IPPP2/443-1117/13-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

"Podatnik" prowadzi działalność gospodarczą od dnia 2 stycznia 2008 r. i jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej jest budownictwo oraz wynajem nieruchomości.

W grudniu 2010 r. Podatnik zakupił grunt od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i niebędącej podatnikiem VAT. W związku z zakupem został rozliczony i zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych, ponieważ transakcja zakupu nie podlegała VAT.

Działka została następnie wprowadzona do działalności gospodarczej w celu wybudowania budynku mieszkalnego o powierzchni całkowitej 271 m^2, w tym powierzchni użytkowej 210,64 m² tj. spełniającego kryteria budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004 r., nr 51 poz. 535 z późn. zm.) dalej "Ustawa". W momencie zakupu działki wydana była decyzja o pozwoleniu na budowę. Prace budowlane prowadzone są od dnia 5 czerwca 2012 r. Na dzień dzisiejszy został wybudowany budynek mieszkalny w stanie surowym tj. posiadający fundamenty, dach, bez okien i drzwi. Podatnik zamierza sprzedać budynek w stanie surowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Podatnik powinien zastosować stawkę VAT w wysokości 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stosownie do art. 41 ust. 12 Ustawy, stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zgodnie z definicją legalną określoną w ust. 12a, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się również obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, jeżeli powierzchnia użytkowa budynku nie przekracza 300 m².Wobec powyższego w przedstawionym stanie faktycznym powyższa definicja została spełniona.

Zdaniem Podatnika, w przypadku sprzedaży budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym w stanie surowym tj. posiadającego fundamenty, dach, bez okien i drzwi należy zastosować stawkę w wysokości 8%.

Zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dn. 19 kwietnia 1999 r. obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych. Budynek niemający okien, ani drzwi będący przedmiotem sprzedaży nie nadaje się do użytkowania przez nabywcę bezpośrednio po zakupie, jednakże należy stwierdzić, iż ponieważ posiada dach spełnia również definicję budynku określoną w art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, zgodnie z którą budynkiem jest "obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach".

W związku z powyższym zdaniem podatnika dostawa gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym sklasyfikowanym do grupy PKOB 11 - na wskazanym we wniosku etapie budowy - podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podatku w wysokości 8%. Ponadto nie ulega wątpliwości, iż przedmiotem dostawy będzie budynek mieszkalny objęty społecznym programem mieszkaniowym, co przesądza o zastosowaniu obniżonej stawki VAT.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem do planowanej transakcji sprzedaży, zdaniem Podatnika, należy zastosować w całości stawkę 8%.

Podobne stanowisko zostało przedstawione m.in.: w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2012 r. (sygn. akt I FSK 889/11), w którym NSA stwierdził, iż: "wniesienie aportem do spółki niezakończonej inwestycji dotyczącej wybudowania budynku mieszkaniowego powinno być opodatkowane obniżoną 8-proc. stawką VAT. Budynek nie musi być dokończony, aby przy aporcie poniesione nakłady budowlane objąć preferencyjną stawką."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Stosownie zaś do ust. 2 ww. artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% natomiast stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy).

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12).

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a).

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m² (art. 41 ust. 12b).

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa oraz wynajmu nieruchomości i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W grudniu 2010 r. Podatnik zakupił grunt od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i niebędącej podatnikiem VAT. Działka została następnie wprowadzona do działalności gospodarczej w celu wybudowania budynku mieszkalnego wielorodzinnego o powierzchni całkowitej 271 m^2, w tym powierzchni użytkowej 210,64 m² tj. spełniającego kryteria budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy. Na dzień dzisiejszy został wybudowany budynek mieszkalny w stanie surowym tj. posiadający fundamenty, dach, bez okien i drzwi. Podatnik zamierza sprzedać budynek w stanie surowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowego opodatkowania dostawy przedmiotowej nieruchomości.

Zasadniczą kwestią, którą należy rozstrzygnąć w przedmiotowej sprawie jest ustalenie co jest przedmiotem dostawy budynek mieszkalny czy też grunt, na którym zostały poczynione nakłady inwestycyjne.

W sprawie klasyfikacji inwestycji rozpoczętej, nieoddanej do użytku Główny Urząd Statystyczny Departamentu Standardów, Rejestrów i Informatyki w piśmie z dnia 19 kwietnia 1999 r. przedstawił swoje stanowisko w następujący sposób: "obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany, może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (KOB).

Celem klasyfikacji Obiektów Budowlanych (KOB) było zapewnienie jednolitości klasyfikowania i grupowania informacji o obiektach budowlanych dla obsłużenia prac planistycznych, statystycznych, cenotwórczych i badawczych, dotyczących zadań i efektów produkcji budowlano - montażowej. KOB jako wspólny język o obiektach budowlanych ułatwia wymianę informacji między uczestnikami procesu inwestycyjnego na i między różnymi poziomami organizacyjnymi. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku w określonym miejscu zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym jest tym obiektem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych (jeżeli nie zaistniał fakt samowoli budowlanej - wykonania go niezgodnie z zatwierdzonym projektem)".

Z pisma tego (wydanego wprawdzie na gruncie KOB, a nie PKOB, lecz z uwagi na argumentację wciąż aktualnego) wynika zatem, że sprzedaż niezakończonego obiektu budowlanego jest w istocie sprzedażą obiektu w określonym stopniu zaawansowania robót, przy czym rodzaj obiektu wynika z zatwierdzonego projektu budowlanego.

Oznacza to, że sprzedaż niezakończonych "obiektów budownictwa mieszkaniowego" w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy, czyli budynków mieszkalnych rodzinnego stałego zamieszkania, sklasyfikowanych w PKOB 11, których budowa ma być dalej kontynuowana, stanowi sprzedaż tych obiektów w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Z uwagi na powyższe wyjaśnienia w stanie faktycznym opisanym we wniosku, dla celów podatku od towarów i usług przedmiot dostawy należy traktować jako budynek mieszkalny sklasyfikowany do PKOB 11, mimo że faktycznie Wnioskodawca dokona sprzedaży tego budynku w stanie surowym tj. budynek będzie przykryty dachem, nie będzie natomiast posiadał okien i drzwi. Dostawa budynku na wskazanym etapie budowy będzie korzystała z opodatkowania stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy. Analogiczną stawkę podatku VAT należy zastosować do dostawy gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek, stosownie do uregulowań art. 29 ust. 5 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.