IPPP2/443-1120/14-3/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku - data wpływu 14 listopada 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z otrzymanej faktury (pytanie nr 2 wniosku) - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z otrzymanej faktury (pytanie nr 2 wniosku).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 6 czerwca 2014 r. Spółka nabyła na licytacji prowadzonej w postępowaniu egzekucyjnym z wniosku B. przeciwko M. prowadzonym przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym, trzy nieruchomości, dla których prowadzone są księgi wieczyste.

W toku postępowania egzekucyjnego, lecz przed licytacją ww. nieruchomości zostały sprzedane przez dłużniczkę M. spółce A. sp. z o.o. w K. W konsekwencji w dacie sprzedaży oraz wydania postanowień o udzieleniu spółce przybicia i przysądzeniu własności właścicielką nieruchomość egzekwowanych była spółka A. sp. z o.o, w K., co wynikało bezspornie z treści ksiąg wieczystych oraz faktu udziału tej spółki w postępowaniu egzekucyjnym w charakterze dłużnika na zasadzie art. 930 § 1 k.p.c. Jednocześnie samo postępowanie egzekucyjne toczyło się nadal z wniosku B. w W., a dłużniczką była osoba fizyczna Pani M. Nabywca nieruchomości egzekwowanych spółka A. sp. z o.o. w K. także brała udział w postępowaniu egzekucyjnym w charakterze dłużnika.

Nieruchomości gruntowe objęte księgami wieczystymi są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone pod powierzchniową eksploatację surowców. Plan pozwala na ich zabudowę przy zachowaniu zasadniczego przeznaczenia nieruchomości. W dacie sprzedaży nie były zabudowane budynkami lub budowlami trwale związanymi z gruntem.

W dniu 30 września 2014 r. Spółka otrzymała wystawioną przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym fakturę VAT, w której jako sprzedawcę wskazano M.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy znajdująca się w posiadaniu Spółki faktura wystawiona przez komornika, w której jako nabywcę wskazano dłużniczkę a nie nabywcę nieruchomości egzekwowanej uprawnia Spółkę do obniżenia lub zwrotu kwoty podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Faktura znajdująca się w posiadaniu Spółki, wskazująca jako sprzedawcę M. nie daje podstaw do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego, gdyż stwierdza czynność, która nie została dokona. Prawo własności nieruchomości zostało przeniesione z ich właściciela na nabywcę, tj. ze spółki A. sp. z o.o. w K. na spółkę.

Zgodnie z przepisem art. 106c ustawy o VAT komornik jest płatnikiem podatku i zobowiązany jest do potwierdzenia sprzedaży w postępowaniu egzekucyjnym fakturą, w której jako sprzedawcę wskazuje dłużnika. Przepis ten musi być stosowany w powiązaniu z art. 930 § 1 k.p.c., który przewiduje, że zbycie nieruchomości egzekwowanej po jej zajęciu jest ważne, a jedynie bezskuteczne wobec wierzyciela w tym aspekcie, że nie ma wpływu na bieg egzekucji. Nabywca uzyskuje jednak procesową pozycję dłużnika. To ten podmiot powinien być zatem wskazany jako sprzedawca w fakturze. Nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której jako sprzedawcę wskazuje się podmiot, który w dacie sprzedaży nie był właścicielem nieruchomości i który już wcześniej nieruchomość zbył, a transakcję najpewniej opodatkował w dacie sprzedaży. Warunkiem odliczenia podatku naliczonego przez skarżącą jest posiadanie prawidłowej faktury VAT, co obejmuje przede wszystkim prawidłowe oznaczenie sprzedającego, gdyż jedynie wówczas można stwierdzić, że faktura stwierdza czynność faktycznie dokonaną. M. nie mogła dwukrotnie sprzedać tej samej nieruchomości. Czynność taka byłaby nieważna i dokumentująca ją faktura także nie dawałaby prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

* nabycia towarów i usług,

* dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W art. 88 ustawy zostały wymienione przypadki, kiedy to pomimo posiadania faktury podatnik nie może odliczyć zawartego w niej podatku VAT. Jednym z takich przypadków, w myśl ust. 3a pkt 4b lit. a ww. artykułu, jest sytuacja gdy wystawione faktury, stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu taki przypadek wystąpił. W dniu 6 czerwca 2014 r. Spółka nabyła na licytacji trzy nieruchomości, dla których prowadzone są księgi wieczyste, co oznacza, że czynność dostawy tych nieruchomości na rzecz Spółki w rzeczywistości miała miejsce. Czynność ta została udokumentowana wystawioną na rzecz Wnioskodawcy fakturą, a zatem jeżeli Spółka nabyte nieruchomości zakupiła celem ich wykorzystania do czynności opodatkowanych spełnione są warunki zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy umożliwiające Spółce odliczenie podatku VAT, który został zawarty w otrzymanej fakturze.

Odnośnie treści faktury, a w szczególności danych identyfikujących dostawcę i nabywcę, to zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

W przypadku zaistnienia pomyłki w fakturze, zgodnie z art. 106j dostawca towaru lub usługi może wystawić fakturę korygującą. Prawo do dokonania korekty, na podstawie art. 106k ustawy, ma także nabywca towaru lub usługi, z tym że nabywca wystawia fakturę nazywaną notą korygującą i korekta dokonana przez nabywcę może dotyczyć tylko pozycji wskazanych w tym przepisie. Za pomocą noty korygującej nie może być skorygowana pomyłka dotycząca pozycji wymienionych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy, tj.:

* miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

* cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

* kwota wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

* wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

* stawka podatku;

* suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

* kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

* kwota należności ogółem.

W odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że faktura znajdująca się w posiadaniu Spółki wskazująca jako sprzedawcę M., przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy daje Spółce prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w tej fakturze. W sytuacji gdy dane dostawcy są błędne należy dokonać korekty tych danych w sposób wskazany w ustawie. Należy zauważyć, że przepisy ustawy o VAT nie pozbawiają podatnika prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku, gdy faktura zawiera pomyłkę co do zawartych w tej fakturze danych, nakazując jedynie dokonanie stosownej korekty.

W związku z tym stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, ze w zakresie pytania nr 1 wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.