IPPP2/443-110/14-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem z działalności gospodarczej znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem z działalności gospodarczej znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dawniej Q. Sp. z. o.o., dalej: "Spółka") zajmuje się dystrybucją kinową, a także produkcją i koprodukcją filmów fabularnych.

W 2012 r. Spółka nabyła znak towarowy "Q. " (dalej jako: "Znak") o wartości początkowej przekraczającej 15 tys. zł, który wykorzystuje w swojej działalności gospodarczej. Spółka wprowadziła go do ewidencji jako wartość niematerialną i prawną i dokonuje, zgodnie z przepisami, jego amortyzacji. Znak objęty jest prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 111 z późn. zm.). Z uwagi na wykorzystywanie Znaku do celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, Spółka odliczyła w pełni podatek naliczony zapłacony przy jego nabyciu.

Ze względu na zmiany w strukturze właścicielskiej Spółki i związane z tym decyzje biznesowe, Spółka zamierza w 2014 r. zaprzestać wykorzystywania Znaku w swojej działalności, która będzie kontynuowana w takim samym zakresie, jak obecnie (i zastąpić go innym znakiem towarowym identyfikującym Spółkę na rynku). Konsekwencją zaprzestania wykorzystywania Znaku, będzie wycofanie go z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej dla celów księgowych oraz podatkowych. Po zaprzestaniu wykorzystywania Znaku przez Spółkę prawa ochronne do niego wygasną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wycofaniom Znaku (w związku z zaprzestaniem jego wykorzystywania) z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki, będzie ona zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy jego nabyciu, w oparciu o art. 91 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wskutek faktycznego zaprzestania wykorzystywania Znaku nie wystąpi żadna z przesłanek dokonania korekty wymienionych w art. 91 ustawy o VAT. W szczególności, nie zmieni się sposób wykorzystania Znaku z działalności opodatkowanej na działalność zwolnioną lub niepodlegającą opodatkowaniu VAT, jak również Znak nie zostanie zbyty. W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe wycofanie Znaku nie będzie więc stanowić wykorzystania nabytej usługi do czynności zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu, co jest konieczne dla stwierdzenia obowiązku dokonania korekty. W związku z tym, Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ustawy o VAT.

STAN PRAWNY

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przepis ten stanowi fundamentalne prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług (prawo do odliczenia). Przepis ten formułuje też zasadę, że prawo do odliczenia przysługuje w zakresie, w jakim nabywane przez podatnika towary i usługi są wykorzystywane przez niego do czynności opodatkowanych, czyli generujących podatek należny (na sprzedaży). A contrario, zasada ta wyłącza odliczenie podatku naliczonego związanego z towarami lub usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających podatkowi. Z kolei zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT. Stosownie do ust. 1 tego artykułu, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Artykuł 91 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł korekty, o której mowa w ust. 1, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zasadniczą przesłanką i warunkiem dokonania korekty w oparciu o art. 91 ust. 7 i nast. ustawy o VAT jest zmiana przeznaczenia zakupionego towaru lub usługi. Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o VAT nie odnoszą się bezpośrednio do sytuacji, w której podatnik zaprzestaje wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej towarów lub usług, przy nabyciu których skorzystał z przysługującego mu prawa do odliczenia. Z brzmienia przepisów ustawy o VAT wynika natomiast, że w przypadku usług zaliczanych do wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, o wartości początkowej przekraczającej 15 tys. zł, obowiązek korekty dotyczy sytuacji, gdy podatnik miał prawo do odliczenia w pełni VAT naliczonego przy zakupie danej usługi i skorzystał z tego prawa, a następnie zmieniło się to prawo.

