IPPP1/4512-535/16-3/BS - VAT w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 7 lipca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 23 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r., złożonym w dniu 23 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (dalej: "Gmina", "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina planuje dokonać zbycia w drodze zamiany nieruchomości niezabudowanych składających się z działek oznaczonych numerami: 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 oraz ustanowić służebność gruntową. W zamian nabędzie do zasobu gminnego nieruchomość będącą własnością osób fizycznych składającą się z działek oznaczonych numerami: 27/1,27/2, 27/11,27/12, 27/13.

Nieruchomość gminna oznaczona jako działka nr 26 została nabyta na rzecz Skarbu Państwa na podstawie Postanowienia z dnia 20 listopada 1987 r. wydanego przez Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny, stwierdzającego nabycie praw do spadku po zmarłym. Działka Nr 26 będąca własnością gminy oraz działka nr 27 będąca własnością osób fizycznych zostały objęte decyzją z dnia 13 listopada 2013 r. o warunkach zabudowy dla planowanej inwestycji polegającej na budowie 9 budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Następnie decyzją z dnia 26 lutego 2015 r. zakres inwestycji został rozszerzony i obejmuje budowę 11 budynków. Decyzje o warunkach zabudowy zostały wydane na wniosek osób fizycznych będących właścicielami działki nr 27.

Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia 3 października 2015 r. dokonano podziału działek o nr 26, 27 i 29.

Działki Nr 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 powstałe w wyniku podziału działki nr 26 (dla której były wydane decyzje o warunkach zabudowy) nie są objęte obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Ponadto dla działek o Nr 26/3, 26/4, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 wydzielonych z działki 26 nie wystąpiono o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.) Wnioskodawca poinformował, że tereny działek 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 objęte są ostatecznymi decyzjami o warunkach zabudowy:

Ponadto zgodnie z pismem Wydziału Architektury dla działek ewid. 26/3, 26/4, 26/5, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10, nie były dotychczas składane wnioski i nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy oraz lokalizacji inwestycji celu publicznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa działek o nr 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Gminy, dostawa działek o nr 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 korzystać będzie ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak zaś stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Natomiast art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

* lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

* sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O charakterze danego gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347/1, z późn. zm.) zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit.b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę". Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki-podatku VAT przy-sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na postawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Wobec analizy przepisów w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy gruntu niezabudowanego należy wskazać, że istnienie aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy jest warunkiem koniecznym dla weryfikacji przeznaczenia danego terenu, w szczególności terenu budowlanego. Skoro teren budowlany jest definiowany poprzez spełnienie przesłanek określonych w danym akcie prawnym lub decyzji, brak tego aktu prawnego (lub decyzji) oznacza, że przesłanki wskazane w przepisie nie mogą być spełnione. Tym samym, brak aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak również brak decyzji o warunkach zabudowy nie pozwala na uznanie danego terenu za teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. W konsekwencji, dostawa terenu niezabudowanego nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Tak więc w świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro dla działek o nr 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 powstałych w wyniku podziału działki nr 26, nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i dla nowopowstałych działek 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy to nie spełniają one definicji terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia pozostaje fakt, iż dla działki nr 26 w wyniku podziału której powstały działki o nr 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 zostały wydane decyzje o o warunkach zabudowy z dnia 13 listopada 2013 r. oraz 26 lutego 2015 r.

Potwierdzenie tego można znaleźć w interpretacjach podatkowych: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPP2/4512-383/15-2/AO za dnia 10 lipca 2015 r. oraz IPPP1/4512-645/15-6/AŻ z dnia 22 września 2015 r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.) Wnioskodawca poinformował, iż na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu, a także zmiany sposobu użytkowania następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Mając powyższe na uwadze Gmina podtrzymuje stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2016. Dostawa działek nr 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 (dla których nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz dla których nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu), powstałych w wyniku podziału działki nr 26 korzystać będzie ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia pozostaje fakt, iż dla działki nr 26 w wyniku podziału której powstały działki 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/7, 26/8, 26/9, 26/10 zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.