IPPP1/4512-497/16-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 20 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania rozliczeń dokonywanych między podmiotami realizującymi wspólne przedsięwzięcie - jest prawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania rozliczeń dokonywanych między podmiotami realizującymi wspólne przedsięwzięcie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Fundacja (dalej: "Fundacja") jest podatnikiem VAT korzystającym ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Przedmiotem działalności Fundacji, zgodnie z jej statutem, jest m.in. inicjowanie, wspieranie i organizowanie imprez sportowych i rekreacyjnych oraz widowisk sportowych, prowadzenie szkoleń nie mających charakteru dochodowego z zakresu organizacji imprez sportowych i widowisk sportowych oraz prowadzenie działań popularyzacyjnych kulturę fizyczną i sport.

Wciągu każdego roku kalendarzowego Fundacja zajmuje się m.in. organizowaniem oraz zarządzaniem szeregiem biegów sportowych, w tym biegów ekstremalnych (dalej: "Impreza", "Bieg"). Pierwszy Bieg odbył się w dniu 14 lutego 2015 r.

Imprezy mają na celu popularyzowanie sportu i biegów jako naturalnych form spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, współzawodnictwo sportowe, promowanie zdrowego stylu życia oraz integrację pokoleń.

Przeprowadzenie każdej Imprezy wymaga przeprowadzenia wielu, zróżnicowanych czynności. Do wyżej wymienionych należy zaliczyć m.in. zaprojektowanie trasy biegu, zakup i ustawienie przeszkód, wykonanie toru biegu, zakup materiałów, organizację wyżywienia i napojów dla wolontariuszy, zakup i dystrybucję pakietów startowych dla zawodników (zawierających co do zasady koszulkę, zwrotny na mecie chip umożliwiający pomiar czasu, pamiątkowy medal, napoje, gadżety), organizacja i pobór płatności za udział w biegu przez zawodników, całościową obsługę logistyczną i transportową Imprezy, organizację obszernych i aktywnych akcji promocyjnych, organizowanie treningów przedbiegowych dla zawodników, organizację pomocy medycznej, służb porządkowych, obsługi strażackiej i ratowniczej, obsługi technicznej, usług ochrony, a także uzyskanie odpowiednich dokumentów oraz prowadzenia negocjacji i podpisania umów z kontrahentami. Ponadto, w celu sfinansowania każdej Imprezy Fundacja starała się/stara się pozyskać partnerów oraz dofinansowania z miast/gmin.

Z uwagi na powyższe, tj. znaczne obłożenie czasowe, bardzo wysokie koszty, trudności natury technicznej i organizacyjnej oraz specyficzny know-how niezbędny do przeprowadzenia każdej Imprezy, Fundacja w przeszłości podejmowała oraz obecnie podejmuje współpracę ze spółką E. sp. z o.o. (dalej: "Spółka"), zawierając stosowną umowę wspólnego przedsięwzięcia (dalej: "Umowa").

W Umowie strony ustaliły, iż współdziałają ze sobą w celu wspólnej organizacji i przeprowadzenia cyklu Biegów, zachowując całkowitą prawną i ekonomiczną niezależność. Zgodnie z unormowaniami Umowy, każdy z uczestników realizuje część wspólnego projektu, zaś skoordynowane wspólne działania ukierunkowane są wyłącznie na osiągnięcie ww. celu. Jednocześnie żadna ze stron nie traktuje drugiej strony jak podwykonawcy oraz nie zleca świadczenia określonych usług lub dostawy towarów w zamian za wynagrodzenie. Fundacja oraz Spółka zawarły w Umowie zakres obowiązków przypadających na każdego z uczestników przedsięwzięcia: Każda ze stron Umowy zobowiązana była/jest do nabycia określonych towarów i usług w swoim imieniu i na swoją rzecz ("Część kosztowa"), pozyskania środków zewnętrznych, w tym od opłat od zawodników ("Część przychodowa"), a następnie wykorzystania nabytych towarów i usług w celu organizacji i przeprowadzenia Biegu.

