IPPP2/443-108/13-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży składników majątkowych za transakcję sprzedaży przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży składników majątkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

S. S.A. (dalej: "S " lub "Wnioskodawca") jest spółką zależną S Polska Sp. z o.o. (dalej: "S. Polska") mającą siedzibę na terytorium Polski. Intencją powyżej wymienionych spółek jest transakcja sprzedaży i przeniesienia zatrudnionych pracowników oraz majątku S na rzecz S. Polska.

Wnioskodawca nie posiada własnych nieruchomości natomiast jest właścicielem aktywów wykorzystywanych w działalności gospodarczej takich jak środki pieniężne, komputery oraz sprzęt biurowy. W ramach przedsiębiorstwa przeniesione zostaną również zobowiązania, należności oraz umowy zawarte przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż najistotniejszymi elementami sprzedawanego przedsiębiorstwa są umowy podpisane z kontrahentami. Zdaniem Spółki z tymi elementami wiąże się też największa wartość ekonomiczna, gdyż zapewniają one możliwość uzyskiwania przychodu w nadchodzących okresach.

Działalność Wnioskodawcy polega między innymi na udzielaniu wsparcia innym podmiotom z grupy S działającym na terytorium Polski w zakresie zarządzania oraz administracji działalnością gospodarczą. Wnioskodawca prowadzi również działalność doradczą na rzecz podmiotów trzecich oraz wykonuje roboty budowlane na rzecz takich podmiotów.

W związku ze swoją działalnością S zaciągnął pożyczkę od swojego udziałowca - S Polska, która na dzień złożenia niniejszego wniosku pozostaje nie spłacona.

Wnioskodawca planuje, iż rozważana sprzedaż nie obejmie zobowiązania do spłaty pożyczki. Z uwagi na fakt, iż zobowiązanie to związane jest z działalnością Wnioskodawcy, zostanie ono potraktowane jako element przenoszonego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż intencją stron umowy sprzedaży, która ma zostać zawarta jest przeniesienie całości działalności gospodarczej na S Polska (po przeniesieniu najprawdopodobniej nastąpi likwidacja S), działalność gospodarcza nie zostanie przerwana lub zawieszona, będzie ona kontynuowana w takim samym zakresie jak przed sprzedażą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zespół składników majątkowych będący przedmiotem planowanej sprzedaży stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu Ustawy o VAT, w związku z czym omawiana transakcja będzie wyłączona z opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym zespół składników majątkowych będący przedmiotem planowanej sprzedaży stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93-dalej: "k.c.") i w związku z tym - stosownie do przepisu art. 6 pkt 1 Ustawa o VAT - jej sprzedaż będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji, należy dojść do wniosku, iż transakcja zbycia przedsiębiorstwa leży poza zakresem opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż stanowi transakcję zbycia, dlatego też celem rozstrzygnięcia, czy planowana transakcja powinna zostać opodatkowana VAT, należy ustalić, czy przedmiot sprzedaży spełnia definicję przedsiębiorstwa. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż umowa sprzedaży dotyczy wszystkich elementów majątku S. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym należy zatem rozważać potencjalnie zbycie przedsiębiorstwa, nie jego zorganizowanej części.

Wnioskodawca zakłada, iż poprzez pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć termin zbliżony do "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, tj. zbycie obejmujące wszystkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzenia przedmiotem jak właściciel, w tym m.in. sprzedaż. Słuszność tego założenia była wielokrotnie potwierdzana w pismach organów skarbowych m.in.:

* Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 października 2009 r. (sygn. ILPP2/443-1134/09-3/SJ),

* Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 maja 2008 r. (sygn. ILPP1/443-163/08-2/KG).

Kluczowe ponadto - w rozumieniu Wnioskodawcy - jest rozstrzygnięcie kwestii zakwalifikowania przedmiotu potencjalnej transakcji jako "przedsiębiorstwa".

Analizując kwestię klasyfikacji zespołu składników majątkowych należy zauważyć, iż Ustawa o VAT nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia, zgodnie z powszechnie akceptowanym podejściem należy w tej sytuacji odwołać się do regulacji k.c. Zgodnie z art. 55 (1) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednym z warunków uznania przedmiotu sprzedaży za przedsiębiorstwo jest by przenoszone elementy stanowił pewną organizacyjną całość, tzn. pomiędzy elementami musi zaistnieć związek pozwalający na prowadzenie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55 (1) k.c. "przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmującym w szczególności:

Zgodnie ze stanowiskiem Z. Gawlika ("Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna"; Lex 2009), określając przedsiębiorstwo w cytowanym przepisie wskazano jedynie przykładowy katalog składników niematerialnych i prawnych, które tworząc pewną całość organizacyjną, służą do prowadzenia działalności gospodarczej. Obok nich w skład przedsiębiorstwa może wchodzić szereg innych czynników (...) często trudno mierzalnych, niewymiernych. Najistotniejszą kwestią jest fakt pozostawania ze sobą poszczególnych elementów przedsiębiorstwa we wzajemnych relacjach. Stanowisko to zostało potwierdzone również przez orzecznictwo sądów administracyjnych m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. (sygn. III SA/Wa 1767/10).

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot transakcji wypełnia większość z wymienionych w art. 55 (1) k.c. przesłanek, a co za tym idzie można go zakwalifikować jako przedsiębiorstwo w rozumieniu przytoczonego przepisu. W momencie sprzedaży elementów materialnych i niematerialnych na rzecz S Polska, w rozumieniu Wnioskodawcy, nabywca wejdzie w sytuację prawną poprzednika (w odniesieniu do przedmiotu transakcji), przez co - po dokonaniu nabycia - będzie mógł w dalszym ciągu w oparciu o nabyte środki prowadzić tę samą działalność gospodarczą co poprzednik i co za tym idzie przedmiotowa transakcja powinna zostać uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa i będzie podlegała wyłączeniu od opodatkowania w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Według S kluczowe znaczenie dla uznania niniejszego stanowiska za uzasadnione jest istnienie funkcjonalnego związku pomiędzy zbywanymi składnikami majątku powodującego możliwość uznania wnoszonego majątku za wyodrębnioną organizacyjne i funkcjonalnie całość, czyli przedsiębiorstwo w momencie sprzedaży. Zespół składników majątkowych cechuje się odpowiednim stopniem zorganizowania, jak też zdolnością samodzielnej realizacji działań gospodarczych wykonywanych przez Wnioskodawcę. Świadczy o tym fakt, że składniki te służą obecnie prowadzeniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę i jako całość (z wyłączeniem jednego nieistotnego elementu) zostaną przeniesione na S Polska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Pojęcie "przedsiębiorstwo" zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy należy rozumieć w sposób funkcjonalny. Przekazanie przedsiębiorstwa wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego przez podatnika opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegająca na udzielaniu wsparcia innym podmiotom z grupy S działającym na terytorium Polski w zakresie zarządzania oraz administracji działalnością gospodarczą. Wnioskodawca prowadzi również działalność doradczą na rzecz podmiotów trzecich oraz wykonuje roboty budowlane na rzecz takich podmiotów.

Wnioskodawca nie posiada własnych nieruchomości natomiast jest właścicielem aktywów wykorzystywanych w działalności gospodarczej takich jak środki pieniężne, komputery oraz sprzęt biurowy.

Spółka zamierza dokonać transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa na rzecz Spółki S Polska. Intencją stron umowy sprzedaży, która ma zostać zawarta, jest przeniesienie całości działalności gospodarczej na S Polska. Nastąpi również przeniesienie zatrudnionych pracowników oraz majątku S. na rzecz S Polska. W ramach przedsiębiorstwa przeniesione zostaną także zobowiązania, należności oraz umowy zawarte przez Wnioskodawcę.

W związku ze swoją działalnością S. zaciągnął pożyczkę od swojego udziałowca - S Polska, która na dzień złożenia niniejszego wniosku pozostaje niespłacona. Wnioskodawca planuje, iż rozważana sprzedaż nie obejmie zobowiązania do spłaty pożyczki. Z uwagi na fakt, iż zobowiązanie to związane jest z działalnością Wnioskodawcy, zostanie ono potraktowane jako element przenoszonego przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać zbycia całości działalności gospodarczej łącznie z przeniesieniem zatrudnionych pracowników. Przekazanie składników majątku jak również pracowników pozwoli na prowadzenie działalności gospodarczej w tym samym zakresie przez spółkę S Polska. A zatem w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym uznać należy, że planowana transakcja jest czynnością zbycia przedsiębiorstwa, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.