IPPP1/4512-154/16-6/KR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2016 r. (data wpływu 25 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 18 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone 20 kwietnia 2016 r.), oraz pismem z dnia 25 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 23 maja 2016 r. (skutecznie doręczone 23 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania przyjmowania, odpowiedniego zabezpieczania i transportu próbek do laboratorium - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uzupełniony pismem z dnia 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 18 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone 20 kwietnia 2016 r.), oraz pismem z dnia 25 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 23 maja 2016 r. (skutecznie doręczone 23 maja 2016 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania przyjmowania, odpowiedniego zabezpieczania oraz transportu próbek do laboratorium.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna działa na podstawie ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1412). Zgodnie z art. 1 powołana jest do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru higieniczno-sanitarnego, w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych.

Na podstawie Statutu Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej (Załącznik nr 13 do Zarządzenia nr 290 Wojewody z dnia 22 czerwca 2012 r.) paragraf 2.1. Powiatowa Stacja jest jednostką budżetową będącą podmiotem leczniczym finansowanym z budżetu państwa. Zgodnie z paragrafem 6.2. Powiatowa Stacja organizuje, prowadzi, koordynuje i nadzoruje działalność oświatowo-zdrowotną oraz dokonuje analiz i ocen epidemiologicznych.

W jednostce Wnioskodawca przyjmuje (pobiera), odpowiednio zabezpiecza i transportuje próbki kału do laboratorium, w celu wykonania badań w kierunku nosicielstwa pałeczek schorzeń jelitowych (Salmonella i Shigella).

Należność za powyższe czynności w całości jest przekazywana do budżetu państwa. W związku z tym Wnioskodawca wnioskuje o nienaliczanie podatku VAT od poboru i transportu próbek kału służących do celów sanitarno-epidemiologicznych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że wyniki z laboratorium są odbierane przez pracownika Wnioskodawcy i przekazane zleceniodawcy. Zleceniodawcą wykonania badań w kierunku nosicielstwa pałeczek schorzeń jelitowych (Salmonella i Shigella) może być zarówno osoba prywatna jak i firma.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że laboratorium, w którym wykonywane są badania jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 (Dz. U. z 2015 r. poz. 618).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Skoro badanie kału w kierunku nosicielstwa pałeczek schorzeń jelitowych (Salmonella i Shigella) jest zwolnione z podatku VAT z racji art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) to jak mówi ten artykuł usługi ściśle związane z wykonaniem badań w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce w tym wypadku pobranie, odpowiednie zabezpieczenie i przetransportowanie próbek do badania również jest zwolnione z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż jest On jednostką budżetową funkcjonującą jako podmiot leczniczy a badanie kału w kierunku nosicielstwa pałeczek schorzeń jelitowych (Salmonella i Shigella) jest jak najbardziej badaniem z zakresu usług opieki medycznej służącej profilaktyce i jest zwolnione z podatku VAT, to pobranie odpowiednie zabezpieczenie i przewiezienie do laboratorium próbek w celu zbadania jest według Wnioskodawcy ściśle powiązane i powinno być traktowane jako składowa całego procesu badania w związku z czym usługa ta jest również zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednak zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku i zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

Jednocześnie zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19 (art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy).

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 22 24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

* nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

* ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z powołanych przepisów wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę podmioty, tj. lekarzy, dentystów, pielęgniarki, położne, psychologów, podmioty lecznicze lub inne podmioty wykonujące te usługi na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Należy zauważyć, że powyższe zwolnienie odnosi się do usług w zakresie opieki medycznej oraz dostawy towarów i usług ściśle z tymi usługami związanych wykonywanych w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze (pkt 18) oraz świadczonych na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza (pkt 18a).

Z powołanego art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy wynika, że czynności z zakresu profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawiania zdrowia muszą być powiązane z opieką medyczną. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć "opieka" i "profilaktyka". Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r. tom II str. 1119 oraz 1391), "opieka" oznacza "troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś (...)", natomiast "profilaktyka" oznacza "wszelkie działania podejmowane w celu zapobieżenia czemuś; ochrona przed niepożądanym skutkiem czegoś (...)". Zatem istotą profilaktyki jest podejmowanie działań mających na celu ochronę zdrowia przed negatywnymi skutkami oddziaływania m.in. otoczenia. Jednakże, aby wykonywane czynności miały status opieki medycznej muszą być bezpośrednio nakierowane na człowieka, a nie jego otoczenie.

Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Podkreślenia wymaga, że Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje również, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40). Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie "celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadną chorobę lub anomalię zdrowotną."

W orzeczeniu C-106/05 w sprawie L. u. P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte Trybunał stwierdza "analizy laboratoryjne, których wykonanie (...) jest zalecane przez lekarzy ogólnych w ramach sprawowanej przez nich opieki medycznej, mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ - podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo - ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby" (pkt 30).

Pojęcie "opieki medycznej" przewidziane w art. 43 ustawy, obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób. Innymi słowy pojęcie to obejmuje zarówno leczenie, jak i profilaktykę.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618) świadczenie zdrowotne to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonania.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 3 wskazanej ustawy, podmiotami leczniczymi są jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca działa na podstawie ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1412). Zgodnie z art. 1 ww. ustawy, jednostka powołana jest do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru higieniczno-sanitarnego, w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych. Na podstawie Statutu Wnioskodawca jest jednostką budżetową będącą podmiotem leczniczym finansowanym z budżetu państwa. Powiatowa Stacja organizuje, prowadzi, koordynuje i nadzoruje działalność oświatowo-zdrowotną oraz dokonuje analiz i ocen epidemiologicznych.

W jednostce Wnioskodawca przyjmuje (pobiera), odpowiednio zabezpiecza i transportuje próbki kału do laboratorium, w celu wykonania badań w kierunku nosicielstwa pałeczek schorzeń jelitowych (Salmonella i Shigella). Wnioskodawca wskazał, że wyniki z laboratorium są odbierane przez pracownika Wnioskodawcy i przekazane zleceniodawcy. Zleceniodawcą wykonania badań w kierunku nosicielstwa pałeczek schorzeń jelitowych (Salmonella i Shigella) może być zarówno osoba prywatna jak i firma.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że laboratorium, w którym wykonywane są badania jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 (Dz. U. z 2015 r. poz. 618).

Należność za powyższe czynności w całości jest przekazywana do budżetu państwa.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy świadczone przez Niego usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Jednakże, w niniejszej sytuacji szczególną uwagę należy zwrócić na regulacje wynikające z powołanego art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, rozszerzającego zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, na podatnika nabywającego te usługi we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej.

Należy również wskazać, że zarówno w orzecznictwie TSUE, jak i sądów administracyjnych, wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. Oznacza to, że jeżeli podatnik wykonuje więcej niż jedno świadczenie na rzecz klienta i świadczenia te są ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, to te elementy lub te świadczenia - dla celów podatku od towarów i usług - stanowią jedną całość lub jedną usługę.

Należy zwrócić uwagę, że przy rozstrzyganiu kwestii dotyczących ewentualnych świadczeń złożonych (kompleksowych), na gruncie ww. przepisów podatkowych, szczególne miejsce zajmuje orzecznictwo wspólnotowe. Problem świadczeń złożonych został przeanalizowany przez TSUE między innymi w toku sprawy C-349/96 pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise oraz sprawie Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financien C-41/04. Podobnie w sprawie Aktiebolaget NN v. Skatteverket C-111/05, w której Trybunał uznał, że transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT. Należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji celem określenia, czy podatnik zapewnia klientowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy jedno świadczenie. Jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

W powołanym wyżej wyroku C-41/04 Trybunał wskazał, że: "Świadczenie złożone, które należy uznać za jedno świadczenie, występuje w szczególności w sytuacji, gdy jedno świadczenie stanowi świadczenie główne, a drugie jedynie zależne świadczenie pomocnicze. Świadczenie pomocnicze występuje wtedy, kiedy nie stanowi ono dla klientów celu samego w sobie, a jedynie środek służący do skorzystania ze świadczenia głównego dostawcy na najlepszych warunkach".

Z uwagi na wynikający z treści wniosku opis sprawy oraz regulacje prawne wynikające z zacytowanych wyżej przepisów należy zauważyć, że świadczenie Wnioskodawcy stanowi usługę kompleksową - składającą się z zasadniczej czynności (usługi głównej): badania kału oraz z usług pomocniczych: pobrania kału, odpowiedniego zabezpieczenia próbki i jego transportu do laboratorium. W tym wypadku pobranie, odpowiednie zabezpieczenie oraz transport stanowią nierozerwalną całość nabywanej przez Wnioskodawcę usługi - badania kału.

Analiza sprawy prowadzi do wniosku, że świadczone usługi będą zwolnione z opodatkowania, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, bowiem spełnione zostały wszystkie przesłanki z niego wynikające tj. usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nabywane są przez Wnioskodawcę w jego własnym imieniu, ale z myślą wyświadczenia jej osobom trzecim, przy czym usługi te, są nabywane od podmiotu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy (podmiotu leczniczego).

Oznacza to, że nabywane we własnym imieniu usługi, świadczone na rzecz osób trzecich, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, objęte są zwolnieniem od podatku VAT. Zatem cała kompleksowa usługa tj. badanie kału (na którą składają się również pobranie, jego odpowiednie zabezpieczenie oraz transport) jest opodatkowana wg stawki właściwej dla ww. usługi głównej - podlega zwolnieniu od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy.

Wskazane we wniosku usługi podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, nie tak jak twierdzi Wnioskodawca na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Zatem, ze względu na błędną kwalifikację prawną usługi, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług pobierania, odpowiedniego zabezpieczania i transportu próbek do laboratorium należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.