IPPP2/443-100/09-5/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2009 r. (data wpływu 3 lutego 2009 r.) uzupełniony pismem z dnia 13 lutego 2009 r. (data wpływu 19 lutego 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lutego 2009 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług,

W następującym stanie faktycznym.

Wnioskodawca zafakturował transakcje dotyczącą prac budowlanych na obiekcie znajdującym się w Pradze stosując stawkę podatku w wysokości 22% ze względu na fakt, iż wykonywał te prace na rzecz kontrahenta polskiego. W celu wykonania przedmiotowych prac nasza firma nie skierowała na terytorium innego kraju wspólnotowego żadnej osoby upoważnionej. Nadzór był po stronie inwestora.

Zgodnie z art. 22 pkt 1 ustawy towar (w naszym przypadku usługa budowlana) rozpoczęła proces rejestracji na terenie kraju. Tu bowiem nastąpiły wszystkie czynności przygotowujące realizację bezpośrednią, takie jak zakup surowców i materiałów, zatrudnianie pracowników, zawarcie umów z inwestorem polskim oraz podwykonawcami własnymi, ubezpieczenie pracowników, obsługa BHP, przygotowanie części prefabrykatów. Jedyne koszty ponoszone w innym kraju to zakwaterowanie i koszty przejazdu. Zgodnie z tą specyfikacją pobierano i ewidencjonowano faktury ze stawką VAT 22% na zakupy krajowe.

Artykuł 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który ma zastosowanie w wymienionej sytuacji jest interpretowany przez naszą firmę następująco: ust. 2 pkt 1 dotyczy wyjątków wyłączonych z pkt 1. Przepis art. 27 pkt 1 wskazuje, iż miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę - w przypadku Spółki jest to Polska. W dalszej części punktu podaje się, że w przypadku, gdy mamy do czynienia z brakiem siedziby sytuację rozstrzyga art. 28 ust. 2-6 ustawy. Według nas zapis ten nas nie dotyczy.

Dodatkowo zgodnie z interpretacją przekazaną nam na szkoleniu zapisy pkt 2 dotyczą osób świadczących wolne zawody (czyli nie posiadających siedziby a stały adres zamieszkania), takie jak inspektor nadzoru czy architekt uprawniony.

Podsumowując wskazujemy, iż cały proces został objęty stawką podatku w wysokości 22% w zgodności z miejscem siedziby firmy, jakim jest Polska oraz charakterem prac tj. usługami budowlanymi na obiektach przemysłowych.

W związku z powyższym wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie:

jaka stawka podatku VAT winna być zastosowana na fakturze dotyczącej opisanego stanu faktycznego.

Zdaniem wnioskodawcy winna być zastosowana stawka podatku VAT w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości (art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymuje zlecenia od firmy polskiej na wykonanie robót budowlanych na terenie nieruchomości położonej w Pradze.

Zatem, z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, iż stosownie do art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy, miejscem opodatkowania przedmiotowych usług jako usług związanych z nieruchomościami nie jest terytorium kraju, bowiem nieruchomości położone są na terytorium Czech. Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje fakt, iż Wnioskodawca wystawia fakturę VAT na rzecz polskiej firmy, bowiem istotne jest miejsce położenia nieruchomość, z którą usługi te są związane.

Reasumując, Strona nieprawidłowo określiła miejsce świadczenia usług budowlanych wykonywanych na nieruchomości położonej terenie Czech a zatem błędnie naliczyła i odprowadził podatek VAT z tytułu ich świadczenia. O sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

Ponadto na mocy § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowaniu dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do § 25 ust. 2 rozporządzenia faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Podsumowując, wnioskodawca na fakturze dokumentującej wykonanie usług budowlanych na nieruchomości położonej w Pradze nie wykazuje stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, gdyż miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.