IPPP2/443-1120/12-2/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 7 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki oraz zastosowania zwolnienia dla tych czynności - jest prawidłowe.

W dniu 7 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki oraz zastosowania zwolnienia dla tych czynności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. - dalej:, lub jest polską spółką kapitałową wchodzącą w skład Grupy. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki S.A. jest wykonywanie kolejowych przewozów towarowych w komunikacji krajowej i międzynarodowej.

Wnioskodawca prowadzi głównie działalność w zakresie transportu towarowego (kolejowego, intermodalnego, samochodowego, promowego), kompleksowych usług spedycyjnych, przeładunku i magazynowania towarów, naprawy wagonów i lokomotyw. Jednocześnie S.A. zajmuje się trzymaniem i obsługą taboru kolejowego, najmem wagonów oraz odpłatnym udostępnianiem nieruchomości. Zakres przedmiotowy działalności Spółki, zgodnie z wpisem do KRS obejmuje również inne rodzaje działalności, w tym pozostałe pośrednictwo pieniężne (PKD 64.19. Z).

Należy nadmienić, iż Wnioskodawca nie tylko posiada wpisane w przedmiocie działalności tego rodzaju usługi finansowe, ale również udzielił oprocentowanej pożyczki w przeszłości.

Wnioskodawca planuje udzielić pożyczki pieniężnej innej spółce akcyjnej prowadzącej działalność gospodarczą - dalej: Pożyczkobiorca jest jedną ze spółek kapitałowych wchodzących w skład Grupy.

Pożyczka zostanie udzielona ze środków własnych Wnioskodawcy. Zgodnie z umową pożyczki pożyczka ta zostanie udzielona na zasadach komercyjnych. W zamian za czasowe udostępnienie środków pieniężnych, Spółka uzyska wynagrodzenie w postaci odsetek.

Przedmiotowa usługa udzielenia pożyczki nie dotyczy usług wymienionych w art. 43 ust. 15 ustawy o VAT.

Umowa zostanie zawarta i wykonana na terenie Polski. Zarówno Pożyczkodawca, jak i Pożyczkobiorca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, prowadzącymi działalność gospodarczą.

Jednocześnie należy nadmienić, iż w celu poprawy zarządzania płynnością finansową w ramach Grupy P, wybrane spółki z Grupy P planują zawarcie umowy w oparciu, o którą w ramach Grupy P będzie funkcjonował system zarządzania środkami pieniężnymi oraz przepływami pieniężnymi oparty na zasadach zbliżonych do cash poolingu. Wnioskodawca przystępując do ww. umowy uzyska możliwość otrzymania krótkoterminowego finansowania bądź też udzielania krótkoterminowych pożyczek w uproszczonej procedurze pozyskania/udzielenia pożyczek.

Możliwa jest zatem sytuacja, iż w przyszłości w ramach systemu zarządzania środkami pieniężnymi oraz przepływami pieniężnymi Spółka będzie występować jako podmiot udzielający krótkoterminowych pożyczek (pożyczkodawca).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 1.

W opinii Spółki, czynność polegająca na udzieleniu przez Spółkę pożyczki podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług, bowiem udzielenie pożyczki przez Spółkę mieści się w przedmiotowym zakresie zastosowania przepisów o podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 2.

Zdaniem Spółki, czynności polegające na udzieleniu przez Spółkę pożyczki korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Stanowiska Wnioskodawcy

UZASADNIENIE w zakresie Pytania 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej:, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ze wskazanych przepisów wynika, iż właściwie każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Natomiast aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar". Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r.), "zamiar" oznacza "intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć". Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie w ramach działalności producenta, handlowca lub usługodawcy.

W przedmiotowej sytuacji nie ulega wątpliwości, iż działalność Spółki jako pożyczkodawcy stanowi element działalności realizowanej przez Spółkę. Z tego też względu, w związku z działalnością polegającą na udzieleniu pożyczki Spółka powinna być traktowana jako podatnik VAT.

Należy nadmienić, iż zakres przedmiotowy działalności Spółki, zgodnie z wpisem do KRS obejmuje między innymi pozostałe pośrednictwo pieniężne (PKD 64.19. Z).

Ponadto Spółka nie tylko posiada wpisane w przedmiocie działalności tego rodzaju usługi finansowe, ale również udzieliła oprocentowanej pożyczki na komercyjnych zasadach w przeszłości.

Spółka pragnie wskazać, iż udzielając w przeszłości pożyczki wystąpiła z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. Naczelnik z dnia 30 sierpnia 2006 r. uznał stanowisko Spółki za prawidłowe potwierdzając, iż udzielenie pożyczki przez Spółkę, o ile mieści się w zakresie czynności pośrednictwa finansowego, jest czynnością podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług korzystającą ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki w przedmiotowej sytuacji, nie powinno budzić wątpliwości, iż działalność Spółki polegająca na udzieleniu pożyczki będzie stanowić odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. W przedmiotowym przypadku bowiem:

* przedmiotem świadczenia nie są towary, lecz świadczenie polega na czasowym udostępnieniu środków pieniężnych przez Spółkę,

* istnieje bezpośredni beneficjent świadczenia Spółki, czyli pożyczkobiorca,

* w zamian za czasowe udostępnienie środków pieniężnych, Spółka uzyskuje wynagrodzenie w postaci odsetek,

* przedmiot działalności Spółki, zgodnie z wpisem do KRS obejmuje między innymi pozostałe pośrednictwo pieniężne (PKD 64.19. Z).

Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki czynność polegająca na udzieleniu pożyczki będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w świetle przepisów w zakresie VAT.

UZASADNIENIE w zakresie Pytania 2.

Jak wskazano powyżej, działalność Spółki polegająca na udzieleniu pożyczki będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w świetle przepisów ustawy o VAT. W opinii Spółki, działalność ta będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się z VAT usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 (zgodnie z zapisem art. 43 ust. 15 ustawy o VAT) nie mają zastosowania do:

Powyższe regulacje stanowią implementację do krajowego porządku prawnego zapisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki nie powinno budzić wątpliwości, iż działalność prowadzona przez Spółkę polegająca na udzieleniu pożyczki będzie stanowić usługę finansową objętą zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Ponadto Spółka zwraca uwagę, iż przedmiotowa usługa nie jest wymieniona w art. 43 ust. 15 ustawy o VAT. Tym samym spełnia hipotezę normy wskazanej w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, co oznacza, iż w przedmiotowej sytuacji może być objęta zwolnieniem z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z cytowanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, iż dostawa towaru lub świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę, do żądania od nabywcy towaru, czy odbiorcy usługi zapłaty. W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegała tylko ta dostawa lub świadczenie usług, w przypadku których istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. W świetle powyższego, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę.

W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci ustalonych odsetek czy innych opłat z tytułu udostępnionego kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę. Zaznaczyć należy, iż skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową wchodzącą w skład Grupy P. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wykonywanie kolejowych przewozów towarowych w komunikacji krajowej i międzynarodowej. Zakres przedmiotowy działalności Spółki obejmuje również inne rodzaje działalności, w tym pozostałe pośrednictwo pieniężne. Wnioskodawca planuje udzielić pożyczki pieniężnej innej spółce akcyjnej prowadzącej działalność gospodarczą - dalej: Pożyczkobiorca jest jedną ze spółek kapitałowych wchodzących w skład Grupy P. Pożyczka zostanie udzielona ze środków własnych Wnioskodawcy. Zgodnie z umową pożyczki pożyczka ta zostanie udzielona na zasadach komercyjnych. W zamian za czasowe udostępnienie środków pieniężnych, Spółka uzyska wynagrodzenie w postaci odsetek. Przedmiotowa usługa udzielenia pożyczki nie dotyczy usług wymienionych w art. 43 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Umowa zostanie zawarta i wykonana na terenie Polski. Zarówno Pożyczkodawca, jak i Pożyczkobiorca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, prowadzącymi działalność gospodarczą. Jednocześnie należy nadmienić, iż w celu poprawy zarządzania płynnością finansową w ramach Grupy P, wybrane spółki z Grupy P planują zawarcie umowy w oparciu, o którą w ramach Grupy P będzie funkcjonował system zarządzania środkami pieniężnymi oraz przepływami pieniężnymi oparty na zasadach zbliżonych do cash poolingu. Wnioskodawca przystępując do ww. umowy uzyska możliwość otrzymania krótkoterminowego finansowania bądź też udzielania krótkoterminowych pożyczek w uproszczonej procedurze pozyskania/udzielenia pożyczek. Możliwa jest zatem sytuacja, iż w przyszłości w ramach systemu zarządzania środkami pieniężnymi oraz przepływami pieniężnymi Spółka będzie występować jako podmiot udzielający krótkoterminowych pożyczek (pożyczkodawca).

Na tle zaprezentowanej sprawy, wątpliwości Spółki sprowadzają się do dwóch zasadniczych kwestii czy czynność polegająca na udzieleniu przez Spółkę pożyczki podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług oraz możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług.

Odnosząc się do zadanych przez Wnioskodawcę pytań należy uznać, iż przedmiotowa usługa udzielenia pożyczki w oparciu o art. 5 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, jako wymienione wprost w tym przepisie. Wskazać ponadto należy, iż w przedmiotowej sprawie przepis art. 43 ust. 15 ustawy nie będzie miał zastosowania, bowiem jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, nie wykonuje usług wymienionych w tym przepisie.

Reasumując, biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że czynność udzielania pożyczki pieniężnej będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług i będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.