IPPP1/443-97/14-4/MP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-97/14-4/MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 18 marca 2014 r. (data wpływu 18 marca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 12 marca 2014 r. (doręczone w dniu 18 marca 2014 r) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia nieruchomości z majątku spółki na majątek osobisty współników w częściach odpowiadających posiadanym przez nich udziałom - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia nieruchomości z majątku spółki na majątek osobisty współników w częściach odpowiadających posiadanym przez nich udziałom.

Wniosek uzupełniony został poprzez uiszczenie opłaty w dniu 18 marca 2014 r., w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 12 marca 2014 r. (doręczone w dniu 18 marca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcą jest spółka jawna X. A.S Spółka Jawna z siedzibą w M., wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy, Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego.

Spółka jawna jest właścicielem nieruchomości położonej we wsi O. w gminie M., dla której księgę wieczystą prowadzi Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. Nieruchomość została wniesiona do spółki tytułem wkładu niepieniężnego aktem notarialnym przez ówczesnych wspólników spółki A.S oraz D.S, którzy działali również w imieniu i za zgodą swoich małżonków. Nieruchomość stanowi środek trwały spółki jawnej. Wniesienie nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Obecnie wspólnicy spółki jawnej X. A.S Spółka Jawna z siedzibą w M., M.S oraz A.S, zamierzają na mocy uchwały wspólników rozwiązać spółkę oraz następnie przeprowadzić postępowanie likwidacyjne spółki. Przedmiotem majątku spółki jawnej jest opisana powyżej nieruchomość. W związku z planowaną likwidacją spółki na wspólników przeniesiona zostanie własność nieruchomości zgodnie z wysokością posiadanych udziałów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie opisanej nieruchomości z majątku spółki jawnej na majątek osobisty wspólników w częściach odpowiadajacych posiadanym przez nich udziałom w związku z likwidacją spółki jawnej spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Jeśli tak, to od jakiej kwoty należy ten podatek zapłacić.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność przeniesienia opisanej nieruchomości z majątku spółki jawnej na majątek osobisty wspólników spółki w częściach odpowiadających posiadanym przez nich udziałom w związku z likwidacją spółki jawnej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przy likwiadacji działalności spółki handlowej niemającej osobowości prawnej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będą towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, jednocześnie w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Opisywana nieruchomość została wniesiona przez wspólników spółki jawnej tytułem wkładu niepieniężnego, czynność ta nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jako niespełniająca przesłanek z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji spółka jawna jako podatnik VAT nie wykazała tej czynności, jako czynności opodatkowanej. W ocenie wnioskodawcy do środka trwałego, jakim jest opisana nieruchomość, nie znajdzie zastosowania art. 14 ust. 1 w zw. z ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w stosunku do opisywanej nieruchomości nie przysługiwało wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT.

Stanowisko wnioskodawcy potwierdza m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 maja 2000 r., sygn. akt I SA/Ka 1719/98, w myśl którego "Intencją ustawodawcy było opodatkowanie towarów znajdujących się w remanencie likwidacyjnym. Przepis ten pozwala bowiem na opodatkowanie towarów, w stosunku do których przysługiwało wymienionym w nim podmiotom prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Przy czym, wynikające z niego opodatkowanie nie ogranicza się tylko do towarów handlowych, lecz dotyczy wszelkich innych towarów, jeżeli w związku z ich zakupem przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego (...)". W opisanej przez wnioskodawcę sytuacji w związku z przeniesieniem własności nieruchomości wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, czynność wniesienia nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem towar jakim jest nieruchomość nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy likwidacji spółki.

Zdaniem wnioskodawcy przekazanie opisanej nieruchomości w związku z likwidacją spółki jawnej na majątek osobisty wspólników nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym ustalenie podstawy opodatkowania oraz stawki podatku jest bezprzedmiotowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z uwagi na powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia (w szczególności darowizny), pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym, za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, gdy podatek od towarów i usług od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo", definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Z 2014 r., poz. 121).

Na mocy art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast, zgodnie z art. 552 ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ww. ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zasady oraz tryb rozwiązania i likwidacji spółek handlowych regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej k.s.h.

Na mocy art. 272 k.s.h., rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Z kolei w świetle art. 275 § 2 k.s.h., w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Artykuł 282 § 1 k.s.h. stanowi, że likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Zgodnie natomiast z art. 286 § 1 k.s.h., podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów. Umowa Spółki może określać inne zasady podziału majątku (art. 286 § 2 i 3 k.s.h.).

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, że podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym, przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca (spółka jawna) jest właścicielem nieruchomości, która została wniesiona do spółki tytułem wkładu niepieniężnego aktem notarialnym przez ówczesnych wspólników spółki. Nieruchomość stanowi środek trwały spółki jawnej, wniesienie nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Obecnie wspólnicy spółki jawnej zamierzają na mocy uchwały wspólników rozwiązać spółkę oraz przeprowadzić postępowanie likwidacyjne spółki. Przedmiotem majątku spółki jawnej jest opisana powyżej nieruchomość. W związku z planowaną likwidacją spółki na wspólników przeniesiona zostanie własność nieruchomości zgodnie z wysokością posiadanych udziałów.

W przedstawionych okolicznościach sprawy nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Z opisu sprawy wynika, że Spółka przekaże wspólnikom składnik swojego majątku w postaci nieruchomości, a nie zorganizowany zespół składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, wyodrębniony pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym. Przekazany majątek nie wyczerpuje przytoczonej wyżej definicji przedsiębiorstwa, ponieważ nie dojdzie do przekazania szeregu kluczowych składników wchodzących w skład definicji i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Opisana we wniosku nieruchomość nie może być również uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z powołanymi wyżej regulacjami, dla uznania nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki, tj.:

* podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

W analizowanej sprawie, w związku z przeniesieniem własności nieruchomości, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ czynność wniesienia nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, przekazanie majątku w postaci opisanej nieruchomości z majątku spółki na majątek osobisty wspólników w częściach odpowiadajacych posiadanym przez nich udziałom w związku z likwidacją spółki jawnej, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Tym samym, ustalenie podstawy opodatkowania ww. transakcji jest bezprzedmiotowe.

W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl