IPPP2/443-110/13-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności opisanych we wniosku jako dwóch odrębnych dostaw towarów podlegających opodatkowaniu - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności opisanych we wniosku jako dwóch odrębnych dostaw towarów podlegających opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowo-Akcyjna (Wnioskodawca) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera z rolnikami prowadzącymi gospodarstwo rolne umowy sprzedaży i tuczu trzody chlewnej.

Na podstawie umowy Wnioskodawca sprzedaje w celu tuczu prosiaki i warchlaki, a producent (rolnik) kupuje i zobowiązuje się do przeprowadzenia ich tuczu na warunkach wskazanych w umowie, a następnie ich odsprzedaży (po dokonaniu tuczu) na rzecz Spółki. Spółka zobowiązuje się zaś zakupić i odebrać tuczniki wytworzone ze sprzedanych producentowi prosiaków / warchlaków w terminie wskazanym przez Spółkę.

Inne warunki umowy to:

W celu zabezpieczenia wszelkich roszczeń Wnioskodawcy wynikających z umowy strony (Wnioskodawca i producent) zobowiązują się do zawarcia umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie (umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie) sprzedanych prosiąt / warchlaków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w prawidłowy sposób dokonuje klasyfikacji czynności opisanych w stanie faktycznym wniosku jako dwóch odrębnych dostaw towarów (prosiaków / warchlaków przez Spółkę na rzecz Producenta w celu dokonania ich tuczu, a następnie - po przeprowadzeniu tuczu - dostawę tuczników przez Producenta na rzecz Spółki).

Stanowisko Wnioskodawcy:

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zdaniem Spółki, czynności opisane w stanie faktycznym wniosku, stanowią dwie odrębne dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, tj. dostawę prosiaków / warchlaków (towarów) dokonywaną przez Spółkę na rzecz Producenta, a następnie po przeprowadzeniu przez Producenta tuczu, dostawę tuczników (towarów) przez Producenta na rzecz Spółki.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej nr IPPP1/443-1762/08/11-6/S/JF z dnia 7 lutego 2011 r.: "Analizując powyższe Organ podatkowy wskazuje na zasady obrotu gospodarczego zezwalające na istnienie różnych form prawnych zawieranych umów, o ile umowy nie naruszają bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa i zasad współżycia społecznego. Inaczej mówiąc, o ile umowy nie naruszają bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa i zasad współżycia społecznego, to nie istnieją żadne przeszkody prawne do swobodnego kształtowania stosunków umownych pomiędzy stronami tych umów (...).

Z tego wynika, że podatnik sprzedaje, a producent kupuje warchlaki, co wskazuje na możliwość przeniesienia własności tych zwierząt. Następnie Wnioskodawca odkupuje zwierzęta po tuczu. Zatem, mając na uwadze ww. zasadę swobody umów Wnioskodawca dysponując prawem wyboru umów zawiera dwie umowy sprzedaży: jedną na dostawę zwierząt celem ich tuczu oraz drugą na dostawę zwierząt po dokonaniu ich tuczu. Tym samym Strona wskazuje na istnienie dwóch odrębnych dostaw.

Ponadto, w przedstawionym stanie faktycznym charakter podjętych czynności wynikających z zawartych umów wskazuje, iż posiadanie przyjętych do tuczu prosiąt zrealizowane jest jako władztwo ekonomiczne wyrażające się fizycznym dysponowaniem rzeczą.

Trzeba zatem uznać, iż w przedmiotowej sprawie kontrahenci realizują dwie dostawy towarów na określonych przez siebie warunkach.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż tak zawarte umowy wskazują na przeprowadzenie dwóch transakcji sprzedaży zwierząt - najpierw producentowi rolnemu, a następnie Wnioskodawcy, który jest ich odbiorcą. W konsekwencji obie transakcje należy zakwalifikować jako dostawy określone w art. 7 ust. 1 realizowane odpłatnie i w związku art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Analogiczne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt I FSK 1864/09 z dnia 21 października 2010 r.:"Trafnie w tym zakresie podniósł Sąd pierwszej instancji, że nie istnieją żadne przeszkody prawne do swobodnego kształtowania stosunków umownych pomiędzy stronami tych umów, o ile umowy nie naruszają bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa i zasad współżycia społecznego. Skoro podatnik jest właścicielem warchlaków ma prawo do stawiania różnych warunków nabywcy, przyszłemu producentowi. Mógłby zresztą zawrzeć i umowę usługi i umowę kontraktacji tuczu, ale zawarł umowę sprzedaży i tuczu. Producent zawierając taka umowę, powinien spełnić jej warunki i między innymi zaniechać zbycia tucznika osobie trzeciej, ale to nie oznacza, że w ogóle nie może tego zrobić, ponosząc jedynie konsekwencje w postaci odszkodowania za niewywiązanie się z umowy. Zasady obrotu gospodarczego zezwalają na istnienie różnych form prawnych, które uzasadnione są racjami ekonomicznymi, a prawo podatkowe jedynie je ocenia (a nie kształtuje), celem określenia właściwych zobowiązań podatkowych."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT. Z tego wynika, iż w świetle ustawy nie jest dostawą towarów każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Zatem ustalenia, że mamy do czynienia ze świadczeniem usługi należy poszukiwać poprzez eliminację transakcji będących dostawą towarów.

Przepisy ustawy o VAT pojęcie dostawy towarów nierozerwalnie wiążą z cechami odpowiadającymi własności - rozporządzanie towarem jak właściciel - które nie zostało jednak w ustawie zdefiniowane. Na podstawie art. 140 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zwanego dalej "k.c.", w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą. Zgodnie z powyższą definicją własność jest prawem rzeczowym, prawnie gwarantującym możliwość pełnego korzystania z rzeczy i dysponować nią.

Wymienione w ustawie o podatku od towarów i usług pojęcie prawne "rozporządzania jak właściciel" jest pojęciem obejmującym nie tylko rozporządzenie mieniem jako akt władczy właściciela, ale również wszystkie inne formy prawne posiadania, a więc użytkowania, dzierżenia przez dzierżawcę i przy najmie przez najemcę, przy zleceniu przez zleceniobiorcę, a przy umowie o dzieło - wykonawcę. A więc istotą dostawy jest przeniesienie prawa do faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzanie nią w sensie rozporządzenia prawem własności tej rzeczy. Zatem przeniesienie prawa do faktycznego dysponowania rzeczą z punktu widzenia ustawy jest dostawą towarów. Odpłatność poprzez osiągnięcie wynagrodzenia z tytułu zrealizowanej dostawy przesądza za uznaniem jej za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie należy wziąć pod uwagę wynikającą z art. 353¹ k.c. zasadę swobodnego kształtowania stosunków umownych pomiędzy stronami. Swoboda umów to zasada prawa zobowiązań polegająca na przyznaniu podmiotom prawnym ogólnej możliwości zawierania i kształtowania treści umów w granicach zakreślonych przez prawo. Na swobodę umów składają się cztery elementy:

* swoboda w zawieraniu umowy

* swoboda w wyborze kontrahenta

* swoboda w kształtowaniu treści umowy

* swoboda w wyborze formy zawarcia umowy

Zakres swobody umów wyznacza treść lub cel stosunku zobowiązaniowego, które nie mogą sprzeciwiać się właściwości (naturze) tego stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Analizując powyższe Organ podatkowy wskazuje na zasady obrotu gospodarczego zezwalające na istnienie różnych form prawnych zawieranych umów, o ile umowy nie naruszają bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa i zasad współżycia społecznego. Inaczej mówiąc, o ile umowy nie naruszają bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa i zasad współżycia społecznego, to nie istnieją żadne przeszkody prawne do swobodnego kształtowania stosunków umownych pomiędzy stronami tych umów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera z rolnikami prowadzącymi gospodarstwo rolne umowy sprzedaży i tuczu trzody chlewnej. Na podstawie umowy Wnioskodawca sprzedaje w celu tuczu prosiaki i warchlaki, a producent (rolnik) kupuje i zobowiązuje się do przeprowadzenia ich tuczu na warunkach wskazanych w umowie, a następnie ich odsprzedaży (po dokonaniu tuczu) na rzecz Spółki. Spółka zobowiązuje się zaś zakupić i odebrać tuczniki wytworzone ze sprzedanych producentowi prosiaków / warchlaków w terminie wskazanym przez Spółkę. W celu zabezpieczenia wszelkich roszczeń Wnioskodawcy wynikających z umowy strony zobowiązują się do zawarcia umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie sprzedanych zwierząt.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca sprzedaje, a producent kupuje zwierzęta, co wskazuje na możliwość przeniesienia własności tych zwierząt. Następnie Zainteresowany odkupuje zwierzęta po tuczu. Zatem, mając na uwadze ww. zasadę swobody umów Wnioskodawca dysponując prawem wyboru umów zawiera dwie umowy sprzedaży: jedną na dostawę zwierząt producentowi celem ich tuczu oraz drugą na dostawę zwierzęcia po dokonaniu tuczu przez producenta na rzecz Wnioskodawcy. Tym samym Strona wskazuje na istnienie dwóch odrębnych dostaw.

Ponadto, w przedstawionym stanie faktycznym charakter podjętych czynności wynikających z zawartych umów wskazuje, iż posiadanie przyjętych do tuczu zwierząt zrealizowane jest jako władztwo ekonomiczne wyrażające się fizycznym dysponowaniem rzeczą. Trzeba zatem uznać, iż w przedmiotowej sprawie kontrahenci realizują dwie dostawy towarów na określonych przez siebie warunkach.

Mając na uwadze treść stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że tak zawarte umowy wskazują na przeprowadzenie dwóch transakcji sprzedaży zwierząt - najpierw producentowi rolnemu, a następnie Wnioskodawcy, który jest ich odbiorcą. W konsekwencji obie transakcje należy zakwalifikować jako dostawy określone w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT realizowane odpłatnie i w związku art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.