IPPP2/443-1095/12-2/KOM - Opodatkowanie 23% stawką VAT kompleksowej usługi świadczonej w ramach pakietu konferencyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 23% stawką VAT kompleksowej usługi świadczonej w ramach pakietu konferencyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 23% stawką VAT kompleksowej usługi świadczonej w ramach pakietu konferencyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jednym z przedmiotów działalności..... Sp. z o.o. (dalej "Spółka") jest prowadzenie hotelu pod międzynarodową marką. W zakresie swoich usług, Spółka umożliwia swoim klientom przeprowadzenie spotkań dla wielu osób. Co do zasady, spotkania te mają na celu przeprowadzenie przez klientów szkolenia, konferencji, zjazdu, prezentacji, seminariów itp. (dla przejrzystości dalej zwane konferencjami).

W celu przeprowadzenia konferencji, Spółka zapewnia niezbędne warunki, zaplecze i obsługę. W zależności od oczekiwań i potrzeb klientów, Spółka oferuje m.in.:

Powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym, jednak grupuje podstawowe i główne elementy świadczeń oferowanych przez Spółkę, na których oparta jest organizacja konferencji.

W ramach rozszerzania swojej oferty, Spółka zamierza wprowadzić dla klientów pakiety konferencyjne obejmujące swoim zakresem wszystkie usługi niezbędne do realizacji konferencji. Za konkretny pakiet konferencyjny Spółka pobierać będzie jedną łączną cenę. Dokonując kalkulacji ceny takiego pakietu, Spółka zamierza uwzględnić potrzeby klientów, tj. elementy oferty, z których klient chciałby skorzystać, liczbę uczestników, czas organizacji konferencji, a także inne aspekty biznesowe brane pod uwagę przez dział sprzedaży Spółki dla kalkulacji ostatecznej ceny.

Ceny za pakiety konferencyjne ustalone przez dział sprzedaży zależne będą od indywidualnych ustaleń. Dział sprzedaży, co do zasady, będzie kalkulować ostateczną cenę analizując całokształt zamówienia klienta. Tym samym, dokonując kalkulacji może nie być możliwe dokładne wskazanie, jak jest wyceniana każda z pozycji składających się na dany pakiet. Cena pakietu będzie ustalona wspólnie dla całego świadczenia, a dla przejrzystości i możliwości porównania ceny przez klienta będzie mogła być przedstawiona w oparciu o koszt przypadający na jednego uczestnika konferencji.

Cena ustalona wstępnie z klientem będzie mogła być zmieniona do momentu zakończenia konferencji, w przypadku gdy klient zmieni pierwotnie ustalony zakres pakietu, np. zmieni się liczba uczestników.

Dla celów podatku VAT, Spółka zamierza traktować sprzedaż pakietów konferencyjnych, jako świadczenie kompleksowej złożonej usługi, opodatkowane podstawową stawką VAT w wysokości 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo zamierza opodatkowywać sprzedaż pakietów konferencyjnych podstawową 23% stawką VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż pakietów konferencyjnych, które Spółka zamierza wprowadzić, powinna być opodatkowana podstawową 23% stawką VAT. Spółka będzie świadczyć bowiem usługę złożoną (kompleksową), której głównym celem jest organizacja konferencji, a w stosunku do takiej usługi przepisy ustalające zasady opodatkowania podatkiem VAT przewidują zastosowanie stawki podstawowej.

Zasady opodatkowania VAT pakietów konferencyjnych, na które składają się świadczenia o różnym charakterze i opodatkowane - o ile świadczone są osobno - różnymi stawkami VAT, nie zostały wprost uregulowane w przepisach dotyczących tego podatku. Analizę własnego stanowiska Spółka wspiera zatem praktyką organów podatkowych, sądów administracyjnych, a przede wszystkim stanowiskami Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (da lej "ETS").

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

W przypadku uznania, że mamy do czynienia z czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, w tym ze świadczeniem usług, podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z powyższymi przepisami, sprzedaż pakietów konferencyjnych, zdaniem Spółki, należy traktować jako świadczenie usług. Obrotem, a tym samym podstawą opodatkowania VAT, z tego tytułu będzie kwota w wartości netto wyliczona przez Spółkę jako kwota należna z tytułu sprzedaży pakietu konferencyjnego (usługi organizacji konferencji świadczone przez Spółkę). Wartość pakietu zależna będzie od jego konfiguracji ustalonej z klientem w oparciu o elementy oferty wskazane w stanie faktycznym z uwzględnieniem, w szczególności, liczby osób uczestniczących w konferencji, czasu i miejsca jej organizacji.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 marca 2011 r. (Dz. U. Nr 68, poz. 360), wydanego na podstawie art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, w celu określenia m.in. danych, które powinny zawierać faktury, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Zgodnie w powyższym przepisem, Spółka świadcząc usługi organizacji konferencji, powinna umieścić na fakturze dokumentującej taką sprzedaż nazwę tej usługi. Z uwagi na formę świadczonej usługi, tj. kompleksowa organizacja konferencji, zdaniem Spółki, zamieszczenie na fakturze określenia "pakiet konferencyjny" będzie prawidłowe, gdyż oddawać będzie naturę transakcji i pozwalać będzie na identyfikację charakteru usługi. Ponadto, zdaniem Spółki, przepisy określające zasady opodatkowania podatkiem VAT, w szczególności przepisy wykonawcze wskazujące, jaka powinna być treść faktur, nie wskazują na konieczność zamieszczania na fakturach szczegółów, jakie elementy składowe mieszczą się w świadczonej usłudze, o ile mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym. Stąd, wskazanie na fakturze jednej pozycji pozwalającej na identyfikację usługi jest, zdaniem Spółki, prawidłowe.

Podobne podejście Spółka stosuje obecnie również w przypadku innych świadczonych przez siebie usług. Dobór opisów na fakturach pozwala na jednoznaczną ich identyfikację. W przypadku usług hotelowych, na fakturze umieszczana jest pozycja "pokój", nocleg", "usługa hotelowa". Usługa hotelowa, stanowi całość co do swojego charakteru, a na fakturze nie są wyszczególniane jej elementy składowe, przykładowo na fakturze nie wyszczególniane są śniadania, bądź korzystanie z klubu fitness, które, co do zasady, są objęte ceną za pokój. Praktyka stosowana przez Spółkę jest zgodna z powszechnie przyjętym zwyczajem w obrocie gospodarczym, a także nie jest kwestionowana przez organy podatkowe. Ta sama zasada może mieć zatem zastosowanie w stosunku do pakietów konferencyjnych.

Dodatkowo, zdaniem Spółki, umieszczanie na fakturach szczegółowego opisu pakietów konferencyjnych nie jest niezbędne dla identyfikacji usługi, ponieważ ich szczegółowy opis znajduje się w umowie zawieranej z klientem na świadczenie danej usługi.

Prawidłowość powyższego stanowiska Spółki, potwierdza również to, że w przypadku świadczenia usług organizacji konferencji, mamy do czynienia z tzw. usługą złożoną. Pomimo, że termin ten nie został wprost zdefiniowany w ustawie o VAT, jest on stosowany zarówno przez polskie organy podatkowe, jak i ETS. Zgodnie z przyjętą praktyką i utrwalonym orzecznictwem sądów, z usługą złożoną mamy do czynienia w sytuacjach, gdy jedno przewodnie i zasadnicze świadczenie nie jest realizowane indywidualnie, lecz dodatkowo świadczone są także inne świadczenia o odmiennym od niego charakterze, prowadzące jednak do celu, jaki ma być spełniony świadczeniem głównym /zasadniczym. Konsekwencją świadczenia takiej usługi jest traktowanie wszelkich usług pomocniczych, wchodzących w skład usługi zasadniczej, dla celów podatku VAT tak jak usługi zasadniczej.

Przykładem może tu być wskazana powyżej usługa hotelowa, która zawiera w sobie usługę gastronomiczną - np. śniadanie oraz korzystanie z fitness klubu. Usługi te są jednak uzupełnieniem świadczenia głównego, jakim jest nocleg w hotelu. Z racji swojej poboczności / uzupełniającego charakteru, nie są one wskazywane na fakturze jako niezależnie świadczone usługi.

Analogiczna sytuacja, zdaniem Spółki, ma miejsce w przypadku organizacji konferencji. Celem przewodnim w tym przypadku jest kompleksowe przygotowanie konferencji - umożliwienie zebrania się w jednym miejscu (w salach udostępnianych przez Spółkę) wielu osób i przeprowadzenia szkolenia, wykładu, prezentacji, ćwiczeń itp., zgodnie z oczekiwaniami i zamówieniem klienta. Cel ten wynika z oczekiwań klienta, a Spółka realizuje go świadcząc usługę organizacji konferencji zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami.

O tym, że celem przewodnim świadczonych usług konferencyjnych jest organizacja spotkania, a nie skorzystanie z zaplecza gastronomicznego bądź bazy noclegowej hotelu świadczy również fakt, że klienci zapraszający uczestników konferencji na jedno lub kilkudniowe spotkania, co do zasady, zapełniają całodzienny program spotkaniami, rozmowami, prelekcjami bądź szkoleniami odbywającymi się w wynajętych do tego celu pomieszczeniach. Trudno tym samym uznać, że celem przewodnim takich spotkań jest czynność inna niż realizacja programu konferencji (np. sam nocleg). Wszelkie usługi pozwalające na organizację konferencji są bowiem jedynie usługami pomocniczymi, mającymi na celu zapewnienie prawidłowego świadczenia usługi głównej i są niejako uzupełnieniem i wsparciem technicznym jej realizacji. Wskazuje na to również ETS uznając w wyroku C-349/96 z dnia 25 lutego 1999 r., że "usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

W przypadku usług organizacji konferencji, np. poczęstunek ma umilić udział w konferencji, a nocleg w hotelu umożliwić uczestnictwo w kilkudniowej konferencji osobom przyjezdnym z innego miasta.

Koncepcja usług złożonych została szeroko poruszona w orzecznictwie ETS, w którym podkreśla się, że każda transakcja powinna być dla celów VAT uznawana za odrębną i niezależną transakcję, lecz z drugiej strony, transakcja składająca się z jednego świadczenia w aspekcie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, gdyż pogarszałoby to funkcjonalność systemu VAT.

Stanowisko takie zostało potwierdzone m.in. w wyroku ETS z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, w którym stwierdzono, że jeżeli dwie lub więcej niż dwie czynności (typu: dostawa towarów lub/i świadczenie usług) dokonane przez podatnika na rzecz nabywcy są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT (czyli albo dostawę określonego towaru, albo świadczenie konkretnej usługi), i to nawet wówczas, gdy następuje to za zapłatą dwóch lub wielu odrębnych cen.

Również w wyroku z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Ministero dell'Economia e delle Finanze przeciwko Part Service Srl ETS stwierdził, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem odpowiednio prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są niezależne.

Jest tak na przykład, gdy w ramach nawet czysto obiektywnej analizy stwierdza się, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, oraz że jedno lub więcej świadczeń stanowi jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego. W szczególności, świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy.

Powyższe podejście jest również prezentowane przez polskie sądy administracyjne. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej "WSA") w Poznaniu stwierdził w wyroku z dnia 9 listopada 2010 r. (sygn. I SA/Po 647/10), iż "świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego".

Na takie rozumienie tematu wskazują także władze skarbowe, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 21 stycznia 2010 r. (znak IPPP3/443-984/09-3/MM) stwierdził, że "aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej."

Powyższe stanowiska mają bezpośrednie odniesienie do sytuacji Spółki. W przypadku bowiem braku możliwości świadczenia przez Spółkę którejkolwiek z usług pomocniczych, klienci co do zasady, rezygnowaliby z organizacji konferencji przez Spółkę i decydowaliby się na ofertę konkurencji. Przykładowo, klient, który chciałby przeprowadzić spotkanie, przy jednoczesnym braku możliwości skorzystania z poczęstunku (usług gastronomicznych) prawdopodobnie uznałby, że taki pakiet konferencyjny nie spełnia jego oczekiwań i nie skorzystałby z niego. Pełen zakres usług, jaki oferuje Spółka, pozwala więc na kompleksowe i satysfakcjonujące zorganizowanie konferencji - cel i usługa zasadnicza mogą być zatem w pełni zrealizowane.

Dodatkowo, Spółka podkreśla, że zakres usług pomocniczych, które świadczy w ramach pakietów konferencyjnych, nie wykracza swoim zakresem poza charakter organizowanych konferencji. Są to zatem jedynie usługi niezbędne i podstawowe, aby osiągnąć cel, o którym mowa powyżej. Nie ma w nich jakichkolwiek usług niezwiązanych z organizowaną konferencją.

Na istotność takiej analizy wskazał również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji z dnia 22 marca 2012 r. (znak IBPPl/443-1847/11/AW), w której uznał, że możliwość korzystania z pakietów kosmetycznych w ramach pakietu konferencyjnego nie mieści się w zakresie usługi kompleksowej, gdyż "konferencja nie straci na wartości w przypadku wyłączenia tego typu usługi". W zakresie usług pomocniczych świadczonych przez Spółkę w ramach tzw. pakietów konferencyjnych nie będzie to miało miejsca. Brak możliwości świadczenia którejkolwiek z usług wskazanych w stanie faktycznym zdecydowanie zmniejszy wartość organizowanej konferencji, bądź jak to zostało wskazane powyżej, z jej organizacji klient może zrezygnować.

W zakresie sposobu ustalania, czy mamy do czynienia z usługą złożoną, ETS wskazał w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. o sygnaturze C-349/96, że ocena kompleksowości świadczenia powinna być dokonywana z perspektywy nabywcy. Spółka podkreśla, że nabywca - klient kupuje usługi, które pozwalają mu przeprowadzić spotkanie i nie jest jego celem zakup wybranych elementów składowych (tekst jedn.: usług pobocznych wspierających usługę główną). W przeciwnym razie, klient nie dokonywałby ustaleń o sposobie organizacji konferencji poprzez dział realizacji konferencji Spółki, lecz ogólnodostępnymi kanałami (np. poprzez system rezerwacji pokoi hotelowych) zamawiałby indywidualnie poszczególne usługi składowe.

Dodatkowym argumentem potwierdzającym, że z perspektywy klienta celem jest zakup pakietów konferencyjnych stanowiących całość, a nie osobnych świadczeń, przemawia również aspekt ekonomiczny organizowanego przedsięwzięcia z perspektywy klienta.

Co do zasady, klienci kupując pakiety konferencyjne mają ustalony budżet na organizację całego przedsięwzięcia, a nie budżety na poszczególne elementy składowe. Potwierdza to również fakt, że organizacja konferencji jest dla klienta zdarzeniem kompleksowym i jednolitym, a jakiekolwiek ceny jednostkowe są jedynie wartościami drugorzędnymi, których suma może być wyższa bądź równa ustalonemu budżetowi. Dla klienta, co do zasady, nie ma znaczenia, jaka jest cena poszczególnych usług składowych. Ewentualnego wyboru pomiędzy ofertami konkurencji dokonuje porównując zakres oferty i cenę ostateczną (całkowitą) za całe przedsięwzięcie.

Przenosząc ww. argumentację na grunt sytuacji Spółki zasadne jest uznanie, że usługa organizacji konferencji, która będzie w przyszłości świadczona przez Spółkę, będzie usługą złożoną, której głównym celem jest zorganizowanie konferencji zgodnie z potrzebami klientów. Tym samym, podział jej na elementy składowe (usługi pomocnicze) nie byłby zasadny.

Uznając zatem, że Spółka świadczy usługę złożoną, powinna ona być opodatkowana dla celów VAT jednolicie, zgodnie z zasadami przyjętymi dla usługi głównej, bez względu na zakres i zasady opodatkowania usług pomocniczych będących jej składowymi.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wyjątki zastosowania art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wskazane w tym przepisie, dotyczą szczególnych przypadków, dla których podstawowa stawka podatku jest obniżona. Żaden z przepisów wskazujących na możliwość zastosowania niższej stawki podatku VAT nie przewiduje, iż może mieć to miejsce w zakresie usług, których dotyczy zapytanie, tj. organizacji konferencji. Tym samym, zdaniem Spółki, przepisy ustawy o VAT nie dają jej prawa do zastosowania stawki niższej niż podstawowa przy sprzedaży pakietów konferencyjnych.

Reasumując, zdaniem Spółki, prawidłowym będzie opodatkowanie usług organizacji konferencji jako całości w postaci pakietów konferencyjnych podstawową stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z 2011 r.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Zatem przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie prowadzenia hotelu pod międzynarodowa marką. W ramach tej działalności oferuje swoim klientom usługi kompleksowe polegające na zorganizowaniu konferencji, a w przyszłości zamierza oferować tzw. pakiety konferencyjne. W ramach takiego pakietu Spółka zaoferuje wynajem sali i pomieszczeń konferencyjnych; wynajem wyposażenia multimedialnego potrzebnego do przeprowadzania konferencji, poczęstunek w trakcie tzw. przerw kawowych oraz poczęstunek w trakcie przerwy obiadowej; miejsca noclegowe w hotelu oraz miejsca parkingowe dla uczestników konferencji kilkudniowych oraz obsługę personelu hotelowego do określonych czynności. Za konkretny pakiet konferencyjny Spółka pobierać będzie jedną łączną cenę ustaloną przez dział sprzedaży, która zależeć będzie od indywidualnych ustaleń. Dział sprzedaży, co do zasady, będzie kalkulować ostateczną cenę analizując całokształt zamówienia klienta. Po wykonaniu usługi Spółka wystawiać będzie faktury VAT za świadczenie usługi kompleksowej w postaci "pakietu konferencyjnego", opodatkowaną podstawową stawką VAT, tj. 23%.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy do wskazanej usługi zastosuje prawidłową stawkę podatku VAT.

Należy wskazać, że zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie można mówić o jednym świadczeniu głównym - organizacji konferencji, na które składają się inne świadczenia pomocnicze, w tym wynajem sali i pomieszczeń konferencyjnych; wynajem wyposażenia multimedialnego potrzebnego do przeprowadzania konferencji, poczęstunek w trakcie tzw. przerw kawowych oraz poczęstunek w trakcie przerwy obiadowej; miejsca noclegowe w hotelu oraz miejsca parkingowe dla uczestników konferencji kilkudniowych oraz obsługę personelu hotelowego.

W związku z tym, świadczenie kompleksowych usług organizacji konferencji w formie "Pakietu konferencyjnego", gdzie usługę zasadniczą stanowi organizacja konferencji, zaś inne czynności składające się na usługę główną są traktowane jako usługi pomocnicze, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.