IPPP2/443-1113/09-2/ASZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług w:

* części dotyczącej importu usług doradczych i inżynierskich - jest prawidłowe,

* części dotyczącej obciążania Wnioskodawcy kosztami za rzeczy takie jak matryce, formy, klisze - jest nieprawidłowe

W dniu 12 października 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stany faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej jako; Wnioskodawca lub Spółka) składa zamówienia w firmach zagranicznych na zakup materiałów np. butelek, kartonów czy różnego rodzaju materiałów reklamowych. Firmy zagraniczne aby wyprodukować Spółce te materiały obciążają ją za przygotowanie do produkcji. Faktury są wystawione przez kontrahentów zagranicznych za prace, których celem jest przygotowanie wzoru materiału oraz przygotowanie oprzyrządowania i procesu wyprodukowania danego wzoru.

Spółka otrzymuje również faktury, które dotyczą zwrotu kosztów zakupu formy, matrycy czy klisz niezbędnych do wyprodukowania zamówionego materiału np. kubełków do lodu. Koszt takiej formy fakturowany jest jednorazowo na Spółkę. Forma nie stanowi własności Spółki cały czas pozostaje w fabryce producenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

czy w przypadku ponoszenia kosztów związanych z przygotowaniem produkcji Spółka powinna rozliczać import usług, jeśli tak to jak prawidłowo określić obowiązek podatkowy dla tego rodzaju usługi.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli kontrahent zagraniczny obciąża go za całokształt kosztów przygotowania się do produkcji nowego wzoru materiału, to należy tę czynność uznać za usługę niematerialną i rozliczyć VAT od importu usług. Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT miejscem świadczenia dla tego typu usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności dla którego dana usługa jest świadczona. Natomiast aby określić moment powstania obowiązku podatkowego, to usługę tę należy zaliczyć do usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 - usługi doradcze, inżynierskie. Dla tego rodzaju usług obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19 ust. 4 powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługą z kolei art. 19 ust. 19 mówią, że ten sam przepis stosuje się odpowiednio do importu usług.

W przypadku, gdy kontrahent zagraniczny obciąży Wnioskodawcę za rzecz np. matryce, formę, kliszę, a ta rzecz nie jest przemieszczana do Polski, zatem wyklucza to zakwalifikowanie transakcji do importu. Spółka nie rozlicza również VAT-u od importu usług. Zagraniczny dostawca potraktuje tę sprzedaż jako dostawę krajową opodatkowując ją według zasad wynikających z przepisów danego kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej usług doradczych i inżynierskich, natomiast w części dotyczącej obciążania Wnioskodawcy kosztami za rzeczy takie jak matryce, formy, klisze - za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

Stosownie do regulacji zawartych w art. 27 ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług:

W stosunku do usług polegających na przygotowaniu nowego wzoru materiału jego oprzyrządowania i procesu wyprodukowania tego wzoru obowiązek podatkowy co do zasady zgodnie z art. 19 ust. 4 powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługą. W zakresie importu usług obowiązek podatkowy na podstawie art. 19 ust. 19 uregulowany jest na identycznych zasadach.

W związku tym, iż świadczone przez kontrahentów usługi w zakresie przygotowania do produkcji nowego wzoru materiału mieszczą się w powyżej opisanym katalogu wyjątków (usługi doradcze i inżynieryjne), a tym samym zastosowanie znajduje w art. 27 ust. 4 pkt 3 w zw. z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku świadczenia tych usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności. Zatem, to na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek opodatkowania powyższych świadczeń nabywanych od zagranicznych kontrahentów. Obowiązek podatkowy w tym przypadku powstanie zgodnie z art. 19 ust. 4 z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W przypadku, gdy kontrahent zagraniczny obciąża Wnioskodawcę za rzecz np. matryce, formę, kliszę, a ta rzecz nie jest przemieszczana do Polski, to zdaniem tut. organu koszt tych poszczególnych rzeczy (które zapewne stanowią pojedyncze egzemplarze) jako efekt finalny wytworzenia wzoru materiału powinien zostać zaliczony na rzecz świadczonej usługi całościowej polegającej na wytworzeniu wzoru materiału. W tej też części stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.