IPPP1/4512-775/15-2/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa ubezpieczeniowego - jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest spółką prawa polskiego z zarejestrowaną siedzibą w Polsce. Spółka wchodzi w skład międzynarodowego koncernu. Jedynym udziałowcem Spółki jest niemiecki rezydent podatkowy z siedzibą w Niemczech.

Spółka prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa w zawieraniu umów ubezpieczeniowych. W dniu 13 marca 2014 r. zawarła z Towarzystwem Ubezpieczeń (dalej: Ubezpieczyciel)"Umowę o świadczenie usług pośrednictwa ubezpieczeniowego" (dalej: Umowa). Przedmiotem umowy jest świadczenie przez Agenta (tutaj: Spółka) na rzecz Ubezpieczyciela usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. Świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Ubezpieczyciela usługi polegają na:

* wykonywaniu czynności faktycznych lub prawnych związanych z pozyskiwaniem klientów,

* wykonywaniu czynności przygotowawczych, zmierzających do zawarcia umów ubezpieczenia,

* zawieraniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia.

Zgodnie z postanowieniami Umowy świadczone usługi zostały zakwalifikowane jako czynności agencyjne, o których mowa w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.: dalej: ustawa o pośrednictwie). W ramach prowadzonych czynności Wnioskodawca zobowiązał się do stałego wykonywania w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela czynności agencyjnych na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej w granicach udzielonego pełnomocnictwa. W celu nabycia uprawnień do wykonywania czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego Spółka uzyskała również wpis do rejestru agentów ubezpieczeniowych, prowadzonego przez Komisje Nadzoru Finansowego.

W zakresie świadczonych na rzecz Ubezpieczyciela usług Spółka pełni w szczególności następujące funkcje:

* pośredniczy przy zawieraniu umów ubezpieczenia oraz zawiera umowy ubezpieczenia w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela, w granicach udzielonego pełnomocnictwa,

* informuje podmioty poszukujące ochrony ubezpieczeniowej o warunkach i rodzajach ubezpieczeń oferowanych przez Ubezpieczyciela,

* okazuje klientom posiadane pełnomocnictwo do podejmowania w imieniu Ubezpieczyciela czynności agencyjnych,

* przed zawarciem umowy ubezpieczenia doręcza ubezpieczającym ogólne warunki ubezpieczenia,

* wskazuje ubezpieczającym numery rachunków bankowych, właściwe do uiszczania składki ubezpieczeniowej, a także informuje ich o konsekwencjach nieopłacania polis lub dokonania wpłaty na nieprawidłowy numer rachunku,

* doręcza ubezpieczającym polisy wystawione w imieniu Ubezpieczyciela,

* nalicza i przyjmuje od ubezpieczających składki płatne jednorazowo lub pierwsze raty składki zawartych umów ubezpieczenia, oraz przekazuje je do Ubezpieczyciela w określonych terminach,

* monitoruje terminowość i prawidłowość uiszczania przez ubezpieczających składek z tytułu umów ubezpieczenia, które Spółka zawarła lub przy zawarciu których pośredniczyła.

Z tytułu powyższych usług Spółka otrzymuje od Ubezpieczyciela wynagrodzenie prowizyjne, ustalone jako procent od wartości zawartych umów danego rodzaju.

Spółka jest również stroną umów o świadczenie usług pośrednictwa ubezpieczeniowego z innymi towarzystwami ubezpieczeń o podobnym zakresie świadczeń co w Umowie z Ubezpieczycielem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy usługi przedstawione w stanie faktycznym wykonywane przez Spółkę na rzecz H. na podstawie Umowy stanowią usługi zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., jako usługi spełniające definicję usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

Stanowisko Spółki

Usługi przedstawione w stanie faktycznym stanowią usługi zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., jako usługi spełniające definicję usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jednocześnie należy wskazać, iż Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź ich zwolnienie z opodatkowania. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na fakt, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika, pojęcie użyte przez Ustawodawcę do oznaczenia zwolnienia, należy interpretować ściśle.

Analizując przedstawione w stanie faktycznym czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, będące przedmiotem niniejszego wniosku, zdaniem Spółki w pierwszej kolejności należy wskazać, ze pokrywają się one z pojęciem usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. W celu ścisłej interpretacji pojęcia usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych Spółka pragnie odwołać się do postanowień ustawy o pośrednictwie, która określa zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. Natomiast w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o pośrednictwie, czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego mogą być wykonywane wyłącznie przez agentów lub brokerów ubezpieczeniowych (z określonymi wyjątkami). Wyżej wymieniona ustawa w art. 4 wskazuje także na szczegółowy opis czynności, które wykonuje agent w ramach usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. W katalogu tych czynności wymieniono czynności agencyjne wykonywane w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń, polegające na:

W świetle powyższych przepisów, z interpretacji pojęcia usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, zdaniem Spółki, jasno wynika, że świadczone przez nią usługi na rzecz H. wypełniają przesłanki uznania ich za usługi o takim właśnie charakterze.

Jak wskazano w stanie faktycznym, charakter usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz H. został określony jako czynności agencyjne, o których mowa w ustawie o pośrednictwie, polegające na wykonywaniu czynności faktycznych lub prawnych związanych z pozyskiwaniem klientów, wykonywaniu czynności przygotowawczych, zmierzających do zawarcia umów ubezpieczenia oraz zawieraniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia. Jednocześnie tak wskazany w Umowie zakres i charakter usług pośrednictwa ubezpieczeniowego odpowiada czynnościom faktycznie wykonywanym przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż w celu nabycia uprawnień do wykonywania czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego uzyskała również wpis do rejestru agentów ubezpieczeniowych, prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego. Tym samym został także wypełniony warunek przewidziany w art. 2 ust. 2 ustawy o pośrednictwie, stanowiący o tym, że czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego mogą być wykonywane wyłącznie przez agentów lub brokerów ubezpieczeniowych (z określonymi wyjątkami).

Porównując zakres czynności określonych jako czynności agencyjne, określone w art. 4 ustawy o pośrednictwie (przytoczony powyżej) z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług pośrednictwa (wymienionych w opisie stanu faktycznego również należy wskazać na ich jednoznaczną zbieżność.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż opisane w stanie faktycznym usługi pośrednictwa w świadczeniu ubezpieczeniowych mieszczą się w katalogu zwolnień przewidzianych w art. 43 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycja art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (ust. 13 powyższego artykułu).

W myśl ust. 14 tego artykułu, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Jak stanowi ust. 15 ww. artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

* czynności ściągania długów, w tym factoringu;

* usług doradztwa;

* usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem w pierwszej kolejności należy określić jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Wskazać należy, że Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych.

"Czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu to, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie "transakcje ubezpieczeniowe" nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia TSUE podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, że tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B (a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego z zarejestrowaną siedzibą w Polsce. Spółka wchodzi w skład międzynarodowego koncernu. Spółka prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa w zawieraniu umów ubezpieczeniowych. 13 marca 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę z Towarzystwem Ubezpieczeniowym umowę o świadczenie usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. Przedmiotem tej umowy jest świadczenie usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz Ubezpieczyciela. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na:

* wykonywaniu czynności faktycznych lub prawnych związanych z pozyskiwaniem klientów;

* wykonywaniu czynności przygotowawczych, zmierzających do zawarcia umów ubezpieczenia;

* zawieraniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia.

W zakresie świadczonych usług na rzecz Ubezpieczyciela Wnioskodawca pełni w szczególności przedstawione funkcje:

* pośredniczy przy zawieraniu umów ubezpieczenia oraz zawiera umowy ubezpieczenia w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela, w granicach udzielonego pełnomocnictwa,

* informuje podmioty poszukujące ochrony ubezpieczeniowej o warunkach i rodzajach ubezpieczeń oferowanych przez Ubezpieczyciela,

* okazuje klientom posiadane pełnomocnictwo do podejmowania w imieniu Ubezpieczyciela czynności agencyjnych,

* przed zawarciem umowy ubezpieczenia doręcza ubezpieczającym ogólne warunki ubezpieczenia,

* wskazuje ubezpieczającym numery rachunków bankowych, właściwe do uiszczania składki ubezpieczeniowej, a także informuje ich o konsekwencjach nieopłacania polis lub dokonania wpłaty na nieprawidłowy numer rachunku,

* doręcza ubezpieczającym polisy wystawione w imieniu Ubezpieczyciela,

* nalicza i przyjmuje od ubezpieczających składki płatne jednorazowo lub pierwsze raty składki zawartych umów ubezpieczenia, oraz przekazuje je do Ubezpieczyciela w określonych terminach,

* monitoruje terminowość i prawidłowość uiszczania przez ubezpieczających składek z tytułu umów ubezpieczenia, które Spółka zawarła lub przy zawarciu których pośredniczyła.

Wnioskodawca za świadczenie usług będących przedmiotem niniejszego wniosku otrzymywać będzie wynagrodzenie prowizyjne.

W odniesieniu do powyższych okoliczności oraz treści powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie wykonuje "czynności ubezpieczeniowych". Czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia, do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Tak rozumiana "czynność ubezpieczeniowa", w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia od podatku a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisu sprawy wynika, że między Wnioskodawcą oraz ubezpieczonymi nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia. Wnioskodawca nie występuje w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta. Wnioskodawca nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalszym cedowaniem przyjętego ryzyka.

W konsekwencji, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę będące przedmiotem wniosku, nie stanowią usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, że prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek ze stron umowy, dotyczącej produktu ubezpieczeniowego. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.

W tym miejscu należy wskazać na pkt 19 wyroku w sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien, w którym TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z kolei w uzasadnieniu wyroku w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r., C-235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych, Trybunał podjął się próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest zaś uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy, a także obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności (wymienione w opisie sprawy) są usługami w zakresie pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. W konsekwencji, w analizowanej sprawie spełniony jest warunek do zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.