W opinii Spółki "zmiana prawa do odliczenia", o której mowa w art. 97 ust. 7 i 7a ustawy o VAT dotyczy sytuacji, w których towary lub usługi wykorzystywane pierwotnie do działalności opodatkowanej (która uprawniała do pełnego odliczenia VAT naliczonego) zostają następnie przeznaczone w całości lub części do działalności zwolnionej z VAT (która nie uprawnia do odliczenia VAT naliczonego). Tezę tą potwierdza m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 2741/08) wskazujący, że: "w ocenie składu orzekającego nie każda usługa będzie przedmiotem korekty w trybie art. 91 ust. 7 u.p.t.u. a tylko taka, która uprzednio była wykorzystana do działalności opodatkowanej i dokonano w związku z nią odliczenia podatku naliczonego, a następnie podatnik dokonał zmiany jej przeznaczenia i wykorzystał ją do działalności zwolnionej od podatku, wówczas to odliczenie nie przysługuje i powstaje obowiązek dokonania korekty podatku wcześniej naliczonego".

W analizowanym przypadku nie mamy do czynienia z taką sytuacją, gdyż podjęcie decyzji o zaprzestaniu korzystania ze Znaku przez Spółkę oznaczać będzie jedynie, że Znak nie będzie od tego momentu służył już dalej Spółce w działalności gospodarczej, a nie, że nastąpi zmiana jego przeznaczenia (tekst jedn.: że będzie on wykorzystywany przez nią na przykład dla potrzeb działalności zwolnionej z VAT). Wobec tego należy uznać, że fakt zaprzestania wykorzystywania Znaku nie oznacza, że prawo do odliczenia zmieniło się i takie odliczenie już Spółce nie przysługuje. Zaprzestanie wykorzystywania Znaku przez Spółkę nie spowoduje, w realiach niniejszej sprawy, zmiany prawa do odliczenia w ten sposób, że jej efektem będzie konieczność dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy o VAT. Skoro bowiem Spółka pierwotnie odliczyła podatek naliczony związany z wydatkami na nabycie Znaku, a następnie wykorzystywała go do czynności opodatkowanych, to zakres prawa do odliczenia w stosunku do Znaku nie zmieni się. Nie wystąpi więc przesłanka dokonania korekty określona w art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, w postaci zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wycofanie Znaku jako wartości niematerialnej i prawnej z ewidencji rachunkowej i podatkowej Spółki będzie wynikiem decyzji Spółki o faktycznym zaprzestaniu używania Znaku do celów prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, mającej charakter racjonalnej decyzji biznesowej, zmierzającej do optymalizacji rezultatów jej prowadzenia i wynikającej, przede wszystkim, ze zmian właścicielskich w Spółce.

Jeśli ze względów gospodarczych Znak przestaje służyć powyższym celom, a przez to traci przydatność w dalszej działalności, zaprzestanie jego wykorzystywania jest w pełni uzasadnione i nie powinno skutkować korektą wcześniej odliczonego VAT. Trudno bowiem wymagać od podatnika / Spółki, aby nadal wykorzystywała Znak, który nie wpisuje się w jej strategię biznesową. Z tego punktu widzenia kluczowe jest, że na moment nabycia Znaku, Spółka miała zamiar wykorzystywać go w pełni do działalności opodatkowanej VAT, a następnie faktycznie go wykorzystywała do tej działalności.

Podsumowując, regulacja zawarta w art. 91 ustawy o VAT nie będzie mieć zastosowania w opisanym zdarzeniu przyszłym, albowiem Spółka tak w dacie zakupu Znaku, jak i w dacie podjęcia decyzji o jego wycofaniu, wykonywała i wykonuje wyłącznie czynności, w związku z którymi przysługiwało jej i przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Wobec powyższego, zdaniem Spółki nie może być mowy o obowiązku korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy najpierw doszło do użytkowania Znaku zgodnie z wcześniejszym zamiarem, tj. do celów działalności opodatkowanej, a później, z obiektywnych przyczyn gospodarczych, następuje zaprzestanie jego wykorzystywania.

Powyższe potwierdza interpretacja ogólna z dnia 14 lutego 2008 r. wydana przez Ministra Finansów, w której czytamy m.in.: "przepis ten bezwzględnie ma zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik nabywając towar bądź usługę z przeznaczeniem do działalności opodatkowanej, miał prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez skorzystanie z prawa do zwolnienia podmiotowego lub rozpoczęcie wykorzystywania ich częściowo lub wyłącznie do czynności zwolnionych".

Na poparcie swojej argumentacji Spółka pragnie również odwołać się do przykładu, gdzie podatnik świadczy usługi transportowe opodatkowane VAT. Do działalności wykorzystuje samochód (o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł), przy nabyciu którego odliczył VAT. W okresie korekty nastąpiło zużycie ww. samochodu na skutek jego użytkowania dla potrzeb działalności gospodarczej. W rezultacie, nie będzie on dalej wykorzystywany w żaden sposób w działalności gospodarczej podatnika. Pomimo tego, w przypadku likwidacji powyższego samochodu w okresie korekty z uwagi na całkowite jego zużycie, nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie m.in. w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: "ETS"). W szczególności, należy zwrócić uwagę na wyrok z 29 lutego 1996 r. w sprawie INZO (C-110/94), w którym ETS uznał, że prawo do odliczenia VAT naliczonego zostaje zachowane również w przypadku, gdy podatnik dokonał zakupu środków trwałych z zamiarem ich wykorzystania w działalności opodatkowanej VAT, ale z uwagi na negatywne wyniki analizy opłacalności, działalność ta nigdy nie została podjęta. Tym samym korekta odliczenia byłaby konieczna jedynie w sytuacji zmiany przeznaczenia towarów w sposób z góry zaplanowany, gdzie pierwotna intencja wykorzystania zakupionych aktywów do sprzedaży opodatkowanej była jedynie pozorna. W ocenie ETS, dla zachowania prawa do odliczenia wystarcza intencja przeznaczenia wydatku do generowania sprzedaży opodatkowanej i fakt, że zmiana okoliczności nie była przewidywana w momencie dokonywania wydatku. Skoro ETS wskazuje, że podatnik zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego nawet w sytuacji, kiedy towary lub usługi nie zostały w ogóle wykorzystane w prowadzonej przez niego działalności, to tym bardziej wycofanie / zaprzestanie wykorzystywanego wcześniej przez Spółkę Znaku nie będzie skutkować koniecznością dokonania korekty odliczonego podatku VAT.

Także w wyroku z 15 stycznia 1998 r. (C-37/95) w sprawie Ghent Coal Terminal NV ETS uznał, że prawo do odliczenia przysługuje m.in. w przypadku, gdy ze względu na okoliczności niezależne od podatnika, towary / usługi nie zostały wykorzystane w ramach działalności opodatkowanej VAT. Z powyższych wyroków wynika jednoznacznie, że nawet okoliczność, że towary/usługi nie zostały w ogóle wykorzystane do działalności opodatkowanej VAT, nie pozbawia podatnika prawa do odliczania i nie powoduje konieczności dokonywania korekty wcześniej odliczonego podatku. Na gruncie analizowanej transakcji szczególne znaczenie ma, zdaniem Spółki, wyrok dotyczący spółki INZO, która samodzielnie podjęła decyzję o niepodejmowaniu określonej działalności i, w efekcie, niewykorzystaniu nabytych towarów / usług do działalności opodatkowanej VAT. Podobnie jak w przypadku Spółki, decyzja była więc autonomiczna, co nie skutkowało, zdaniem ETS, koniecznością dokonania korekty odliczonego (i to nawet w przypadku gdy, odmiennie od przypadku Spółki, podatnik w ogóle nie wykorzystał nabytych towarów / usług do czynności opodatkowanych).

Należy wreszcie wskazać, że podobne podejście jest również prezentowane przez same organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 29 listopada 2012 r. (sygn. ILPP1/443-810/12-2/NS) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że korekta VAT naliczonego nie jest wymagana w przypadku, gdy hala magazynowa niespełniająca wymagań podatnika została wyburzona (nastąpiła likwidacja środka trwałego), a na jej miejsce powstała nowa hala. Podobne stanowisko, odnośnie braku obowiązku korekty VAT naliczonego w związku z likwidacją środka trwałego (inwestycji w obcym środku trwałym) została zaprezentowana m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 22 lutego 2011 r. (sygn. IPPP2/443-961/10-3/KG).

