IPPP1-443-979/11-4/EK - Skutki podatkowe nieodpłatnego udostępnienia przedmiotów i urządzeń kontrahentom w celu zwiększenia sprzedaży produktów przedsiębiorcy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku nadanym w dniu 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem otrzymanym w dniu 25 lipca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 12 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania przedmiotów i urządzeń kontrahentom w celu zwiększenia sprzedaży produktów Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania przedmiotów i urządzeń kontrahentom w celu zwiększenia sprzedaży produktów Spółki. Wniosek uzupełniono pismem otrzymanym w dniu 25 lipca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 12 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej N. S.A. (dalej: spółka) produkuje i sprzedaje artykuły spożywcze. Odbiorcami produktów spółki są różne placówki handlowe, w tym hurtownie, hipermarkety, supermarkety, sklepy i punkty gastronomiczne. W związku z prowadzeniem działalności na bardzo konkurencyjnym rynku, spółka podejmuje szereg działań marketingowych służących zwiększeniu wolumenu sprzedaży.

Jednym z typowych działań stosowanych w całej branży jest współdziałanie z placówkami handlującymi produktami spółki w zakresie odpowiedniego wyeksponowania i zareklamowania sprzedawanych towarów. W ramach takich działań placówka handlowa zobowiązuje się do współpracy w zakresie związanym z ekspozycją i zareklamowaniem towarów. W ramach ustaleń podjętych przez spółkę oraz placówki handlowe, placówka handlowa zezwala spółce na umieszczenie na terenie swojej powierzchni handlowej różnego rodzaju przedmiotów i urządzeń służących do reklamowania produktów spółki w punkcie sprzedaży (point of sale-dalej: POS).

Korzystając z zezwolenia placówek handlowych, spółka samodzielnie lub za pomocą podmiotów zewnętrznych (agencje reklamowe lub dystrybutorzy) umieszcza na terenie powierzchni handlowych różnego rodzaju przedmioty i urządzenia POS.

Dla przykładu można wymienić następujące przedmioty i urządzenia POS umieszczane w placówkach handlowych przez spółkę:

* listwa plastikowa - materiał POS wykonany z papieru, umieszczany przy półce z produktem, zawiera informację o produkcie lub kategorii lub/i hasło reklamowe (calltoaction). Materiał może zawierać wykrojnik, zwykle wystaje poza półkę;

* tirastopper - listwa równoległa do półki z produktem ze stoperem prostopadłym do półki, wykonana najczęściej z tworzywa, służy dodatkowej komunikacji oraz wyszczególnieniu produktów;

* roll - up - materiał POS wykonany z papieru, z metalowym stelażem, wykorzystywany podczas targów i konferencji. Materiał wizerunkowy - zawiera zdjęcia produktów, logo marki lub/i wizualizacje marki;

* ścianka ekspozycyjna - materiał POS wykonany z papieru, z metalowym stelażem, wykorzystywany podczas targów i konferencji. Materiał wizerunkowy - zawiera zdjęcia produktów, logo marki lub/i wizualizacje marki;

* wypełniacz z listwą - materiał POS wykonany z tworzywa, składa się z cienkiej podstawy, na której umieszczany jest produkt oraz z listwy przypółkowej zabezpieczającej przed wypadnięciem produktu oraz stanowiącej dodatkową komunikację;

* ekspozytor na kapsuły/ekspozytor z kapsułami - materiał POS wykonany z tworzywa, w którym umieszczone są przykładowe kapsuły z produktem. Materiał stanowi informację o ofercie produktowej. Umieszczany jest najczęściej na półce z produktem;

* stand (stojak) - materiał POS wykonany z kartonu lub/i tworzywa lub/i metalu lub/i drewna, stanowiący dodatkowe miejsce sprzedaży produktu. Zwykle umieszczany na podłodze. Materiał zwykle zawiera branding, logotyp, hasło, zdjęcia produktów itp.;

* dyspenser (krawat) - materiał POS wykonany z tworzywa lub/i metali lub/i kartonu, przywieszany do półki z produktem lub w inne miejsca w sklepie (często z produktami komplementarnymi), stanowi dodatkowe miejsce sprzedaży (umieszczany jest w nim produkt);

* ekspozytor - materiał POS wykonany z tworzywa lub/i kartonu lub/i metalu służy dodatkowej ekspozycji produktu. Materiał umieszczany na ladach kasowych lub lodówkach z produktami komplementarnymi (nr lady lub lodówki z mięsem + ekspozytury pomysł na);

* podest ekspozycyjny/kostka ekspozycyjna - materiał POS wykonany z tworzywa lub/i kartonu lub/i metalu, stanowi dodatkowe miejsce ekspozycji produktu. Materiał umieszczany na podłodze w ciągach komunikacyjnych w sklepie;

* most na lodówkę - materiał POS wykonany z tworzywa z metalowymi elementami, stanowi dodatkowe miejsce ekspozycji produktów. Materiał umieszczany na lodówkach z produktami komplementarnymi;

* ćwierćpaleta - materiał POS najczęściej wykonany z kartonu, stanowi dodatkowe miejsce ekspozycji produktów. Materiał jest towarowanym produktem przez spółkę lub obsługę sklepu. Materiał najczęściej produkowany pod konkretne, krótkie akcje promocyjne;

* parasol - materiał POS z logotypem spółki, brandem produktu lub hasłem reklamowym, umieszczany przed lokalem gastronomicznym;

* wypełniacz półkowy - materiał POS najczęściej wykonany z tworzywa, umieszczany w półce z produktem, na nim umieszczane są produkty. Materiał ma na celu zwiększenie widoczności produktu;

* trybunka/stand degustacyjny - materiał POS wykonany z tworzywa z elementami metalowymi i kartonowymi, stanowi stanowisko degustacyjne;

* header - materiał wykonany z kartonu lub tworzywa, stanowi zwieńczenie regału, zawiera logo marki, wizualizację jej;

* branding końcówki regału - materiał wykonany z kartonu lub tworzywa, stanowi zabudowę końcówki regału;

* hanger - materiał (tablica) wykonany z tworzywa lub kartonu, zawiera oznaczenie kategorii produktów lub inne hasła (np. warzywa, owoce, dziękujemy za zakupy itp.), wieszany pod sufitem w odpowiednich strefach w sklepie;

* listwa przypółkowa - materiał wykonany z tworzywa lub kartonu zawiera oznaczenie kategorii produktowych lub branding marki;

* inne specjalistyczne urządzenia służące do dystrybucji - lodówki, urządzenia vendingowe do przygotowywania lub/i sprzedaży produktów spółki (kawy, zupy w proszku, czekolady, puree itp.);

* zabudowa targowa i wyposażenie punktów gastronomicznych - wyposażenie stoisk/punktów gastronomicznych składające się z pasków z tworzywa rozwijanych jako tapeta z komunikacją logo firmy, produktów - do wieszania na ścianie, tablic informacyjnych o produktach, oświetlenia oraz mebli (w tym ogrodowych, parasoli, daszków przeciwsłonecznych).

Z prawnego punktu widzenia najistotniejsze elementy związane z umieszczaniem przedmiotów i urządzeń POS w placówkach handlowych można scharakteryzować następująco:

* wszystkie POS pozostają przez cały czas własnością spółki;

* spółka określa warunki użytkowania udostępnianych przez siebie POS (w szczególności w przypadku specjalistycznego sprzętu spółka może być odpowiedzialna za serwisowanie tego sprzętu i w określonych przypadkach może obciążać kosztami serwisu kontrahentów, np. koszty związane z nieprawidłowym używaniem);

* eksponowaniu, przechowywaniu i przygotowaniu do sprzedaży przy wykorzystaniu przedmiotów i urządzeń POS podlegają wyłącznie towary produkowane (dystrybuowane) przez spółkę;

* spółka ma prawo do żądania zwrotu przedmiotów i urządzeń POS szczególnie w przypadku niedotrzymania warunków ekspozycji z użyciem przedmiotów i urządzeń POS przez placówkę handlową;

* w określonych przypadkach spółka może nałożyć na placówkę handlową opłatę za używanie POS w sytuacji w której placówka handlowa nie zakupi towarów produkowanych przez spółkę w minimalnej ilości określonej w warunkach współpracy;

* po zakończeniu promocji/rozwiązaniu umowy o współpracę przedmioty i urządzenia POS odbierane są przez przedstawicieli spółki; w przypadku wykorzystywania materiałów jednorazowych (np. stojaków kartonowych, ćwierpaletka itp.) materiały te podlegają zużyciu i nie mogą być powtórnie wykorzystane;

* w przypadku środków o niskiej wartości spółka nie prowadzi odrębnej ilościowej towarów ewidencji (towary te nie stanowią środków trwałych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i zaliczane są bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu).

W określanych przez N. warunkach współpracy (np. umowach, porozumieniach, regulaminach, ustaleniach dokonanych np. w formie elektronicznej itp.) z placówkami handlowymi spółka określa, że:

* udostępni odbiorcy uzgodnione urządzenia i materiały POS służące np. ekspozycji produktów N.;

* materiały i urządzenia stanowią własność N. i będą wykorzystywane w sposób uzgodniony przez strony;

* materiały i urządzenia mogą podlegać wymianie;

* porozumienia dotyczące materiałów i urządzeń mogą zostać rozwiązane przez każdą ze stron umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko spółki, zgodnie z którym, przekazanie kontrahentom towarów wymienionych we wniosku nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku VAT, w szczególności nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że przekazanie kontrahentom towarów wymienionych we wniosku nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku VAT, w szczególności nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska spółki

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium RP.

Jednocześnie stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jako odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zasady dotyczące przedmiotu i zakresu opodatkowania na poziomie wspólnotowym są określone w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa).

Zgodnie z przepisami Dyrektywy opodatkowaniu VAT podlega m.in. dostawa towarów wykonywana za wynagrodzeniem na terytorium kraju przez podatnika występującego w takim charakterze, przy czym termin "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel. Jednocześnie zgodnie z art. 16 Dyrektywy za dostawę za wynagrodzeniem uznaje się również wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa dla celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu albo nieodpłatne zbycie tych towarów bądź ogólnie ich wykorzystanie do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli w stosunku do tych towarów lub ich części podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia całości lub części podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 26 Dyrektywy za odpłatne świadczenie usług uznaje się każdą z następujących czynności:

Zdaniem spółki udostępnienie towarów opisanych w stanie faktycznym nie będzie stanowić przekazania towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. W szczególności N. nie przenosi własności towarów na rzecz placówek handlowych. W konsekwencji, wydanie towarów nie jest czynnością, która powodować będzie "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (bezsporne jest, iż placówki handlowe nie nabywają prawa do dysponowania towarem jak właściciel). Należy zauważyć, że nabycie prawa do rozporządzania nie następuje zarówno w przypadku towarów podlegających zwrotowi po zakończeniu promocji, jak i towarów, które mogą ulec zużyciu podczas kampanii promocyjnych.

Nie można uznać, iż N. wyzbywa się władztwa nad rzeczą (wyposażeniem). Możliwość używania towarów przekazywanych placówkom handlowym jest ograniczona tylko do wykonywania czynności związanych ze sprzedażą towarów oferowanych przez N. i ma służyć tylko i wyłącznie zwiększeniu sprzedaży spółki, np. placówki handlowe nie mogą przekazywać wyposażenia innym podmiotom, nie są uprawnione do dokonywania żadnych zmian w przekazanym im wyposażeniu.

Zdaniem spółki, na gruncie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT opodatkowanie nieodpłatnych przekazań towarów powinno być ograniczone (poza ograniczeniami dotyczącymi prezentów o małej wartości i próbek) do przekazań towarów, które mają dla ich odbiorcy wartość konsumpcyjną. W omawianym przypadku bezsprzecznym jest fakt, iż przekazane POS nie mają dla punktów sprzedaży takiej wartości.

Taka interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (opartego bezpośrednio na art. 16 Dyrektywy) znajduje poparcie w praktyce innych państw członkowskich UE. W szczególności jest uzasadniona na gruncie regulacji VAT obowiązujących w Niemczech, które implementując przepis art. 16 Dyrektywy zawierają regulację analogiczną towarów do towarów mających dla odbiorcy wartość konsumpcyjną zgodnie z pismem Federalnego Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2000 r. - IV D1 - S 7109-5/00 BSTBL 2000 i różnego rodzaju pomoce w sprzedaży, które są przekazywane przez producenta sprzedawcom detalicznym, a które "nie prowadzą u odbiorcy do (prywatnego) wzbogacenia" nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Przekazanie ww. towarów nie powinno także podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem za odpłatne świadczenie usług uznaje się:

W związku z powyższym, dla oceny czy mamy do czynienia z nieodpłatną usługą w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT kluczową kwestią jest zweryfikowanie czy świadczenie jest związane z działalnością gospodarczą podatnika. W przypadku N. związek pomiędzy wydawanymi towarami a prowadzonym przedsiębiorstwem jest bezsprzeczny. Czasowe przekazanie towarów kontrahentom ma na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej spółki, gdyż przekazywane towary wykorzystywane są wyłącznie w celu eksponowania, przechowania i przygotowania do sprzedaży towarów produkowanych przez spółkę.

Stanowisko przedstawione przez spółkę zgodne jest z obowiązującą linią orzeczniczą organów skarbowych i potwierdzone zostało w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2011 r. (sygn. IPPP1/443-2/11-2/JL):

"odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że nie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z dostawą towarów, gdyż spółka w dalszym ciągu pozostaje właścicielem przekazywanych do używania urządzeń. Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar, prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel (prawo do wyzbycia się, obciążania, zmiany). Natomiast w przedstawionym stanie faktycznym, wraz z udostępnieniem urządzeń nie dochodzi do przeniesienia na klientów prawa do rozporządzania urządzeniami jak właściciel. Zatem nie mamy tu do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu powyższego przepisu. W myśl powołanej powyżej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definicji świadczenia usług, wydanie rzeczy do użytkowania bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania nimi - stanowi natomiast świadczenie usług. Nieodpłatne przekazanie wymienionych we wniosku urządzeń ma jednak związek z działalnością przedsiębiorstwa bowiem jego celem jest wsparcie sprzedaży towarów spółki. Jest to zatem nieodpłatna usługa, wykonywana w związku z działalnością przedsiębiorstwa i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT".

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 grudnia 2008 r. (sygn. IPPP1/443-1750/08-2/SM):

"jeżeli zatem spółka przekazuje do użytkowania sklepom i lokalom gastronomicznym na podstawie zawartych z nimi umów wymienione we wniosku tzw. materiały POS, które służyły wspieraniu sprzedaży produktów spółki, a sklepy i lokale zobowiązane były do eksponowania przy użyciu tych przedmiotów wyłącznie towarów spółki, z zastrzeżeniem ich zwrotu w przypadku niedotrzymania warunków użytkowania, to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów. Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy".

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2008 r. (sygn. IPPP1/443-568/08-2/SM):

"jeżeli zatem spółka przekazywała do użytkowania sklepom i lokalom gastronomicznym na podstawie zawartych z nimi umów wymienione we wniosku tzw. materiały POS, które służyły wspieraniu sprzedaży produktów spółki, a sklepy i lokale zobowiązane były do eksponowania przy użyciu tych przedmiotów wyłącznie towarów spółki, z zastrzeżeniem ich zwrotu w przypadku niedotrzymania warunków użytkowania, to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów. Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy. Natomiast zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Tak więc w myśl powołanego przepisu, wydanie rzeczy bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania nimi - będzie świadczeniem usług. Jednak zgodnie z treścią art. 8 ust. 2, nieodpłatna usługa podlega opodatkowaniu tylko wówczas, jeśli nie ma związku z działalnością przedsiębiorstwa. Przekazanie wymienionych we wniosku materiałów POS miało taki związek, bowiem jego celem było wsparcie oraz wzmożenie sprzedaży towarów spółki. Uwzględniając powyższe, wymienione czynności nie podlegają także opodatkowaniu jako świadczenie usługi".

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 września 2007 r. (sygn. IPPP1/443-185/07-2/RK):

"jeżeli zatem spółka, przekaże sklepom do użytkowania na podstawie zawartych z nimi umów standy, kiwaki, (wobblery), busstopy, pop-upy (tuby) oraz kosze, które będą służyć wspieraniu sprzedaży produktów spółki, a sklepy zobowiązane będą do eksponowania przy użyciu tych przedmiotów - wyłącznie towarów spółki, z zastrzeżeniem ich zwrotu w przypadku niedotrzymania warunków użytkowania, to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów. Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania przedmiotów i urządzeń kontrahentom w celu zwiększenia sprzedaży produktów Spółki. W zakresie prawa do odliczenia podatku VAT zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.