IPPP1/4512-1279/15-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/4512-1279/15-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 18 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę od kontrahenta zagranicznego za import usług zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę od kontrahenta zagranicznego za import usług zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: "Pożyczkobiorca") planuje pozyskanie od spółki kapitałowej zarejestrowanej we Francji ("Pożyczkodawca") będącej spółką powiązaną z Wnioskodawcą, finansowania w formie pożyczki ("Pożyczka"). Umowa Pożyczki zostanie zawarta poza Polską. Celem Pożyczkodawcy będzie w szczególności osiąganie przychodów z odsetek od Pożyczki. W momencie udzielenia pożyczki, środki pieniężne będą znajdowały się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie ze statutem Pożyczkodawcy, celem jego działalności prowadzonej na terytorium Francji, a także za granicą (tekst jedn.: w krajach innych niż Francja) jest m.in.:

1. działalność inwestycyjna poprzez nabycie, rozwój, budowę, czy czerpanie pożytków z własności gruntów, budynków, praw i aktywów nieruchomych, jak również poprzez zagospodarowanie kompleksów nieruchomościowych w celu ich wynajęcia;

2. Zarządzanie, wynajem, leasing, zbycie lub zamiana powyższych aktywów, albo bezpośrednio, albo pośrednio, i lub poprzez tworzenie spółek osobowych, kapitałowych lub konsorcjów;

3. transakcje finansowe, w papiery wartościowe, lub w aktywa nieruchome bezpośrednio lub pośrednio związane z powyższymi celami lub mogące ułatwić ich osiągnięcie.

W praktyce, w ramach ww. działalności, Pożyczkodawca udziela pożyczek podmiotom z grupy kapitałowej UR.

Pożyczkodawca jest zarejestrowany na cele podatku VAT we Francji. Posiada również numer identyfikacyjny nadany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (poprzedzony przedrostkiem FR).

Z kolei Pożyczkobiorca jest zarejestrowany na cele podatku VAT w Polsce, jak również posiada numer VAT dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (poprzedzony przedrostkiem PL).

Wnioskodawca pragnie wskazać, że otrzymał interpretację indywidualną z 18 czerwca 2015 r., nr IPPB2/4514-111/15-2/LS w której w analogicznym stanie faktycznym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że umowa pożyczki będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem p.c.c., a także interpretację z 12 czerwca 2015 r., nr. IPPP3/4512-268/15-2/IG, w której Minister Finansów potwierdził, że otrzymanie pożyczki będzie stanowić dla Pożyczkobiorcy import usług zwolniony z opodatkowania VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 28b oraz art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. W związku jednak z przekształceniem Wnioskodawcy w spółkę jawną, Wnioskodawca zwraca się ponownie o potwierdzenie swojego stanowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy umowa Pożyczki zawarta w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego będzie stanowić dla Pożyczkobiorcy czynność (import usług) zwolnioną z opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pożyczkobiorca stoi na stanowisku, że umowa Pożyczki będzie stanowić dla Pożyczkobiorcy import usług zwolniony z opodatkowania VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 28b oraz art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

UZASADNIENIE

1. Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

2. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Udzielenie Pożyczki dokonane w zakresie zwykłej działalności gospodarczej prowadzonej przez Pożyczkodawcę stanowić będzie odpłatne świadczenie usługi.

Należy przy tym podkreślić, że do usługi udzielenia Pożyczki opisanej w zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są m.in. usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

3. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a. Usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4b. Usługobiorcą jest, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

4. Zgodnie z art. 28b ustawy VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

5. Powyższe oznacza, że udzielenie Pożyczki będzie stanowiło odpłatne świadczenie usługi opodatkowane na terytorium Polski. W związku z powyższym, Pożyczkobiorca (Wnioskodawca) winien potraktować udzielnie pożyczki jako import usługi zwolnionej z opodatkowania VAT. W konsekwencji, wnioskodawca nie naliczy do odsetek stanowiących wynagrodzenie Pożyczkodawcy podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie usługi na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres.

Zatem czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Działu V cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (dalej również: "Pożyczkobiorca") planuje pozyskanie od spółki kapitałowej zarejestrowanej we Francji ("Pożyczkodawca") będącej spółką powiązaną z Wnioskodawcą, finansowania w formie pożyczki ("Pożyczka"). Umowa Pożyczki zostanie zawarta poza Polską. Celem Pożyczkodawcy będzie w szczególności osiąganie przychodów z odsetek od Pożyczki. W momencie udzielenia pożyczki, środki pieniężne będą znajdowały się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie ze statutem Pożyczkodawcy, celem jego działalności prowadzonej na terytorium Francji, a także za granicą (tekst jedn.: w krajach innych niż Francja) jest m.in.:

1. działalność inwestycyjna poprzez nabycie, rozwój, budowę, czy czerpanie pożytków z własności gruntów, budynków, praw i aktywów nieruchomych, jak również poprzez zagospodarowanie kompleksów nieruchomościowych w celu ich wynajęcia;

2. Zarządzanie, wynajem, leasing, zbycie lub zamiana powyższych aktywów, albo bezpośrednio, albo pośrednio, i lub poprzez tworzenie spółek osobowych, kapitałowych lub konsorcjów;

3. transakcje finansowe, w papiery wartościowe, lub w aktywa nieruchome bezpośrednio lub pośrednio związane z powyższymi celami lub mogące ułatwić ich osiągnięcie.

W praktyce, w ramach ww. działalności, Pożyczkodawca udziela pożyczek podmiotom z grupy kapitałowej UR. Pożyczkodawca jest zarejestrowany na cele podatku VAT we Francji. Posiada również numer identyfikacyjny nadany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (poprzedzony przedrostkiem FR). Z kolei Pożyczkobiorca jest zarejestrowany na cele podatku VAT w Polsce, jak również posiada numer VAT dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (poprzedzony przedrostkiem PL).

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie będą miały zastosowania. W związku z tym dla ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 tej ustawy.

A zatem miejscem świadczenia przedmiotowych usług będzie miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę tj. Polska.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b.

usługobiorcą jest:

* w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

* w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca winien rozpoznać po swojej stronie import usług, który będzie opodatkowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W przepisach ww. ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 15 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

a.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

b.

usług doradztwa;

c.

usług w zakresie leasingu.

Z uwagi na wskazane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że opisana we wniosku usługa udzielenia pożyczki będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednakże czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W konsekwencji, otrzymanie pożyczki pieniężnej od podmiotu zagranicznego nie stanowi świadczenia usług ani innej czynności opodatkowanej, ponieważ to podmiot udzielający pożyczki świadczy w tym przypadku usługę zwolnioną z podatku. Przy czym należy zaznaczyć, że to Wnioskodawca jest podatnikiem zobowiązanym do rozpoznania po swojej stronie importu usług zwolnionych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl