IPPP1-443-96/09-5/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Tomasza D, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 2 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.) będącym uzupełnieniem na wezwanie Organu, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budowli - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budowli. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 31 marca 2009 r. znak IPPP1-443-96/09-3/JB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest właścicielem kilku działek gruntowych przeznaczonych na cele budowlane. Na działkach tych zamierza wznieść budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Mogą to być: drogi, sieci uzbrojenia terenu, oczyszczalnie ścieków lub wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe. Budowle te będą trwale związane z gruntem przy czym na niektórych działkach zostaną zbudowane wszystkie z wymienionych budowli, a na innych tylko niektóre z pośród nich. Oprócz wolno stojących trwale związanych z gruntem urządzeń reklamowych, wymienione budowle będą później zaadaptowane dla potrzeb wzniesionych tam budynków - będą stanowiły infrastrukturę pod późniejsze budownictwo. Przy nabyciu, jak i przy wznoszeniu budowli podatnik nie dokonał ani nie będzie dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dokonujący dostawy nie będzie tez ponosił wydatków na ulepszenie zbudowanych budowli.

W piśmie z dnia 21 kwietnia 2009 r. uzupełniono, iż Wnioskodawca nie rejestrował się jako podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zauważył, że miałby obowiązek (przy założeniu, że jest podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT) zarejestrować się dla celów podatku VAT przed dokonaniem pierwszej czynności, o której mowa w art. 5 ustawy o podatku VAT a czynność taka jeszcze nie nastąpiła. Do tego czasu Wnioskodawca nie ma obowiązku rejestrowania się zgodnie z art. 96 ustawy o podatku VAT. W takiej sytuacji Wnioskodawca - do czasu rejestracji zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do obiektów, będących przedmiotem umowy. Zgodnie z ww. pismem, dostawa budowli ma nastąpić niezwłocznie po wybudowaniu, jednakże w przypadku, gdyby sytuacja rynkowa zmusiła wnioskodawcę do tego, dostawa taka mogłaby nastąpić nawet po kilkunastu miesiącach od wybudowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy dostawa budowli jest, co do zasady, zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. W związku z powyższym, dostawa budowli trwale związanych z gruntem spowoduje, iż będzie miała zastosowanie hipoteza art. 29 ust. 5 ustawy o VAT i w konsekwencji tego wartość gruntu nie będzie wyodrębniona z podstawy opodatkowania w takiej transakcji. Reasumując, wnioskodawca stoi na stanowisku, że dostawa budowli trwale związanych z gruntem połączona z dostawą tego gruntu będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Strona opiera swoje stanowisko na brzmieniu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane, definiujące budowlę jako: "każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową".

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że wskutek znaczących zmian w ustawie od towarów i usług - budynki oraz budowle są co do reguły, zwolnione od podatku VAT, a w wyjątkowych okolicznościach - opodatkowane. Powyższe zmiany dają odzwierciedlenie prawu europejskiemu a zwłaszcza Dyrektywie 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Oznacza, to że wyjątki, które dopuszczają opodatkowanie budynków i budowli wymienione m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b) nie mogą być interpretowane rozszerzająco.

Wnioskodawca zatem stoi na stanowisku, że sprzedaż budowli w rozumieniu prawa budowlanego, trwale związanych z gruntem razem z gruntem, z którym są związane - w przypadku gdy sprzedający nie spełnia przesłanki wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b) - jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza" na potrzeby podatku od towarów i usług zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Podatnikami, w myśl postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem kilku działek gruntowych przeznaczonych na cele budowlane. Na działkach tych zamierza wznieść budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane. Działki wraz z wzniesionymi budowlami staną się następnie przedmiotem dostawy.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zatem okoliczności faktyczne sprawy wskazują, iż Wnioskodawcy zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami należy przypisać status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Zakres przedsięwzięcia (zamiar sprzedaży kilku działek) oraz podjęte przez Wnioskodawcę działania (wzniesienie budowli, które po zaadaptowaniu będą stanowiły infrastrukturę pod późniejsze budownictwo) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy oraz w celach zarobkowych, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

A zatem dostawa przedmiotowych działek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Jednakże zwolnienia tego, zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, nie stosuje się do podatników dokonujących dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Wynika z tego, iż każda dostawa gruntu zabudowanego oraz przeznaczonego pod zabudowę dokonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Podstawą opodatkowania jest zatem kwota należna z tytułu sprzedaży budynków (budowli) trwale związanych z gruntem wraz z ceną gruntu.

Powyższe oznacza, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli, która objęta jest stawką 22%, dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu, również podlega opodatkowaniu według stawki 22%. Jeżeli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z powyższego wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku VAT. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Natomiast jeżeli dostawa odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia, tuż przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia podlega zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki:

Powstaje zatem zależność prawa do zastosowania zwolnienia na podstawie ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a od prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Należy mieć na względzie fakt, iż ustawodawca związał powyższą możliwość zwolnienia od podatku od przysługującego podatnikowi prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Bez znaczenia jest zatem fakt, czy podatnik z tego prawa skorzystał i dokonał odliczenia czy też, mimo przysługującego prawa, odliczenia takiego nie dokonał.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 19 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Generalnie kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika (art. 86 ust. 2 ustawy) z zastrzeżeniem kolejnych ustępów powołanego przepisu.

Z powyższego wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane z działalnością opodatkowaną.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, na postawie art. 96 ustawy. Z kolei przepis ten mówi, że zgłoszenie rejestracyjne podatnik powinien złożyć naczelnikowi urzędu przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu. Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika zwolnionego" (art. 96 ust. 4 ustawy). Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do wystawiania faktur VAT, jak również odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Należy podkreślić, iż jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Stwierdzić należy zatem, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o VAT). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że dostawa budowli wraz ze związanym z nim gruntem nastąpić ma niezwłocznie po wybudowaniu, bądź po kilkunastu miesiącach od wybudowania. Wnioskodawca, z uwagi na status podatnika nieprowadzącego działalności gospodarczej i niezarejestrowanego dla celów podatku VAT nie dokonywał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu gruntu jak i przy wznoszeniu budowli.

Przy ocenie przedstawionych okoliczności należy wziąć pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca z chwilą dokonania sprzedaży pierwszej działki stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług. W myśl przepisu art. 96 ust. 1 ustawy podatnik jest zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego przed dniem wykonania pierwszej czynności opodatkowanej. Z tym momentem Wnioskodawca uzyska formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługiwać mu będzie prawo do wystawiania faktur VAT, jak również przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z tym, że Wnioskodawca poniesie nakłady przy wznoszeniu budowli, które następnie staną się przedmiotem dostawy tj. czynności opodatkowanej podatkiem VAT, oraz mając na względzie ww. zasadę neutralności podatku, należy uznać, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur VAT dokumentujących poczynione nakłady przed datą formalnej rejestracji dla potrzeb podatku VAT.

Mając na względzie powyższe oraz wskazane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowych budowli będzie spełniać przesłanki pierwszego zasiedlenia określonego w art. 2 pkt 14 ustawy. Budowle po ich wybudowaniu staną się przedmiotem dostawy. W związku z tym dostawa tych budowli nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy również rozpatrywać możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dozwolonej na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Jednakże z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku ze wznoszeniem budowli, nie spełnione zostaną warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Mimo, iż spełniony zostanie drugi z warunków, tzn. Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budowli, w odniesieniu do dostawy przedmiotowych budowli Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować zwolnienia od podatku przewidzianego ww. przepisie, bowiem jedynie łączne spełnienie przesłanek art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy daje podstawę do zastosowania zwolnienia od podatku.

A zatem powyższe okoliczności zdarzenia przyszłego czynią dostawę przedmiotowych budowli przez Wnioskodawcę opodatkowaną stawką podatku VAT w wysokości 22%.

Podstawowa stawka podatku znajdzie również zastosowanie w odniesieniu do całego przedmiotu dostawy, tj. działek budowlanych i trwale z nimi związanych budowli.

Reasumując, dostawa działek budowlanych wraz z wzniesionymi na nich budowlami dokonana przez Wnioskodawcę podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.