Fundacja oraz Spółka ustaliły w Umowie, iż działają na zasadzie wspólnego przedsięwzięcia nieposiadającego odrębnej podmiotowości prawnej oraz zobowiązują się do uczestniczenia w przychodach i kosztach Imprezy w określonych proporcjach (wskazana powyżej Część kosztowa i Część przychodowa każdego podmiotu). Co więcej, strony ustaliły w Umowie, iż po każdej zakończonej Imprezie Fundacja dokona rozliczenia poniesionej Części kosztowej oraz uzyskanej Części przychodowej każdej ze stron Umowy (w celu m.in. prawidłowego rozliczenia ich podatku dochodowego od osób prawnych) bez dodatkowego wynagrodzenia i w odniesieniu do tak określonych całościowych kosztów oraz przychodów Imprezy, Fundacja oraz Spółka ustalą udział każdego z uczestników przedsięwzięcia w uzyskanych zyskach z Imprezy.

Fundacja pragnie podkreślić, iż nie wyklucza w przyszłości zawierania umów spółki cywilnej ze Spółką na czas trwania Biegu, która to spółka będzie występowała jako jeden podmiot w odniesieniu do dostawców towarów i usług oraz finalnych odbiorców.

Dotychczas, z uwagi na dotychczasową linię interpretacyjną Ministra Finansów, Fundacja oraz Spółka rozliczały opisane powyżej przychody i koszty z Imprezy wystawiając wzajemnie faktury VAT z wykazanym na nim podatkiem należnym według stawki 23%. Niemniej, wobec zmiany podejścia Ministra Finansów w skutek kształtującej się odmiennie linii orzeczniczej sądów administracyjnych, Fundacja powzięła wątpliwość odnośnie prawidłowości wystawiania faktur VAT w celu rozliczenia przychodowi kosztów wspólnego przedsięwzięcia w formie Imprezy. Wątpliwości Fundacji wynikają przede wszystkim z faktu, iż w jej ocenie w opisanym powyżej stanie faktycznym pomiędzy Fundacją a Spółką nie dochodzi de facto do świadczenia jakichkolwiek usług lub dostawy towarów (w tym przeniesienia władztwa ekonomicznego lub prawnego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy rozliczenie (podział) przychodów i kosztów Imprezy pomiędzy Fundację oraz Spółkę podlegało/podlega/będzie podlegało opodatkowaniu VAT w świetle postanowień ustawy o VAT?

2. Czy Fundacja i Spółka miały/mają/będą miały prawo do rozliczenia (podziału) przychodów i kosztów każdej Imprezy pomiędzy Fundację oraz Spółkę za pomocą pot uznaniowych i obciążeniowych?

3. W jaki sposób Fundacja oraz Spółka miały/mają/będą miały prawo do skorygowania przeszłych rozliczeń (podziału) przychodów i kosztów każdej Imprezy?

4. Czy Fundacja oraz Spółka będą miały prawo do ujęcia faktur korygujących na bieżąco, tj. zgodnie z postanowieniami art. 29a ust. 13 i ust. 14 oraz art. 86 ust. 19a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy

1. Rozliczenie (podział) przychodów i kosztów Imprezy pomiędzy Fundację oraz Spółkę nie podlegało/nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w świetle postanowień ustawy o VAT.

2. Fundacja i Spółka miały/mają/będą miały prawo do rozliczenia (podziału) przychodów i kosztów każdej Imprezy pomiędzy Fundację oraz Spółkę za pomocą not uznaniowych i obciążeniowych.

3. Fundacja oraz Spółka miały/mają/będą miały prawo do skorygowania przeszłych rozliczeń (podziału) przychodów i kosztów każdej Imprezy poprzez wystawienie faktur korygujących oraz wystawienie odpowiednich not uznaniowych i obciążeniowych.

4. Fundacja oraz Spółka będą miały prawo do ujęcia faktur korygujących na bieżąco, tj. zgodnie z postanowieniami art. 29a ust. 13 i ust. 14 oraz art. 86 ust. 19a ustawy o VAT.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Z kolei na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT "przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)", natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT "przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...)".

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą "dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży".

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, Fundacja pragnie zaznaczyć, iż nie każdy transfer wartości pieniężnych (niezależnie od tego czy dochodzi do fizycznego przeniesienia środków pieniężnych czy nie) może zostać uznany za zapłatę (obrót) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, podlegający opodatkowaniu VAT. W rzeczywistości, transfer wartości pieniężnych pomiędzy Fundacją a Spółką nie może zostać uznany za obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, podlegający opodatkowaniu VAT, gdyż w praktyce transfery te są transferami związanymi jedynie z rozliczeniami finansowymi dokonywanymi pomiędzy Spółką a Fundacją na zasadach uzgodnionych w Umowie. W opinii Fundacji wskazane transfery, będące w istocie rozliczeniami poniesionych kosztów oraz przychodów we wspólnym przedsięwzięciu w żadnym razie nie stanowią zapłaty (obrotu) w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Fundacja pragnie podkreślić, iż opisany mechanizm podziału kosztów i przychodów nie wiąże się z przekazywaniem władztwa ekonomicznego nad jakimikolwiek towarami pomiędzy Fundacją a Spółką. Podział taki nie może także zostać uznany za świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Należy zauważyć, iż rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia (tu: Impreza), nie mogą być same przez się traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z wielokrotnie potwierdzanym przez sądy administracyjne poglądem, okolicznością, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT decyduje o opodatkowaniu jest odpłatność za świadczoną usługę, którą należy rozumieć jako wynagrodzenie należne za dane świadczenie. Jest ono najczęściej określane umową pomiędzy stronami transakcji i stanowi skutek określonego przysporzenia. W przedstawionym stanie faktycznym zaś, mamy jedynie do czynienia z de facto proporcjonalnym obciążeniem kosztami oraz proporcjonalnym przyznaniem przysporzenia uzyskanym przez uczestników wspólnego przedsięwzięcia - stosownie do udziału określonego w Umowie.

W opinii Fundacji, strony Umowy nie dokonywały/nie dokonują dostawy towarów ani świadczenia usług na swoją rzecz. W opisywanym modelu współpracy, jedynymi odbiorcami towarów i usług nabywanych przez strony Umowy są odbiorcy zewnętrzni (zawodnicy), nie zaś strony Umowy, pomiędzy którymi nie dochodziło/nie dochodzi do przeniesienia władztwa nad towarami ani do świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Zdaniem Fundacji, w momencie technicznej czynności przeniesienia na proporcjonalnej części kosztów i przychodów całego przedsięwzięcia (Imprezy), brak jest takiego stosunku prawnego, z którego wynikałaby wzajemność świadczenia Spółki na rzecz Fundacji oraz vice versa.

Fundacja dokonując (dla celów podatku dochodowego od osób prawnych) rozliczeń kosztów oraz przychodów, związanych z organizacją Imprez, nie świadczy wzajemnej usługi na rzecz Spółki, a jedynie dokonuje umownie określonego obowiązku rozdziału kosztów i przychodów całego przedsięwzięcia. Fundacja nie pozostaje jednak wierzycielem Spółki z tytułu dokonania technicznej czynności rozdziału kosztów i przychodów, za którą to czynność nie zostało przewidziane żadne wynagrodzenie. Rozdział ten w odpowiednich proporcjach wynika z mocy samej Umowy, a nie jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, do którego zobligowana została Fundacja. W opisanym stanie faktycznym Umowa nie stanowi także stosunku prawnego, w którym podział przychodów i kosztów pomiędzy podmioty zaangażowane we wspólne przedsięwzięcie stanowiłby wynagrodzenie za dostarczane na rzecz Fundacji i Spółki przez jej dostawców (partnerów) towary i usługi. Nie istnieje zatem w opisanym w stanie faktycznym modelu wspólnego przedsięwzięcia możliwość zakwalifikowania uzyskiwanych kosztów i przychodów jako ceny wyrażonej w pieniądzu za jakąkolwiek dostawę towarów i świadczenie usług.

