IPPP2/443-1033/09-2/MS - VAT w zakresie sprzedaży używanego środka trwałego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1033/09-2/MS VAT w zakresie sprzedaży używanego środka trwałego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2009 r. (data wpływu 25 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży używanego środka trwałego - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży używanego środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie finansowej działalności usługowej, sprzedaży komputerów, urządzeń peryferyjnych. Podatek dochodowy rozlicza według skali podatkowej. Jest czynnym podatnikiem VAT. Swoją sprzedaż dokumentuje fakturami. Na potrzeby działalności gospodarczej w lutym 2009 r. kupił używany samochód osobowy. Kupno zostało udokumentowane umową kupna sprzedaży. Nabyty samochód wprowadził do ewidencji środków trwałych. W związku z tym, że środek trwały był używany, kupiony na umowę kupna sprzedaży, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Korzystając z definicji towaru używanego zawartej w art. 120 ust. 1 pkt 4, w lipcu 2009 r. Wnioskodawca sprzedał ww. samochód, dokumentując tę sprzedaż fakturą VAT-marża.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż używanego środka trwałego na fakturze VAT-marża była prawidłowa, jeśli środek trwały został nabyty na umowę kupna-sprzedaży i jeśli przy jego zakupie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego.

Zdaniem wnioskodawcy: taką sprzedaż uważa za prawidłową na mocy art. 120 ust. 10 pkt 1. Ponieważ nabył używany samochód osobowy w drodze umowy kupna-sprzedaży. Od tego zakupu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego. Na mocy art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. samochód osobowy był towarem używanym, więc podstawą opodatkowania podatkiem VAT mogła być marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, dla potrzeb stosowania rozdziału 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne. Ponadto opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1.

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2.

podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3.

podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

6.

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pośrednikowi pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej planuje sprzedać używany samochód osobowy, który zakupił w od osoby fizycznej niebędącej płatnikiem podatku VAT, nabyty samochód został wprowadzony do ewidencji, środków trwałych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie finansowej działalności usługowej, sprzedaży komputerów, urządzeń peryferyjnych.

W powstałej sytuacji faktycznej, powołane przepisy art. 120 ustawy nie znajdują zastosowania, ponieważ samochód został nabyty dla celów działalności gospodarczej (środek trwały) nie zaś w celu dalszej odsprzedaży.

Wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy Działu VIII (art. 41-85) cyt. ustawy. W myśl ogólnej zasady, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami niższymi od podstawowej, wskazanej w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, a także zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przepis art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy stanowi, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż w lutym 2009 r. zakupiono samochód (środek trwały) do działalności gospodarczej, a sprzedano w lipcu 2009 r.

Wnioskodawcy w momencie zakupu samochodu osobowego nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie zatem z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku sprzedaży samochodu, w stosunku do którego nie przysługiwało Podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego w momencie zakupu, ma on prawo zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług, o ile użytkował ww. pojazd co najmniej 6 miesięcy.

Podkreślić jednakże należy, iż półroczny okres użytkowania przedmiotowego środka trwałego odnosi się do faktycznego czasu wykorzystywania go dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, potwierdzonego zapisami w ewidencjach księgowych.

Wskazać należy, iż w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, tj. w sytuacji wprowadzenia samochodu osobowego do działalności gospodarczej dokonano w lutym 2009 r., to sześciomiesięczny okres użytkowania samochodu przez Podatnika minął dopiero w sierpniau 2009 r. (Wnioskodawca podał jedynie miesiąc i rok nabycia i sprzedaży przedmiotowego samochodu). Z powyższego wynika zatem, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu osobowego w lipcu 2009 r. nie dochował sześciomiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy.

Wnioskodawcy zatem nie przysługuje prawo do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług, gdyż nie zostały spełnione warunki dla uznania przedmiotowego samochodu za towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy. Pomimo bowiem spełnienia warunku jakim był brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowego pojazdu, nie został spełniony drugi warunek wskazany w tym przepisie, tzn. jego dostawa nastąpiła przed upływem 6 miesięcy.

Zatem dostawa samochodu osobowego nie korzysta również ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. W związku z powyższym dostawa samochodu osobowego, wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w okresie od lutego 2009 r. do lipca 2009 r., winna zostać opodatkowana według stawki podstawowej określonej w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, tj. według stawki podatku VAT w wysokości 22%.

Podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Reasumując, przedmiotowa sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, do sprzedaży tej unormowania art. 120 (również w zakresie podstawy opodatkowania) nie znajdują zastosowania. Wystawienie faktury VAT-marża było niewłaściwe.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl