IPPP1/443-919/10-2/AP - Możliwość dokonania korekty podatku VAT należnego w sytuacji prowadzenia postępowania upadłościowego dotyczącego dłużnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podatku VAT należnego w sytuacji, gdy dłużnik jest w trakcie postępowania upadłościowego w momencie dokonywania korekty, natomiast nie był w trakcie postępowania upadłościowego na dzień dokonywania dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podatku VAT należnego w sytuacji, gdy dłużnik jest w trakcie postępowania upadłościowego w momencie dokonywania korekty, natomiast nie był w trakcie postępowania upadłościowego na dzień dokonywania dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X S.A., zwany dalej X SA, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie zawartych umów, dostarcza paliwo gazowe do odbiorców. W związku ze zrealizowanymi dostawami X SA wystawia faktury VAT obejmujące należności za dostarczone paliwo gazowe.

Należności wynikające z niektórych faktur do dnia dzisiejszego nie zostały uregulowane. Powstałe wierzytelności spełniają warunek określony w art. 89a ust. 1a ustawy o VAT tj. nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu ich płatności określonego w umowie, co oznacza, że ich nieściągalność można uznać za uprawdopodobnioną.

Wierzytelności te nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione.

Odbiorcy ww. faktur w okresie realizowania dostawy byli:

* podatnikami, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT,

* zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,

* nie byli w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Wierzytelności wynikające z ww. faktur zostały przez X SA wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny.

Pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

W stosunku do niektórych firm, będących dłużnikami X SA, o których mowa wyżej, Sąd wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwa jest korekta podatku VAT należnego, w sytuacji gdy dłużnik jest w trakcie postępowania upadłościowego w momencie dokonywania korekty, natomiast nie był w trakcie postępowania upadłościowego na dzień dokonywania dostawy towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do dokonania korekty podatku należnego wynikającego z faktur wystawionych na rzecz dłużnika, który obecnie jest w trakcie postępowania upadłościowego, lecz na dzień dokonywania dostawy na jego rzecz nie był w trakcie postępowania upadłościowego.

Zgodnie z art. 89a ustawy o VAT podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Przepis powyższy stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Wierzyciel, który zamierza skorzystać z ulgi na złe długi ma obowiązek zawiadomić o tym fakcie dłużnika. Korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 14-dniowy termin na zapłatę wierzytelności przez dłużnika po otrzymaniu zawiadomienia o zamiarze skorzystania przez wierzyciela z ulgi na złe długi, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru ww. dokumentu przez dłużnika.

Podatnik, który skorzystał z ulgi na złe długi, ma obowiązek wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego, zawiadomić o dokonanej korekcie właściwy dla podatnika urząd skarbowy z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5).

Wierzyciel obowiązany jest również zawiadomić o dokonanej korekcie dłużnika w ciągu 7 dni od dnia jej dokonania, a kopię tego zawiadomienia przesłać do urzędu skarbowego właściwego dla wierzyciela. Obowiązek ten wynika z przepisu art. 89a ust. 6 ustawy o VAT.

Ustosunkowując się do powyższego wskazać należy, że z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest możliwe, o ile zostaną spełnione wszystkie warunki enumeratywnie wymienione w art. 89a ust. 1a i ust. 2 do 7 powołanej ustawy.

A zatem w sytuacji, gdy dostawa towarów będąca przedmiotem korekty została dokonana w okresie, gdy podatnik-dłużnik był czynnym podatnikiem niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, kontrahent, przy spełnieniu pozostałych określonych przez ustawodawcę warunków wskazanych w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, ma prawo skorygowania podatku należnego z tytułu dostawy towarów na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne.

Biorąc powyższe pod uwagę Spółka uważa, iż warunek zgodnie z którym podatnik na rzecz którego dokonana została dostawa lub świadczona usługa nie może być w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, powinien być spełniony w momencie dokonywania transakcji, nie jest zaś istotny w momencie podjęcia decyzji o skorzystaniu z ulgi na złe długi. W tym momencie wystarczy bowiem, aby kontrahent pozostawał czynnym podatnikiem VAT oraz spełniał pozostałe warunki określone w art. 89a ust. 1a i ust. 2 do 7 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

Stosownie do ust. 2 cytowanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Podkreślenia wymaga fakt, iż ustawodawca w dwu różnych punktach art. 89a ust. 2 cyt. ustawy o VAT określa wymóg co do statusu stron transakcji. I tak, art. 89a ust. 2 pkt 1 stanowi o tym, że dłużnik w chwili dokonywania transakcji musi być czynnym podatnikiem niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji, natomiast w pkt 3 - iż w chwili dokonania korekty zarówno wierzyciel, jak i dłużnik powinni być czynnymi podatnikami VAT. Jednocześnie w punkcie tym nie znajduje się już powtórzenie warunku zawartego w pkt 1 odnośnie postępowania upadłościowego czy likwidacyjnego.

Z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika zatem, iż postawienie dłużnika w stan likwidacji lub ogłoszenie wobec niego upadłości już po dokonaniu dostawy nie stoi na przeszkodzie w skorzystaniu z ulgi na złe długi.

Zauważyć należy, iż na podatniku (wierzycielu) dokonującym korekty podatku należnego w ramach ulgi na złe długi ciążą liczne obowiązki związane z dokonywaniem korekt. Zostały one określone w kolejnych ustępach cyt. artykułu 89a ustawy o VAT.

Zgodnie zatem z art. 89a ust. 3 ustawy o VAT, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

W przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Stosownie do ust. 5 cyt. artykułu, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6 ww. ustawy).

Jednocześnie - w ust. 7 cyt. artykułu - postanowiono, iż przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju w sytuacji, gdy nabywca towaru bądź usługi nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Zauważyć należy także, iż podstawowym warunkiem umożliwiającym korektę jest dokonanie transakcji na rzecz podatnika, który w momencie jej dokonywania był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, a więc podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Ponadto wierzyciel musi zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w cyt. powyżej art. 89a ust. 1 ustawy o VAT. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla dłużnika na ewentualne uregulowanie należności. Jeżeli więc dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania ww. zawiadomienia ureguluje należności, korekty nie dokonuje się. Natomiast jeśli dłużnik w powyższym terminie ureguluje tylko część należności - korekty nie dokonuje się w odniesieniu do tej części.

Wobec powyższego, tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT daje prawo do skorygowania podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie zawartych umów, dostarcza paliwo gazowe do odbiorców i w związku ze zrealizowanymi dostawami wystawia faktury VAT obejmujące należności za dostarczone paliwo gazowe. Należności wynikające z niektórych faktur do dnia dzisiejszego nie zostały uregulowane. Powstałe wierzytelności spełniają warunek określony w art. 89a ust. 1a ustawy o VAT tj. nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu ich płatności określonego w umowie, co oznacza, że ich nieściągalność można uznać za uprawdopodobnioną. Spółka zaznacza, iż wierzytelności te nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Ponadto, w okresie realizowania dostawy, odbiorcy ww. faktur byli podatnikami, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, oraz nie byli w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Wierzytelności wynikające z ww. faktur zostały przez Spółkę wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny. Pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT. W stosunku do niektórych firm, będących dłużnikami Wnioskodawcy, o których mowa wyżej, Sąd wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości.

Odnosząc przytoczone przepisy do przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż warunek, aby podatnik (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnieść wyłącznie do daty dostawy towaru, natomiast w momencie dokonania korekt wierzyciel i dłużnik muszą być zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Skoro zatem w przedmiotowej sprawie spełnione zostaną wszystkie warunki określone w art. 89a ustawy o VAT, Spółka będzie miała prawo dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności będących przedmiotem wniosku.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.