IPPP1/4512-831/15-2/BS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 października 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/4512-831/15-2/BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, w tym dokonanych również przed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, w tym dokonanych również przed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wraz z mężem, w ramach wspólnoty majątkowej i jako osoby nieprowadzące działalności gospodarczej, dnia 24 lipca 2012 r. Wnioskodawca zakupił ze środków własnych, do majątku prywatnego, nieruchomość gruntową (działkę budowlaną) o powierzchni 1021 m2, wraz z udziałem w drodze prywatnej stanowiącej dojazd do przedmiotowej działki.

Zakup nieruchomości motywowany był celem wybudowania domu na własne potrzeby mieszkaniowe oraz z myślą o nowym domu dla rodziców męża. Domy miały być oddzielne, w preferowanej przez Wnioskodawcę zabudowie bliźniaczej. Udostępnienie części gruntu i domu miało się odbyć nieodpłatnie.

W tym miejscu Wnioskodawca nadmienia, że wraz z mężem nie posiada innego własnego domu lub mieszkania i na przedmiotowej działce planował i nadal planuje zamieszkać.

Zgodnie z obowiązującym na tym terenie miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego z dnia 25 marca 2010 r., minimalna działka dla zabudowy bliźniaczej wynosi 600 m2, a dla zabudowy szeregowej 250 mkw. W związku z powyższym, działkę Wnioskodawcy 1021 m2 można było jedynie podzielić na 3 lub 4 działki dla zabudowy szeregowej. Oczywiście podział na 3 osobne działki dla zabudowy szeregowej, zaspokaja potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy i pozostawia jedną lub dwie działki do rozdysponowania.

W związku z powyższym, dnia 27 września 2012 r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miasta z zapytaniem o możliwość podziału działki na 3 osobne działki budowlane.

Dnia 19 października 2012 r. Wnioskodawca otrzymał zgodę Urzędu Miasta na ww. podział działki, w następstwie czego:

* przeprowadzono podział działki na 3 części,

* celem zachowania przyszłej jednolitej zabudowy, Wnioskodawca zamówił projekt 3 budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, zgodny z podziałem,

* celem uzyskania pozwolenia na budowę, Wnioskodawca wystąpił do operatorów sieci energetycznej, gazociągu i wodociągów o wydanie warunków technicznych na podłączenie projektowanych 3 domów w zabudowie szeregowej.

Dnia 4 kwietnia 2013 r., Wnioskodawca zawarł z P. odpowiednio 3 umowy na dołączenie do każdej z działek sieci energetycznej.

Dnia 6 maja 2013 r., Urząd Miasta zatwierdził ostatecznie podział nieruchomości.

W czerwcu 2013 r. Wnioskodawcy urodziła się pierwsza córka. Z uwagi na zmianę sytuacji rodzinnej oraz zmniejszenie możliwości sfinansowania budowy, Wnioskodawca zrewidował plany co do budowy na przedmiotowych działkach.

Z uwagi na fakt, że na potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy i rodziców, wystarczające są maksymalnie dwie z trzech działek, Wnioskodawca postanowił, że po uzyskaniu pozwolenia na budowę, zadecyduje o sprzedaniu jednej z działek wraz z pozwoleniem na budowę, projektem budowlanym dla tej działki oraz przynależnym udziałem we wspólnej drodze dojazdowej, a pozyskane środki przeznaczy na własne cele mieszkaniowe, czyli budowę własnego domu.

Dnia 15 października 2013 r. Starostwo Powiatowe zatwierdziło łączny projekt budowlany 3 budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami w bryle na powstałych z podziału trzech działkach.

W listopadzie 2013 r., mając pozwolenie na budowę, Wnioskodawca wystawił ogłoszenie w Internecie o chęci sprzedaży jednej z trzech działek.

Dnia 31 grudnia 2013 r., tylko dla jednej z trzech działek, tj. dla działki południowej, czyli tej na której Wnioskodawca planuje zamieszkać, zawarł z operatorem sieci gazowej umowę o przyłączenie do sieci.

Pomimo wydanych warunków technicznych, dla dwóch pozostałych działek, umowy o przyłączenie do sieci gazowej Wnioskodawca nie zawarł z uwagi na:

* koszt przyłączy

* zagrożony wysoką karą wymóg odebrania gazu w nieodległym czasie,

* możliwość sprzedania jednej z działek,

* brak finansowych możliwości budowy drugiego domu (segmentu) dla rodziców męża i ich decyzji co do przeprowadzki.

Dnia 23 kwietnia 2014 r., Wnioskodawca sprzedał jedną z trzech działek (środkową) wraz z pozwoleniem na budowę, projektem architektonicznym oraz udziałem we wspólnej drodze dojazdowej. W momencie sprzedaży, do sprzedawanej działki nie były doprowadzone media (prąd, gaz, kanalizacja), ale zgodnie z wcześniejszą informacją była już zawarta Umowa z P. na przyłącze energetyczne.

Zgodnie z wydaną w sprawie Wnioskodawcy interpretacją indywidualną nr IPPP1/443-861/14-2/MPe z dnia 22 października 2014 r., Wnioskodawca oraz mąż Wnioskodawcy zarejestrowali się jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług, a od sprzedaży został odprowadzony podatek VAT.

W następstwie wydanej w sprawie Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej nr IPPB1/415-1365/14-2/MS1 z dnia 27 lutego 2015 r., uzyskane ze sprzedaży ww. środkowej działki środki pieniężne w maksymalnej kwocie Wnioskodawca chciałby przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe, tzn. na budowę domu na jednej z przedmiotowych trzech działek.

Po sprzedaży działki środkowej Wnioskodawcy pozostały dwie działki skrajne, tj. południowa i północna, stanowiące majątek prywatny Wnioskodawcy.

W czerwcu 2014 r. na działce południowej, ze środków uzyskanych ze sprzedaży działki środkowej, Wnioskodawca rozpoczął budowę własnego domu. Do wiosny 2015 r. doprowadził budynek do stanu surowego zamkniętego. Celem pozyskania środków na dalszą budowę swojego segmentu chciał wiosną sprzedać działkę północną, ale małżeństwo, które zainteresowało się nieruchomością Wnioskodawcy, finalnie złożyło Wnioskodawcy propozycję odkupienia stanu surowego zamkniętego na działce południowej, a nie oferowanej przez Wnioskodawcę działki północnej z projektem. Innych zainteresowanych i tym samym ofert Wnioskodawca nie miał.

W następstwie powyższego, w maju 2015 r. Wnioskodawca sprzedał budynek w stanie surowym zamkniętym na działce południowej. Od sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca wraz z mężem odprowadzili podatek VAT w wysokości wynikającej z rozliczenia zakupów towarów i usług związanych z budową domu. Uzyskane ze sprzedaży środki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na budowę własnego domu, którego budowę rozpoczął w maju 2015 r. na ostatniej z trzech działek, tj. na działce północnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy jako osoby fizyczne sprzedające majątek prywatny Wnioskodawca wraz z mężem miał prawo rozliczyć podatek VAT od towarów i usług zakupionych w związku z budową sprzedawanego domu, jeżeli przy sprzedaży tego domu odprowadzili podatek VAT i byli czynnymi podatnikami podatku, od towarów i usług.

2. Czy jako osoby fizyczne sprzedające majątek prywatny Wnioskodawca wraz z mężem miał prawo rozliczyć VAT od zakupów poniesionych na budowę sprzedawanego domu, jeżeli w dniu sprzedaży Wnioskodawca wraz z mężem byli czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, ale zakupy o których mowa częściowo zostały dokonane przed dniem rejestracji jako czynni podatnicy podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, podatnik który sprzedaje towar lub usługę i który jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ma prawo do odliczania podatku VAT od zakupów, związanych z wytworzeniem tego towaru lub usługi.

Tym samym w przypadku Wnioskodawcy, towarem jest dom w stanie surowym zamkniętym i jako czynny podatnik podatku od towarów i usług miał prawo rozliczyć zakupy związane z wytworzeniem tego towaru.

Ad.2

Wg analiz stanu prawnego wynikającego m.in. z ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik w dniu sprzedaży podlegającej VAT, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to ustawa nie pozbawia tego podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją jako czynny podatnik, o ile zakupione towary i usługi zostały wykorzystane do wykonania bieżącej lub przyszłej czynności opodatkowanej VAT.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych przed rejestracją do podatku od towarów i usług, ponieważ nabycie towarów i usług związanych ze sprzedażą domu w stanie surowym zamkniętym, było związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Podobny pogląd zajęła Izba Skarbowa w Katowicach dla Interpretacji Indywidualnej z dnia 28 maja 2014 r., ws. opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości, sygnatura IBPP1/443-233/14/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 tej ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Należy jednak zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, bowiem każdy z nich wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest odrębnym podatnikiem tego podatku. Każdy z małżonków może dokonywać czynności prawnych, w tym również czynności określonych w art. 5 ust. 1 ustawy, samodzielnie i na własny rachunek. Zatem, na gruncie przepisów VAT małżonkowie posiadają odrębność podmiotową.

O tym, który z małżonków jest (będzie) podatnikiem podatku od towarów i usług rozstrzyga w istocie rzeczy wola tychże małżonków co do tego, który z nich określone czynności zarządu majątkiem wspólnym będzie w konkretnej sytuacji wykonywał. Jeżeli zatem, przedmiotem dostawy jest rzecz (dom w stanie surowym zamkniętym) stanowiąca majątek wspólny małżonków, to na gruncie cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikiem w rozumieniu w art. 15 ustawy jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Należy zauważyć, że w niniejszej sprawie z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości podatnikiem podatku od towarów i usług jest każdy z małżonków odrębnie. Oznacza to, że nieruchomość służyła w równych częściach, tj. 50% (na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej) do wykonania przez Wnioskodawcę i współmałżonkę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cyt. wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowy. Natomiast, stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Dla określenia, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między tymi zakupami, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Artykuł 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Artykuł 96 ust. 4 ustawy stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego". Treść cyt. wcześniej art. 88 ust. 4 ustawy nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Jednak status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia. Oznacza to, że podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego (musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia). Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnotowego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabył wraz z mężem, działkę budowlaną. W 2012 r. Wnioskodawca otrzymał zgodę Urzędu Miasta na ww. podział działki, w następstwie czego: przeprowadzono podział działki na 3 części, Wnioskodawca zamówił projekt 3 budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, zgodny z podziałem, celem uzyskania pozwolenia na budowę, Wnioskodawca wystąpił do operatorów sieci energetycznej, gazociągu i wodociągów o wydanie warunków technicznych na podłączenie projektowanych 3 domów w zabudowie szeregowej.

Dnia 4 kwietnia 2013 r., Wnioskodawca zawarł z P. odpowiednio 3 umowy na dołączenie do każdej z działek sieci energetycznej. Dnia 6 maja 2013 r., Urząd Miasta zatwierdził ostatecznie podział nieruchomości.

W kwietniu 2014 r., Wnioskodawca sprzedał jedną z trzech działek wraz z pozwoleniem na budowę, projektem architektonicznym oraz udziałem we wspólnej drodze dojazdowej. W październiku 2014 r. Wnioskodawca wraz z mężem zarejestrowali się jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług i od ww. sprzedaży został odprowadzony podatek VAT.

Celem pozyskania środków na dalszą budowę swojego segmentu Wnioskodawca chciał sprzedać kolejną działkę. Ostatecznie Wnioskodawca w maju 2015 r. sprzedał budynek w stanie surowym zamkniętym na działce południowej. Od sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawca wraz z mężem odprowadził podatek VAT w wysokości wynikającej z rozliczenia zakupów towarów i usług związanych z budową domu. Uzyskane ze sprzedaży środki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na budowę własnego domu, którego budowę rozpoczął w maju 2015 r. na ostatniej z trzech działek, tj. na działce północnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z budową sprzedawanego domu, które częściowo zostały dokonane przed dniem rejestracji Wnioskodawcy oraz jego męża jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

W świetle przedstawionego stanu prawnego stwierdzić należy, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi są/będą wykorzystywane do wykonywania bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej. Niemniej jednak ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Zatem Wnioskodawca nabył prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych przed rejestracją do podatku od towarów i usług, ponieważ nabycie towarów i usług związanych ze sprzedaną nieruchomością, było związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a warunek rejestracji jest niezbędny w momencie skorzystania z tego prawa. Prawo to można zrealizować na zasadach określonych w cyt. przepisach art. 86 ust. 10, 11 i 13 ustawy, o ile nie zachodzą inne wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy.

Z uwagi na analizę przedstawionych okoliczności sprawy oraz powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w przypadku, gdy małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają dobro inwestycyjne, które jest używane w sposób wyłączny do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez obojga małżonków będących współwłaścicielami, to przysługuje im prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem, że występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z uwagi na powołane przepisy prawa, a także zasadę neutralności podatku VAT stwierdzić należy, że w przedstawionej we wniosku sytuacji wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę - zarówno przed dniem rejestracji jako podatnika VAT jak i po tym dniu - wydatki związane z budową domu były związane wyłącznie z wykonaniem czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawcy przysługuje zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki.

Ponieważ w niniejszej sprawie z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości podatnikiem podatku od towarów i usług jest każdy z małżonków odrębnie, co oznacza, że nieruchomość służyła w równych częściach, tj. 50% (na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej) do wykonania przez Wnioskodawcę i męża Wnioskodawcy czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zatem Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną przysługuje w wysokości 50%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, że jako czynny podatnik podatku od towarów i usług miał prawo rozliczyć zakupy związane z wytworzeniem towaru - domu w stanie surowym zamkniętym oraz, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych przed rejestracją do podatku od towarów i usług, ponieważ nabycie towarów i usług związanych ze sprzedażą ww. domu było związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanej podatkiem VAT uznać należało za prawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną)". Ponieważ stroną wniosku o wydanie przedmiotowej interpretacji jest Pani Agnieszka K.-K. - należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy, a nie dla męża Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl