IPPP1/4512-81/15-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.) nadesłanym jako odpowiedź na wezwanie z dnia 26 lutego 2015 r. (doręczone w dniu 20 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w związku ze sprzedaż nieruchomości Zainteresowany będzie podatnikiem podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w związku ze sprzedażą nieruchomości Zainteresowany będzie podatnikiem podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 lutego - skutecznie doręczone Wnioskodawcy w dniu 20 marca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Jak wskazał Wnioskodawca zdarzenie przyszłe obejmie sprzedaż fragmentu nieruchomości rolnej w okolicznościach wskazanych poniżej. W roku 2006 Zainteresowany nabył nieruchomość rolną o pow. 26 hektarów celem, powiększenia gospodarstwa rolnego. Zakup nie był opodatkowany VAT więc Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W roku 2013 Wnioskodawca sprzedał nieduży fragmentu nieruchomości, ponieważ popadł w poważne kłopoty finansowe. Sprzedaż ta była wymuszona trudną sytuacją finansową, a nie zamiarem zajęcia się obrotem nieruchomościami.

Wskazana wyżej nieruchomość, mająca nadal, zgodnie z ewidencją gruntów, charakter rolny, znajduje się na obszarze nieobjętym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla 4 wydzielonych działek Zainteresowany uzyskał decyzje o warunkach zabudowy. Znacząca część nieruchomości ani nie posiada warunków zabudowy, ani nadal nie podlega planowi zagospodarowania przestrzennego.

Obecnie, poza prowadzeniem gospodarstwa rolnego, w sposób mało intensywny Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą - prawdopodobnie w najbliższym czasie zawiesi tę działalność lub nawet ją zlikwiduje, ponieważ nie przynosi ona oczekiwanych efektów ekonomicznych i może poświęcić jej coraz mniej czasu w związku z innymi zajęciami, o których poniżej, a które mają - zdaniem Wnioskodawcy - znaczenie dla sprawy.

Pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest w żaden sposób związana z wykorzystywaniem wskazanej w niniejszym wniosku nieruchomości nabytej w 2006 r. Działalność ta obejmuje głownie usługi agenta artystycznego (PKD: 74.90), wydawanie książek (PKD: 58.11), działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych (PKD: 59.20), stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja (PKD: 70.21), działalność agencji reklamowych (PKD: 73.11), działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych (PKD: 91.03), pozostała działalność związana ze sportem (PKD: 93.19).

W roku 2014 Wnioskodawca stał się fundatorem Fundacji N. z siedzibą w W. Działalność statutowa fundacji najogólniej obejmuje działania dotyczące ochrony dziedzictwa związanego z życiem i twórczością poety N. W szczególności celem statutowym Fundacji jest:

Najogólniej mówiąc działalność statutowa Fundacji obejmuje działalność z zakresu kultury i edukacji. Działalność ta jest tożsama z działalnością pożytku publicznego, określoną w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w art. 4 ust. 1 - sfera zadań publicznych w zakresie:

" (...)

Informacje dotyczące Fundacji N. są istotne dla sprawy, ponieważ środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży części wyżej wskazanej nieruchomości zostaną przekazane prawie w całości w formie darowizny na rzecz Fundacji w celu prowadzenia jej działalności statutowej.

Jeżeli chodzi o inne informacje dotyczące planowanej sprzedaży:

d. Zainteresowany nie dokonywał żadnych działań zwiększających wartość nieruchomości - np. poprzez wznoszenie infrastruktury (woda, sieć elektryczna),

e. Zainteresowany nie jest w stanie przewidzieć, czy i kiedy potencjalni nabywcy wystąpią o warunki zabudowy.

Z nadesłanego uzupełnienia do wniosku wynika, że Nieruchomość była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności rolniczej Wnioskodawcy, a następnie została użyczona byłemu właścicielowi (użyczenie nieodpłatne), który także prowadził na niej wyłącznie działalność rolniczą. Jako uprawniony do korzystania z nieruchomości na podstawie umowy użyczenia korzystał z dopłat do gospodarstwa rolnego (tzw. dopłaty unijne). Nieruchomość nie była przedmiotem umów o charakterze odpłatnym, które rodziłyby obowiązki w sferze VAT.

Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek nie podejmował aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczającymi poza zwykle formy ogłoszenia, ani nie będzie podejmował w przyszłości.

Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy tylko dla części nieruchomości (jedna z takich działek uwzględniona w decyzji została sprzedana. Przed sprzedażą Wnioskodawca nie będzie składać wniosku o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy co do pozostałej części nieruchomości. Decyzje te więc uzyskają potencjalni nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając wyżej wskazane nieruchomości Wnioskodawca stanie się podatnikiem VAT stosownie do art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

2. Czy sprzedaż nieruchomości, dla których nie ma ani planu zagospodarowania przestrzennego, ani Warunków zabudowy jest zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zainteresowany nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług z racji sprzedaży części nieruchomości wydzielonych z wyżej opisanej całej nieruchomości. Przy tym Wnioskodawca odrębnie uzasadnia swoje stanowisko dotyczące sprzedaży nieruchomości, dla których uzyskał warunki zabudowy oraz nieruchomości, które takich warunków nie posiadają. Decydujące w tym względzie były: zamiar z jakim Wnioskodawca nabył nieruchomość, wyprowadzenie nieruchomości mających być przedmiotem sprzedaży z działalności rolniczej oraz cel, jaki chce osiągnąć poprzez ich sprzedaż.

1. Stanowisko dotyczące nieruchomości, dla których uzyskano warunki zabudowy.

Zgodnie z zapisem ustawy VAT:

"Art. 15. 1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych."

Przy sprzedaży nieruchomości trzeba wziąć pod uwagę to, czy sprzedaż jest związana z działalnością gospodarczą sprzedającego. Przy tym sprzedaż każdego składnika majątku powinna być analizowana indywidualnie (tak w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07). W wyroku tym NSA stwierdził, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. (...).

Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.". W szczególności, fakt, że Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT w zakresie nie związanym z wykorzystywaniem nieruchomości i jednocześnie jest rolnikiem, nie może automatycznie przesądzać, że dokonana sprzedaż składników majątku prywatnego - niewykorzystywanego w tej działalności gospodarczej - ma być także opodatkowana VAT.

Mimo, że w rozumieniu ustawy o VAT, rolnicy zasadniczo prowadzą działalność gospodarczą, to sprzedaż działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego należy potraktować jak sprzedaż z majątku prywatnego, z tej prostej przyczyny, że sprzedaż stanowi przekwalifikowanie charakteru (wycofanie) działek z działalności rolnej do majątku prywatnego. Przy takim przekwalifikowaniu nie następuje opodatkowanie VAT, ponieważ przy zakupie nie było prawa do odliczenia VAT naliczonego. A zatem także przy sprzedaży takiej nieruchomości nie ma obowiązku obciążania transakcji podatkiem. Tak wypowiedział się między innymi Sąd Wojewódzki we Wrocławiu w wyroku z dnia 17 marca 2009 (sygn. I SA/Wr 1229/08). Najdobitniej podobne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 18 sierpnia 2009 (sygn. I SA/Wr 920/09): "Producentem w rozumieniu VAT jest ten kto samodzielnie produkuje, wytwarza określony towar. Chodzi zatem o samodzielne działanie podmiotu celem wytworzenia nowego towaru. Takie zaś działanie ze swej istoty nie dotyczy gruntu. Grunt nigdy nie jest dobrem materialnym, które powstaje jako wynik procesu produkcji. Ponadto trudno przypisać skarżącemu charakter producenta albowiem produkcją nie jest przedkładanie wniosków do organów administracji publicznej czy też innych podmiotów w celu podziału nieruchomości czy dokonania stosownych przyłączy. A przecież są to jedyne czynności, które w tej sprawie podatnik dokonuje samodzielnie. (...) Nie sposób zgodzić się z absurdalnym wręcz wnioskiem organu odwoławczego, że skarżący stał się producentem gruntu albowiem w sytuacji podziału gruntów gospodarstwa rolnego oraz zaopatrzenia ich w infrastrukturę techniczną powstał towar, którego poprzednio nie było, a mianowicie działki z przeznaczeniem pod zabudowę, z uzyskanymi z Zakładu Gospodarki Komunalnej w O. Ś. warunkami przyłączenia sieci wodociągowej i podjętymi staraniami o doprowadzenie do działek elektryczności oraz kanalizacji, a także wydzielonymi drogami dojazdowymi. Definicja podatnika VAT wyraźnie wskazuje, że chodzi o działalność określoną w art. 15 ust. 2 ustawy wykonywaną przez podmiot w sposób samodzielny tj. na własny rachunek i we własnym imieniu. A zatem producentem w rozumieniu VAT jest ten kto samodzielnie produkuje, wytwarza określony towar. Chodzi zatem o samodzielne działanie podmiotu celem wytworzenia nowego towaru. Takie zaś działanie ze swej istoty nie dotyczy gruntu. Grunt nigdy nie jest dobrem materialnym, które powstaje jako wynik procesu produkcji. Ponadto trudno przypisać skarżącemu charakter producenta albowiem produkcją nie jest przedkładanie wniosków do organów administracji publicznej czy też innych podmiotów w celu podziału nieruchomości czy dokonania stosownych przyłączy. (...)" Dotyczy to także uzyskania Warunków zabudowy.

W omawianej sprawie istotny jest także cel sprzedaży, to znaczy przeznaczenie prawie wszystkich uzyskanych środków pieniężnych na cele statutowe Fundacji. Wskazuje to na brak celu komercyjnego sprzedaży, który jest podstawowym celem działalności gospodarczej. Zdanie takie wyraził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 lipca 2009 (Sygn. akt I FSK 546-547/08)

Zdaniem NSA nie można uznać, że o konieczności opodatkowania VAT takich transakcji przesądza samo to, że rolnik jest przedsiębiorcą. Sprzedaż działki musi mieścić się w zakresie danej działalności (np. handlowej, produkcyjnej, rolnej). Jeśli taka transakcja wykracza poza zakres danej profesji (w tym przypadku rolniczej) nie powstanie obowiązek opodatkowania jej VAT.

W ocenie NSA przemawia za tym nie tylko orzecznictwo polskich sądów administracyjnych, lecz także Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Z wyroków Trybunału wynika, że nawet jeśli to podatnik VAT sprzedaje grunt, to sprzedaż nie będzie opodatkowana VAT, gdy zysk zostanie przeznaczony na cele niezwiązane z działalnością.

Tym samym w ocenie NSA o opodatkowaniu sprzedaży gruntu z majątku prywatnego przez podatnika VAT (w tym rolnika) decydują dwie kwestie. Po pierwsze, czy sprzedaż mieści się w zakresie danej działalności, np. handlowej, rolniczej. Po drugie, ważne jest to, na co zostaną przeznaczone pieniądze ze sprzedaży działek. VAT wystąpi tylko, gdy podatnik pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczy na działalność. Jeżeli wydaje na cele osobiste (prywatne) podatku nie będzie. Sąd kasacyjny podkreślił, że nie zgadza się z radykalną, restrykcyjną linią orzeczniczą prezentowaną przez m.in. sąd, który wydał zaskarżone wyroki. Przypomnijmy, sprawy dotyczyły działek, które pierwotnie wchodziły w skład gospodarstw rolnych. Po latach samorządy zmieniły ich przeznaczenie i przekwalifikowały na działki budowlane.

Reasumując, poprzez wydzielenie działek i uzyskanie warunków zabudowy Wnioskodawca dokonał wycofania działek z działalności gospodarczej. Ich sprzedaż nastąpi więc z majątku prywatnego. Zyski ze sprzedaży przeznaczy w całości na cel inny niż działalność gospodarcza (cel pożytku publicznego, cel, osobisty). Ze względu na te przesłanki sprzedaż taka nie będzie zatem podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Stanowisko dotyczące nieruchomości, dla których nie uzyskano Warunków zabudowy zdaniem Wnioskodawcy, argumentacja dotycząca tych kategorii nieruchomości jest analogiczna.

W tym przypadku, sprzedaż nieruchomości będzie także tożsama z ich wycofaniem z działalności rolniczej (gospodarczej).

Należy także zwrócić uwagę na inny aspekt sprawy. Nawet, gdybym wbrew stanowisku Wnioskodawcy, uznano Go za za podatnika także w zakresie sprzedaży nieruchomości, dla których nie uzyskano warunków zabudowy, ich sprzedaż byłaby zwolniona z VAT.

Zgodnie art. 43 ust. pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy VAT przez tereny budowlane "rozumie się rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym".

W konsekwencji, dostawa (sprzedaż) takich gruntów podlega zwolnieniu z VAT - oczywiście w sytuacji, gdy sprzedaży dokonuje osoba uznana za prowadzącą działalność gospodarczą w związku z tą sprzedażą. W innym przypadku sprzedaż będzie w ogóle poza regulacjami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej, jest ustalenie, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania transakcji zbycia nieruchomości jako czynności będącej elementem działalności gospodarczej, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Na mocy ww. art. 9 ust. 1 Dyrektywy "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w 2006 r. nieruchomość rolną, celem powiększenia gospodarstwa rolnego. W 2013 r. Zainteresowany sprzedał nieduży fragment nieruchomości z uwagi na kłopoty finansowe. Wskazana nieruchomość znajduje się na obszarze nieobjętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ma charakter rolny. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca dla czterech wydzielonych działek uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, jednak znaczna część nieruchomości nie posiada warunków zabudowy. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne oraz pozarolniczą działalność gospodarcza, którą w najbliższym czasie zawiesi lub zlikwiduje. Posiadana nieruchomość nie jest w żaden sposób wykorzystywana w pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Ponadto w opisie sprawy Zainteresowany wskazał, że w 2014 r. stał się fundatorem fundacji. Środki uzyskane ze sprzedaży części nieruchomości zostaną przekazane prawie w całości w formie darowizny na rzecz fundacji w celu prowadzenia jej działalności statutowej - działania dotyczące ochrony dziedzictwa związanego z życiem i twórczością C.K. N. Jak wynika z opisu sprawy sprzedaż może objąć zarówno jednego nabywcę jak też kilku, wtedy konieczna będzie sprzedaż wydzielonych działek. Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności rolniczej prowadzonej przez Zainteresowanego jak również była użyczona nieodpłatnie byłemu właścicielowi, który również prowadził na niej działalność rolniczą. Zainteresowany wskazał ponadto, że w związku ze sprzedażą działek nie podejmował jak również nie będzie podejmował aktywnych działań marketingowych związanych z obrotem nieruchomościami, które wykraczałyby poza zwykłe formy ogłoszenia. Zainteresowany uzyskał decyzję o warunkach zabudowy tylko dla części nieruchomości. Przed sprzedażą pozostałej części nieruchomości nie będzie składać wniosku o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy co do pozostałej części nieruchomości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku ze sprzedażą nieruchomości - zarówno w części dla której uzyskał decyzję o warunkach zabudowy jak i w części dla której nie uzyskał decyzji o warunkach zabudowy - Zainteresowany stanie się podatnikiem podatku VAT.

Ocena czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wskazano wyżej warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Orzecznictwo sądowe w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) wskazuje, że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Ponadto dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika zatem że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego.

W rozpatrywanej sprawie należy uznać, że nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży była wykorzystywana wyłącznie do celów działalności rolniczej (zarówno przez Zainteresowanego jak też na podstawie użyczenia nieodpłatnego przez poprzedniego właściciela) niezwiązanej w żaden sposób w całym okresie posiadania z działalnością gospodarczą. Ponadto Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności, które można by uznać za profesjonalną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, tj.: nie dokonał uzbrojenia terenu (infrastruktura wodna, sieć elektryczna), nie wydzielał dróg wewnętrznych, nie podejmował działań marketingowych mających na celu sprzedaż działek, które wykraczałyby poza zwykłe formy ogłoszenia, nie występował o opracowanie planu zagospodarowanie przestrzennego terenu dla sprzedawanego obszaru. Zainteresowany uzyskał jedynie decyzję o warunkach zabudowy dla czterech wydzielonych działek, jednak znaczna część nieruchomości nie posiada decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem trudno uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług, w związku ze sprzedażą nieruchomości opisanej we wniosku. Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawca działa w charakterze handlowca. Okoliczności sprawy nie wskazują, aby opisana we wniosku nieruchomość rolna została nabyta w celach handlowych - Zainteresowany zakupił grunt w celu powiększenia gospodarstwa rolnego i prowadzenia na nim działalności rolniczej. Z okoliczności sprawy nie wynika również, aby doszło do uzbrojenia terenu, jak również aby Wnioskodawca podejmował inne czynności, które przesądzałyby o uznaniu, że w zakresie sprzedaży opisanej nieruchomości Zainteresowany prowadzi profesjonalną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami. Okoliczności tej nie zmienia również fakt, że dla małej części nieruchomości (4 działek) Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy. Podejmowane czynności przez Wnioskodawcę - które w rozpatrywanej sprawie sprowadzają się jedynie do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla małej części nieruchomości - nie stanowią zbioru zorganizowanych działań, które można by uznać za profesjonalną działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.

Zatem sprzedając opisaną we wniosku nieruchomość, Wnioskodawca korzystać będzie z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Tym samym przyszła czynność sprzedaży stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wnioskodawca dokonywać będzie zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego. Zatem należy wskazać, że w związku ze sprzedażą opisanej we wniosku nieruchomości Zainteresowany nie stanie się podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 jest prawidłowe.

Z uwagi na to, że w przedmiotowej interpretacji wskazano, że w związku ze sprzedażą opisanego we wniosku gruntu Zainteresowany nie stanie się podatnikiem podatku VAT, zatem rozpatrywanie kwestii zastosowania zwolnienia dla wskazanej czynności (pytanie Nr 2 wniosku) jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.