IPPP1/4512-299/15-2/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/4512-299/15-2/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2015 r. (data wpływu 1 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania przez Spółkę udziałów w gruncie na rzecz wspólników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania przez Spółkę udziałów w gruncie na rzecz wspólników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jest spółką jawną i zajmuje się przede wszystkim sprzedażą materiałów budowlanych. Wspólnikami w ww. spółce są cztery osoby fizyczne. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyła niezabudowany grunt rolny od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Transakcje sprzedaży ww. gruntów opodatkowane były podatkiem od czynności cywilnoprawnych, który uiściła Spółka.

Na mocy uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego zakupiony grunt stał się po części działką budowlano - usługową, a po części działką parkową.

Po zakupie przedmiotowego gruntu Spółka nie dokonywała na niego jakichkolwiek nakładów.

Obecnie Wspólnicy Spółki zamierzają na mocy uchwały wycofać ze Spółki ww. nieruchomość i przenieść na swoją rzecz udziały w ww. nieruchomości. W efekcie powyższego współwłaścicielami wyżej wymienionych nieruchomości staną się Wspólnicy spółki jawnej, przy czym ich udziały we współwłasności będą odpowiadać udziałom w zyskach i stratach w spółce.

Uchwała Wspólników zostanie podjęta w formie aktu notarialnego, z uwagi na przedmiot czynności i konieczność dokonania zmian wpisów w księgach wieczystych. Podstawą przeniesienia własności ww. nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu gruntów na potrzeby własne Wspólników, a w jej wykonaniu zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego umowa nieodpłatnego przekazania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie przez spółkę na rzecz Wspólników udziału w gruncie, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy

Nieodpłatne przekazanie przez spółkę jawną na rzecz Wspólników, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Po pierwsze w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej zwaną ustawą o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle powyższego co do zasady dostawa towarów przez podatnika VAT podlega opodatkowaniu jedynie w przypadku gdy jest ona dokonywana za odpłatnością. Wyjątkiem od tej zasady jest art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w myśl którego, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ww. przepis wskazuje, że opodatkowane jest tzw. nieodpłatne przekazanie towarów w sytuacji gdy podatnikowi dokonującemu nieodpłatnego przekazania przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów.

W przedmiotowej sprawie Spółka jawna nabyła grunt, który ma być przedmiotem nieodpłatnego przekazania od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od towarów i usług, w świetle powyższego spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. gruntu.

Skoro tak, to planowane obecnie nieodpłatne przekazanie ww. gruntów przez spółkę nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższy pogląd Wnioskodawcy zgodny jest z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP1/443-337/14/MN z dnia 11 czerwca 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Za rzeczy uważa się m.in. nieruchomości, w tym grunty. Sprzedaż gruntów jest zatem w świetle przepisów o VAT dostawą towarów, podlegającą zasadniczo opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ponadto, prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy k.c. (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm., dalej: "ustawa - Kodeks cywilny"). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swojej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów np. gruntów zabudowanych, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec tego, towarem jest także udział w gruncie zabudowanym (w prawie własności nieruchomości lub w prawie użytkowania wieczystego). Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za towary udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności, czy też posiadania nieruchomości - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Jak już wskazano powyżej, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. W związku z powyższym, sprzedaż lub przekazanie udziału w prawie własności budynków oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W oparciu art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

W ust. 2 powołanego artykułu wskazano, że przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

* wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W powołanym wyżej przepisie zostały sformułowane dwa warunki, których łączne spełnienie powoduje opodatkowanie czynności nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa. Po pierwsze towary te muszą zostać przekazane na cele osobiste m.in. wspólników lub udziałowców podatnika. Jeżeli bowiem następuje wykorzystanie towaru stanowiącego część majątku podatnika do celów prywatnych wspólników (udziałowców), to wówczas podatnik ten występuje jako finalny konsument tego towaru, a tym samym musi dojść do opodatkowania tej konsumpcji. Przy czym opodatkowanie tej czynności wystąpi w sytuacji spełnienia drugiego warunku wymienionego w art. 7 ust. 2 ww. ustawy, tj. istnienia po stronie podatnika prawa do obniżenia (w całości lub w części) kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia (wytworzenia) przekazywanego towaru. Należy zaznaczyć, że istotny jest sam fakt posiadania tego prawa, a nie skorzystanie z niego.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, gdy podatek od towarów i usług od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.

W orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał na cel wprowadzenia powyższego uregulowania. Przykładowo w wyroku w sprawie C-20/91 Pieter de Jong Trybunał wskazał, że "celem art. 5 (6) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE) jest zapewnienie równego traktowania zarówno podatnika stosującego do użytku prywatnego towary stanowiące część składową majątku przedsiębiorstwa, jak i zwykłego konsumenta kupującego towary tego samego rodzaju. Mając na względzie powyższy cel, przepis ten zapobiega sytuacji unikania przez podatnika, który odliczył VAT od zakupu towarów wykorzystywanych do swego przedsiębiorstwa, zapłaty VAT w momencie przenoszenia tych towarów z przedsiębiorstwa do użytku prywatnego oraz odnoszenia przez niego korzyści, do których nie jest uprawniony w porównaniu ze zwykłym konsumentem, który nabywa towary i uiszcza od nich VAT" (pkt 15 wyroku).

Podobnie w wyroku w sprawie C-48/97 Kuwait Petroleum Trybunał wskazał, że "celem art. 5 (6) Szóstej Dyrektywy jest zapewnienie równego traktowania podatnika, który wykorzystuje aktywa przedsiębiorstwa do celów prywatnych i zwykłego konsumenta, który nabywa towary tego samego rodzaju" (pkt 21 wyroku).

Interpretując przepis art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, należy uwzględnić wykładnię celowościową dokonaną przez TSUE w ww. wyrokach.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wspólnicy spółki zamierzają na mocy uchwały wycofać ze Spółki i przenieść na swoją rzecz udziały w gruncie. W efekcie staną się współwłaścicielami ww. nieruchomości przy czym ich udziały we współwłasności będą odpowiadać udziałom w Spółce. Czynność nieodpłatnego przekazania udziałów w gruncie wspólnikom Spółki - w wyniku czego nabędą oni prawo do rozporządzania ww. towarem jak właściciel w tej konkretnej sprawie, biorąc pod uwagę fakt, że przy nabyciu Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl