr 1 rozporządzenia podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku. Jednak stawka ta nie ma zastosowania m.in. do sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami). Należy zauważyć, że grupowanie PKWiU 56 obejmuje m.in. usługi przygotowywania i podawania napojów (PKWiU 56.30) - jednak za wyjątkiem sprzedaży m.in. kawy wraz z dodatkami. Jednocześnie należy zauważyć, że dla zaliczenia usługi polegającej na przygotowaniu napoju do usług gastronomicznych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 56, nie ma znaczenia to czy klient otrzyma przygotowany napój w kubku umożliwiającym jego spożycie poza lokalem gastronomicznym, czy też spożyje go przy stoliku z ewentualną obsługą kelnerską. Tym samym nie ma znaczenia czy mamy do czynienia z dostawą kawy jako towaru czy też z usługą przygotowania i podania. Poza tym ustawodawca nie określił, które produkty należy uznać za dodatki podawane do kawy, jak również nie określił procentu udziału kawy naturalnej w przygotowanym napoju - napój, przy którego przygotowaniu następuje proces parzenia kawy powinien być wyłączony z opodatkowania preferencyjną stawką. Dotyczy to również napojów składających się w przeważającej części z mleka.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w przypadku, gdy przedmiotem sprzedaży jest napój w postaci kawy z mlekiem i jego pochodnych, preferencyjna stawka podatku nie znajdzie zastosowania.

Reasumując, sprzedaż napojów, w skład których wchodzi kawa, opodatkowana jest podstawową stawką podatku 23%, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, iż podawane produkty wymienione w opisie sprawy Wnioskodawca powinien opodatkować od początku działalności 8% VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazać jednocześnie należy, że ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) - wejdzie w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r. zmiana do ustawy o podatku od towarów i usług, w której to w zał. nr 3 - wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%) pod poz. 52 wskazano - pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje:

Powołany zapis jednoznacznie wskazuje, że sprzedaż kawy, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju nie korzysta z żadnej preferencji w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem powołana podstawa prawna stanowi potwierdzenie stanowiska Organu Podatkowego w niniejszej interpretacji.

Odnosząc się do pytań Wnioskodawcy dotyczących prawidłowości klasyfikacji PKWiU świadczonych usług należy wyjaśnić, że Minister Finansów nie dokonuje klasyfikacji towarów i usług świadczonych przez Wnioskodawcę, gdyż nie mieści się to w ramach określonych w Rozdziale 1a Działu II ustawy - Ordynacja podatkowa - Interpretacje przepisów prawa podatkowego. Tym samym Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania według PKWiU w odniesieniu do sprzedawanych towarów i świadczonych usług jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź. Opinie są wydawane na wniosek zainteresowanego podmiotu. Z tego właśnie względu, tutejszy Organ Podatkowy nie odniósł się do pytań dotyczących klasyfikacji PKWIU dla ww. produktów.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przepis powyższy wymaga istnienia pomiędzy sprawą, w której wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, a wnioskodawcą związku wyrażającego się w tym, że przedstawiony we wniosku problem musi dotyczyć sfery opodatkowania lub ewentualnego opodatkowania wnioskodawcy. Wynika z tego, że odnośnie do każdego podatku zainteresowany może żądać od organu wykładni co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów normujących ten podatek czyli wskazać zakres i sposób zastosowania przepisów regulujących określony podatek do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, który indywidualizuje zakres jego sprawy. W związku z tym, w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do sieci kawiarni sprzedających identyczny produkt.

W nawiązaniu do interpretacji indywidualnej powołanej przez Wnioskodawcę wskazać należy, iż jest to rozstrzygnięcie odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady odnosi się ono do strony postępowania w jej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Dodać należy, iż zgodnie z art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.