Powyższe stanowisko zostało wielokrotnie potwierdzane przed organy podatkowe jak i ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 czerwca 2014 r. o sygn. I FSK 1108/13, potwierdzając stanowisko podatnika oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, uznał, iż: "sposób podziału kosztów i przychodów, jak również rozliczenia międzyokresowe, dokonywane w obrębie Konsorcjum nie wiążą się z żadnym przekazywaniem władztwa ekonomicznego nad towarami, jak również nie stanowią świadczenia usług. (...) W praktyce życia gospodarczego funkcjonuje wiele modeli konsorcjów, w których różnie organizowane są rozliczenia ze Zleceniodawcą oraz zewnętrznymi kontrahentami, ponoszenie kosztów związanych z realizacją projektu czy wewnętrznych rozliczeń (przychodów i kosztów) pomiędzy członkami konsorcjum. Sporne natomiast rozliczenia nie wiążą się z żadnymi konkretnymi dostawami i usługami, a realizowane są jedynie w celu podziału przychodów i kosztów oraz rozliczeń międzyokresowych Konsorcjum pomiędzy poszczególnych Partnerów Konsorcjum, według ich udziału w Konsorcjum, wyłącznie aby umożliwić Partnerom prawidłowe rozliczenie ich podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce oraz w kraju siedziby każdego z tych podmiotów. Partner, otrzymując przychód od Lidera Konsorcjum, nie otrzymuje w istocie Żadnego świadczenia od Lidera, lecz odbiera należne mu od Zamawiającego wynagrodzenie, które tylko dla pewnego usprawnienia relacji pomiędzy Partnerami Konsorcjum a Zamawiającym, dokonywane jest poprzez Lidera Konsorcjum. Podobnie rzecz się ma z podziałem kosztów na poszczególnych Partnerów Konsorcjum."

Analogiczne stanowisko zajmowały wojewódzkie sądy administracyjne, a także Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia:

* 8 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1373/14,

* 12 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 1128/12,

* 4 czerwca 2014 r., sygn. I FSK 1012/13,

w analogicznych sprawach dotyczących innych partnerów wspólnych przedsięwzięć (konsorcjów).

W powyższych wyrokach NSA potwierdzał stanowisko podatnika oraz sądów I instancji, iż "zasadnie Sąd 1 instancji dokonał analizy, czy opisany wyżej, jako druga sytuacja, podział kosztów i przychodów przez Lidera Konsorcjum, który najpierw "skupia na sobie" powstałe koszty i przychody można zakwalifikować do odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi na brak w tych relacjach elementu przekazania władztwa ekonomicznego nad towarem pomiędzy Liderem a Członkami Konsorcjum, z góry można wyeliminować tezę o odpłatnej dostawie towarów. Poszukując natomiast w opisanych działaniach elementu odpłatnego świadczenia usług, które co do zasady następuje wtedy, gdy nie mamy do czynienia z dostawą towarów, należy odnaleźć w tych relacjach świadczenia, za które należałoby się wynagrodzenie. Skarżąca otrzymując przychód od Lidera Konsorcjum nie otrzymuje w istocie żadnego świadczenia od Lidera, lecz odbiera należne jej od Zamawiającego wynagrodzenie (odpowiada, zgodnie z umową przed Zamawiającym a nie Liderem Konsorcjum za wykonanie Projektu), które tylko dla pewnego usprawnienia relacji pomiędzy Partnerami Konsorcjum a Zamawiającym, dokonywane jest poprzez Lidera Konsorcjum."

Jak zostało wskazane, powyższe stanowisko jest także potwierdzane również w najnowszych stanowiskach organów podatkowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 30 maja 2016 r. o sygn. 1061-IPTPP2.4512.93.2016.3.JS, iż "rozliczenie przychodów odpowiadające udziałowi stron w Konsorcjum, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani też świadczenia usług w myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy. Zatem czynności te nie podlegają opodatkowaniu VAT i nie powinny być dokumentowane fakturami, lecz innym dowodem księgowym, np. notą księgową".

Tożsamo uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2016 r. o sygn. IBPP2/4512-192/16/WN: "zaprezentowany (...) sposób podziału przychodów/zysków, dokonywany w obrębie Konsorcjum nie wiąże się z żadnym przekazywaniem władztwa ekonomicznego nad towarami, jak również nie stanowią świadczenia usług. Powyższe prowadzi do konkluzji, Ze rozliczenie zysków w warunkach stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację, nie jest czynnością opodatkowaną VAT, czego konsekwencją jest brak konieczności dokumentowania jej fakturą VAT".

W analogiczny sposób stanowisko podatnika potwierdził m.in.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2016 r. o sygn. ITPP2/4512-163/16/AK,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2016 r. o sygn. ILPP2/443-1152/14/16-S/MN.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz stanowisko organów podatkowych oraz ugruntowanej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, Fundacja oraz Spółka stoją na stanowisku, iż rozliczenie (podział) przychodów i kosztów Imprezy pomiędzy Fundację oraz Spółkę wyłącznie dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, pomiędzy stronami Umowy nie podlegało/nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w świetle postanowień ustawy o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 2a pkt 31 ustawy o VAT, poprzez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Artykuł 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku.

Mając na uwadze argumentację zawartą w punkcie pierwszym niniejszego wniosku, pomiędzy Spółką a Fundacją w przypadku rozliczeń przychodów i kosztów Imprezy, nie dochodzi do dostawy towarów lub świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT. Wobec powyższego, wskazane czynności powinny być dokumentowanie jedynie poprzez inne dokumenty księgowe, np. noty obciążeniowe i noty uznaniowe.

Podsumowując, Fundacja i Spółka uznają, iż miały/mają/będą miały prawo do rozliczenia (podziału) przychodów i kosztów każdej Imprezy pomiędzy Fundację oraz Spółkę za pomocą not uznaniowych i obciążeniowych.

Ad. 3

Jak zostało opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, pierwsza Impreza odbyła się w dniu 14 lutego 2015 r. Dotychczas, więc, Fundacja oraz Spółka rozliczały opisane powyżej przychody i koszty z imprezy wystawiając wzajemnie faktury VAT z wykazanym na nim podatkiem należnym.

Niemniej, mając na uwadze argumentację zawartą we wniosku, stanowisko organów podatkowych oraz sądów administracyjnych (w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego) Fundacja oraz Spółka uznają, iż dotychczasowe rozliczenia przychodów i kosztów imprezy były przeprowadzane w sposób nieprawidłowy z uwagi na fakt, iż wskazane czynności powinny być dokumentowanie jedynie przez noty obciążeniowe i noty uznaniowe, nie zaś za pomocą faktur VAT.

Fundacja i Spółka zatem, były/są/będą zobligowane i jednocześnie uprawnione do dokonania korekty przeszłych rozliczeń mia poprzez wystawienie stosownych faktur korygujących (zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o VAT), potwierdzeniu ich odbioru oraz wystawieniu wzajemnych not uznaniowych i obciążeniowych.

Zgodnie bowiem z art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury stwierdzono pomyłkę w stawce i kwocie podatku podatnik wystawia fakturę korygującą.

Tym samym Fundacja oraz Spółka stoją na stanowisku, iż miały/mają/będą miały prawo do skorygowania przeszłych rozliczeń (podziału) przychodów i kosztów każdej Imprezy poprzez wystawienie faktur korygujących oraz wystawienie odpowiednich not uznaniowych i obciążeniowych.

Ad. 4

Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie zaś z ust. 14 powyższego artykułu, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna

Artykuł 86 ust. 19a ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał.

Tym samym, z punktu widzenia "sprzedawcy", obniżenie podstawy opodatkowania będzie miało miejsce po otrzymaniu potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez "nabywcę".

Natomiast z punktu widzenia "nabywcy", będzie on uprawniony do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę korygującą.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz argumentację zawartą w punktach 1-3, Fundacja oraz Spółka stoją na stanowisku, iż będą miały prawo do ujęcia faktur korygujących, o których mowa w pytaniu nr 3 na bieżąco, tj. zgodnie z postanowieniami art. 29a ust. 13 i ust. 14 oraz art. 86 ust. 19a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.