IPPP2/443-1004/12-4/MM - VAT w przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 4 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 25 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP2/443-1004/12-2/MM z dnia 17 października 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 października 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania nieruchomości. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 17 października 2012 r. znak IPPP2/443-1004/12-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wezwanie doręczono w dniu 19 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 10 września 2001 r. została wydana decyzja dla Wnioskodawczyni i jej męża tj. W. Eugeniusz i Elżbieta pozwalająca rozpocząć budowę budynku mieszkalno-gospodarczego w miejscowości N. Przeznaczenie budynku to cele mieszkaniowe i pomieszczenia gospodarcze na cele rolnicze. Budowa została zakończona na wiosnę 2003 r. Zainteresowana złożyła zawiadomienie do Starostwa Powiatowego o zakończeniu budowy. Otrzymała zaświadczenie ze Starostwa Powiatowego w dniu 22 kwietnia 2003 r. o zakończeniu budowy budynku mieszkalno-gospodarczego w miejscowości N. gm. S. W czasie budowy budynku mieszkalno-gospodarczego i wcześniej Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą polegającą na szyciu wyrobów z dzianin. Działalność była prowadzona w budynku będącym jej własnością przy ulicy P. w S. Od faktur dotyczących kosztów związanych z budową budynku mieszkalno-gospodarczego nie odliczała podatku VAT, ponieważ nie był związany z działalnością.

W związku z rozwojem prowadzonej działalności Zainteresowana podjęła z mężem decyzję, aby zmienić przeznaczenie pomieszczeń gospodarczych w nowo wybudowanym budynku w I. na pomieszczenia przeznaczone na działalność gospodarczą. W tym celu wystąpiła 28 maja 2004 r. o pozwolenie na zmianę sposobu użytkowania istniejącego budynku mieszkalno-gospodarczego polegającą na adaptowaniu na zakład krawiecki pomieszczeń gospodarczych. Wniosek Zainteresowanej został załatwiony pozytywnie i otrzymała w dniu 1 czerwca 2004 r. decyzję wydaną przez Starostwo Powiatowe w S. pozwalającą na zmianę sposobu użytkowania budynku mieszkalno-gospodarczego polegającą na adaptowaniu na zakład krawiecki.

Adaptacja nie wymagała dużych nakładów i została zakończona w 2004 r. Wartość adaptacji nie przekroczyła 30% wartości budynku. Podatek VAT z faktur związanych z adaptacją nie został odliczony z podatku należnego z działalności. Wartość pomieszczeń po adaptacji wyniosła 206 574 zł i została wprowadzona na stan środków trwałych w grudniu 2004 r.

W następnym roku Wnioskodawczyni i jej mąż zamierzają przekazać cały budynek, łącznie z częścią adaptowaną na działalność gospodarczą córce w formie darowizny. Przedmiotem darowizny będzie nieruchomość. Nie będą wchodziły składniki działalności gospodarczej, którą nadal Zainteresowana zamierza kontynuować w tych pomieszczeniach na zasadzie użyczenia przez córkę.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, co następuje:

1. Budynek mieszkalno-gospodarczy wybudowany zgodnie z wydaną decyzją nie był przeznaczony na działalność gospodarczą i nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Po wybudowaniu i poinformowaniu Starostwa Powiatowego o zakończeniu budowy na wiosnę 2003 r. tego budynku przeznaczonego na cele mieszkalne i gospodarcze Zainteresowana podjęła decyzję w maju 2004 r., aby poprawić dotychczasowe warunki lokalowe prowadzonej działalności poprzez adaptowanie wybudowanych pomieszczeń gospodarczych na pomieszczenia do prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Nie wymagało to dużych nakładów finansowych (znacznie poniżej 30% poniesionych nakładów). Wartość pomieszczeń nie została przed adaptacją wprowadzona do działalności gospodarczej jako środki trwałe. W związku z tym nie był odliczany podatek VAT od nakładów na modernizację, ponieważ nie był to jeszcze środek związany z działalnością gospodarczą a jego adaptacja zwiększyła wartość pomieszczeń, które po spełnieniu wymagań na szycie wyrobów zostały wprowadzone do działalności gospodarczej jako środek trwały na podstawie uchwały właściciela. Ponieważ pomieszczenia te od początku budowy do zakończenia adaptacji nie były związane z działalnością gospodarczą to nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

2. Budynek mieszkalno-gospodarczy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1

Wnioskodawczyni jest zdania, że część mieszkalna nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług a część przeznaczona po zaadaptowaniu na działalność gospodarczą będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ppkt b) ustawy o podatku VAT.

Ad. 2

Stanowisko zajęte w pytaniu pierwszym wyklucza odpowiedź z pytania drugiego. Gdyby jednak odpowiedź była negatywna to Zainteresowana uważa, że obrotem będzie wartość netto wynikająca z ewidencji środków trwałych. Wartość tak ustalonego obrotu powinna być również uwzględniona do obrotu zwolnionego zgodnie ze stanowiskiem zajętym do pytania pierwszego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w pkt 1 i 2, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe oznacza, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika w formie darowizny uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Niespełnienie powyższego warunku w postaci prawa do odliczenia podatku naliczonego jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w roku 2003 ukończyła budowę budynku mieszkalno - gospodarczego, dalej zwanego "budynkiem". W czasie budowy tego budynku i wcześniej Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą polegającą na szyciu wyrobów z dzianin. Od faktur dotyczących kosztów związanych z budową budynku mieszkalno-gospodarczego nie odliczała podatku VAT, ponieważ nie był związany z działalnością.

W związku z rozwojem prowadzonej działalności Zainteresowana podjęła z mężem decyzję, aby zmienić przeznaczenie pomieszczeń gospodarczych w budynku na pomieszczenia przeznaczone na działalność gospodarczą. Adaptacja nie wymagała dużych nakładów i została zakończona w 2004 r. Wartość adaptacji nie przekroczyła 30% wartości budynku. Od poniesionych kosztów związanych z adaptacją budynku Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W następnym roku Wnioskodawczyni i jej mąż zamierzają przekazać cały budynek, łącznie z częścią adaptowaną na działalność gospodarczą córce w formie darowizny. Przedmiotem darowizny będzie nieruchomość. Nie będą wchodziły składniki działalności gospodarczej, którą nadal Zainteresowana zamierza kontynuować w tych pomieszczeniach na zasadzie użyczenia przez córkę.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że darowizna budynku, w stosunku do którego Zainteresowanej nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z wybudowaniem oraz adaptacją na zakład krawiecki nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

W przedstawionych okolicznościach nie została bowiem spełniona przesłanka art. 7 ust. 2 ustawy o VAT dotycząca istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług niezbędnych do wybudowania budynku i jego adaptacji na zakład krawiecki, który ma być przedmiotem przyszłej darowizny na rzecz córki. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyklucza możliwość uznania czynności przekazania przedmiotowego budynku za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe, bowiem przedmiotowy budynek w całości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy budynek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, pytanie nr 2 odnoszące się do kwestii ustalenia właściwej podstawy opodatkowania uznaje się za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.