IPPP2/443-1078/13-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 3 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy używanych wyrobów jubilerskich ze złota i srebra - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie opodatkowania dostawy używanych wyrobów jubilerskich ze złota i srebra.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność lombardową i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udziela pożyczek pieniężnych pod zastaw m.in. używanych wyrobów jubilerskich (łańcuszków, obrączek, pierścionków ze złota i srebra) niezawierających się wśród wyjątków, o których mowa art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Pożyczki udzielane są osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Gdy pożyczka nie jest zwracana w ustalonym terminie przedmiot zastawu przechodzi na własność Spółki. Spółka dokonuje sprzedaży przedmiotu zastawu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka może w rozliczeniu VAT zastosować opodatkowanie marży zgodnie z art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu. Czynnościami tymi są odpłatne dostawy towarów-nieodebranych przedmiotów zastawów.

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, "w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, (...) nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku".

Przepisy ust. 4 dotyczą dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od podmiotów określonych art. 120 ust. 10 ustawy, m.in. od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem, o którym mowa art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej. W ocenie Spółki nabycie oznacza zarówno przyjęcie przedmiotu zastawu pod pożyczkę, jak i rozliczenie niespłaconej pożyczki poprzez przywłaszczenie przedmiotu zastawu. Niespłacenie pożyczki to ryzyko działalności lombardowej.

Definicja towarów używanych ujęta w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy mówi, że "przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32,12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Dla ww. symboli zostały przyporządkowane następujące towary:

* 24.41.10.0 srebro nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 24.41.20.0 złoto nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 24.41.30.0 platyna nieobrobiona plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 32.12.11.0 perły hodowlane, kamienie szlachetne i półszlachetne, włączając syntetyczne lub odtowrzone, obrobione, ale nieobsadzone;

* 32.12.12.0 diamenty przemysłowe obrobione; pył i proszek z kamieni naturalnych lub syntetycznych, szlachetnych lub półszlachetnych;

* 38.11.58.0 odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

W ocenie Spółki, wyroby jubilerskie będące przedmiotem zastawu nie zawierają się wśród wyjątków wskazanych w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy od podatku od towarów i usług. Wobec tego Spółka uważa, że przy sprzedaży nieodebranych przedmiotów zastawu, nabytych od osób fizycznych nieprowadzących działalności, mieszczących się w zakresie podmiotów określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, ma prawo stosować opodatkowanie marży zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 (...).

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT, stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Ustawodawca przewidział odstępstwo od zasad ogólnych dotyczących opodatkowania podatkiem VAT dla podatników prowadzących działalność w zakresie handlu dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi, antykami oraz towarami używanymi.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, przez towary używane rozumie się dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie lombardu i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca udziela pożyczek pieniężnych pod zastaw używanych wyrobów jubilerskich ze złota i srebra w postaci łańcuszków, obrączek i pierścionków. Pożyczki udzielane są osobom fizycznym nieprowadzacym działalności gospodarczej. Gdy pożyczka nie jest zwracana w ustalonym terminie Wnioskodawca dokonuje sprzedaży przedmiotu zastawu.

Jak wskazano powyżej, art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy zawiera definicję towarów używanych na potrzeby stosowania metody opodatkowania marży, wyłączając jednocześnie metale szlachetne lub kamienie szlachetne o określonej klasyfikacji CN i PKWiU. Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że sprzedawane przez Wnioskdoawcę towary, będące przedmiotem zastawu nie zawierają się w wyjątkach, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zatem wyroby jubilerskie sprzedawane przez Wnioskodawcę są towarami używanymi, do których zastosowanie znajdzie metoda opodatkowania marży. Warunkiem stosowania tej metody jest nabycie przedmiotowych wyrobów, od podmiotów wskazanych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Reasumując, w przypadku sprzedaży nieodebranego zastawu, stanowiącego towar używany w postaci wyrobów jubilerskich ze złota i srebra, niezawierający się w wyjątkach wskazanych w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabyty (przewłaszczony), przez Wnioskodawcę od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, Wnioskodawca ma prawo opodatkować taką sprzedaż na zasadzie opodatkowania marży na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w opisanym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.