IPPP1/4512-388/16-2/AS - Opodatkowanie czynności świadczonych na rzecz mieszkańców oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych na rzecz mieszkańców oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "P." - jest prawidłowe.

W dniu 17 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych na rzecz mieszkańców oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "P.".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Jako jednostka samorządu terytorialnego planuje realizację zadania pn.: "P." polegającego na wymianie indywidualnego źródła ciepła w budynkach mieszkalnych na źródło o wyższej sprawności i niższej emisyjności. Głównym celem projektu jest osiągnięcie efektu ekologicznego w postaci redukcji emisji zanieczyszczeń gazowo-pyłowych do powietrza. Beneficjentem ostatecznym korzyści są osoby fizyczne, czyli mieszkańcy przystępujący do programu.

Źródłem finansowania projektu będzie dotacja z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - 75% kosztów kwalifikowanych (nie więcej niż 5 tys. zł) oraz udział pieniężny mieszkańców - 25% kosztów kwalifikowanych.

Kosztem kwalifikowanym-projektu jest koszt zakupu kotła, natomiast pozostałe koszty wiążące się z opracowaniem dokumentacji, demontażem starej instalacji oraz montażem nowej, roboty instalacyjne, rozruch technologiczny itp. nie będą objęte dofinansowaniem i leżą po stronie mieszkańca.

Umowy cywilnoprawne zostaną podpisane pomiędzy trzema stronami:

* mieszkańcem, który zobowiązuje się wnieść swój udział finansowy do zakupu pieca. Dokonanie ww. wpłaty warunkuje dostawę towaru. W przypadku braku wpłaty w określonym terminie mieszkaniec zostaje wykluczony z uczestnictwa w projekcie,

* sprzedawcą, który dostarczy towar i wystawi fakturę na Gminę dokumentującą sprzedaż kotłów,

* Gminą, która po otrzymaniu wpłaty od mieszkańca i dostarczeniu towaru przez sprzedawcę mieszkańcowi, zapłaci fakturę dla sprzedawcy dokumentującą wydanie towaru.

Gmina wyłoni podmiot, który zrealizuje dostawę pieca, ustali harmonogram realizacji prac instalacyjnych, będzie sprawowała bieżący nadzór nad przebiegiem prac, przeprowadzi odbiory końcowe oraz dokona rozliczenia finansowego zadania. Po odbiorze końcowym instalacji, Gmina przekaże protokolarnie mieszkańcowi do eksploatacji zakupiony piec jednak nadal pozostanie jego właścicielem przez 5-letni okres trwałości projektu. Mieszkaniec będzie dokonywał na własny koszt niezbędnych, zgodnych z instrukcją obsługi przeglądów i konserwacji. Po upływie 5-letniego okresu trwałości kocioł centralnego ogrzewania stanie się własnością mieszkańca. W momencie przeniesienia własności mieszkaniec nie będzie ponosił już żadnych kosztów wobec Gminy.

Faktury dokumentujące nabycie towarów (kotły centralnego ogrzewania) dla realizacji zadania będą wystawiane na Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedmiotowej sprawie następuje odpłatne dostarczenie towaru przez Gminę i tym samym rodzi to obowiązek opodatkowania wpłat mieszkańców stawką 23%.

2. Jeżeli wpłaty mieszkańca zostaną opodatkowane to, czy Gminie przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Pomiędzy Gminą a mieszkańcami zostaną zawarte umowy cywilnoprawne na podstawie których mieszkańcy zobowiązani będą do wniesienia udziału finansowego w kosztach zakupu kotła. Wpłata jest warunkiem koniecznym do otrzymania przez mieszkańca kotła. Niedokonanie wpłaty w określonym terminie powoduje rozwiązanie umowy i eliminuje mieszkańców z udziału w projekcie.

W świetle powyższego uznać należy, iż z tytułu sprzedaży kotłów Gmina jest podatnikiem VAT, gdyż przedmiotowe transakcje realizuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Umowy mają charakter zobowiązaniowy przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności ma charakter bezpośredni i płatność następuje w zamian za to świadczenie. W konsekwencji uznać należy, iż Gmina dokonuje odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym transakcja sprzedaży kotła winna, zdaniem Gminy, podlegać opodatkowaniu VAT stawką podstawową 23%.

Zgodnie z przepisami art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Zdaniem wnioskodawcy Gmina w związku z planowaną inwestycją będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ zostaną spełnione przesłanki o których mowa ww. przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary nabywane w związku z realizacją przedmiotowego projektu będą służyły czynnościom opodatkowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że zgodnie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zapis ten jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Jako jednostka samorządu terytorialnego planuje realizację zadania pn.: "P." polegającego na wymianie indywidualnego źródła ciepła w budynkach mieszkalnych na źródło o wyższej sprawności i niższej emisyjności. Głównym celem projektu jest osiągnięcie efektu ekologicznego w postaci redukcji emisji zanieczyszczeń gazowo-pyłowych do powietrza. Beneficjentem ostatecznym są osoby fizyczne, czyli mieszkańcy przystępujący do programu.

Źródłem finansowania projektu będzie dotacja z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - 75% kosztów kwalifikowanych (nie więcej niż 5 tys. zł) oraz udział pieniężny mieszkańców - 25% kosztów kwalifikowanych.

Kosztem kwalifikowanym projektu jest koszt zakupu kotła, natomiast pozostałe koszty wiążące się z opracowaniem dokumentacji, demontażem starej instalacji oraz montażem nowej, roboty instalacyjne, rozruch technologiczny itp. nie będą objęte dofinansowaniem i leżą po stronie mieszkańca.

Umowy cywilnoprawne zostaną podpisane pomiędzy trzema stronami:

* mieszkańcem, który zobowiązuje się wnieść swój udział finansowy do zakupu pieca. Dokonanie ww. wpłaty warunkuje dostawę towaru. W przypadku braku wpłaty w określonym terminie mieszkaniec zostaje wykluczony z uczestnictwa w projekcie,

* sprzedawcą, który dostarczy towar i wystawi fakturę na Gminę dokumentującą sprzedaż kotłów,

* Gminą, która po otrzymaniu wpłaty od mieszkańca i dostarczeniu towaru przez sprzedawcę mieszkańcowi, zapłaci fakturę dla sprzedawcy dokumentującą wydanie towaru.

Gmina wyłoni podmiot, który zrealizuje dostawę pieca, ustali harmonogram realizacji prac instalacyjnych, będzie sprawowała bieżący nadzór nad przebiegiem prac, przeprowadzi odbiory końcowe oraz dokona rozliczenia finansowego zadania. Po odbiorze końcowym instalacji, Gmina przekaże protokolarnie mieszkańcowi do eksploatacji zakupiony piec jednak nadal pozostanie jego właścicielem przez 5-letni okres trwałości projektu. Mieszkaniec będzie dokonywał na własny koszt niezbędnych, zgodnych z instrukcją obsługi przeglądów i konserwacji. Po upływie 5-letniego okresu trwałości kocioł centralnego ogrzewania stanie się własnością mieszkańca. W momencie przeniesienia własności mieszkaniec nie będzie ponosił już żadnych kosztów wobec Gminy. Faktury dokumentujące nabycie towarów (kotły centralnego ogrzewania) dla realizacji zadania będą wystawiane na Gminę.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa,

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, w niniejszej sprawie dla czynności świadczonych na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych Wnioskodawca będzie działał w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Oznacza to przede wszystkim możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Zatem czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. Ponadto opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest otrzymanie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W rozpatrywanej sprawie czynnością, jakiej Gmina dokona na rzecz mieszkańca biorącego udział w projekcie, będzie dostawa towaru, polegająca na dostawie kotła c.o., na poczet której zgodnie z zawartą z umową pobiera określoną w umowie wpłatę. Niezależnie od faktu, że Wnioskodawca po zakończeniu inwestycji pozostawać będzie właścicielem kotła na gruncie prawa cywilnego - nastąpi wydanie przedmiotu transakcji na rzecz mieszkańca, który od tego momentu będzie dysponować nim jak właściciel, czyli władać w sensie ekonomicznym.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przekazanie środków finansowych przez mieszkańców stanowi zapłatę - zaliczkę z tytułu dostawy towarów (dostawy kotła c.o.). Zatem przedmiotowa czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 1 z zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego towaru obniżonej stawki, bądź zwolnienia z VAT, zatem otrzymane wynagrodzenie od mieszkańców na poczet dostawy kotła c.o. podlega opodatkowaniu stawką podstawową podatku od towarów i usług, tj. 23%.

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ww. transakcji należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W analizowanej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jak wyżej wyjaśniono, wydatki poniesione z tytułu realizacji opisanego zadania wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji Gmina będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.