IPPP2/443-106/10-2/AO - Możliwość zaliczenia do kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, kosztów akcyzy, recyklingu, tłumaczeń oraz przeglądu technicznego, ponoszonych w ramach działalności gospodarczej w zakresie skupu i sprzedaży używanych samochodów osobowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-106/10-2/AO Możliwość zaliczenia do kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, kosztów akcyzy, recyklingu, tłumaczeń oraz przeglądu technicznego, ponoszonych w ramach działalności gospodarczej w zakresie skupu i sprzedaży używanych samochodów osobowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia do pojęcia "kwota nabycia" oprócz ceny zapłaconej sprzedającemu, kosztów opłacanej akcyzy, recyklingu, tłumaczenia oraz przeglądu technicznego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2010 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia do pojęcia "kwota nabycia" oprócz ceny zapłaconej sprzedającemu, kosztów opłacanej akcyzy, recyklingu, tłumaczenia oraz przeglądu technicznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Prowadzi działalność w zakresie skupu i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Skup prowadzi od osób fizycznych w kraju jak też w innych krajach Unii Europejskiej, również w komisach. Podstawą nabycia są umowy kupna - sprzedaży i faktury VAT marża. Sprzedając pojazdy w kraju stosuje opodatkowanie w systemie "marży" zgodnie z art. 120 ust. 4 Ustawy. Podstawą opodatkowania jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca samochodu a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Przez "kwotę nabycia" rozumie wyłącznie cenę jaką płacił sprzedającemu pojazd. W przypadku nabycia poza granicami RP, cenę płaconą w walucie euro po przeliczeniu na złote według odpowiedniego kursu walut. Marżę ustalał jako różnicę między ceną zapłaconą sprzedającemu a kwotą, którą płacił nabywca samochodu. W marży zawarty był podatek VAT. Do kwoty nabycia Wnioskodawca nie doliczał innych ponoszonych kosztów, które były związane z nabytym samochodem. Wnioskodawca ma na myśli m. in. koszty opłaconej akcyzy, usługi recyklingowej, tłumaczenia dokumentów na język polski czy opłaty za przegląd techniczny. W ustawie o podatku od towarów i usług nie znalazł definicji "kwoty nabycia". Wśród osób prowadzących sprzedaż samochodów osobowych używanych opodatkowanych "VAT marża" istnieją rożne sposoby rozumienia "kwoty nabycia".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca do "kwoty nabycia" może zaliczać oprócz ceny zapłaconej sprzedającemu, koszty opłacanej akcyzy, recyklingu, tłumaczenia oraz przeglądu technicznego...

Wnioskodawca uważa, że do "kwoty nabycia" może zaliczać oprócz ceny zapłaconej sprzedającemu, koszty opłacanej akcyzy, recyklingu, tłumaczenia oraz przeglądu technicznego.

Użyte w Ustawie o podatku od towarów i usług określenie "kwota nabycia" jest pojęciem szerszym niż cena zakupu i obejmuje wszelkie koszty związane z zakupionym pojazdem od chwili jego nabycia do sprzedaży. W przypadku Wnioskodawcy ustalając podstawę opodatkowania "marżę" - od całkowitej kwoty, którą ma zapłacić nabywca, należy odliczyć cenę zapłaconą przy nabyciu pojazdu, powiększoną o koszty akcyzy, opłaty recyklingowej, tłumaczenia i przeglądu technicznego.

Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie "kwota nabycia" użyte w ustawie o podatku od towarów i usług jest zbliżone do pojęcia "cena nabycia" stosowanego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W art. 22g ust. 3 tej ustawy cyt. "za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania (...). W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku".

Wnioskodawca myśli że można posiłkować się tą definicją w jego przypadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. W powołanym przepisie ustawodawca określił od zasady ogólnej pewne wyjątki.

Stosownie do art. 120 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Podatnik wykonujący czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, zgodnie z art. 120 ust. 14 ustawy VAT, może stosować, oprócz szczególnej procedury opodatkowania marżą, ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy określił, iż przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00) - czyli także samochody osobowe.

Zatem z ww. przepisów wynika, iż opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest jednak przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte. Przepisy ust. 4 i 5 - w myśl art. 120 ust. 10 - dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1.

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebedącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2.

podatników o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3.

podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Formułując w art. 120 ustawy o VAT szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem "kwota nabycia".

Ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tejże ustawy nie określają w treści definicji pojęcia "kwota nabycia". Ustawa o podatku od towarów i usług jest (winna być) wyrazem dążenia do dostosowania przepisów krajowych, w zakresie tego podatku, do przepisów unijnych. W zaistniałej sytuacji uzasadnione jest posiłkowanie się przepisami Dyrektywy, bowiem dotyczą podatku od towarów i usług i odpowiadają użytemu pojęciu.

W art. 312 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. z późn. zm.) zawarte są definicje:

1.

"cena sprzedaży" - która oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79;

2.

"cena nabycia" - która oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Powyższe oznacza, że "kwota nabycia" to cena, którą nabywca płaci dostawcy towaru (sprzedającemu). Cena ta obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Jest to równoznaczne z tym, iż te koszty są wliczone w cenę należną dostawcy. W skład "kwoty nabycia" mogą wchodzić wszelkie wydatki, ale tylko wówczas, gdy stanowią element ceny zapłaconej zbywcy. "Kwota nabycia" nie zawiera innych elementów tj. podatków, opłat, jeżeli zostały poniesione przez nabywcę towaru, ale nie zostały zapłacone dostawcy. Tylko koszty wliczone w cenę mogą zwiększać kwoty nabycia, bowiem stanowią wówczas jej składnik. Jeśli zapłacone zostały innym podmiotom to należy je uznać za koszty uboczne transakcji.

Zgodnie z art. 29 ust. 20 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy przez podatnika towaru podlegającego opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podstawą opodatkowania objęta jest również kwota tego podatku. Podatek akcyzowy stanowi daninę publiczną należną Skarbowi Państwa, nie mieści się zatem w "kwocie nabycia" towaru. W kontekście powyższego stwierdzamy, że podatek akcyzowy jest składnikiem marży i jako taki wchodzi do podstawy opodatkowania w procedurze opodatkowania marży (nie powiększa ceny nabycia).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usługi i prowadzi działalność w zakresie skupu i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Wnioskodawca stosuje opodatkowanie w systemie "marży" zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie podstawą opodatkowania jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca samochodu a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. W związku z brakiem definicji "kwoty nabycia" w ustawie o podatku od towarów i usług Wnioskodawca powziął wątpliwość co do zrozumienia tego zwrotu. Odniósł się do definicji pojęcia "ceny nabycia" stosowanego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, które jest zbliżone do pojęcia "kwoty nabycia" stosowanego w ustawie o podatku od towarów i usług. Jednak nie możemy tych definicji utożsamiać, gdyż definicja "ceny nabycia" w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy przepisów innego podatku. Pojęcie "cena nabycia" użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do ceny nabycia przedsiębiorstwa jako części składowej pojęcia "wartość początkowa firmy".

Dla rozstrzygnięcia tej kwestii odwołujemy się do przepisów unijnych. Nadanie przez prawo wspólnotowe tak znacznej rangi zagadnieniu dostosowania i harmonizacji prawa wewnętrznego każdego z państw członkowskich w zakresie podatków pośrednich oznacza, że w braku stosownej regulacji prawnej w prawie wewnętrznym należy wypełnić tę lukę poprzez sięgnięcie do ustawodawstwa europejskiego.

Mając na uwadze ww. przepisy (wspólnotowe i krajowe), nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w myśl którego, w przypadku ustalania podstawy opodatkowania "marży" - od całkowitej kwoty, którą ma zapłacić nabywca, należy odliczyć cenę zapłaconą przy nabyciu pojazdu, powiększoną o koszty akcyzy, opłaty recyklingowej, tłumaczenia i przeglądu technicznego. W świetle przedstawionych przepisów "kwota nabycia" to wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które podatnik zapłacił podmiotowi, od którego kupił towar. Tak rozumiana "kwota nabycia" jest pojęciem szerszym niż cena zakupu i obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) płaci za nie dostawcy. Wobec powyższego wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę tj. koszt opłacanej akcyzy, recyklingu, tłumaczenia oraz przeglądu technicznego, jeżeli nie zostały zapłacone dostawcy, nie składają się na "kwotę nabycia", o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl