IPPP1/4512-192/16-3/MPe - VAT w zakresie dokumentowania otrzymanego od lidera konsorcjum części wynagrodzenia uzyskanego przez konsorcjum od ubezpieczycieli z tytułu usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 8 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanego od lidera konsorcjum części wynagrodzenia uzyskanego przez konsorcjum od ubezpieczycieli z tytułu usług pośrednictwa ubezpieczeniowego - jest prawidłowe

W dniu 8 marca 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanego od lidera konsorcjum części wynagrodzenia uzyskanego przez konsorcjum od ubezpieczycieli z tytułu usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. Jawna ("Wnioskodawca") jest podmiotem działającym w formie Spółki jawnej. Wnioskodawca posiada status agenta ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.) - ("Ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym").

Wnioskodawca planuje zacieśnić współpracę z następującymi partnerami:

* innymi niż Wnioskodawca podmiotami (dealerami) prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży samochodów jak również w zakresie świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, którzy będą posiadać status agentów ubezpieczeniowych ("Agenci"),

* oddziałem banku zagranicznego z siedzibą w Polsce (dalej Jako: "Bank"), którego działalność obejmuje w szczególności finansowanie (kredytem) zakupów samochodów i który, podobnie jak Wnioskodawca, posiada status agenta ubezpieczeniowego w rozumieniu Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

W ramach współpracy, Wnioskodawca, Agenci oraz Bank będą wspólnie wykonywać czynności agencyjne (czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego) na rzecz:

* dwóch zagranicznych zakładów ubezpieczeń nie posiadających oddziałów w Polsce (oferujących: ubezpieczenia "Life" zabezpieczające spłatę zobowiązań wynikających z umowy finansowej w przypadku wystąpienia objętego jego zakresem zdarzenia - w przypadku śmierci, trwałej i całkowitej niezdolności do pracy jest to wypłata świadczenia faktycznie gwarantująca spłatę zobowiązań, w przypadku hospitalizacji oraz poważnego zachorowania jest to dodatkowe świadczenie wypłacane w stałej kwocie X zł; ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa - odpowiedzialność ubezpieczyciela ogranicza się do zdarzeń wymienionych w OWU zaś świadczenie wypłacane jest w formie jednorazowej w stałej kwocie; ubezpieczenia Gap" gwarantujące wypłatę dodatkowego odszkodowania (poza odszkodowaniem z AC) w przypadku kradzieży lub wystąpienia szkody całkowitej na pojeździe będącym przedmiotem umowy Finansowania) oraz

* jednego zakładu ubezpieczeń z siedzibą w Polsce (oferującego ubezpieczenia "Ochrony prawnej), dalej łącznie jako; Ubezpieczyciele.

W celu sformalizowania przedmiotowej współpracy pomiędzy Wnioskodawcą, Agentami i Bankiem oraz ustalenia szczegółowych zasad tej współpracy, wymienione podmioty zawrą umowę o wspólne przedsięwzięcie (dalej jako: "Umowa Konsorcjum", Konsorcjum"). Przedmiotem działalności Konsorcjum będzie wspólne świadczenie, przez konsorcjantów (dalej: Partnerzy") usług agencyjnych (usług pośrednictwa ubezpieczeniowego) na rzecz Ubezpieczycieli. W celu świadczenia ww. usług, każdy z Partnerów, w tym, Wnioskodawca, podpisze z każdym z Ubezpieczycieli umowę agencyjną ("Umowy Agencyjne"). Przedmiotem Umów Agencyjnych będzie świadczenie przez Konsorcjum, na rzecz Ubezpieczycieli, usług agencyjnych (usług pośrednictwa ubezpieczeniowego), o których mowa w art. 2 i 4 pkt 1) Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Przedmiotem Umów Agencyjnych będzie zatem wspólne wykonywanie, w ramach Konsorcjum, przez Partnerów Konsorcjum, w imieniu i na rzecz Ubezpieczycieli czynności agencyjnych związanych z oferowanymi przez Ubezpieczycieli umowami ubezpieczenia ("Umowy Ubezpieczenia").

Umowa Konsorcjum

Przedmiotem działalności Konsorcjum będzie wykonywanie w imieniu i na rzecz Ubezpieczycieli czynności agencyjnych określonych w Umowach Agencyjnych, zgodnie z postanowieniami tych umów oraz pełnomocnictwami udzielonymi Partnerom, w tym Wnioskodawcy, przez poszczególnych Ubezpieczycieli.

Cel Konsorcjum zostanie określony jako świadome połączenie potencjałów technicznych, finansowych i organizacyjnych Partnerów Konsorcjum w celu zwiększenia efektywności i jakości czynności agencyjnych (czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego) wykonywanych na rzecz Ubezpieczycieli. Zgodnie z oczekiwaniem Partnerów, powołanie Konsorcjum umożliwi kompleksowe, spójne i terminowe zaspokojenie potrzeb klientów Konsorcjum, tj. Ubezpieczycieli, dzięki zacieśnieniu współpracy, koordynacji i współdziałania Partnerów w zakresie wykonywania zleconej Konsorcjum usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Umowa Konsorcjum będzie regulować w szczególności warunki współpracy Partnerów w ramach Konsorcjum przy realizacji Umów Agencyjnych, wzajemne rozliczenia w związku z wykonywaniem czynności w ramach Konsorcjum oraz zakres odpowiedzialności stron za niewykonanie lub nienależyte wykonanie Umów Agencyjnych.

W zgodnej intencji Partnerów, zawarta przez nich Umowa Konsorcjum nie będzie stanowić i nie powinna być interpretowana jako umowa spółki, ani też nie będzie mieć charakteru jakiejkolwiek zorganizowanej formy prawnej wynikającej z Kodeksu spółek handlowych lub Kodeksu cywilnego (w szczególności, strony nie powołają spółki cywilnej) lub umowy o podobnym charakterze. Celem Umowy Konsorcjum będzie wyłącznie uregulowanie zasad współpracy stron w ramach Konsorcjum w związku z zawarciem i wykonywaniem Umów Agencyjnych, w tym zasad udziału Partnerów w wynagrodzeniu należnym Konsorcjum od Ubezpieczycieli.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Konsorcjum, Liderem Konsorcjum i pełnomocnikiem Konsorcjum upoważnionym do samodzielnego reprezentowania Konsorcjum w stosunkach z podmiotami trzecimi, w tym z Ubezpieczycielami, zostanie Bank. W szczególności, Bank jako Lider zostanie upoważniony do negocjowania treści i zawarcia w imieniu Konsorcjum (Partnerów Konsorcjum) Umów Agencyjnych z Ubezpieczycielami, składania Ubezpieczycielom w imieniu Konsorcjum (Partnerów Konsorcjum) wszelkich oświadczeń związanych z Umowami Agencyjnymi oraz zawierania w imieniu Konsorcjum (Partnerów Konsorcjum) wszelkich aneksów, zmian lub porozumień dotyczących Umów Agencyjnych. Upoważnienie Banku - Lidera obejmie ponadto czynności związane z koordynacją działań Partnerów, złożenia Partnerowi oświadczenia o wypowiedzeniu Umowy Konsorcjum w stosunku do takiego Partnera, przyjęcia od Partnera oświadczenia o wypowiedzeniu Umowy Konsorcjum oraz do złożenia w imieniu Partnera oświadczenia o wypowiedzeniu Umowy Konsorcjum lub Umowy Agencyjnej, jak również zawarcia z podmiotem trzecim odpowiedniej umowy o przystąpieniu takiego podmiotu trzeciego do Konsorcjum.

Także Bank, jako Lider Konsorcjum, zostanie upoważniony do wystawiania na rzecz Ubezpieczycieli zbiorczych dokumentów rozliczeniowych (not rozliczeniowych lub faktur) zawierających sumaryczne informacje finansowe dotyczące wynagrodzenia należnego Konsorcjum z tytułu czynności wykonywanych na rzecz Ubezpieczycieli. Na podstawie ww. dokumentów Ubezpieczyciele będą wypłacać wynagrodzenie za czynności wykonywane przez Konsorcjum - zgodnie z Umową Konsorcjum, do odbierania od Ubezpieczycieli wynagrodzenia należnego Konsorcjum (Partnerom Konsorcjum) upoważniony zostanie Bank jako Lider. Zgodnie z życzeniem Ubezpieczycieli oraz zgodną wolą Partnerów Konsorcjum, wszelkie rozliczenia pomiędzy Konsorcjum a Ubezpieczycielami mają być dokonywane wyłącznie przez Bank.

Partnerzy uzgodnili w Umowie Konsorcjum, że ich czynności w ramach Konsorcjum będą polegać na wykonywaniu czynności agencyjnych w imieniu i na rzecz Ubezpieczycieli, określonych w Umowach Agencyjnych, to jest:

zgodnie z postanowieniami danej Umowy Agencyjnej oraz pełnomocnictwami udzielonymi Partnerom Konsorcjum przez Ubezpieczyciela. Strony uzgodniły, że powyższe czynności będą wykonywane przez Konsorcjum biorąc pod uwagę obowiązki każdego Partnera Konsorcjum szczegółowo określone w porozumieniu regulującym obowiązki takiego Partnera w ramach Konsorcjum, wynegocjowanym z danym Partnerem.

Każdy z Partnerów, w tym, Wnioskodawca zobowiąże się wykonać przyjęty na siebie zakres czynności zgodnie z warunkami Umowy Konsorcjum, Umów Agencyjnych oraz pełnomocnictwa udzielonego danemu Partnerowi Konsorcjum przez danego Ubezpieczyciela. W szczególności oznacza to zobowiązanie do należytego i terminowego wykonywania wszelkich zobowiązań względem Ubezpieczycieli, w sposób umożliwiający Konsorcjum wywiązanie się ze zobowiązań wobec Ubezpieczycieli zgodnie z postanowieniami Umów Agencyjnych.

Wszyscy Partnerzy Konsorcjum zobowiążą się do lojalnego współdziałania w celu realizacji Umów Agencyjnych oraz terminowego wywiązywania się z zaciągniętych zobowiązań, z dochowaniem należytej staranności. W Umowie Konsorcjum znajdzie się zastrzeżenie, że czynności agencyjne objęte zakresem Umowy Konsorcjum będą wykonywane przez Partnerów wyłącznie za pośrednictwem osób fizycznych, które spełniają wszystkie wymagania określone w art. 9 § 1 Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Osoby te będą wykonywać czynności agencyjne i będą działać w imieniu i na rzecz Partnerów na podstawie odpowiedniego upoważnienia udzielonego przez właściwego Partnera.

Umowa Konsorcjum będzie przewidywać, że wynagrodzenie za czynności wykonywane przez Konsorcjum w ramach Umów Agencyjnych, Ubezpieczyciele będą wpłacać na rachunek Banku jako lidera Konsorcjum. Z kolei Bank będzie wypłacać na rzecz pozostałych Partnerów, w tym, na rzecz Wnioskodawcy, odpowiednią część wynagrodzenia z tytułu wykonywania przez Partnerów czynności w ramach Konsorcjum. Zasady kalkulacji i wypłaty wynagrodzenia należnego Partnerom, w tym, Wnioskodawcy, zostaną każdorazowo uregulowane w odpowiednim porozumieniu wynegocjowanym z danym Partnerem. W szczególności, w podpisanym przez Wnioskodawcę porozumieniu znajdzie się zapis, że wypłacone Wnioskodawcy wynagrodzenie należne mu za dany okres rozliczeniowy (z tytułu usług pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczonych przez Konsorcjum na rzecz Ubezpieczyciela), może w kolejnych okresach podlegać korektom, w tym, obniżeniu. Obniżenie wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy będzie mogło nastąpić przede wszystkim w takiej sytuacji, gdy ze względu na zaistniałe okoliczności (jak np. odstąpienie klientów od zawartych Umów Ubezpieczenia), kwota wypłaconego Wnioskodawcy wynagrodzenia nie znajdzie pokrycia w przychodach Konsorcjum. Powyższy warunek będzie podlegać weryfikacji dla portfela umów zawartych za pośrednictwem danego Partnera za ustalone przedziały czasowe (przykładowo, za okresy kwartalne lub półroczne). Natomiast koszty własne związane z realizacją Umowy Konsorcjum oraz Umowy Agencyjnej co do zasady będą odrębnie ponoszone przez każdego z Partnerów.

Umowa Konsorcjum nie będzie przewidywać pobierania przez Bank od pozostałych Partnerów Konsorcjum, w tym od Wnioskodawcy, odrębnego wynagrodzenia za pełnienie funkcji Lidera Konsorcjum.

Umowy agencyjne

Przedmiotem Umów Agencyjnych będzie świadczenie przez Konsorcjum, na rzecz Ubezpieczycieli, usług agencyjnych (usług pośrednictwa ubezpieczeniowego), o których mowa w art. 2 i 4 pkt 1) Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. W tym celu, na podstawie Umów Agencyjnych, dany Ubezpieczyciel powierzy Partnerom, a Partnerzy zobowiążą się wykonywać w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela czynności agencyjne polegające na:

zgodnie z postanowieniami danej Umowy Agencyjnej oraz pełnomocnictwami udzielonymi Partnerom Konsorcjum przez Ubezpieczyciela.

W ramach wskazanych wyżej czynności, Partnerzy Konsorcjum zobowiążą się m.in. do:

Jednocześnie, Ubezpieczyciele zastrzegą, że niektóre czynności agencyjne będą koniecznie wykonywane przez Bank jako Lidera Konsorcjum; będzie to dotyczyć takich czynności jak: pobieranie składek ubezpieczeniowych od klientów i przekazywanie takich składek Ubezpieczycielowi, sprawdzanie prawidłowości wpłat / weryfikacja stosownych składek ubezpieczeniowych w odniesieniu do Umów Ubezpieczenia, przekazywanie Ubezpieczycielowi danych i dokumentów niezbędnych do realizacji przez klientów roszczeń wynikających z Umów Ubezpieczenia, przyjmowanie oświadczeń klientów o rozwiązaniu lub odstąpieniu od Umowy Ubezpieczenia i ich przekazywanie do Ubezpieczyciela.

W ramach Umów Agencyjnych zostaną również ustalone warunki finansowe wykonywania ww. czynności agencyjnych przez Konsorcjum na rzecz danego Ubezpieczyciela, w szczególności wysokość oraz zasady wypłacania wynagrodzenia należnego Konsorcjum od Ubezpieczyciela za wykonywanie takich czynności. Z tytułu czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczonych przez Konsorcjum na podstawie Umów Agencyjnych, każdy z Ubezpieczycieli będzie wypłacać Konsorcjum wynagrodzenie prowizyjne ustalone w danej Umowie Agencyjnej, wynagrodzenie będzie w całości wypłacane na rachunek Banku jako Lidera Konsorcjum, który pobierze ww. wynagrodzenie w imieniu Partnerów Konsorcjum. Podstawą dla wypłaty wynagrodzenia przez Ubezpieczyciela będą odpowiednie dokumenty rozliczeniowe (noty rozliczeniowe lub faktury) zawierające sumaryczne informacje finansowe dotyczące wynagrodzenia należnego Konsorcjum z tytułu czynności wykonywanych na rzecz Ubezpieczyciela. Z kolei Bank wypłaci na rzecz pozostałych Partnerów Konsorcjum (Agentów), w tym, na rzecz Wnioskodawcy, należne im kwoty wynagrodzenia zgodnie z zasadami określonymi w Umowie Konsorcjum.

Wnioskodawca wskazuje, że na gruncie przepisów Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, Konsorcjum, rozumiane jako Bank oraz Agenci (Partnerzy Konsorcjum działający łącznie), nie może wspólnie występować w roli agenta ubezpieczeniowego. Zgodnie z Ustawą o pośrednictwie ubezpieczeniowym agentem mogą być wyłącznie przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, spółkami nieposiadającymi osobowości prawnej lub osobami prawnymi. W związku z powyższym Bank jak i każdy z Agentów będą mieć status agentów ubezpieczeniowych; również każdy z Partnerów będzie odrębnie zobowiązany do spełnienia odpowiednich wymogów określonych w Ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Ponieważ Ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym wymaga zawarcia umowy agencyjnej pomiędzy agentem ubezpieczeniowym a zakładem ubezpieczeń, niezbędne jest, aby zarówno Bank, jak i wszyscy Agenci (w tym, Wnioskodawca) byli stronami każdej z Umów Agencyjnych zawartych z Ubezpieczycielem; z powyższych względów, każda Umowa Agencyjna zostanie zawarta pomiędzy wszystkimi Partnerami Konsorcjum, w tym, Wnioskodawcą, oraz danym Ubezpieczycielem, a także będzie wprost wymieniać wszystkich konsorcjantów będących stroną tej umowy.

Zgodnie z wymogami Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, wyznaczenie agenta ubezpieczeniowego należy do kompetencji zakładu ubezpieczeń, w imieniu i na rzecz którego taki agent ma działać. Ubezpieczyciel musi udzielić agentowi odpowiedniego pełnomocnictwa (art. 12 ust. 1 i 2) oraz zgłosić go do rejestru agentów ubezpieczeniowych. W wykonaniu powyższych obowiązków z Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, każdy z Partnerów Konsorcjum zostanie zgłoszony przez Ubezpieczyciela do rejestru agentów ubezpieczeniowych i każdy z Partnerów otrzyma od Ubezpieczyciela odpowiednie pełnomocnictwa do działania w jego imieniu i na jego rzecz. Każde z pełnomocnictw będzie określać w szczególności:

* zakres działalności agenta ubezpieczeniowego, ze wskazaniem działu i grup ubezpieczeń - z uwzględnieniem wszystkich opisanych w ramach niniejszego wniosku czynności agencyjnych, jakie mają być realizowane przez Konsorcjum na rzecz Ubezpieczycieli;

* wysokość maksymalnej sumy ubezpieczenia, na jaką agent ubezpieczeniowy może zawrzeć jedną umowę ubezpieczenia;

* obszar działalności agenta ubezpieczeniowego.

Końcowo, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 12 ust. 3 Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, Pełnomocnictwo udzielone przez zakład ubezpieczeń nie może zawierać upoważnienia do udzielania dalszych pełnomocnictw". Zatem Ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym wprowadza wyraźny zakaz wykorzystywania w działalności agencyjnej substytucji. Cytowany przepis stanowi ograniczenie ogólnej zasady zawartej w art. 106 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm., "Kodeks cywilny"), z której wynika, że pełnomocnik może ustanowić dla mocodawcy innych pełnomocników, gdy umocowanie takie wynika z treści pełnomocnictwa, ustawy lub ze stosunku będącego podstawą pełnomocnictwa. W konsekwencji w przypadku agenta ubezpieczeniowego nie jest dopuszczalna sytuacja, w której udzieliłby on innemu agentowi dalszego pełnomocnictwa do działania w imieniu zakładu ubezpieczeń.

Powyższe ograniczenie sprawia, że Wnioskodawca nie ma innej możliwości ułożenia relacji / współpracy z Bankiem oraz Agentami, aniżeli poprzez zawarcie umowy o wspólnym przedsięwzięciu (Umowy Konsorcjum). W szczególności, nie byłoby dopuszczalne podzlecenie przez Bank (agenta ubezpieczeniowego) pozostałym Partnerom Konsorcjum (również agentom ubezpieczeniowym), w tym, Wnioskodawcy, świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz Banku; usługi takie mogą być świadczone przez Agentów, w tym, Wnioskodawcę, jedynie bezpośrednio na rzecz Ubezpieczycieli. W tych uwarunkowaniach prawnych, model wspólnego przedsięwzięcia (konsorcjum) w sposób najwłaściwszy i jedynie dopuszczalny odzwierciedla zarówno intencje Partnerów Konsorcjum co do ich współdziałania i wzajemnego wsparcia w wykonywaniu Umów Agencyjnych, jak i ograniczenia regulacyjne (wynikające z art. 12 ust. 3 Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym) co do formy takiego współdziałania, wykluczające w szczególności jakiekolwiek "podzlecanie" lub "podwykonawstwo" w zakresie usług agencyjnych.

Podsumowując, w zakresie zawartej przez strony Umowy Konsorcjum, jak również w zakresie pozostałych relacji opisanych w niniejszym wniosku, żaden z Partnerów Konsorcjum (w tym, Wnioskodawca) nie będzie świadczyć jakichkolwiek usług na rzecz Banku - Lidera Konsorcjum. Relacja Wnioskodawcy z Bankiem w ramach Umowy Konsorcjum będzie polegać wyłącznie na wzajemnej współpracy i współdziałaniu przy wspólnym świadczeniu usług na rzecz Ubezpieczycieli. Również przekazanie przez Bank jako Lidera, na rzecz pozostałych Partnerów Konsorcjum (w tym, Wnioskodawcę), kwot wynagrodzenia otrzymanego przez Konsorcjum od Ubezpieczycieli nastąpi w związku z usługami świadczonymi przez Partnerów Konsorcjum (w tym, Wnioskodawcę) wyłącznie na rzecz Ubezpieczycieli a nie na rzecz innych Partnerów. W ramach Konsorcjum, żaden z Partnerów nie może i nie będzie świadczyć usług na rzecz innego Partnera (Partnerów) - co sprawia, że żaden z Partnerów nie będzie w żadnym momencie usługobiorcą korzystającym z usług świadczonych przez Konsorcjum (innych Partnerów): każdy z Partnerów będzie występować wyłącznie w roli usługodawcy świadczącego usługi bezpośrednio na rzecz Ubezpieczycieli.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę (występującego jako Partner Konsorcjum) od Banku (działającej jako Lider Konsorcjum) części wynagrodzenia uzyskanego przez Konsorcjum od Ubezpieczycieli z tytułu usług pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczonych przez Konsorcjum na rzecz Ubezpieczycieli powinno być dokumentowane dokumentami księgowymi innymi niż faktury VAT (np. notami obciążeniowymi wystawianymi przez Wnioskodawcę na Bank).

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez Wnioskodawcę (Partnera Konsorcjum) od Banku (Lidera Konsorcjum) odpowiedniej części wynagrodzenia uzyskanego przez Konsorcjum od Ubezpieczycieli z tytułu wykonywania na rzecz Ubezpieczycieli czynności agencyjnych powinno być dokumentowane odpowiednimi dokumentami księgowymi (np. noty obciążeniowe wystawiane przez Wnioskodawcę na Bank), innymi niż faktury VAT. Wystawianie faktur VAT w odniesieniu do wskazanych rozliczeń dokonywanych pomiędzy Bankiem a Wnioskodawcą, jako Partnerami Konsorcjum, nie miałoby uzasadnienia w świetle obowiązujących przepisów Ustawy o VAT z tego względu, że w opisanym modelu Konsorcjum, Wnioskodawca nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz Banku - ale wspólnie z Bankiem i Agentami będzie świadczyć usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego bezpośrednio na rzecz Ubezpieczycieli.

1. Charakter prawny umowy konsorcjum

Umowa konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Wyjątkiem jest Prawo bankowe, które wymienia konsorcjum bankowe. Zawieranie porozumień o charakterze konsorcjum jest jednak dopuszczalne w ramach swobody umów, przewidzianej w art. 3531 Kodeksu cywilnego. Powołany przepis przewiduje, że "Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego".

Umowa konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji określonego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też zakres przedmiotowy przekracza możliwości jednego tylko podmiotu. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy, czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum partnerzy mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (lider), przy czym może to być jeden z konsorcjantów lub osoba trzecia. Konsorcjum nie posiada wspólnego majątku, chociaż zazwyczaj ma wspólny rachunek rozliczeniowy, a wszelkie płatności regulowane są za pośrednictwem lidera reprezentującego konsorcjum.

2. Zakres opodatkowania na podstawie ustawy o VAT

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

Zatem, aby dane zdarzenie (rozliczenie) mogło zostać uznane za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi ono stanowić jedną z czynności wskazanych w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

Na podstawie art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów należy rozumieć, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art, 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z powołanych przepisów, dla uznania, że dane zdarzenie (rozliczenie) podlega opodatkowaniu, kluczowe jest zakwalifikowanie tego zdarzenia (rozliczenia) jako jednego ze świadczeń wskazanych w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT. Natomiast uznanie danego zdarzenia (rozliczenia) za podlegające opodatkowaniu "odpłatne świadczenie usług" wymaga identyfikacji "świadczenia" realizowanego przez podatnika, które ma charakter odpłatny, jak również wskazania odbiorcy takiego świadczenia (konsumenta). W przeciwnym razie, w braku świadczenia, odpłatności za świadczenie lub konsumenta, nie można bowiem mówić o czynności podlegającej opodatkowaniu.

Dokonywanie czynności opodatkowanych wskazanych w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT podlega dokumentowaniu w sposób wskazany w Ustawie o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednakże, zgodnie z art. 106b ust. 2, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Wyjątkiem jest sytuacja określona w ust. 3 pkt 2, który stanowi, że na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art, 117 pkt 1 i art. 118, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zdarzenia i rozliczenia, niewskazane w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT (nieobjęte opodatkowaniem VAT), nie podlegają dokumentowaniu fakturami VAT, ale powinny być dokumentowane w inny sposób (w tym, za pomocą dokumentów / not księgowych).

3. Zastosowanie ww. przepisów do sytuacji Wnioskodawcy

W świetle art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, każdy z Partnerów Konsorcjum będzie odrębnym podatnikiem podatku VAT; podatnikiem nie będzie natomiast samo Konsorcjum. W związku z powyższym, Partnerzy Konsorcjum, w odniesieniu do wzajemnych rozliczeń powinni stosować wskazane zasady zawarte w Ustawie o VAT dotyczące identyfikacji czynności opodatkowanych, jak również dokumentowania ewentualnych czynności opodatkowanych.

Jak wynika z brzmienia art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, tylko wskazane w tym przepisie świadczenia mogą zostać uznane za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT; zdarzenia (rozliczenia) niewymienione w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego zawartym w niniejszym wniosku, Konsorcjum zostanie zawiązane w celu połączenia potencjałów handlowych, technicznych, finansowych i organizacyjnych Partnerów Konsorcjum z myślą o zwiększeniu efektywności i poprawieniu jakości czynności agencyjnych (czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego) wykonywanych na rzecz Ubezpieczycieli. Partnerzy oczekują, że powołanie Konsorcjum umożliwi kompleksowe, spójne i terminowe zaspokojenie oczekiwań klientów Konsorcjum, Ubezpieczycieli, dzięki zacieśnieniu współpracy, koordynacji i współdziałania Partnerów w zakresie wykonywania zleconej Konsorcjum usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego. Zatem istotą działania Partnerów (w tym, Wnioskodawcy) w ramach Konsorcjum będzie wykonywanie świadczeń (czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego) na rzecz Ubezpieczycieli, a nie wykonywanie takich czynności na rzecz innych Partnerów Konsorcjum, w tym, na rzecz Banku jako Lidera Konsorcjum.

Taki sposób organizacji współpracy pomiędzy Partnerami Konsorcjum jest jedynym dopuszczalnym w świetle art. 12 ust. 3 Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, z którego wynika wyraźny zakaz wykorzystywania w działalności agencyjnej substytucji. W świetle powołanej regulacji, nie byłoby zatem dopuszczalne w szczególności podzlecenie przez Bank (agenta ubezpieczeniowego) Wnioskodawcy (również agentowi ubezpieczeniowemu) świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz Banku; podobnie, Wnioskodawca (jako agent) nie może podzlecać świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego Agentom (działającym jako agenci ubezpieczeniowi). Usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego mogą być świadczone przez każdego z agentów (Partnerów Konsorcjum) jedynie bezpośrednio na rzecz Ubezpieczycieli. Wskazane wymogi regulacyjne zostaną odzwierciedlone w modelu organizacyjnym Konsorcjum oraz w sposobie prowadzenia rozliczeń Konsorcjum, który wykluczy jakiekolwiek "podzlecanie" lub "podwykonawstwo" w zakresie usług agencyjnych.

Powyższe potwierdza, że Partnerzy Konsorcjum, w tym, Wnioskodawca, nie będą wykonywać (i nie mogą wykonywać) żadnych czynności, w tym, nie będą świadczyć odpłatnie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, na rzecz innych Partnerów Konsorcjum. Przeciwnie, usługi takie będą świadczone przez Konsorcjum (Partnerów Konsorcjum) wyłącznie bezpośrednio na rzecz klientów, tj. Ubezpieczycieli.

W konsekwencji należy uznać, że wzajemnie rozliczenie pomiędzy Partnerami Konsorcjum nie będą dotyczyć odpłatnego świadczenia usług w znaczeniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, a jedynie partycypowania we wspólnie osiągniętych przychodach. Celem tych rozliczeń będzie wyłącznie zrealizowanie ustalonych pomiędzy Partnerami Konsorcjum udziałów w przychodach z prowadzonego wspólnie przedsięwzięcia, jakim jest Konsorcjum. Uzyskana przez danego Partnera Konsorcjum partycypacja w przychodach Konsorcjum nie będzie stanowić wynagrodzenia za jakiekolwiek usługi wykonane przez tego Partnera na rzecz Lidera, ale będzie odzwierciedlać jego zaangażowanie we współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego. Czynność taka nie rodzi skutków w podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega fakturowaniu na podstawie art. 106a pkt 1 ust. 1 Ustawy o VAT, nie stanowi bowiem sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT. Innymi słowy, przepływy gotówkowe dokonywane pomiędzy Partnerami Konsorcjum w związku z ich wzajemnymi rozliczeniami nie powinny być dokumentowane fakturami VAT, ale innymi dokumentami księgowymi.

W tych okolicznościach Wnioskodawca stoi na stanowisku, że rozliczenia pomiędzy Bankiem (Liderem Konsorcjum) a Wnioskodawcą (Partnerem Konsorcjum) powinny być dokumentowane odpowiednimi dokumentami księgowymi (np. noty obciążeniowe wystawiane przez Wnioskodawcę na Bank), innymi niż faktury VAT. Wystawianie faktur VAT w odniesieniu do rozliczeń dokonywanych pomiędzy Wnioskodawcą oraz Bankiem, jako Partnerami Konsorcjum nie miałoby uzasadnienia w świetle obowiązujących przepisów Ustawy o VAT z tego względu, że w opisanym modelu Konsorcjum, Wnioskodawca nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz Banku (ale wspólnie z Bankiem i Agentami będzie świadczyć usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego bezpośrednio na rzecz Ubezpieczycieli).

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy Ustawy o VAT nie regulują sposobu dokumentowania transakcji, w przypadku których nie jest wymagane wystawianie faktur VAT. Należy zatem uznać, że dopuszczalne jest dokumentowanie takich transakcji innym dokumentem księgowym, np. notą księgową. Trzeba przy tym zauważyć, że nota księgowa (nota rozliczeniowa) nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku VAT, i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

5. Polska praktyka podatkowa

W uzupełnieniu przedstawionego uzasadnienia prawnego, Wnioskodawca przytacza poniżej fragmenty wyroków polskich sądów administracyjnych oraz interpretacji podatkowych wydanych przez Ministra Finansów za pośrednictwem odpowiednich Izb Skarbowych, które bezpośrednio potwierdzają prawidłowość interpretacji przepisów prawa podatkowego dokonanej przez Wnioskodawcę:

* Wyrok NSA z dnia 10 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1493/13: "... należy powołać orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego uznające, że przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jako przedmiotu opodatkowania - świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne lub konsorcjalne), należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumieć gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębnienia na potrzeby podatkowe w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego poszczególnych czynności służących realizacji tego celu. Przytoczyć należy orzeczenia z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 1128/12, z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 1012/13, z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn, akt I FSK 1108/13, z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt I FSK 526/11, z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt I FSK 1788/07, z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt I FSK 291/08, z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt I FSK 1288/13 (...).

W przytoczonych wyżej uzasadnieniach wyroków NSA podkreślał, że celem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie przez skoordynowane i wspólne działania partnerów rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich nie można do celów podatku od towarów i usług oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość. (...) nie dochodzi do czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT, lecz innym dokumentem księgowym. Z art. 106 ust. 1 ust. wy o VAT wynika bowiem, że faktura VAT służy jedynie do dokumentowania transakcji objętych przepisami ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny podkreśla, że dychotomiczny podział na gruncie ustawy o VAT na świadczenie usług i dostawę towarów nie oznacza, że wypełnia on wszelkie przerwy aktywności podmiotów gospodarczych, a każdy przepływ środków finansowych, odbywający się w ramach relacji pomiędzy podatnikami VAT, musi być przyporządkowany świadczeniu usług lub dostawie towarów. Nie można bowiem przyjąć, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony.

* Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2013 r." sygn. akt I FSK 1128/12 - sąd wskazał, że:

"podziela przedstawioną obszernie przez Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, argumentację dotyczącą rozumienia pojęcia świadczenia usług. W szczególności stwierdzić należy, że dychotomiczny podział na gruncie ustawy o VAT na świadczenie usług i dostawę towarów nie oznacza, że wypełnia on wszelkie przejawy bogatej aktywności podmiotów gospodarczych a każdy przepływ środków finansowych, odbywający się w ramach relacji pomiędzy podatnikami VAT, musi być przyporządkowany świadczeniu usług lub dostawie towarów. Takiego przyporządkowania nie determinuje także podkreślana przez organ okoliczność, że każdy podmiot będący partnerem Konsorcjum jest odrębnym podatnikiem VAT, a takim podatnikiem nie jest samo Konsorcjum. (...) przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy VAT, jako przedmiotu opodatkowania, świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperatywie), należy przede wszystkim uwzględniać cel takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania, na potrzeby podatkowe poszczególnych czynności służących realizacji tego celu (tak NSA w wyroku z dnia 23 kwietnia 2008 r., I FSK 1788/07, wyroku z dnia 9 października 2008 r. w sprawie I FSK 291/08 czy wyroku z dnia 29 lutego 2012 r. w sprawia I FSK 562/11). W powołanych orzeczeniach zaprezentowany został pogląd, ze celem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie przez skoordynowane i wspólne działania partnerów rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich nie można, do celów podatku od towarów i usług, wydzielać i oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego końcowym efektem jest zrealizowanie wspólnego przedsięwzięcia".

* Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 lutego 2013 r. sygn, akt I SA/Po 148/13:

W zaistniałym sporze rację należy przyznać skarżącej Spółce. która twierdzi, że nie ma konieczności wystawiania faktury VAT w celu udokumentowania wzajemnych rozliczeń pomiędzy stronami umowy. (...)

Sąd orzekający w niniejszym składzie podziela w pełni stanowisko utrwalone w orzecznictwie sądów administracyjnych, zgodnie z którym przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 u.p.t.u. - jako przedmiotu opodatkowania - świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne), należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania na potrzeby podatkowe w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego poszczególnych czynności służących realizacji tego celu (por. np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 kwietnia 2008 r., o sygn. akt I FSK 1788/07, z dnia 9 października 2008 r., o sygn. akt I FSK 291/08, z dnie 29 lutego 2012 r., o sygn, akt I FSK 582/11 - dostępne na stronach internetowych http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

* Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2012 r., syg n. akt I SA/Po 880/11:

"Co do podziału kosztów i przychodów przez lidera konsorcjum dokonywanego przy użyciu not obciążeniowych i uznaniowych brak jest podstaw aby czynności te w opisanym stanie faktycznym zakwalifikować, czy to do dostaw towarów, czy to do świadczenia usług przez lidera na rzecz partnerów lub też odwrotnie. (...). Dychotomiczny podział czynności podlegających opodatkowaniu na dostawę towarów i świadczenie usług nie oznacza jednak, iż każde przesunięcie, czy rozliczenie określonych wartości ekonomicznych pomiędzy dwoma różnymi podmiotami może zostać uznane za świadczenie usług jeśli nie stanowi dostawy towarów. Należy bowiem zauważyć, iż rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia - w rozpatrywanym przypadku konsorcjum, jeśli równocześnie nie towarzyszy im świadczenie usług nie mogą być same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Okolicznością, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT decyduje o opodatkowaniu jest odpłatność za świadczoną usługę, którą należy rozumieć jako wynagrodzenie należne za dane świadczenie. Jest ono najczęściej określane umową pomiędzy stronami transakcji stanowi skutek określonego przysporzenia. Trudno zaś taką cechę przypisywać operacji księgowej dokonywanej przez lidera na rzecz partnerów konsorcjum, polegającej na proporcjonalnym obciążeniu ich kosztami stosownie do określonego udziału we wspólnym przedsięwzięciu lub proporcjonalnym przysporzeniu uzyskanym od zamawiającego przychodem".

* Wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 2 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Rz 780/10:

"Wzajemne rozliczenie z tytułu finansowania działalności lub podziału zysku dokonywane przez skarżącą uczelnię jako lidera a pozostałymi uczelniami biorąc pod uwagę art. unormowania art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 ustawy nie stanowią dla skarżącej uczelni świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

Skoro w przedstawionym przez skarżącą uczelnię stanie faktycznym nie dochodzi do czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług to w konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowania fakturą VAT lecz innym dokumentem księgowym np. notą księgową. Z art. 108 ust. 1 ustawy wynika bowiem że faktura VAT służy jedynie do dokumentowania transakcji objętych przepisami ustawy.

W rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z czynnością, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie nie mają zastosowania przepisy ustawy dotyczącej dokumentowania czynności".

* Interpretacja z dnia 19 sierpnia 2015, sygn. IPTPP3/4512-153/15-4/UNr, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w której organ interpretacyjny potwierdził prawidłowość następującego stanowiska podatnika:

"Otrzymanie przez Wnioskodawcę (Partnera Konsorcjum) od Banku (Lidera Konsorcjum) odpowiedniej części wynagrodzenia uzyskanego przez Konsorcjom od ZU z tytułu wykonywania na rzecz ZU czynności agencyjnych powinno być dokumentowane odpowiednimi dokumentami księgowymi (np. noty obciążeniowe wystawiane przez Wnioskodawcę na Bank), innymi niż faktury VAT. Wystawianie faktur VAT w odniesieniu do wskazanych rozliczeń dokonywanych pomiędzy Bankiem a Wnioskodawcą, jako Partnerami Konsorcjum nie miałoby uzasadnienia w świetle obowiązujących przepisów Ustawy o VAT z tego względu, że w opisanym modelu Konsorcjum, Wnioskodawca nie świadczy żadnych usług na rzecz Banku (ale wspólnie z Bankiem i Agentami świadczy usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego bezpośrednio na rzecz ZU)."

* interpretacja z dnia 14 stycznia 20I4 r. sygn. ITPP2/443-1120/13/AP, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy:

"Odnośnie kwestii opodatkowania wypracowanego zysku należy stwierdzić, że podział przychodów konsorcjum dokonywany przez Spółkę na rzecz konsorcjantów, stosownie do ich udziału określonego w umowie konsorcjum, nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a zatem nie podlega opodatkowaniu. Wobec tego, wypłat należnego spółce "I" udziału w wypracowanym zysku, Spółka nie powinna dokumentować fakturą VAT lecz innym dokumentem księgowym (np. notą księgową)".

* Interpretacja z dnia 29 listopada 2013 r., sygn. ILPP2/443-885/11/13-S/EN, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

" (...) podział przychodów i kosztów Konsorcjum pomiędzy Partnerów Konsorcjum stosownie do ich udziałów, dokonywany przez Lidera Konsorcjum w formie not obciążeniowych, not uznaniowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) zgodnie z Ustawą o VAT. (...) brak jest podstaw do przyjęcia, aby Spółka (partner konsorcjum) zobligowana była w tych przypadkach do wystawiania faktur z uwagi na przepis art. 108 ust. 1 ustawy o VAT."

* Interpretacja z dnia 17 września 2013 r., sygn. ILPP4/443-230/13-4/ISN, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

"Zainteresowany wskazał, iż po odbiorze robót lider rozlicza usługę wystawiając dla niego noty zarówno uznaniowe jak i obciążeniowe - procentowo do uzyskanych przychodów konsorcjum, obciążeniowa - procentowo do poniesionych kosztów konsorcjum.Zdaniem tut. Organu, otrzymane noty nie dokumentują wzajemnych świadczeń między tymi podmiotami, która wypełniałaby znamiona świadczenia odrębnej czynności opodatkowanej w postaci odpłatnego świadczenia usług, zdefiniowanego w art. 8 ust. 1 ustawy. Stanowią one jedynie rozliczenie wykonanej usługi. Otrzymanie określonej kwoty pieniężnej nie stanowi także dostawy towarów, gdyż pieniądze nie mieszczą się w definicji towaru, zawartej w art. 2 pkt 5 ustawy, zgodnie z którą przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii. Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że rozliczenia wewnętrzne dokonywane pomiędzy nim a liderem w przedmiotowej sprawie nie są wzajemnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 i art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy".

* Interpretacja z dnia 23 września 2010 r., sygn, IPPP1-443-899/10-3/PR, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

"od zapisów umowy zależy, czy członkowie konsorcjum świadczą usługi na rzecz lidera i mają obowiązek wystawić faktury VAT, czy usług tych nie świadczą i nie mają prawa wystawić faktur. Zauważyć trzeba, że umowy należy oceniać nie według nazwy, a według zapisów, które regulują wzajemne prawa i obowiązki stron umowy."

* interpretacja dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. IPPP3/443-292/10-2/MPe, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

" (...) wzajemne rozliczenia finansowe pomiędzy Liderem a Partnerami dotyczące przenoszenia Kosztów Konsorcjum jak również dokonywania podziału przychodów w ramach Konsorcjum, biorąc pod uwagę unormowania art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT, lecz innym dowodem księgowym np. notą księgową."

* Interpretacja z dnia 30 marca 2010 r. sygn. IPPP1-443-57/10-4/AS, wydana pracz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

"wzajemne rozliczenia finansowe pomiędzy Liderem a Członkiem Konsorcjum nie stanowią świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT, lecz innym dowodem księgowym np. notą księgową."

* Interpretacja z dnia 31 lipca 2009 r., sygn. ILPP2/443-859/09-4/WN, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

"Jak wynika z powyższego, wzajemne rozliczenie pomiędzy stronami umowy konsorcjum nie jest odpłatnym świadczeniem usług, stanowi jedynie partycypowanie we wspólnie poniesionych kosztach. Czynność ta nie rodzi skutków w podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega fakturowaniu. Biorąc pod uwagę przytoczone unormowania stwierdzić należy, iż wzajemne rozliczenia finansowe pomiędzy Liderem a Partnerem konsorcjum nie stanowią świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. Oznacza to, iż otrzymane przez Wnioskodawcę (Partnera) od Lidera środki stanowią wzajemne rozliczenia między stronami umowy konsorcjum i nie powinny być dokumentowane fakturą. W konsekwencji Zainteresowany nie ma też obowiązku ewidencjonowania ich w rejestrze sprzedaży VAT."

* Interpretacji z dnia 29 maja 2009 r., sygn. ILPB1/415-485/09-4/IM oraz z dnia 25 maja 2009 r., nr ILPP2/443-292/09-5/EN, wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:"Zatem poprawne będzie dokonywanie podziału zysku w ramach konsorcjum przy pomocy noty księgowej."

* Interpretacja z dnia 15 kwietnia 2009 r., sygn. IBPP1/443-97/09/AS, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

" (...) W zakresie podatku od towarów i usług, podatek należny wynikający z faktur wystawianych przez lidera na rzecz E. (zamawiający) będzie rozliczany przez lidera. Lider będzie obniżał podatek należny o podatek naliczony wynikający z wystawianych na lidera faktur, w tym również z faktur wystawianych przez członków konsorcjum, związanych z realizacją usług w wykonaniu umowy konsorcjum. (...) biorąc pod uwagę unormowania art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, iż wzajemne rozliczenia finansowe tj. dokonanie odpowiednich przeliczeń co do wartości przychodów i kosztów oraz przekazanie środków pieniężnych pomiędzy liderem a partnerami konsorcjom nie stanowią dla Wnioskodawcy świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT lecz innym dowodem księgowym np. notą księgową."

* Interpretacja z dnia 22 stycznia 2009 r., sygn. IPPP2/443-1649/08-2/AS, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

" (...) wzajemne rozliczenia finansowe pomiędzy liderem a partnerami konsorcjum nie stanowią świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT lecz innym dowodem księgowym np. notą księgową."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że uwzględniając ilość zdarzeń przyszłych opisanych we wniosku z dnia 1 marca 2016 r., Wnioskodawca powinien wnieść zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, opłatę w wysokości 40 zł. W dniu 7 marca 2016 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty w wysokości 50 zł za wydanie interpretacji indywidualnej, a zatem kwota w wysokości 10 zł stanowi nadpłatę i zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji Podatkowej, zostanie zwrócona przekazem pocztowym na wskazany we wniosku adres.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.