IPPP1-443-991/09-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od przeszło 14 lat Wnioskodawca jest właścicielem działek budowlanych (dwie działki). W momencie zakupu (1994 rok) działki były podzielone, jednak na skutek sporności granic, granice zostały ponownie wyznaczone. Na skutek tego powstały również dwie działki budowlane o innej powierzchni niż pierwotnie.

Obecnie Wnioskodawca sprzedał obydwie nieruchomości gruntowe osobom fizycznym. Działki od początku ich posiadania były działkami budowlanymi i przed sprzedażą Wnioskodawca w żaden sposób ich nie ulepszał, zostały tylko ponownie podzielone.

Wnioskodawca nadmienia jednocześnie, że prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna zarejestrowana od 5 grudnia 1998 r. w zakresie handlu artykułami motoryzacyjnymi. Jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Opisane działki zostały zakupione tylko i wyłącznie na potrzeby osobiste. Działki nigdy nie były przedmiotem dzierżawy i nie były wykorzystywane do innej działalności w tym także do rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* czy sprzedaż wyżej opisanych działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości gruntowej (dostawa nieruchomości) przez osobę fizyczną nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaż miała charakter jednorazowy i Wnioskodawca nie ma zamiaru dokonywać takich czynności w przyszłości w sposób częstotliwy. Przy zakupie działek Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia podatku VAT. Nabytych działek nie ulepszał i nie nabył ich z zamiarem dalszej odsprzedaży.

W związku z tym, Wnioskodawca uważa, że sprzedaż wyżej opisanych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca od 14 lat był właścicielem dwóch działek budowlanych, które nabył do majątku prywatnego. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - handel artykułami motoryzacyjnymi i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowe działki nie były jednak wykorzystywane do działalności gospodarczej, w tym także rolniczej, nigdy nie były również przedmiotem dzierżawy. Obecnie Wnioskodawca dokonał zbycia przedmiotowych działek.

Mając na uwadze powyższe nie można uznać, że sprzedaż gruntu budowlanego mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonując tej transakcji nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT. Sprzedaż dwóch działek budowlanych należy uznać za transakcję okazjonalną, gdyż nic nie wskazuje na to, aby Wnioskodawca dokonując tej sprzedaży działał w charakterze handlowca. Wnioskodawca nabył działki budowlane do majątku prywatnego, jego zamiarem w momencie nabycia nie była dalsza odsprzedaż przedmiotowego gruntu. Przedmiotowe działki stanowiące składnik majątku osobistego nie były wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych ulepszeń działek, zostały one jedynie ponownie podzielone z uwagi na sporność granic. W wyniku dokonanego podziału powstały również dwie działki budowlane, zmieniła się jedynie ich powierzchnia w stosunku do pierwotnej. Dokonując zatem sprzedaży gruntów Wnioskodawca korzysta jedynie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowych działek budowlanych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20 - 029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock