IPPP1/443-91/11-5/AP - Uznanie oświadczeń pobieranych od klientów za wystarczający sposób potwierdzenia powierzchni użytkowej obiektów, w których wykonywane są usługi budowlane.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 20 stycznia 2011 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 4 marca 2011 r. w dniu 14 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania oświadczeń pobieranych od klientów za wystarczający sposób potwierdzenia powierzchni użytkowej obiektów, w których wykonywane są usługi - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu potwierdzenia powierzchni użytkowej obiektów, w których wykonywane są usługi.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został na wezwanie tut. Organu z dnia 4 marca 2011 r. nr IPPP1/443-91/11-2/AP (doręczone w dniu 9 marca 2011 r.), w dniu 14 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. j. jest firmą usługowo - handlową. Oprócz działalności handlowej, wykonuje usługi w zakresie montażu stolarki PCV, drewnianej, aluminiowej oraz parapetów wewnętrznych i zewnętrznych wraz z obróbką wykończeniową. W skład tych usług, poza montażem, wchodzą również materiały wykończeniowe, łącznie ze stolarką budowlaną zakupioną bezpośrednio u producenta.

Stawkę podatku od towarów i usług określoną w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (z późn. zm.) o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą), Wnioskodawca stosuje do usług montażowych wykonywanych w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W zamówieniach składanych przez klientów przyjmowane jest oświadczenie klienta o powierzchni użytkowej danego budynku lub lokalu mieszkalnego jako potwierdzenie przynależności obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jaki sposób należy potwierdzać powierzchnię użytkową obiektu, w którym wykonywana jest usługa. Czy oświadczenie klientów złożone w zamówieniu jest wystarczające.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowanie obniżonej stawki podatku od towarów i usług, tj. 8%, w latach 2011-2013, jest zasadne.

Jako firma usługowa, która nie jest producentem montowanych okien, drzwi i parapetów, zarówno usługę montażową, jak i towar, tj. stolarkę budowlaną, Wnioskodawca klasyfikuje do usług remontowo - budowlanych (PKWiU 43.32.1).

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, obniżona stawka podatku może być stosowana do ww. usług wykonywanych w obiektach budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ustawa nakłada ograniczenia powierzchniowe obiektów budowlanych. Dlatego też, dla potwierdzenia powierzchni użytkowej Wnioskodawca pobiera oświadczenie dot. wielkości powierzchni użytkowej obiektu od zamawiającego. Pozwala to na wyliczenie odpowiedniej proporcji i zastosowanie prawidłowych stawek VAT do wykonywanej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności zdefiniowany został w odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Jednakże należy mieć na względzie, iż stosownie do art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (tj. 8%), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ww. ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 12b cyt. ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (ust. 12c ww. artykułu).

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy o VAT).

Ponadto, zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Jak wynika z sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku, Wnioskodawca, jako firma usługowo - handlowa, oprócz działalności handlowej, wykonuje usługi w zakresie montażu stolarki PCV, drewnianej, aluminiowej oraz parapetów wewnętrznych i zewnętrznych wraz z obróbką wykończeniową. W skład tych usług, poza montażem, wchodzą również materiały wykończeniowe, łącznie ze stolarką budowlaną zakupioną bezpośrednio u producenta. Wnioskodawca stosuje obniżoną stawkę podatku do usług montażowych wykonywanych w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W zamówieniach składanych przez klientów przyjmowane jest oświadczenie klienta o powierzchni użytkowej danego budynku lub lokalu mieszkalnego jako potwierdzenie przynależności obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, iż jako firma usługowa, która nie jest producentem montowanych okien, drzwi i parapetów, zarówno usługę montażową, jak i towar, tj. stolarkę budowlaną, klasyfikuje do usług remontowo - budowlanych (PKWiU 43.32.1).

Z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać należy, iż stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna, tj. 8%, stawka podatku VAT ma zastosowanie m.in. do remontów czy modernizacji obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W wydanej w niniejszej sprawie interpretacji indywidualnej nr IPPP1/443-91/11-4/AP, potwierdzone zostało stanowisko Wnioskodawcy, iż do świadczonych usług remontowo - budowlanych może On stosować obniżoną stawkę podatku w wysokości 8%, o ile wykonywane są one w obiektach budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o VAT.

Należy mieć jednakże na względzie, iż w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (tj. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m ² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zwrócić należy zatem uwagę, iż inne zasady opodatkowania obowiązują w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m ² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m ^2, inne zaś w budynkach i lokalach, które przekraczają wymienioną powierzchnię. W związku z tym, istotne jest, w jaki sposób usługodawca powinien ustalać, w budynku lub lokalu o jakiej powierzchni będzie realizowana usługa, a tym samym, w jaki sposób usługodawca ma udowodnić, że prawidłowo zastosował stawkę preferencyjną.

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), w Objaśnieniach wstępnych, w pkt 2 - Pojęcia podstawowe - wskazano, iż całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

* powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;

* powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;

* powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.

Część "mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Z powyżej przytoczonej definicji wynika, iż przez powierzchnię użytkową lokalu należy rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora (takich jak: garaże, miejsca parkingowe, komórki lokatorskie), bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału.

Wskazać należy, iż w zakresie zastosowania właściwej stawki opodatkowania to na Podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia okoliczności uzasadniających zastosowanie stawki podatku innej niż stawka podstawowa, tj. w tym przypadku 8%. Ustawodawca oczekuje, aby to podatnik wykazał, że świadczone przez niego usługi są związane z budownictwem mieszkaniowym oraz, że powierzchnie użytkowe są odpowiednie. Powyższe ma wynikać z materiału dowodowego jakim dysponuje Podatnik. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą powierzchnię użytkową, rozumianą zgodnie z powołanymi powyżej przepisami w tym zakresie, np. kserokopią dokumentacji budowlanej, na podstawie której taką powierzchnię można obliczyć, aktem notarialnym, w którym wymieniona byłaby powierzchnia mieszkania lub budynku, przydziałem ze spółdzielni z wymienionymi powierzchniami poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych.

Odniesienie powyższego do przedstawionej w złożonym wniosku sytuacji, prowadzi do wniosku, iż fakt posiadania przez Wnioskodawcę oświadczeń klientów o powierzchni użytkowej danego budynku lub lokalu mieszkalnego jako potwierdzenie przynależności obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie jest wystarczający do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. Jak wskazano bowiem powyżej, dokumenty uprawniające do obniżenia stawki podatku powinny być wiarygodne i w sposób niebudzący wątpliwości powinny potwierdzać związek wykonanych robót z budownictwem mieszkaniowym. Samo oświadczenie nabywcy usług nie jest jednak dowodem w pełni wiarygodnym.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania oświadczenia nabywcy dotyczącego wielkości powierzchni użytkowej obiektu za wystarczający sposób potwierdzenia przynależności obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w odniesieniu do pytania Wnioskodawcy dotyczącego stawki podatku właściwej do świadczonych usług, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie - interpretacja indywidualna nr IPPP1/443-91/11-4/AP.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a także zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.