IPPP1/443-977/09-2/IG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-977/09-2/IG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 7 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w celu ulepszenia środka trwałego w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w celu ulepszenia środka trwałego w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami, budowlami i innymi urządzeniami na podstawie decyzji Wojewody z dnia 16 marca 2004 r., - /99 w trybie art. 60 ust. 1 i ust. 3 w związku z art. 47 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.) oraz postanowień rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył (Dz. U. Nr 145, poz. 941 z późn. zm.). W związku z powyższym przy nabywaniu ww. przedmiotów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek w znacznej części jest wynajmowany przez podmioty prywatne świadczące usługi medyczne - niepubliczny zakład opieki zdrowotnej prowadzony w formie spółki cywilnej. Opłaty za najem oraz media opłacane są na podstawie faktur VAT z odpowiednią stawką podatkową.

Powiat dokonał nakładów w okresie od 2006 do 2009 r. na przedmiot najmu poprzez przeprowadzenie remontu kapitalnego. Powiat otrzymywał faktury VAT z tytułu nabycia towarów i usług dla potrzeb remontów w środku trwałym o wartości znacznie przewyższającej jej wartość początkową wykazaną w karcie inwentaryzacyjnej nieruchomości stanowiącej załącznik do decyzji Wojewody. Nakłady inwestycyjne poniesione na powyższy budynek nie były jednak związane z wynajmem pomieszczeń, miały tylko charakter gospodarczy; czynsz z tytułu najmu po remoncie budynku nie uległ zmianie. Wartość czynszu, jaki płaci najemca w stosunku rocznym do wielkości nakładów inwestycyjnych jakie poniósł powiat to niewiele ponad 3%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w celu ulepszenia środka trwałego w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarowi usług.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT - jeżeli towary i usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zakupy dokonywane w celu ulepszenia środka trwałego nie były związane ze sprzedażą opodatkowaną a tym samym nie było podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124".

Artykuł 86 ust. 2 pkt 1a ustawy stanowi, że "kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług".

Natomiast wyłączenia stosowania obniżenia podatku są zawarte w art. 88 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami, budowlami i innymi urządzeniami. Budynek w znacznej części jest wynajmowany przez podmioty prywatne świadczące usługi medyczne - niepubliczny zakład opieki zdrowotnej prowadzony w formie spółki cywilnej. Opłaty za najem oraz media opłacane są na podstawie faktur VAT z odpowiednią stawką podatkową. Wnioskodawca dokonał nakładów w okresie od 2006 do 2009 r. na przedmiot najmu poprzez przeprowadzenie remontu kapitalnego. Wnioskodawca otrzymywał faktury VAT z tytułu nabycia towarów i usług dla potrzeb remontów w środku trwałym o wartości znacznie przewyższającej jej wartość początkową wykazaną w karcie inwentaryzacyjnej nieruchomości.Zdaniem wnioskodawcy nakłady inwestycyjne poniesione na powyższy budynek nie były jednak związane z wynajmem pomieszczeń, miały tylko charakter gospodarczy; czynsz z tytułu najmu po remoncie budynku nie uległ zmianie.

Zaprezentowane przez wnioskodawcę stanowisko w sprawie należy uznać za nieprawidłowe.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że wnioskodawca dokonał nakładów inwestycyjnych związanych z posiadanym środkiem trwałym wykorzystywanym do wykonywania czynności opodatkowanych (wynajem pomieszczeń). W przedmiotowej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że nakłady inwestycyjne miały tylko charakter gospodarczy a czynsz z tytułu najmu po remoncie budynku nie uległ zmianie. Zaistniała sytuacja w żaden sposób nie zmienia tego, iż przedmiot najmu (budynek) był i jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu stanu faktycznego nie wynika, żeby w niniejszej sprawie zaistniały jakiekolwiek przesłanki negatywne wynikające z art. 88 ustawy, wyłączające stosowanie obniżenia podatku.

W związku z tym biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny należy uznać, że wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w celu ulepszenia środka trwałego w takiej części w jakiej budynek był wykorzystywany do opodatkowanych czynności najmu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl