IPPP1/443-893/13-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2013 r. (data wpływu 6 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT oraz terminu dokonania tych odliczeń - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT oraz terminu dokonania tych odliczeń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto i (dalej: Miasto,) jest podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. W latach 2006-2009 Miasto ponosiło wydatki inwestycyjne (dalej: wydatki inwestycyjne) związane z budową sali sportowej przy Szkole Podstawowej (dalej: Sala Sportowa). Budowa Sali Sportowej stanowi realizację zadań własnych Miasta w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.). Od początku realizacji inwestycji zamiarem Miasta było również wykorzystywanie Sali do celów komercyjnych świadczenia usług na podstawie umów cywilnoprawnych), przy czym:

(a) pierwotnie (od roku 2006 do maja 2009 r.) planowano, iż działalność ta obejmować będzie świadczenie przez Miasto usług w postaci organizacji odpłatnych zajęć sportowych dla dzieci i młodzieży, które to usługi zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 11 obowiązującego wówczas Załącznika Nr 4 do ustawy o VAT były zwolnione z VAT (PKWiU 92 "Usługi związane z rekreacją i sportem" Miasto nie miało jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków z tej działalności, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko by osiągnęło, Miasto planowało przeznaczyć na utrzymanie bądź poprawę świadczonych usług,

(b) w związku z napływającymi do Miasta ofertami wynajmu Sali w maju 2009 r. dokonano ponownej analizy planowanego sposobu wykorzystania Sali, w wyniku której odstąpiono od pomysłu organizowania przez Miasto odpłatnych zajęć sportowych i podjęto decyzję o pozyskaniu dla Sali zewnętrznych najemców. Decyzję w tej kwestii Burmistrz Miasta podjął 7 maja 2009 r.

Pierwszą umowę wynajmu Sali Miasto zawarło 8 września 2009 r. (umowę najmu zawarł Kierownik Hali Sportowej działający w tym zakresie z upoważnienia Burmistrza Miasta). Umowa została zawarta przed uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie Sali, które to pozwolenie zostało wydane 5 października 2009 r. (w tej dacie Sala została oddana do użytkowania).

Pierwsze przychody z tytułu wynajmu Sali Miasto osiągnęło 14 października 2009 r.

Powyższe oznacza, iż:

(a) do momentu podjęcia decyzji o zmianie przeznaczenia (do 7 maja 2009 r.) omawiane wydatki inwestycyjne stanowiły wydatki związane z wykonywaniem:

* czynności nie podlegających opodatkowaniu (nieodpłatne udostępnienie Sali w ramach realizacji zadań własnych Miasta) oraz

* czynności podlegających opodatkowaniu, ale zwolnionych z VAT (świadczenie usług związanych ze sportem, zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT w zw. z poz. 11 Załącznika Nr 4),

(b) od momentu podjęcia decyzji o zmianie przeznaczenia (od 7 maja 2009 r.) natomiast omawiane wydatki inwestycyjne stanowiły wydatki związane z wykonywaniem:

* czynności nie podlegających opodatkowaniu (nieodpłatne udostępnienie Sali w ramach realizacji zadań własnych Miasta oraz

* czynności podlegających opodatkowaniu, nie korzystających ze zwolnienia VAT.

Od momentu oddania do użytkowania, Sala jest wykorzystywana w sposób opisany w pkt (b) powyżej, tj. jest ona jednocześnie:

(a) wykorzystywana dla potrzeb realizacji zadań własnych Miasta (na cele prowadzenia zajęć szkolnych, organizowania zawodów sportowych, imprez miejskich, itd.), jak również

(b) odpłatnie wynajmowana osobom trzecim (osobom fizycznym, firmom) na podstawie umów cywilnoprawnych, np. w celu organizacji przez nie zajęć sportowych, na cele reklamy, nagrań filmów, itp.

Odpłatny wynajem Sali wykazywany jako sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT według właściwych stawek. Od momentu oddania do użytkowania Sala nie była (nie jest) wykorzystywana do celów prowadzenia działalności zwolnionej z VAT.

W związku z budową Sali Miasto ponosiło szereg wydatków inwestycyjnych, głównie w zakresie usług budowlanych, nabycia dokumentacji oraz wyposażenia. Wydatki te zostały udokumentowane fakturami VAT, w których wykazane zostały kwoty podatku VAT naliczonego. Miasto nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i w związku z tym nie prowadzi ewidencji środków trwałych dla celów tego podatku. Dla celów księgowych jednak Miasto prowadzi ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji na podstawie ustawy o rachunkowości, w świetle której przedmiotowa Sala Sportowa została zaliczona do środków trwałych podlegających amortyzacji. W rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, Sala Sportowa stanowi budynek. Wartość początkowa inwestycji przekracza 15.000 zł.

Miasto ponosi również szereg wydatków bieżących związanych z bieżącą obsługą i utrzymaniem Sali, przykładowo opłaty za media, bieżące remonty i zakup wyposażenia. Również te wydatki dokumentowane są fakturami, w których dostawcy wykazują kwoty podatku VAT naliczonego.

Miasto nie dokonywało do tej pory odliczenia podatku VAT naliczonego ani w stosunku do wydatków inwestycyjnych, ani w stosunku do wydatków bieżących. Miasto planuje jednak dokonanie takiego odliczenia poprzez złożenie odpowiednich korekt deklaracji dla podatku od towarów i usług.

W ocenie Miasta, w omawianym przypadku nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których nie przysługuje prawo do odliczenia (wykorzystanie Sali dla potrzeb realizacji zadań własnych), jak i z czynnościami, w stosunku do których prawo takie przysługuje (odpłatny wynajem Sali na podstawie umów cywilnoprawnych). Zarówno zadania własne jak i odpłatny wynajem prowadzone są przy wykorzystaniu tego samego obiektu i tych samych powierzchni, które w godzinach pracy szkoły są wykorzystywane do prowadzenia zajęć lekcyjnych, po tym czasie zaś bądź to wykorzystywane do innych zadań własnych Miasta, bądź też udostępniane w ramach odpłatnego wynajmu. Powyższe dotyczy zarówno wydatków inwestycyjnych, jak i wydatków bieżących.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy Miastu przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z budową Sali Sportowej.

2. Czy Miastu przysługuje pełne prawe do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem Sali Sportowej.

3. Czy w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych poniesionych przed zmianą przeznaczenia Sali Sportowej, Miasto będzie uprawnione do korekty podatku naliczonego na zasadach, o których mowa w art. 91 ust. 8 ustawy o VAT.

4. Czy powyższej korekty Miasto powinno dokonać jednorazowo w miesiącu, w którym podjęto decyzję o zmianie przeznaczenia prowadzonej inwestycji (w tym przypadku w maju 2009 r.) w zakresie wszystkich wydatków poniesionych do momentu zmiany przeznaczenia.

Stanowisko Wnioskodawcy

1. Miastu przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z budową Sali Sportowej.

2. Miastu przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem Sali Sportowej

3. W odniesieniu do wydatków inwestycyjnych poniesionych przed zmianą przeznaczenia, Miasto będzie uprawnione do korekty podatku naliczonego na zasadach, o których mowa w art. 91 ust. 8 ustawy o VAT

4. Powyższej korekty Miasto powinno dokonać jednorazowo w miesiącu, w którym podjęto decyzję o zmianie przeznaczenia prowadzonej inwestycji (w tym przypadku w maju 2009 r.) w zakresie wszystkich wydatków poniesionych do momentu zmiany przeznaczenia.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1 i 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje (z pewnymi zastrzeżeniami nie mającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnością w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części powyższych kwot, zgodnie z art. 90 ust. 2 podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak, co należy rozumieć pod pojęciem czynności w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia, którym to sformułowaniem ustawodawca posłużył się w ust. 1 oraz ust. 3 art. 90 ustawy o VAT. Wątpliwość ta została jednak rozstrzygnięta w uchwale 7 sędziów NSA z 24 października 2011 r., sygn. I FPS 9/10, w której NSA ostatecznie potwierdził, że przez czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego należy rozumieć wyłącznie czynności zwolnione z opodatkowania, nie zaś te pozostające poza zakresem ustawy o VAT. W powyższej uchwale NSA wskazał, iż:

"Na tle zatem obecnej regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, za w pełni aktualną i trafną należy uznać tę linię orzeczniczą NSA (por. np. wyroki NSA z 30 czerwca 2009 r., sygn. I FSK 903/08 i I FSK 904/08 oraz z 8 stycznia 2010 r., sygn. I FSK (1605/08), z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 u.p.t.u. sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia" należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku" należy zatem rozumieć jako czynności zwolnione od podatku oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia (por. art. 114 u.p.t.u)".

Stanowisko przedstawione w uchwale sądy administracyjne prezentowały już wcześniej, przykładowo NSA w wyroku z 8 kwietnia 2011 r., sygn. I FSK 659/10, stwierdził, iż:

"należy w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uznać, że w świetle wskazanych wyżej orzeczeń zawarte w art. 90 u.p.t.u sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia", należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych. Skoro bowiem mowa o odliczeniu podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku" należy zatem rozumieć jako czynności zwolnione od podatku, bądź jako czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia. Pod tym pojęciem nie można natomiast rozumieć także czynności niepodlegających w ogóle podatkowi VAT, gdyż nie są one objęte zakresem przedmiotowym VAT, a więc pozostają niejako poza "strefą zainteresowania" tego podatku".

Analogiczne stanowisko zaprezentowano w wyroku NSA z 30 czerwca 2009 r., sygn. I FSK 903/08, a także w wyroku WSA we Wrocławiu z 9 kwietnia 2009 r., sygn. SA/Wr 1790/07, w którym stwierdzono, iż:

"powołany przez organ art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT mogą dotyczyć wyłącznie czynności opodatkowanych oraz zwolnionych od opodatkowania lub wykonywanych przez podatnika zwolnionego od podatku VAT, nie dotyczą natomiast czynności, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu".

Powyższe oznacza, iż pojęcie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego", o którym mowa w art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT obejmuje wyłącznie czynności podlegające opodatkowaniu i zwolnione z VAT, nie obejmuje natomiast czynności, które w ogóle pozostają poza zakresem stosowania tej ustawy. Skoro zatem w odniesieniu do omawianej inwestycji Miasto nie wykonywało i nie wykonuje "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatki, należnego", a jedynie czynności w związku z którymi takie prawo przysługuje, Miastu przysługiwać będzie odliczenie podatku naliczonego w pełnej wysokości.

Stanowisko takie znalazło potwierdzenie we wspomnianej uchwale NSA, w której stwierdzono, iż:

"W konsekwencji, za trafne należy uznać wynikające z tych orzeczeń stanowisko, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności, podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. (...) Brak jest bowiem - przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tegoż zagadnienia - podstaw do pozbawienia podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem wynikającym z tego rodzaju wydatków".

Również to stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowe NSA w wyroku z 8 kwietnia 2011 r., sygn. I FSK 659/I 0, stwierdził, iż:

"Stąd też w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uprawniony jest wniosek, że w przypadku podatku naliczonego związanego tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji, lecz odliczenie pełne. (...). W przypadku, gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego":

Analogicznie NSA wypowiedział się w wyrokach z 10 maja 2012 r., sygn. I FSK 997/11 oraz I FSK 996/11, w których stwierdził, iż:

"W ocenie składu orzekającego stanowisko WSA jest wadliwe, gdyż zgodnie z uchwałą w sprawie o sygn. I FPS 9/10 w świetle art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT czynności niepodlegające opodatkowaniu nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 ustawy o VAT Oznacza to, że jeżeli mamy do czynienia z inwestycją, która służy zarówno działalności opodatkowanej, jak i nie opodatkowanej, podatnik może odliczyć całość podatku naliczonego, bo ani z art. 90 ani z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie wynika obowiązek dokonywania proporcjonalnego odliczenia podatku".

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w wydawanych w imieniu Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Nr IPTPP1/443-421/I2-7/MW z 27 sierpnia 2012 r., w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że:

"w przypadku ponoszenia wydatków związanych z centrum sportowo rekreacyjnym, które są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (niekorzystających ze zwolnienia z VAT) oraz zadań pozostających poza zakresem VAT, Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości"

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Nr ILPP2/443-I53/12-4/MR z 9 maja 2012 r., w której organ podatkowy stwierdzi, iż:

"Jak wcześniej wskazano, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (opodatkowane) oraz niepodlegające regulacjom ustawy o podatku VAT. W konsekwencji powyższego Zainteresowany uznaje, iż ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego od opisanych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi. W tym miejscu należy przywołać uchwałę NSA w składzie 7 Sędziów z dnia 24 października 2011 r. sygn. I FPS 9/10, gdzie wskazano, że " (...) w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u. lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalonych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalić proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%". Mając powyższe na uwadze, w przypadku podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami, tj. związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych czynności) Gmina nie będzie mogła dokonać częściowego odliczenie podatku według ustalonej proporcji (klucza podziału czynności), bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje takiej możliwości w odniesieniu do takiej sytuacji. Zatem, Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opisanych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi".

Analogicznie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji Nr IPTPP1/443-138/12-8/MW z 17 maja 2012 r., a także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji Nr ITPP2/443-616/12/EK z 27 lipca 2012 r.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Miasta w przypadku zakupu towarów i usług, które są związane jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (niekorzystających ze zwolnienia z VAT) oraz zadań pozostających poza zakresem opodatkowania tym podatkiem, Miasto ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupu. Powyższe dotyczy zarówno wydatków inwestycyjnych związanych z budową Sali Sportowej, jak i wydatków bieżących związanych z jej utrzymaniem i funkcjonowaniem.

Ad. 3 i 4

Prawo do odliczenia podatku naliczonego może zostać zrealizowane W terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, a jego realizacja została obostrzona ograniczeniami wynikającymi z art. 88 i art. 90 oraz obowiązkami dokonywania korekt wynikającymi z art. 91 tej ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatki" naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie jednak z art. 91 ustawy, w określonych przypadkach podatnik zobowiązany jest do dokonywania korekty kwot podatku odliczonego na podstawie art. 86. I tak, stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r.) po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. go ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. W myśl zaś ust. 2 cytowanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2 dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2 nastąpi sprzedaż towarów i usług, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w takim przypadku korekta powinna zostać dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, a dokonuje się jej w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, przy czym w przypadku gdy towary te lub usługi:

* zostały opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi

* zostały zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu (art. 91 ust. 6 ustawy).

Artykuł 91 ust. 7 ustawy o VAT stanowi, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatki; naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy o VAT z kolei, korekty, o której mowa w ust. 5-7 dokonuje się również jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w latach 2006-2009 Miasto ponosiło szereg wydatków związanych z nabyciem towarów i usług związanych z budową Sali Sportowej i ponieważ początkowo planowało, że przedmiotowa Sala będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych z VAT, nie dokonywało odliczenia podatku naliczonego w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT. W maju 2009 r. podjęta została jednak decyzja o zmianie przeznaczenia Sali w ten sposób, iż zamiast świadczenia przy jej wykorzystaniu usług zwolnionych z VAT, Miasto podjęło decyzję o prowadzeniu przy wykorzystaniu Sali działalności opodatkowanej podatkiem VAT w postaci świadczenia usług wynajmu. Ponieważ decyzję w tym zakresie Burmistrz Miasta podjął przed oddaniem Sali do użytkowania, w stosunku do towarów i usług nabytych do wytworzenia tego środka trwałego Miasto zobowiązane jest do dokonania korekty podatku naliczonego, w trybie art. 91 ust. 8 ustawy o VAT. Korekty podatku naliczonego Miasto powinno dokonać w całości, jednorazowo w deklaracji składanej za maj 2009 r., czyli okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług. Korekta powinna dotyczyć wszystkich wydatków poniesionych przez Miasto do dnia zmiany przeznaczenia, czyli wydatków poniesionych w okresie od roku 2006 do 7 maja 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.