IPPP2/443-1084/13-2/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży własnej i zleconej Agentom - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży własnej i zleconej Agentom.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. jest Touroperatorem i organizuje imprezy turystyczne. W swojej ofercie Strona posiada kraje Unii Europejskiej, jednak w większości są to wyjazdy do krajów poza Unią Europejską. Spółka rozlicza się w zakresie podatku VAT stosując procedury marży - art. 119 ustawy o VAT. Na wszystkie przychody Spółki wystawiana jest Faktura Marża, która w swojej formie zawiera: S. jako "Sprzedawcę", "Pośrednika" czyli Agenta, przez którego została sprzedana Impreza turystyczna oraz "Nabywcę" czyli klienta - osobę kupującą wycieczkę; w 98% klientami są osoby fizyczne.

Spółka nadmienia, że Faktury marża są wystawiane z systemu dla potrzeb udokumentowania całej sprzedaży oraz prawidłowego wyliczenia marży, natomiast do klientów są wysyłane tylko na prośbę.

Sprzedaż oferty Strony odbywa się w dwojaki sposób. Po pierwsze Spółka ma sprzedaż indywidualną, którą to sprzedaż ewidencjonuje na kasie fiskalnej w S. oraz ma sieć Agentów z całej Polski, którzy pośredniczą w sprzedaży Ofert w imieniu S. Za pośrednictwo w sprzedaży Agenci mają prowizję, na którą wystawiają fakturę. Płatności za sprzedaną ofertę są podzielone - to znaczy klient w zależności od terminu wylotu płaci część należności za imprezę do Agenta w formie gotówki bądź przelewem na konto Agenta, natomiast kolejną część płaci już bezpośrednio na konto S.

W związku z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. poz. 363 § 5.1. oraz 5.2 i 5.3 Strona podpisała aneksy do umów z Agentami, którzy to Agenci zobowiązali się do ewidencjonowania sprzedaży z Ofert S. na kasie własnej. Ewidencjonowanie sprzedaży wpłata po wpłacie dokonywane jest według paragrafu 3.2. ww. rozporządzenia, niezależnie od tego na czyje konto płatność jest zrobiona. Jeśli płatność przechodzi przez Agenta w jakikolwiek sposób Agenci ewidencjonują całą sprzedaż, której dokonali, niezależnie od tego do kogo docelowo trafiały płatności. Występują takie sytuacje, że pierwsza wpłata jest dokonywana u Agenta gotówką bądź kartą, później jest dopłata już bezpośrednio na konto S.

Drugą sprawą jest zwolnienie, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. paragraf 2.1. pkt 37. Agenci według Spółki mogą skorzystać ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży ofert S., ale tylko wtedy jeśli klient za wykonaną czynność dokona w całości zapłaty na konto podatnika czyli S.

Spółka wysłała aneks do Agentów z możliwością wyboru: albo ewidencjonują sprzedaż na swojej kasie albo mają prawo skorzystać ze zwolnienia, jeśli przejdą na rozliczenia bezpośrednie z klientem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy S. powinien ewidencjonować na swoich kasach fiskalnych całą sprzedaż łącznie z tą dokonaną przez Agenta... (pytanie wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem S. Strona nie może ewidencjonować całej swojej sprzedaży na kasach fiskalnych, ponieważ ustawodawca wskazał w paragrafie 5.1, że jeśli podatnik ma obowiązek prowadzenia ewidencji zleca wykonanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego objętego pytaniem nr 2 wniosku uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy przez pojęcie sprzedaży należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

* dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,

* stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Z kolei jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższy przepis (tekst jedn.: art. 111 ust. 3b ustawy) ustanawia wyjątek od zasady, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników w sytuacji, gdy poza sprzedażą towarów/usług zleceniodawcy podmiot (zleceniobiorca) dokonuje sprzedaży własnych towarów bądź usług.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 111 ust. 7a pkt 1 cyt. ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Stosownie do zapisów obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363). przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 12).

Stosownie do zapisów § 3 ust. 1 obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363) podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania (§ 3 ust. 2 rozporządzenia).

Jak wynika z zapisów § 5 ust. 1-3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

1. Podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

2. W przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

3. Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.

Z powołanego wyżej przepisu § 5 rozporządzenia wynika, że podatnik, który dokonuje sprzedaży na rzecz innego podmiotu, może ewidencjonować tę sprzedaż na kasie rejestrującej powierzonej przez podmiot zlecający taką sprzedaż bądź na kasie własnej, przy czym powyższe kwestie powinny być uregulowane w stosownej umowie zawartej między tymi podmiotami. Zatem przepis ten dotyczy podatników wykonujących czynności w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług turystycznych w postaci wyjazdów turystycznych do krajów Unii Europejskiej i krajów trzecich. Spółka rozlicza się w zakresie podatku VAT stosując procedury marży - art. 119 ustawy o VAT. Spółka dokumentuje sprzedaż Fakturami Marża w celu prawidłowego wyliczenia marży.

Spółka prowadzi sprzedaż swoich usług bezpośrednio na rzecz klientów indywidualnych, którą to sprzedaż ewidencjonuje na kasie fiskalnej oraz ma sieć Agentów w całej Polsce, którzy pośredniczą w sprzedaży ofert w imieniu Spółki. Za pośrednictwo w sprzedaży Agenci mają prowizję, na którą wystawiają fakturę. Klient w zależności od terminu wylotu płaci część należności za imprezę gotówką bądź przelewem, a następnie kolejne płatności dokonywane są później. Strona podpisała aneksy do umów z Agentami, w których Agenci zobowiązali się do ewidencjonowania sprzedaży ofert Strony na kasie własnej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy Strona powinna na własnych kasach rejestrujących ewidencjonować łącznie sprzedaż własną i dokonaną przez Agentów.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest upoważniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie, o czym stanowi art. 758 § 2 Kodeksu cywilnego.

Agent działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy jest w świetle ustawy podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjonować na własnych kasach rejestrujących sprzedaż własną dokonywaną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. W sytuacji podpisania z Agentami umów, w których Agenci zobowiązali się do ewidencjonowania sprzedaży usług turystycznych Strony na własnych kasach rejestrujących, Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży na swoich kasach rejestrujących.

Tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, że z uwagi na zawarte z Agentami umowy odnośnie ewidencjonowania zleconej im sprzedaży usług, Strona jest zobowiązana do rejestracji wyłącznie sprzedaży własnej bez sprzedaży dokonywanej w imieniu Strony przez Agentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie pytania nr 1, 3-7 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.