W opinii Spółki, wnioski płynące z ww. wyroków i interpretacji potwierdzają, że zaprzestanie wykorzystywania Znaku przez Spółkę w trakcie pięcioletniego okresu korekty nie będzie oznaczać zmiany prawa do odliczenia, a tym samym nie będzie powodować konieczności dokonania korekty VAT naliczonego. Decyzja podjęta w tym zakresie przez Spółkę realizowana jest bowiem w związku z przyjętą przez Spółkę strategią biznesową w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i nie należy jej utożsamiać ze zmianą prawa do odliczenia VAT naliczonego, które należy rozumieć jako zmianę sposobu wykorzystania (do działalności zwolnionej / nie dającej prawa do odliczenia), a nie jako zaprzestanie wykorzystania jako takie. W konstatacji należy wskazać, że nie wystąpi przesłanka dokonania korekty określona w art. 91 ust. 7 ustawy o VAT (ani innych przepisach o VAT) w postaci zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym, Spółka nie będzie zobowiązana do korekty podatku VAT naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem Znaku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT". Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Artykuł 91 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy o VAT.

Ww. zasady stosuje się w odniesieniu do podatników, u których występuje tzw. sprzedaż mieszana (opodatkowana i zwolniona), a podatnik nie jest w stanie określić odrębnie kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną. Ustawodawca ustalił też zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi np. sprzedaż towaru.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zajmuje się dystrybucją kinową, a także produkcją i koprodukcją filmów fabularnych. W 2012 r. Spółka nabyła znak towarowy o wartości początkowej przekraczającej 15 tys. zł, który wykorzystuje w swojej działalności gospodarczej. Spółka wprowadziła go do ewidencji jako wartość niematerialną i prawną. Z uwagi na wykorzystywanie znaku do celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT Spółka odliczyła w pełni podatek naliczony zapłacony przy jego nabyciu. Ze względu na zmiany w strukturze właścicielskiej Spółki i związane z tym decyzje biznesowe Spółka zamierza w 2014 r. zaprzestać wykorzystywania Znaku w swojej działalności, która będzie kontynuowana w takim samym zakresie, jak obecnie (i zastąpić go innym znakiem towarowym identyfikującym Spółkę na rynku). Konsekwencją zaprzestania wykorzystywania Znaku będzie wycofanie go z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej dla celów księgowych oraz podatkowych. Po zaprzestaniu wykorzystywania Znaku przez Spółkę prawa ochronne do niego wygasną.

Należy podkreślić, że w przepisach art. 91 ustawy o VAT stanowiącego o korektach - całkowite zaniechanie użytkowania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, w szczególności z powodu zużycia, kradzieży, uszkodzenia lub utraty przydatności w wykonywanej działalności gospodarczej nie zostały wymienione jako przesłanki powodujące obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego. W szczególności z okoliczności sprawy zaprezentowanej we wniosku nie wynika, że nastąpi sprzedaż lub zmiana przeznaczenia wykorzystywania Znaku z czynności opodatkowanych na czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu. Zaprzestanie wykorzystywania Znaku w działalności gospodarczej nie jest zmianą jego przeznaczenia, ponieważ po wycofaniu z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Znak w ogóle nie będzie wykorzystywany do jakichkolwiek czynności czy to podlegających czy niepodlegających opodatkowaniu.

Powyższe oznacza, że w sytuacji, gdy Znak Towarowy, który wykorzystywany był przez Spółkę do czynności opodatkowanych okaże się nieprzydatny ze względu na strategie biznesowe oraz zmiany w strukturze właścicielskiej Spółki, w związku z tym Wnioskodawca podejmie decyzję o zaprzestaniu wykorzystywania Znaku w swojej działalności gospodarczej i zastąpieniu go innym Znakiem Towarowym identyfikującym Spółkę, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w myśl przepisów art. 91 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.