IPPP1/4512-305/16-4/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wpływu 14 kwietnia 2016 r.) uzupełnione w dniu 19 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.) na wezwanie organu z dnia 10 maja 2016 r. (data odbioru 12 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie sprzedaży opisanych nieruchomości niemieszkalnych po dniu 25 stycznia 2018 r.,

* nieprawidłowe - w zakresie sprzedaży opisanych nieruchomości niemieszkalnych po dacie nabycia do dnia 25 stycznia 2018 r.

W dniu 14 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niemieszkalnych. Wniosek został uzupełniony w dniu 19 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.) na wezwanie organu z dnia 10 maja 2016 r. (data odbioru 12 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Bank stał się dnia 25 stycznia 2016 r. - w wyniku zamiany wierzytelności na składniki majątku dłużnika - właścicielem lokalu niemieszkalnego oraz udziału we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego - garażu. W akcie notarialnym sporządzonym w dniu 25 stycznia 2016 r. obejmującym nabycie przez Bank wyżej wskazanej nieruchomości, we wskazanym celu, przedmiot umowy przeniesienia własności został określony na kwotę netto w wysokości 690 tys. zł i za taką kwotę (ustaloną z dłużnikiem) Bank zwolnił dłużnika z długu wobec Banku.

Dłużnik (Zbywca) wystawił fakturę VAT, w której określił wartość transakcji na kwotę brutto 848.7 tys. zł w tym 23% podatek VAT. Nabywca, czyli Bank stosownie do zawartej z dłużnikiem umowy zwolnił dłużnika z długu do wysokości 690 tys. zł nie odliczając podatku naliczonego wykazanego w fakturze VAT. Bank nabyty lokal niemieszkalny oraz udział we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego - garażu wynajął na podstawie umowy najmu w dniu 25 stycznia 2016 r. opodatkowując najem podatkiem VAT w wysokości 23%.

Zgodnie z postanowieniami art. 6 ust. 2 Prawa bankowego Bank jest obowiązany w zakreślonym ustawowo terminie (5 lat) do sprzedaży przejętej nieruchomości, w związku z czym musi ustalić czy przyszła sprzedaż tej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy też będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, a także na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Dłużnik - Zbywca w dniu 28 grudnia 2009 r. podpisał ze Spółką Miejskiego Towarzystwa Budowlanego umowę zobowiązującą do przeniesienia własności nieruchomości niemieszkalnej (zbycie przez Spółkę prawa własności budowanych za środki przyszłych właścicieli), a w dniu 1 lutego 2012 r. aneks do umowy dotyczący zakupu miejsca postojowego garażu, a następnie w dniu 6 sierpnia 2012 r. podpisał z tą samą Spółką z o.o. umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży oraz umowy sprzedaży udziału w lokalu niemieszkalnym za cenę brutto uwzględniającą podatek VAT.

Nieruchomość ww. była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach prowadzonej przez Dłużnika - Zbywcę działalności wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi bądź dzierżawionymi. Dłużnik- Zbywca nie poniósł wydatków na ulepszenie, w rozumieniu; przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Nieruchomość była przedmiotem najmu od dnia 10 lipca 2013 r.

Wnioskodawca oświadcza, że tak jak wskazał we wniosku, w fakturze wystawionej przez Dłużnika - Zbywcę uwidoczniony był podatek VAT w wysokości 23%. Ponadto w umowie przejęcia składników majątku dłużnika w celu zwolnienia z części długu bankowego zawartej przez Wnioskodawcę z Dłużnikiem - Zbywcą ustalono, że zwolnienie z części długu będzie obejmowało kwotę netto (czyli "zdjęto" z dłużnika dług bez podatku VAT). Wnioskodawca wskazał, że nie dokonał odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie jest pewien czy Dłużnik - Zbywca dokonał prawidłowej oceny - pod względem podatku VAT - przedmiotowej transakcji.

Tak jak już Wnioskodawca wskazał w treści wniosku nabyty lokal niemieszkalny jak i udział we współwłasności garażu jest obecnie przedmiotem najmu - do upływu okresu pięcioletniego, zobowiązującego Wnioskodawcę bądź do sprzedaży tej nieruchomości bądź do zagospodarowania w celu realizacji swoich zadań statutowych, nieruchomość ta widnieje w księgach Banku jako aktywa do zbycia.

Wnioskodawca nie jest aktualnie w stanie odpowiedzieć czy nieruchomość będzie zawsze przedmiotem najmu czy w przyszłości nie będzie wykorzystana na cele działalności bankowej (np. otwarcie w tym lokalu własnej placówki bankowej). Intencją Wnioskodawcy przy zadaniu pytania trzeciego we wniosku było znalezienie takiego rozwiązania, które by pozwoliło - w sytuacji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości - dokonać tego bez podatku VAT, gdyż przy "nabyciu" nieruchomości Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przyszła sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej, która nastąpi w okresie po dacie nabycia, tj. po 25 stycznia 2016 r. do 25 stycznia 2018 r. będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT... lub

2. Czy przyszła sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej po dniu 25 stycznia 2018 r. będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT... lub

3. Czy przyszła sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej w dowolnym momencie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, ponieważ Bank chce skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a mając na względnie postanowienia art. 88 ust. 3a pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Przyszła sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej, która nastąpi w okresie po dacie nabycia, tj. po 25 stycznia 2016 r. do 25 stycznia 2018 r. będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT ponieważ:

* Bank nie odliczył podatku naliczonego przy przejęciu nieruchomości, gdyż zgodnie z umową zawartą z dłużnikiem zaliczył na spłatę długu tylko kwotę netto wynikającą z faktury, mając na względnie także postanowienia art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT;

* Bank zakłada że nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, a jeżeli będzie ponosił to będą one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

2. Przyszła sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej po dniu 25 stycznia 2018 r. będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ponieważ:

* sprzedaż przez Bank przejętej nieruchomości niemieszkalnej nie będzie pierwszym zasiedleniem, do którego doszło 25 stycznia 2016 r. w momencie zbycia nieruchomości przez dłużnika oraz oddania nieruchomości w najem,

* od pierwszego zasiedlenia minie okres dłuższy niż 2 lata.

3. Przyszła sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej, w dowolnym momencie, będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, ponieważ Bank chce skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a mając na względnie postanowienia art. 88 ust. 3a pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe - w zakresie sprzedaży opisanych nieruchomości niemieszkalnych po dniu 25 stycznia 2018 r., nieprawidłowe - w zakresie sprzedaży opisanych nieruchomości niemieszkalnych po dacie nabycia do dnia 25 stycznia 2018 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Bank stał się w dniu 25 stycznia 2016 r. - w wyniku zamiany wierzytelności na składniki majątku dłużnika - właścicielem lokalu niemieszkalnego oraz udziału we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego - garażu. Dłużnik (Zbywca) wystawił fakturę VAT, w której określił wartość transakcji na kwotę brutto 848.7 tys. zł w tym 23% podatek VAT. Bank stosownie do zawartej z dłużnikiem umowy zwolnił dłużnika z długu do wysokości 690 tys. zł nie odliczając podatku naliczonego wykazanego w fakturze VAT.

Bank nabyty lokal niemieszkalny oraz udział we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego - garażu wynajął na podstawie umowy najmu w dniu 25 stycznia 2016 r. opodatkowując najem podatkiem VAT w wysokości 23%.

Zgodnie z postanowieniami art. 6 ust. 2 Prawa bankowego Bank jest obowiązany w zakreślonym ustawowo terminie (5 lat) do sprzedaży przejętej nieruchomości, w związku z czym musi ustalić czy przyszła sprzedaż tej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy też będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, a także na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Dłużnik - Zbywca w dniu 28 grudnia 2009 r. podpisał ze Spółką Miejskiego Towarzystwa Budowlanego umowę zobowiązującą do przeniesienia własności nieruchomości niemieszkalnej (zbycie przez Spółkę prawa własności budowanych za środki przyszłych właścicieli), a w dniu 1 lutego 2012 r. aneks do umowy dotyczący zakupu miejsca postojowego garażu, a następnie w dniu 6 sierpnia 2012 r. podpisał z tą samą Spółką z o.o. umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży oraz umowy sprzedaży udziału w lokalu niemieszkalnym za cenę brutto uwzględniającą podatek VAT.

Nieruchomość ww. była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach prowadzonej przez Dłużnika-Zbywcę działalności wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi bądź dzierżawionymi. Dłużnik-Zbywca nie poniósł wydatków na ulepszenie, w rozumieniu; przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej. Nieruchomość była przedmiotem najmu od dnia 10 lipca 2013 r.

Wnioskodawca wskazał, że nie dokonał odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie jest pewien czy Dłużnik - Zbywca dokonał prawidłowej oceny - pod względem podatku VAT - przedmiotowej transakcji.

Nabyty lokal niemieszkalny jak i udział we współwłasności garażu jest obecnie przedmiotem najmu - do upływu okresu pięcioletniego, zobowiązującego Wnioskodawcę bądź do sprzedaży tej nieruchomości bądź do zagospodarowania w celu realizacji swoich zadań statutowych, nieruchomość ta widnieje w księgach Banku jako aktywa do zbycia. Wnioskodawca nie jest aktualnie w stanie odpowiedzieć czy nieruchomość będzie zawsze przedmiotem najmu czy w przyszłości nie będzie wykorzystana na cele działalności bankowej (np. otwarcie w tym lokalu własnej placówki bankowej).

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy przyszła sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej, która nastąpi w okresie po dacie nabycia, tj. po 25 stycznia 2016 r. do 25 stycznia 2018 r. będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, a w przypadku sprzedaży po dniu 25 stycznia 2018 r. będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Jednakże, w myśl ust. 7a cytowanego artykułu warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem opisanych nieruchomości niemieszkalnych nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Pierwsze zasiedlenie należy rozumieć jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, przez które można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub użytkownika.

Zatem z przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Dłużnik - Zbywca w dniu 28 grudnia 2009 r. podpisał umowę zobowiązującą do przeniesienia własności nieruchomości niemieszkalnej, a w dniu 1 lutego 2012 r. aneks do umowy dotyczący zakupu miejsca postojowego garażu, a następnie w dniu 6 sierpnia 2012 r. podpisał umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży oraz umowy sprzedaży udziału w lokalu niemieszkalnym za cenę brutto uwzględniającą podatek VAT. Nieruchomość ta była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach prowadzonej przez Dłużnika - Zbywcę działalności wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi bądź dzierżawionymi. Dłużnik - Zbywca nie poniósł wydatków na ulepszenie nieruchomości, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej. Nieruchomość była przedmiotem najmu od dnia 10 lipca 2013 r.

Zatem należy wskazać, że nieruchomości nie były sprzedane w ramach pierwszego zasiedlenia, ani w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, gdyż doszło do niego w chwili zawarcia umów najmu. Ponadto na nieruchomościach nie były dokonywane ulepszenia, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej.

W odniesieniu do przyszłej sprzedaży opisanych nieruchomości przez Bank w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy wskazać, że skoro nieruchomości były wynajmowane przez poprzedniego właściciela, sprzedaż ta nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Nadto żaden z właścicieli nie poniósł wydatków na ulepszenie nieruchomości przekraczających 30% wartości początkowej. Również Bank nie zakłada, że będzie ponosił wydatki na ulepszenie, a jeśli będzie ponosił to będą one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Tym samym sprzedaż opisanych nieruchomości po dniu ich nabycia przez Bank korzystała będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zwolnienie powyższe będzie miało zastosowanie bez względu na to czy Bank dokona sprzedaży do 25 stycznia 2018 r. czy też później.

W związku z tym, że dostawa opisanych nieruchomości niemieszkalnych po dniu ich nabycia przez Bank korzystała będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, analiza przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stała się bezprzedmiotowa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej w okresie po dacie nabycia do dnia 25 stycznia 2018 r. będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, należało uznać za nieprawidłowe. Natomiast za prawidłowe uznaje się stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej po dniu 25 stycznia 2018 r. będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że ze względu uznania, że przyszła sprzedaż opisanej nieruchomości korzystała będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.