IPPP1-443-927/08-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2008 r. (data wpływu 12.05. 2008 r.), uzupełnionego pismem z dnia 30 czerwca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usługi transportowej, stawki podatku, obowiązku podatkowego, rozliczenia faktury od zagranicznego kontrahenta - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2008 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usługi transportowej, stawki podatku, obowiązku podatkowego, rozliczenia faktury od zagranicznego kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik w dniu 27 marca 2008 r. sprzedał swoje wyroby do firmy na Ukrainę jako eksport towarów. Usługę transportową polegającą na przewozie towarów z Polski na Ukrainę wykonała firma z Ukrainy która, jest wpisana na liście przewozowym (CMR) dołączonym do faktury sprzedaży. Faktura za usługę transportową została wystawiona przez firmę z Ukrainy dnia 26 marca 2008 r. na kwotę XXX euro, bez naliczonego podatku VAT, a zapłacona gotówką dnia 27 marca 2008 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy usługa transportowa wykonana przez firmę z Ukrainy podlega opodatkowaniu i powinna być wykazana jako import usług.

* Jaka stawka winna być zastosowana na przedmiotową usługę 22 % czy 0 %.

* Czy obowiązek podatkowy powstanie w dniu zapłaty za wykonaną usługę transportową.

* Czy wyceniając wykonaną usługę należy wziąć pod uwagę dzień zapłaty czy tez dzień wystawienia faktury.

Strona wskazała, iż miejsce świadczenia usług transportu międzynarodowego towarów ustalane jest w oparciu o zasadę ogólną określoną w art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którą dla usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości z zastrzeżeniem art. 28.

Zdaniem Strony przedmiotowa usługa podlega opodatkowaniu w kraju, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Podatnik wskazuje, że z fakturą sprzedaży posiada dokument CMR na której jest nazwa firmy przewozowej i numer samochodu, którym dostarczono towar na Ukrainę. Na dokumencie CMR jest nazwa i siedziba eksportera, waga i ilość towaru, natomiast brak jest potwierdzenia wywozu przez urząd celny, o czym jest mowa w art. 83 ust. 5 pkt 3. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu: towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów:

W myśl art. 83 ust. 6 dokument, o którym mowa w ust. 5 pkt 3, powinien zawierać co najmniej:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-l 2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wobec powyższego Podatnik uznał, że usługa transportowa wykonana na terenie Polski podlega stawce VAT 22 %.

Zdaniem Podatnika zgodnie z art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą, otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi:

Przepis ten, stosuje się w myśl art. 19 ust. 19, odpowiednio do importu usług.

W przekonaniu Podatnika usługa transportowa wykonana przez firmę z Ukrainy na terenie Polski jest importem usług, a obowiązek podatkowy powstaje w chwili zapłaty.

Strona podkreśla, iż w oparciu o art. 27 ust. 2 pkt 2, art. 19 ust. 19, § 37 ust. 1 określił odcinek przebiegający przez Polskę na kwotę yyy0 euro. wystawiając fakturę wewnętrzną, stosując kurs walut z dnia wystawienia faktury przez przewoźnika, naliczył 22 % podatku i wykazał import usług w deklaracji za miesiąc marzec 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Co do zasady, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Zgodnie jednak z ust. 2 pkt 2 powyższego artykułu w przypadku świadczenia: usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Ze złożonego wniosku wynika, iż usługa transportowa świadczona była na trasie Polska- Ukraina. Zatem zgodnie z wyżej wskazanym przepisem miejscem świadczenia tej usługi jest Polska i Ukraina.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega tylko ta część usługi, która świadczona jest na terytorium kraju, tj. Polski.

Stosownie do zapisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy Spółka wskazała, iż usługę transportową wykonała firma ukraińska. Ze złożonego wniosku nie wynika, że jest ona zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług na terenie naszego kraju.

Zatem mając na względzie wyżej powołany przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 stwierdzić należy, iż podmiotem zobowiązanym do opodatkowania usługi transportowej, świadczonej na terytorium kraju jest Wnioskodawca, który winien potraktować tę transakcję jako import usług. W związku z powyższym stanowisko Strony odnośnie rozpoznania importu usług jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 stawkę podatku w wysokości 0 % stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Stosownie do zapisu ust. 3 pkt 1 lit. a) powyższego artykułu przez usługę transportu międzynarodowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 23 rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczenia towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, zgodnie z ust. 5 art. 83, są w przypadku transportu;

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Strona wskazała, iż w posiadanym dokumencie CMR brak jest potwierdzenia wywozu towaru przez urząd celny.

Biorąc zatem pod uwagę powołane w tym zakresie przepisy uznać należy, iż skoro Strona nie jest w posiadaniu dokumentu, który jednoznacznie wskazuje, iż w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, a zatem nie jest w posiadaniu dokumentu stanowiącego dowód świadczenia usługi transportu międzynarodowego nie może skorzystać z preferencyjnej stawki podatku.

Stąd też należy uznać za prawidłowe stanowisko Spółki, iż przedmiotowa usługa podlega opodatkowaniu stawką zasadniczą w wysokości 22 %.

W art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) wskazano. iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

Zgodnie z art. 19 ust. 19 przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b) i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

W niniejszej sprawie zatem obowiązek podatkowy powstał z chwilą uiszczenia należności przez Spółkę tj. w dniu 27 marca 2008 r., dlatego tak jak wskazała Strona obowiązek podatkowy powstał w miesiącu marcu 2008 r., a zatem transakcję tę należy wykazać w deklaracji VAT-7 za ten miesiąc.

Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony-ust. 2 powyższego paragrafu. W myśl ust. 3 ww. przepisu w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Co do zasady, zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (dz. U. z 2005 r. nr 95, poz. 798 z późn. zm.) fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15.

W myśl § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Jednocześnie stosownie do zapisu ust. 2 faktury, o których mowa w ust. 1 nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3 (zastrzeżenie nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż kontrahent ukraiński wystawił fakturę w dniu 26 marca 2008 r., a Strona uiściła należność z niej wynikającą w dniu 27 marca 2008 r.

Biorąc zatem pod uwagę treść wskazanych przepisów uznać należy, iż Strona prawidłowo przeliczyła kwotę wyrażoną w walucie obcej, przyjmując do jej przeliczenia średni kurs ogłoszony przez NBP na dzień wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta, gdyż faktura ta została wystawiona w obowiązującym terminie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.