IPPP1/4512-1084/15-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2015 r. (data wpływu 22 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących wypożyczenia samochodu zabytkowego dla potrzeb zorganizowania imprezy - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących wypożyczenia samochodu zabytkowego dla potrzeb zorganizowania imprezy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej firma zajmuje się organizacją szkoleń, konferencji wystaw, kongresów, co wiąże się z przygotowaniem ww. miejscach ciekawych aranżacji. W przypadku firm z branży motoryzacyjnej wypożyczane są samochody zabytkowe danej marki. Wynajem takiego samochodu stanowi koszt ściśle związany z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej Agencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Agencji przysługuje odliczenie VAT w 100% z faktury dokumentującej wypożyczonego pojazdu i usług związanych z wymienionym w sprawie samochodem osobowym bez obowiązku zgłaszania do Urzędu Skarbowego każdorazowo samochodu na druku VAT-26 i prowadzenia dla ww. pojazdu ewidencji przebiegu pojazdu, zwłaszcza, że ww. zabytkowy pojazd często jest transportowany a nie porusza się po drogach samodzielnie.

Zdaniem Wnioskodawcy;

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 VAT. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności, opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Tak więc mam prawo do rozliczenia w 100% VAT z tyt. wynajmu i usług związanych z obsługą zabytkowego samochodu - mycie, czyszczenie - kosztów poniesionych przez Agencję w ramach organizowanych imprez i szkoleń, bez zgłaszania ww. samochodów osobowych do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26 oraz prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Nie ma tu zastosowania art. 86a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się organizacją szkoleń, konferencji wystaw, kongresów, co wiąże się z przygotowaniem w ww. miejscach ciekawych aranżacji. W przypadku firm z branży motoryzacyjnej wypożyczane są samochody zabytkowe danej marki. Wynajem takiego samochodu stanowi koszt ściśle związany z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wypożyczenie pojazdu i usług związanych z wymienionym w sprawie samochodem osobowym bez obowiązku zgłaszania do Urzędu Skarbowego każdorazowo samochodu na druku VAT-26 i prowadzenia dla ww. pojazdu ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na mocy art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do:

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. nabycia pojazdów, paliw do ich napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Zauważyć należy, że przepisy art. 86a ustawy, w kontekście pełnego (100%) odliczenia podatku naliczonego od samochodów, wskazują, że jest ono możliwe przy spełnieniu odpowiednich warunków - samochody muszą być wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, co musi on dodatkowo udowodnić poprzez wprowadzenie odpowiednich zasad ich użytkowania i dodatkowo potwierdzić prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu.

W analizowanym przypadku - jak wynika z wniosku - Wnioskodawca wynajmuje zabytkowe samochody w celu zorganizowania imprezy czy szkolenia dla danego klienta. Samochody te będą używane wyłącznie w celach pokazowych, w konkretnych aranżacjach, co wyklucza użycie ww. samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (organizacja szkoleń, konferencji, wystaw). W tej sytuacji, wprowadzanie zasad użytkowania bądź prowadzenie ewidencji przebiegu, o czym mowa w art. 86a ustawy, dla pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - jest nieuzasadnione. Z tego względu również, przepisy te nie powinny być w analizowanej sprawie w ogóle rozpatrywane.

Jednocześnie art. 86 ust. 1 ustawy wprowadza zasadę, zgodnie z którą prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie ma wątpliwości, że wynajmowane samochody zabytkowe są wykorzystywane do czynności opodatkowanych - odpłatnego świadczenia usługi zorganizowania, na zlecenie klienta, imprezy z branży motoryzacyjnej a opisana we wniosku specyfika przedsięwzięcia wykazuje brak obiektywnych możliwości wykorzystania tych samochodów do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą w postaci organizacji ww. imprezy.

Z uwagi na powyższą analizę należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania żadne ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego z tytułu wynajęcia ww. pojazdów samochodowych wprowadzone przez ustawodawcę w art. 86a ustawy. Wnioskodawca jest zatem uprawniony, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynajem samochodu zabytkowego w celu zorganizowania imprezy, z uwagi na związek z czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje również prawo do odliczenia 100% kwoty VAT od wydatków samochodowych, tj. mycie i czyszczenie.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.