IPPP1/4512-8/16-3/RK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. - jest prawidłowe

W dniu 4 stycznia 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie reasekuracji zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w oparciu o przepisy ustawy z dnia.22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1206; od 1 stycznia 2016 ustawa ta zostanie zastąpiona ustawą z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej - Dz. U. z 2015 r. poz. 1844). W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera i wykonuje w szczególności umowy reasekuracji czynnej. Z tytułu świadczonych usług, Spółka uzyskuje wynagrodzenie m.in. w postaci składki reasekuracyjnej. Jednocześnie, Spółka zawiera umowy retrocesji, na mocy których Spółka przekazuje dalej część przejętego przez siebie uprzednio, w ramach zawierania umów reasekuracji czynnej, ryzyka zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego do kolejnego reasekuratora.

W związku z prowadzoną działalnością statutową, po stronie Wnioskodawcy występują także określone dodatkowe kategorie przychodowe, w tym przychody związane z inwestowaniem posiadanych środków w różnego rodzaju aktywa, a także z utrzymywaniem środków pieniężnych na rachunkach prowadzonych przez inne podmioty. W szczególności, Wnioskodawca otrzymuje następujące rodzaje świadczeń:

* odsetki z tytułu środków pieniężnych ulokowanych na rachunkach bieżących oraz na lokatach terminowych utrzymywanych w instytucjach finansowych - Wnioskodawca posiada rachunki depozytowe (rachunki bieżące i terminowe) prowadzone w instytucjach finansowych, na których utrzymywane są środki pieniężne Spółki;

* odsetki z tytułu obowiązkowych depozytów pieniężnych utrzymywanych u cedentów (tekst jedn.: w zakładach ubezpieczeń) - w związku z prowadzoną działalnością reasekuracyjną Spółka jest zobowiązana do utrzymywania depozytów pieniężnych u cedentów (tekst jedn.: w zakładach ubezpieczeń). Środki ulokowane na tych depozytach mają na celu zabezpieczenie wywiązania się przez Spółkę z obowiązków wynikających z ryzyk przejętych od poszczególnych zakładów ubezpieczeń. W szczególności, środki te mają zapewnić wypłatę przez Spółkę na rzecz danego zakładu ubezpieczeń kwot odpowiadających uzgodnionemu udziałowi Spółki w odszkodowaniach i świadczeniach wypłaconych ubezpieczonym przez zakład ubezpieczeń w przypadku zaistnienia zdarzenia szkodowego;

* dywidendy z tytułu posiadania akcji wyemitowanych przez inne podmioty - w ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa m.in. akcje innych przedsiębiorstw. Z punktu widzenia Spółki nabywane akcje stanowią element majątku i zaliczane są do aktywów Spółki. W szczególności, akcje nie są nabywane w celu wykonywania przez Spółkę funkcji zarządczych względem firm emitujących akcje;

* przychody ze sprzedaży papierów udziałowych, a zatem akcji i udziałów w innych jednostkach, które są nabywane i utrzymywane przez Spółkę nie w celach handlowych, lecz w celu wykonywania praw właścicielskich z nich wynikających (np. akcje i udziały w jednostkach zależnych, współzależnych, stowarzyszonych i udziały mniejszościowe klasyfikowane jako aktywa trwałe);

* przychody i zyski wynikające z faktu posiadania przez Spółką papierów wartościowych utrzymywanych do terminu zapadalności oraz papierów wartościowych dostępnych do sprzedaży, które są nabywane przez Spółką nie w celach handlowych (zaliczane do aktywów Spółki);

* zyski wynikające z faktu dokonywania przez Spółkę inwestycji w jednostki uczestnictwa otwartych funduszy inwestycyjnych;

Wskazane powyżej świadczenia nie stanowią podstawy opodatkowania VAT w rozliczeniach Spółki - zdarzenia gospodarcze je generujące nie stanowią bowiem po stronie Spółki ani czynności opodatkowanych VAT ani czynności zwolnionych z VAT, co zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego otrzymanych przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka - od 1 stycznia 2016 r. - będzie zobowiązana do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT "w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 -w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Powyższy przepis wprowadza do ustawy o VAT instytucję tzw. prewspółczynnika VAT. Jak zostało podkreślone w uzasadnieniu do ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 605; dalej "ustawa zmieniająca") -wprowadzającej prewspółczynnik - art. 86 ust. 2a ustawy o VAT "będzie określał, co będzie stanowiło kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z proponowanym przepisem w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej "

Tym samym, jeżeli podatnik dokona zakupów, które będą związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą co do zasady, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, natomiast jeżeli dokona on zakupów, które nie będą związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą nie będzie miał on prawa do odliczenia podatku naliczonego. Niemniej jednak, jeżeli zakup taki będzie służył zarówno celom prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej jak i jego celom niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą (celom innym), zobligowany on będzie do stosowania prewspółczynnika od 1 stycznia 2016 r.

Jeżeli chodzi o rozumienie pojęcia "cele działalności gospodarczej" to zdaniem Wnioskodawcy należy je rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej "mieścić będą się tutaj (w definicji działalności gospodarczej - przyp. Wnioskodawcy) również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności trudnych, itp. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, z definicji niemające nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.

Tożsame rozumienie pojęcia "celów prowadzonej działalności gospodarczej" zostało przedstawione w odpowiedzi Jarosława Nenemana - podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację poselską nr 30157 w sprawie stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w projekcie ustawy zmieniającej, do pojazdów samochodowych, od których podatnik może odliczyć 50% podatku VAT. W odpowiedzi tej powielono stanowisko Ministerstwa Finansów, przedstawione uprzednio w uzasadnieniu do ustawy wprowadzającej przepisy o prewspółczynniku, w odniesieniu do rozumienia pojęcia "celów prowadzonej działalności gospodarczej".

W odpowiedzi na interpelację stwierdzono ponadto, że: "Obowiązek wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu ww. prewspółczynnika dotyczy bowiem tylko wąskiej grupy podatników, którzy poza działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT wykonują również działalność nieobjętą systemem VAT (np. jako organ władzy publicznej), i nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie podatku naliczonego do każdego z tych typów działalności. Powyższe zapewni realizację zasady neutralności podatku VAT, która uniemożliwia odliczanie podatku w związku z działalnością nieobjętą systemem VAT". Na analogiczny zakres podmiotowy zastosowania przepisów o prewspółczynniku wskazuje również treść uzasadnienia do projektu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 września 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Jak wskazuje się w treści uzasadnienia do projektu rozporządzenia, będzie ono dotyczyło sposobu ustalenia prewspółczynnika w przypadku takich kategorii podmiotów, jak jednostki samorządu terytorialnego oraz utworzonych przez nie samorządowych jednostek budżetowych, państwowych jednostek budżetowych, uczelni publicznych oraz instytutów badawczych.

Powyżej opisane stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w wydanych w ostatnim czasie interpretacjach indywidualnych: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wydanej w dniu 28 października 2015 r. (sygn. IPPP1/4512-1048/15-2/IGo) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 września 2015 r. (sygn. IBPP3/4512-521/15/AZ).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywane przez Spółkę różne rodzaje świadczeń wskazanych w stanie faktycznym, m.in.:

* odsetki z tytułu środków pieniężnych ulokowanych na rachunkach bieżących oraz na lokatach terminowych utrzymywanych w instytucjach finansowych;

* odsetki z tytułu obowiązkowych depozytów pieniężnych utrzymywanych u cedentów (tekst jedn.: w zakładach ubezpieczeń);

* dywidendy z tytułu posiadania akcji wyemitowanych przez inne podmioty;

* przychody ze sprzedaży papierów udziałowych;

* przychody i zyski wynikające z faktu posiadania przez Spółkę papierów wartościowych utrzymywanych do terminu zapadalności oraz papierów wartościowych dostępnych do sprzedaży, które są nabywane przez Spółkę nie w celach handlowych (zaliczane do aktywów Spółki);

* zyski wynikające z faktu dokonywania przez Spółkę inwestycji w jednostki uczestnictwa otwartych funduszy inwestycyjnych;

mieszczą się w pojęciu "celów związanych z działalnością gospodarczą", którym ustawodawca posłużył się w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Na taką klasyfikację nie ma wpływu fakt, że zdarzenia gospodarcze generujące te przychody, nie stanowią ani czynności opodatkowanych VAT ani czynności zwolnionych z VAT. Pomimo faktu, że czynności te nie są traktowane jako czynności opodatkowane lub zwolnione z VAT mają one nieodłączny związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą jako podatnika VAT.

Zdaniem Spółki, podmiotami zobligowanymi do stosowania prewspółczynnika będą podmioty, których działalność przynajmniej w części, nie będzie miała żadnego związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, w szczególności jednostki samorządu terytorialnego, muzea, stowarzyszenia, uczelnie wyższe, itp.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 ust. 2a ustawy o VAT obowiązujący od 1 stycznia 2016 r. nie będzie miał wpływu na sposób rozliczania podatku VAT naliczonego u Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej ustawa; w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Dalsze przepisy, tj. art. 86 ust. 2b-2 h ww. ustawy regulują zasady sposobu określania proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast art. 90b i 90c ustawy reguluje obowiązki dotyczące dokonywania ewentualnej korekty podatku odliczonego wg art. 86 ust. 2a-2h.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, określa zakres odliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz art. 8 ust. 5 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy, czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, które z założenia nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika, przy czym we wskazanych w art. 86 ust. 2a ustawy przypadkach, wykorzystanie towarów i usług do celów osobistych nie skutkuje zastosowaniem art. 86 ust. 2a ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie reasekuracji zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera i wykonuje w szczególności umowy reasekuracji czynnej. Z tytułu świadczonych usług, Spółka uzyskuje wynagrodzenie m.in. w postaci składki reasekuracyjnej. Jednocześnie, Wnioskodawca zawiera umowy retrocesji, na mocy których Spółka przekazuje dalej część przejętego przez siebie uprzednio, w ramach zawierania umów reasekuracji czynnej, ryzyka zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego do kolejnego reasekuratora.

Wnioskodawca wskazał również, że w związku z prowadzoną działalnością statutową, po stronie Spółki występują także określone dodatkowe kategorie przychodowe, w tym przychody związane z inwestowaniem posiadanych środków w różnego rodzaju aktywa, a także z utrzymywaniem środków pieniężnych na rachunkach prowadzonych przez inne podmioty. W szczególności, Wnioskodawca otrzymuje następujące rodzaje świadczeń:

* odsetki z tytułu środków pieniężnych ulokowanych na rachunkach bieżących oraz na lokatach terminowych utrzymywanych w instytucjach finansowych;

* odsetki z tytułu obowiązkowych depozytów pieniężnych utrzymywanych u cedentów (tekst jedn.: w zakładach ubezpieczeń);

* dywidendy z tytułu posiadania akcji wyemitowanych przez inne podmioty;

* przychody ze sprzedaży papierów udziałowych;

* przychody i zyski wynikające z faktu posiadania przez Spółkę papierów wartościowych utrzymywanych do terminu zapadalności oraz papierów wartościowych dostępnych do sprzedaży, które są nabywane przez Spółkę nie w celach handlowych (zaliczane do aktywów Spółki);

* zyski wynikające z faktu dokonywania przez Spółkę inwestycji w jednostki uczestnictwa otwartych funduszy inwestycyjnych;

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku stosowania proporcji, o której mowa w przepisie art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy zastosowanie ma wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności "innych niż działalność gospodarcza" (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią "cele inne niż związane z działalnością gospodarczą" znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Z opisu sprawy wynika, że przedstawione we wniosku przychody związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. W konsekwencji, skoro czynności skutkujące otrzymaniem określonego rodzaju świadczeń opisane powyżej związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, to mieszczą się one w pojęciu "celów związanych z działalnością gospodarczą", w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy. Zatem należy uznać, że Spółka nie będzie zobowiązana do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe

Należy zaznaczyć, że interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie okoliczności przedstawionych w opisie sprawy, przy uwzględnieniu przedstawionego przez Spółkę opisu wykonywanych czynności oraz rodzaju otrzymywanych świadczeń. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, tj. jeśli Spółka wykonuje również inne czynności (np. angażuje się w działalność dobroczynną), to wówczas udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.