IPPP1-443-989/09-4/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.) - uzupełnionym w dniu 12 listopada 2009 r. na wezwanie wysłane w dniu 2 listopada 2009 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zamiany nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zamiany nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Rada Miasta i Wojewoda wyrazili zgodę na zamianę nieruchomości. Miasto przekaże Skarbowi Państwa działkę zabudowaną budynkiem gospodarczo garażowym (oddanym w użytkowanie w latach 80-tych) oraz urządzeniami w postaci: chodnika z płyt betonowych, trawnika i nasadzeń, cokołu betonowego ogrodzenia wraz z fundamentem, ogrodzenia z bramą i bramką, słupków ogrodzeniowych. Zgodnie z operatem szacunkowym wykonanym przez rzeczoznawcę majątkowego wartość gruntu wynosi 302 264 zł netto, wartość budynku gospodarczo garażowego - 120 492 zł netto, wartość urządzeń 57983 zł netto. Razem wartość nieruchomości wynosi 481 187 zł netto.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość przeznaczona jest na cele administracji.

W zamian Skarb Państwa przekaże Miastu dwie działki. Jedną zabudowaną bursami o tymczasowej strukturze, trwale z gruntem związane, a z uwagi na to że budynki te są w bardzo złym stanie technicznym i powinny ulec likwidacji, rzeczoznawca wycenił grunt na kwotę 335 622 zł netto. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomość przeznaczona jest pod usługi z mieszkalnictwem jednorodzinnym. Druga działka jest niezabudowana, a zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomość położona jest na terenie przeznaczonym pod zieleń publiczną i wartość nieruchomości wyceniono na 133 078 zł. Wnioskodawca nadmienia, że dokonującym ich dostawy - zamiany (Miastu i Skarbowi Państwa) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i nie dokonywano wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można w przypadku zabudowanych gruntów Miasta i Skarbu Państwa zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zastosować stawkę VAT zwolnioną powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54, poz. 535), zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zdaniem wnioskodawcy opisaną wyżej zamianę należy opodatkować stawką VAT zwolnioną. W przypadku zabudowanych gruntów Miasta i Skarbu Państwa zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług należy zastosować stawkę VAT zwolnioną powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, a w przypadku niezabudowanego gruntu Skarbu Państwa także zastosować stawkę VAT zwolnioną powołując się na zwolnienie z art. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zamiana jest umową cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy - art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zapis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez dostawę towarów w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z powyższego wynika, że realizowane w oparciu o umowę zamiany przeniesienie własności towaru (w tym gruntu) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten stanowi zatem, iż przy dostawie gruntu zabudowanego stosuje się zasady analogiczne jak przy dostawie budynków i budowli posadowionych na tym gruncie. A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli na tym gruncie posadowionego.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. w istotny sposób zmieniono definicję "pierwszego zasiedlenia". Po pierwsze bowiem - co jest związane z nowym zakresem zwolnienia od podatku dostawy budynków - pierwsze zasiedlenie dotyczy nie tylko obiektów budownictwa mieszkaniowego, ale wszystkich budynków. Po drugie zaś - pierwsze zasiedlenie ma miejsce nie tylko w przypadku pierwszego wydania danego budynku, ale również po przeprowadzeniu na nim istotnych prac ulepszeniowych (co z kolei jest związane z umożliwieniem prawa do odliczenia podatnikom prowadzącym takie prace). Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje poprzez wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli. Jednocześnie zaznaczyć należy, iż pierwsze zasiedlenie dotyczy tylko określonych budynków (ich części) lub budowli:

* to budynki (ich części) lub budowle "wybudowane",

* to budynki (ich części) lub budowle "wybudowane", które zostały poddane ulepszeniom podnoszącym ich wartość początkową (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) o co najmniej 30%.

Ponadto w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawodawca dodał, że zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - wskazanym przez Wnioskodawcę, gdyż przedmiotowe budowle nie zostały zasiedlone w myśl definicji art. 2 pkt 14 ustawy (nie zostały oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu). Miastu nie przysługiwało bowiem prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budynkami i nie ponosili wydatków na ich ulepszenie. Dopiero sprzedaż tych budowli dokonywana w formie zamiany będzie czynnością oddania ich do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (sprzedaż budynków i budowli równoznaczna jest z dostawą towarów), a zatem odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia co uniemożliwia zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z tego względu stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe regulacje oraz przedstawione we wniosku okoliczności, należy stwierdzić, iż sprzedaż wymienionych we wniosku zabudowań, dokonywana przez Miasto korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy. Miasto nie ponosiło bowiem wydatków na ulepszenie tych budowli, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do tych obiektów.

Reasumując, ponieważ dostawa budowli posadowionych na gruncie Miasta korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - zbycie gruntu również podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa nieruchomości zbudowanej (w drodze umowy zamiany), po stronie Wnioskodawcy będzie korzystała w całości ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.

Należy ponadto nadmienić, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie. Ponieważ z wnioskiem wystąpiło Miasto, tut. Organ podatkowy nie był upoważniony do udzielenia interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dla Skarbu Państwa (drugiej strony transakcji).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.