IPPP1/443-897/10/12-5/S/EK - VAT w zakresie opodatkowania dostawy gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2010 r. (data wpływu 2 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe - jest prawidłowe.

W dniu 2 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 11.10.2007 Wnioskodawca wraz z żoną zakupił do wspólnego majątku osobistego nieruchomość niezabudowaną o powierzchni 2,04 ha, przeznaczoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w 10% pod budownictwo mieszkaniowe z usługami, w 90% klasyfikowaną jako grunty rolne. Z uwagi na możliwość zabudowy siedliskowej Wnioskodawca wraz z żoną zamierzali wybudować na tej działce dla własnych potrzeb budynek mieszkalny wraz z terenem rekreacyjnym, a pozostałą część niezabudowaną przeznaczyć pod uprawy rolnicze również dla własnych potrzeb, tj. warzywa, drzewa i krzewy owocowe. Dla Wnioskodawcy, było to niezmiernie istotne gdyż z uwagi na posiadanie licznej rodziny z pięciorgiem małych dzieci kwestie natury egzystencjalnej są najważniejsze. Zamysłowi temu przyświecał również cel zabezpieczenia finansowego rodziny na wypadek utraty zdrowia lub pracy zarobkowej. Zakup nieruchomości został sfinansowany w 9% ze środków własnych w 91% zaś z kredytu bankowego. Na dzień zakupu przedmiotowej działki sytuacja materialna rodziny była stabilna, zarówno Wnioskodawca jak i żona byli zatrudnieni i osiągali satysfakcjonujące wynagrodzenie wystarczające na utrzymanie rodziny oraz w pełni pokrywające spłatę wymagalnych rat kredytu i pozwalające podjąć zadanie inwestycyjne. Sytuacja materialna rodziny uległa zasadniczej zmianie od lutego 2009 r. z uwagi na konieczność zmiany miejsca pracy Wnioskodawcy i możliwość uzyskania wynagrodzenia w wysokości zaledwie 1/3 dotychczasowego. W miesiącu listopadzie 2009 r. żona Wnioskodawcy została zwolniona z pracy w związku z likwidacją przedsiębiorstwa pracodawcy.

W tej sytuacji zamierzone przedsięwzięcie nie mogło zostać zrealizowane z powodu braku aktualnie oraz w nieokreślonej przyszłości odpowiednich środków finansowych. Ponadto, w wyniku kłopotów finansowych i trudności w spłacaniu rat kredytu, w miesiącu styczniu 2010 r. bank kredytujący przeniósł kredyt do działu windykacji co skutkuje dodatkowymi opłatami w postaci karnych odsetek.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wraz z żoną postanowił dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zakupionej do majątku wspólnego małżeńskiego. Z uwagi na brak zainteresowanych kupnem dużej działki w dniu 15 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca wystąpił do wójta Gminy z wnioskiem o podział niniejszej nieruchomości.

W dniu 4 maja 2010 r. została wydana decyzja zatwierdzająca projekt podziału działki na 24 odrębne działki, z których część powierzchni musi zostać przekazana na drogę wewnętrzną prywatną. Działki te Wnioskodawca zamierza sprzedać pojedynczo, aby jak najszybciej spłacić kredyt bankowy zaciągnięty na zakup gruntu rolnego.

Zarówno Wnioskodawca, jak i żona nie dokonywał sprzedaży gruntów/działek, nie prowadzili działalności gospodarczej, nigdy wcześniej nie dokonywali sprzedaży innej nieruchomości i nie planują dokonywać takich transakcji w przyszłości. Wnioskodawca wraz z żoną nie występował i nie występuje w charakterze handlowca. Grunt będący przedmiotem sprzedaży nie był w żaden sposób wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży działek powstałych z podziału gruntu rolnego przeznaczonego w przyszłości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe Wnioskodawca powinien obliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy nabył on grunt do majątku osobistego rodzinnego z zamiarem wybudowania domu dla siebie i rodziny i zagospodarowania go na własny użytek, a dopiero potem ze względu na sytuację materialną (brak środków finansowych na skutek trudności z pracą) zdecydował o sprzedaży działek wyodrębnionych z tego gruntu, nie staje się on podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pod pojęciem "towary", zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. W myśl natomiast art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej wyłącza z grona podatników podatku VAT osoby fizyczne, w przypadku gdy dokonują one dostawy towarów.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu wyżej wskazanym.

Ponadto działalność gospodarcza powinna cechować się stałością powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Sprzedaż nawet kilkakrotna - przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2006, Tom 1, Wrocław 2006, str.349-350). Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem i obraca częstotliwie budynkami lokalami lub gruntami.

W świetle orzeczeń NSA (np. z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06; z dnia 29 października 2007 r" sygn. akt I FPS 3/07, z dnia 28 marca 2008 r. sygn, akt I FSK 475/07, z dnia 23 stycznia 2009 r. I FSK 1629/07 z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I FSK 1043/2008 z dnia 6 stycznia 2010 r. sygn. akt I FSK 1208/08) dla przyjęcia że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą jako handlowiec) wymagane jest aby jej działalność w tym zakresie przybierała formę zawodową (profesjonalną) czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji) a w konsekwencji zorganizowaną.

Nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Działalność handlowa oznacza dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego) który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych) a nie w innych celach. Działalność handlowa oznacza dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach osobistych.

Nie zawsze również nabycie gruntu w celu jego odsprzedaży (w całości lub w części) należy w momencie jego sprzedaży kwalifikować jako działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, lecz tylko wtedy gdy działalność sprzedającego w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

W dniu 1 grudnia 2010 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP 1-443-897/10-2/EK, w której powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej stwierdzono, iż Wnioskodawca z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek uzyskuje status podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy oraz z uwagi na fakt, iż przedmiotowe działki przeznaczone są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, sprzedaż tych gruntów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, ze stawką 22%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy.

Powyższa interpretacja była przedmiotem skargi Strony. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2012 r. sygn. III SA/Wa 929/11 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1-443-897/10-2/EK z dnia 01.12.201 Or. Wskazując na motywy uchylenia zaskarżonej interpretacji Sąd stwierdził, że w przedstawionym we wniosku o interpretację stanie faktycznym nie istniały podstawy do przyjęcia, że aktywność Skarżącego w przedmiocie zbycia działek jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie-tego rodzaju obrotem. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, które może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności. Sąd podkreślił, iż zbycie kilkunastu działek, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdy brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. W omawianym wyroku, orzekając w sprawie Sąd powołał m.in. orzeczenie TSUE z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, iż sprzedaż działek gruntu w świetle ww. ustawy stanowi dostawę towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Wskazać w tym miejscu jednak należy, że odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na ceł lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, iż w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowić miała sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in. że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/13 8/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Trybunał zwrócił również uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Jako przykład takich działań uznać można uzbrojenie terenu. Podejmowanie aktywnych działań w zakresie sprzedaży działek to również angażowanie środków na doprowadzenie energii elektrycznej do działek, a także wszelkie działania o charakterze marketingowym (np. reklama).

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie podejmuje aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców - wymienionych powyżej.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną 11.10 2007 r. zakupił do wspólnego majątku osobistego nieruchomość niezabudowaną o powierzchni 2,04 ha, przeznaczoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w 10% pod budownictwo mieszkaniowe z usługami, w 90% klasyfikowaną jako grunty rolne. Wnioskodawca zamierzał wybudować na tej działce dla własnych potrzeb budynek mieszkalny wraz z terenem rekreacyjnym, a pozostałą część niezabudowaną przeznaczyć pod uprawy rolnicze również dla własnych potrzeb tj. warzywa, drzewa i krzewy owocowe. Wnioskodawca posiada pięcioro dzieci, i kwestie natury egzystencjalnej są dla Wnioskodawcy najważniejsze. Ponadto Wnioskodawca myślał o zabezpieczeniu rodziny na wypadek utraty zdrowia lub pracy zarobkowej. Zakup nieruchomości został sfinansowany w 9% ze środków własnych, w 91% z kredytu bankowego.

Jednakże, z uwagi na kłopoty finansowe Wnioskodawcy zamierzone przez Wnioskodawcę przedsięwzięcie nie mogło zostać zrealizowane. Z uwagi na trudności w spłacie kredytu, bank kredytujący przeniósł kredyt Wnioskodawcy do działu windykacji. W związku z powyższym Wnioskodawca wraz z żoną postanowił sprzedać przedmiotową nieruchomość. Z uwagi na brak zainteresowanych kupnem dużej działki w dniu 15 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca wystąpił do wójta Gminy z wnioskiem o podział mniejszej nieruchomości. W dniu 4 maja 2010 r. została wydana decyzja zatwierdzająca projekt podziału działki na 24 odrębne działki, z których część powierzchni musi zostać przekazana na drogę wewnętrzną prywatną. Wnioskodawca informuje, iż wyodrębnione działki zamierza wraz z żoną sprzedawać pojedynczo, w celu jak najszybszej spłaty kredytu bankowego zaciągniętego na zakup gruntu rolnego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż wraz z żoną nie dokonywał sprzedaży gruntów/działek, nie prowadził działalności gospodarczej, nigdy wcześniej nie dokonywali sprzedaży innej nieruchomości i nie planuje dokonywać takich transakcji w przyszłości, nie występował i nie występuje w charakterze handlowca. Grunt będący przedmiotem sprzedaży nie był w żaden sposób wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru oraz osoba ta nie podejmuje aktywnych działań angażujących środki podobne do tych wykorzystywanych przez profesjonalnych sprzedawców, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie przedstawionych w sprawie okoliczności faktycznych nie można stwierdzić, iż Wnioskodawca nabył przedmiotowy grunt z zamiarem jego dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie podejmował bowiem żadnych działań w celu uatrakcyjnienia posiadanego gruntu. Powodem sprzedaży wydzielonych działek jest to, iż pogorszyła się sytuacja materialna Wnioskodawcy, a czynność ta nie wychodzi poza obszar rozporządzania majątkiem prywatnym Wnioskodawcy.

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej, nabytej na cele prywatne nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowych działek z majątku prywatnego, nie będzie działał w charakterze handlowca, podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż opisanych we wniosku działek gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji nr IPPP1-443-897/10-2/EK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.