IPPP1/4512-81/16-6/RK - VAT w zakresie uznania sprzedaży towarów i kosztów przesyłki za świadczenie kompleksowe oraz ustalenia stawki podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.), uzupełnionym poprzez uiszczenie opłaty za wydanie interpretacji w dniu 23 marca 2016 r. na wezwanie tutejszego Organu podatkowego z dnia 16 marca 2016 r. (skutecznie doręczone dnia 22 marca 2016 r) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży towarów i kosztów przesyłki za świadczenie kompleksowe oraz stawki podatku VAT - jest prawidłowe

W dniu 2 lutego 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług kompleksowych.

Wniosek uzupełniono w dniu 23 marca 2016 r. poprzez uiszczenie opłaty za wydanie interpretacji, w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 16 marca 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 marca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży różnego rodzaju produktów przez Internet w ramach sklepu internetowego. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Zamówione przez klienta produkty najczęściej są wysyłane za pośrednictwem poczty lub kurierem. Poza należnością za towar Wnioskodawca pobiera od klienta środki pieniężne na pokrycie kosztów wysyłki towaru. Wnioskodawca nie zawiera z klientami umowy, w oparciu o którą otrzymuje pełnomocnictwo do reprezentowania w czyimkolwiek imieniu na czyjkolwiek rachunek osoby kupującej wobec Operatora Pocztowego lub kuriera na świadczenie na ich rzecz usług pocztowych lub kurierskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 1:

Czy w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2014 r. opisana w stanie faktycznym sprzedaż produktów i koszty przesyłki należy traktować jako usługę kompleksową i opodatkować tą samą stawką podatku VAT. Czy w przypadku sprzedaży produktów objętych różnymi stawkami VAT koszty przesyłki powinny być przyporządkowane proporcjonalnie do wartości towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisaną we wniosku sprzedaż produktów i koszty przesyłki należy traktować jako usługę kompleksową i opodatkować tą samą stawką podatku VAT. W przypadku sprzedaży produktów objętych różnymi stawkami VAT koszty przesyłki powinny być przyporządkowane proporcjonalnie do wartości towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)., w tym również:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy o VAT podstawę opodatkowania stanowi obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W celu ustalenia wartości obrotu, konieczne jest określenie kwoty należnej z tytułu wykonania danej czynności. Przytoczony powyżej przepis precyzuje, iż kwotą należną jest całość świadczenia należnego od nabywcy.

Fakt, że kwotą należną jest całość świadczenia należnego od nabywcy ma decydujące znaczenie w przypadku czynności kompleksowych. W ramach takich czynności możemy wyróżnić świadczenie główne, stanowiące istotę umowy pomiędzy stronami i świadczenie pomocnicze, które służy prawidłowemu lub lepszemu wykonaniu czynności głównej.

W takiej sytuacji wartość świadczenia pomocniczego powinna zostać wliczona do kwoty należnej z tytułu wykonania czynności głównej (i tym samym zwiększać jej podstawę opodatkowania). Powyższe skutkuje tym, iż czynności pomocnicze nie są opodatkowane odrębnie, jako samodzielne transakcje, lecz jednolicie z czynnością główną (ten sam moment powstania obowiązku podatkowego, taka sama stawka podatku).

Należy podkreślić, iż to jakie elementy transakcji mają charakter zasadniczy, a jakie są czynnościami pomocniczymi należy każdorazowo oceniać w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego.

Ustawa o VAT nie wylicza elementów, które powinny zostać zaliczone do kwoty należnej z tytułu danej transakcji i jednocześnie wliczone do podstawy opodatkowania VAT, stwierdzając jedynie, iż kwota ta obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie natomiast z art. 78 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: "Dyrektywa"), do podstawy opodatkowania wlicza się koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Powołany przepis Dyrektywy wprost wylicza niektóre koszty poniesione przez podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługę, które powinny zostać ujęte w podstawie opodatkowania transakcji. Do kosztów takich zalicza się między innymi koszty transportu, jeżeli zostały pobrane przez dostawcę lub usługodawcę w związku z wykonaniem określonej czynności opodatkowanej.

W sytuacji więc, gdy usługa transportowa jest jedynie czynnością pomocniczą, niezbędną dla prawidłowego wykonania czynności głównej - dostawy towarów, podatnik powinien zwiększyć podstawę opodatkowania dokonanej dostawy towarów o poniesione przez siebie koszty transportu. Cała transakcja jako czynność kompleksowa powinna zostać opodatkowana w sposób jednolity, na zasadach właściwych dla czynności głównej - dostawy towarów.

Powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidualne. W interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 stycznia 2013 r. nr IBPP2/443-1083/12/AB wskazano, iż "koszty przesyłki doliczone do sprzedaży towarów przez wnioskodawcę nie stanowią samodzielnej usługi świadczonej przez wnioskodawcę, jak też przez inny podmiot (operatora pocztowego), lecz są to koszty dodatkowe podstawowej czynności, jaką jest sprzedaż towarów. Koszty dodatkowe, między innymi koszty przesyłki, są jednym z poniesionych kosztów związanych ze świadczeniem głównym, które w efekcie kształtuje kwotę ostateczną żądaną od nabywcy. Wynika z tego, iż koszty wysyłki ponoszone w związku ze sprzedażą towarów, jako element świadczenia zasadniczego, winny zwiększać kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów i być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla sprzedawanych towarów (...)".

Podobne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2011 r. nr ILPP1/443-46/11-4/AW, w którym stwierdzono, że " koszty przesyłki doliczone do sprzedaży towarów (tekst jedn.: książek i innych publikacji) przez Internet nie stanowią samodzielnej usługi, lecz są to koszty dodatkowe podstawowej czynności, jaką jest sprzedaż towarów. Koszty dodatkowe, między innymi koszty przesyłki, są jednym z poniesionych kosztów związanych ze świadczeniem głównym, które w efekcie kształtuje kwotę ostateczną żądaną od nabywcy. Wynika z tego, iż koszty wysyłki ponoszone w związku ze sprzedażą towarów, jako element świadczenia zasadniczego, winny zwiększać kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów i być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla sprzedawanych towarów. "

Analogiczne zdanie w sprawie opodatkowania kosztów przesyłki towaru wyraził również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2012 r., nr IBPP2/443-1202/11/ASz, a także WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 24 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I SA/Bd 192/12).

Sąd uznał, że w przypadku, gdy sprzedawca zobowiązuje się dostarczyć towar kupującemu do wskazanego przez niego miejsca, realizowane świadczenie obejmuje również koszty przesłania lub przewozu i to zarówno wówczas, gdy z zawartej umowy wynika, że są one doliczane do ceny, jak i wówczas, gdy umowa nic o tym nie stanowi. W tym zakresie Sąd podzielił stanowisko zawarte w wyroku WSA w Kielcach z dnia 30 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Ke 537/11), w którym uznano, że "w przypadku sprzedaży towaru za pomocą Internetu z dostawą do domu podatnik dokonuje jedynie dostawy towarów i nie świadczy usług pocztowych. Celem nabywcy jest bowiem kupno z dostawą do domu, a nie nabycie odrębnie usługi transportowej. Świadczenia te (dostawa towaru i jego wysyłka) tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Usługa transportu ma bowiem charakter pomocniczy dla realizacji świadczenia głównego, nie jest celem samym w sobie. Natomiast przy czynnościach kompleksowych dla ustalenia właściwej stawki VAT decydujące znaczenie ma charakter świadczenia podstawowego stanowiącego cel działania podatnika. Nie jest dopuszczalne w takim przypadku dzielenie świadczenia na części i refakturowanie jego elementów."

Powyższe potwierdza również odpowiedź - podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów-z dnia 14 lutego 2013 r. na interpelację nr 13379. Wskazano w niej, że w przypadku gdy sprzedawca obciąża nabywcę kosztami przesyłki towarów (nie ma przy tym znaczenia, czy dostarczane są one za pośrednictwem firmy kurierskiej, czy też operatora pocztowego wyznaczonego do świadczenia powszechnych usług pocztowych - obecnie Pocztę Polską), koszty wysyłki należy uznać co do zasady za koszty dodatkowe w rozumieniu ww. art. 78 lit. b dyrektywy, a co za tym idzie, za element świadczenia zasadniczego (tekst jedn.: dostawy towarów), który powiększa podstawę opodatkowania VAT. Powyższe oznacza, że koszty wysyłki należy opodatkować stawką VAT właściwą dla sprzedawanych towarów. Jeśli dostawa dotyczy towarów opodatkowanych według różnych stawek, to koszty przesyłki powinny być odpowiednio przyporządkowane do towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami.

Ponadto, zdaniem Podatnika, w przypadku, gdy przedmiotem jednej dostawy są towary opodatkowane różnymi stawkami (gdy na jednej fakturze są wyszczególnione towary opodatkowane różnymi stawkami podatku np. 8% i 23%), wówczas koszty transportu - kuriera, poczty, należy przyporządkować proporcjonalnie do podstawy opodatkowania poszczególnych towarów opodatkowanych różnymi stawkami i do kosztów tych zastosować taką samą stawkę jak dla towarów, z którymi są związane.

Powyższe potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w interpretacji indywidualnej z dnia 22 maja 2012 r.r. nr IPPP3/443-432/12-2/BH wskazał, że: "W przypadku, gdy dostawa dotyczy towarów opodatkowanych według różnych stawek VAT, to koszty przesyłki powinny być przyporządkowane proporcjonalnie do wartości towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami. "

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2011 r. nr ILPP1/443-46/11-4/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że Wnioskodawca oczekuje oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży różnego rodzaju produktów przez Internet w ramach sklepu internetowego. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Zamówione przez klienta produkty najczęściej są wysyłane za pośrednictwem poczty lub kurierem. Poza należnością za towar Wnioskodawca wskazał, że pobiera od klienta środki pieniężne na pokrycie kosztów wysyłki towaru. Wnioskodawca wskazał również, że nie zawiera z klientami umowy, w oparciu o którą otrzymuje pełnomocnictwo do reprezentowania w czyimkolwiek imieniu na czyjkolwiek rachunek osoby kupującej wobec Operatora Pocztowego lub kuriera na świadczenie na ich rzecz usług pocztowych lub kurierskich.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia kompleksowości dokonanej dostawy towarów oraz usług pocztowych/kurierskich i sposobu ich opodatkowania.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane w art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Do podstawy opodatkowania, w myśl art. 78 ww. Dyrektywy wlicza się następujące elementy:

* podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;

* koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tekst jedn.: dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

Zatem w przedmiotowej sprawie koszty przesyłki doliczone do sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę nie stanowią samodzielnej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, jak też przez inny podmiot (operatora pocztowego/kuriera), lecz są to koszty dodatkowe podstawowej czynności, jaką jest sprzedaż towarów. Koszty dodatkowe, między innymi, koszty przesyłki są jednym z poniesionych kosztów związanych ze świadczeniem głównym, które w efekcie kształtuje kwotę ostateczną żądaną od nabywcy. Tym samym, sprzedaż towarów i usługę przesyłki uznać należy za usługę kompleksową, gdzie podstawę opodatkowania stanowi łączna wartość towarów wraz z kosztami przesyłki.

Ponadto zauważyć należy, że odrębne potraktowanie dodatkowych kosztów stanowiących usługi pomocnicze stanowiłoby sztuczne dzielenie świadczenia zasadniczego. Podobne stanowisko wyraża Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który m.in. w orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C -349/96), rozstrzygnął kwestię, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako pojedyncze świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń.

Zdaniem TSUE, pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%

Zgodnie zaś z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Uwzględniając powyższe przepisy prawa podatkowego oraz orzecznictwo TSUE stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie koszty dodatkowe jakimi są koszty przesyłki (pocztowej lub kurierskiej), stanowić będą świadczenie pomocnicze do świadczenia głównego jakim jest dostawa towaru zamówionego przez Internet. Zamawiający oczekuje otrzymać zamówiony towar zatem przesyłkę towaru należy traktować jako element niezbędny do zrealizowania świadczenia jakie oczekuje zamawiający tj. dostawa towaru do miejsca wskazanego przez klienta. Dostawa towaru i jego wysyłka tworzą jedną całość, rozdzielenie tej transakcji na dwie miałoby sztuczny charakter. Zatem, koszty wysyłki ponoszone w związku ze sprzedażą towarów, jako element świadczenia głównego, winny zwiększać kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów i być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla sprzedawanych towarów. Jeżeli dostawa dotyczy towarów opodatkowanych według różnych stawek, to koszty przesyłki powinny być przyporządkowane proporcjonalnie do wartości towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami.

Reasumując, w rozpatrywanej sprawie koszty przesyłki ponoszone w związku ze sprzedażą towarów, wymienionych we wniosku zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy tych towarów oraz winny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla sprzedaży tych towarów. W sytuacji gdy sprzedaż produktów objęta jest rożnymi stawkami podatku, koszty przesyłki powinny być przyporządkowane proporcjonalnie do wartości towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.