IPPP1/443-891/13-2/ISZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2013 r. (data wpływu 6 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami inwestycyjnymi dotyczącymi sieci monitoringu miejskiego - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami inwestycyjnymi dotyczącymi sieci monitoringu miejskiego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina Miasto (dalej: Miasto) jest podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. W latach 2009-2012 Miasto ponosiło wydatki inwestycyjne (dalej: wydatki inwestycyjne), związane z budową i późniejszą modernizacją miejskiego systemu telewizji dozorowanej (tzw. monitoringu CCTV, dalej: System). Wydatki te zostały udokumentowane fakturami VAT, w których wykazane zostały kwoty podatku VAT naliczonego. Celem budowy Systemu była poprawa stanu bezpieczeństwa w Mieście poprzez umożliwienie ciągłej i kompleksowej obserwacji dozorowanych obiektów. Systemem monitoringu zostały objęte:

Wśród obiektów wykorzystywanych do działalności komercyjnej (pkt (b) powyżej) znajdują się:

Miasto nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i w związku z tym nie prowadzi ewidencji środków trwałych dla celów tego podatku. Dla celów księgowych jednak Miasto prowadzi ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji na podstawie ustawy o rachunkowości, w świetle której przedmiotowy System został zaliczony do środków trwałych podlegających amortyzacji. System był oddawany do użytkowania etapami. Wartość początkowa każdego etapu inwestycji przekracza 15.000 zł. System nie stanowi nieruchomości.

Miasto ponosi również szereg wydatków bieżących związanych z bieżącą obsługą i utrzymaniem Systemu, przykładowo opłaty serwisowe, bieżące naprawy i zakup dodatkowego wyposażenia. Również te wydatki dokumentowane są fakturami, w których dostawcy wykazują kwoty podatku VAT naliczonego.

Miasto nie dokonywało do tej pory odliczenia podatku VAT naliczonego ani w stosunku do wydatków inwestycyjnych związanych z budową Systemu, ani w stosunku do wydatków bieżących związanych z jego funkcjonowaniem. Miasto planuje jednak dokonanie takiego odliczenia poprzez złożenie odpowiednich korekt deklaracji dla podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do części wydatków Miasto jest w stanie przyporządkować dokonane zakupy wyłącznie do czynności związanych z realizacją zadań własnych (przykładowo: wydatki na instalację Systemu przy obiektach sportowych nie wykorzystywanych na cele komercyjne) i w tym zakresie Miasto nie zamierza dokonywać odliczenia podatku naliczonego. Istnieją jednak wydatki, w odniesieniu do których Miasto nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności realizowanych w ramach zadań własnych oraz czynności realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Dotyczy to przykładowo wydatków związanych z zaprojektowaniem Systemu jako takiego, zakupem oprogramowania, budową i funkcjonowaniem centrum monitoringu, budową i funkcjonowaniem Systemu przy szkołach, targowisku czy budynku Urzędu Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w zakresie wydatków inwestycyjnych związanych z budową lub modernizacją Systemu, w odniesieniu do których Miasto nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności realizowanych w ramach zadań własnych oraz czynności realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych (opodatkowanych i zwolnionych z VAT) Miastu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego według proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 oraz art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

2. Czy w zakresie wydatków bieżących związanych z funkcjonowaniem Systemu, w odniesieniu do których Miasto nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności realizowanych w ramach zadań własnych oraz czynności realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych (opodatkowanych i zwolnionych z VAT), Miastu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego według proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 oraz art. 91 ust. 1 ustawy o VAT.

3. Czy przy obliczaniu proporcji, o której mowa powyżej Miasto powinno uwzględniać czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

4. Czy w zakresie w jakim wydatki inwestycyjne lub bieżące dotyczą obiektów, przy wykorzystaniu których Miasto prowadzi jednocześnie czynności niepodlegające opodatkowaniu i czynności opodatkowane (nie wykonuje czynności zwolnionych z VAT) Miastu przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W zakresie wydatków inwestycyjnych związanych z budową lub modernizacją Systemu, w odniesieniu do których Miasto nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności realizowanych w ramach zadań własnych oraz czynności realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych (opodatkowanych i zwolnionych z VAT), Miastu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego według proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 oraz art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

2. W zakresie wydatków bieżących związanych z funkcjonowaniem Systemu, w odniesieniu do których Miasto nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności realizowanych w ramach zadań własnych oraz czynności realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych (opodatkowanych i zwolnionych z VAT, Miastu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego według proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 oraz art. 91 ust. 1 ustawy o VAT.

3. Przy obliczaniu proporcji, o której mowa powyżej Miasto nie powinno uwzględniać czynności niepodlegających opodatkowanych, podatkiem VAT, a jedynie czynności podlegające regulacjom ustawy o VAT, czyli czynności opodatkowane i zwolnione z VAT.

4. W zakresie w jakim wydatki inwestycyjne lub bieżące dotyczą obiektów, przy wykorzystaniu których Miasto prowadzi jednocześnie czynności niepodlegające opodatkowaniu i czynności opodatkowane (nie wykonuje czynności zwolnionych z VAT) Miastu przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1 i 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje (z pewnymi zastrzeżeniami nie mającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części powyższych kwot, zgodnie z art. 90 ust. 2 podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynności w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku naliczonego odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 1 i 2 dla zakończonego roku podatkowego. W myśl art. 90 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdania pierwszym dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w latach 2009-2012 Miasto ponosiło wydatki związane z budową i modernizacją, a także wydatki związane z bieżącą obsługą i funkcjonowaniem miejskiego systemu telewizji dozorowanej. Celem budowy Systemu była poprawa stanu bezpieczeństwa w Mieście poprzez umożliwienie ciągłej i kompleksowej obserwacji dozorowanych obiektów, a systemem monitoringu zostały objęte:

Wśród obiektów wykorzystywanych do działalności komercyjnej (pkt (b) powyżej) znajdują się:

W świetle przytoczonych wyżej przepisów, powyższe oznacza, iż:

Ad. 3 i 4.

Zgodnie z art. 90 ust. 3, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje. Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak, co należy rozumieć pod pojęciem czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia, którym to sformułowaniem ustawodawca posłużył się w ust. 1 oraz ust. 3 art. 90 ustawy o VAT. Wątpliwość ta została jednak rozstrzygnięta w uchwale 7 sędziów NSA z 24 października 2011 r., sygn. I FPS 9/10, w której NSA ostatecznie potwierdził, że przez czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego należy rozumieć czynności zwolnione z opodatkowania, nie zaś te pozostające poza zakresem ustawy o VAT. W powyższej uchwale NSA wskazał, iż:

"Na tle zatem obecnej regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, za w pełni aktualną i trafną należy uznać tę linię orzeczniczą NSA (por. np. wyroki NSA z 30 czerwca 2009 r., sygn. I FSK 903/08 i I FSK 904/08 oraz z 8 stycznia 2010 r., sygn. I FSK 1605/08), z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 u.p.t.u. sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia" należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi, nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku należy zatem rozumieć jako czynności zwolnione od podatku oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia (por. art. 114 u.p.t u.)"

Stanowisko przedstawione w uchwale sądy administracyjne prezentowały już wcześniej, przykładowo NSA w wyroku z 8 kwietnia 2011 r., sygn. I FSK 659/10, stwierdził, iż:

"należy w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uznać, że w świetle wskazanych wyżej orzeczeń zawarte w art. 90u. p.t. u. sformułowanie, "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia" należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych. Skoro bowiem mowa o odliczeniu podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku" należy zatem rozmieć jako czynności zwolnione od podatku, bądź jako czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia. Pod tym pojęciem nie można natomiast rozumieć także czynności niepodlegających w ogóle podatkowi VAT, gdyż nie są one objęte zakresem przedmiotowym VAT, a więc pozostają niejako poza "sferą zainteresowania tego podatku".".

Analogiczne stanowisko zaprezentowano w wyroku NSA z 30 czerwca 2009 r., sygn. I FSK 903/08 a także w wyroku WSA we Wrocławiu z 9 kwietnia 2009 r., sygn. SA/Wr 1190/01, w którym stwierdzono, iż:

"powołany przez organ art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT mogą dotyczyć wyłącznie czynności opodatkowanych oraz zwolnionych od opodatkowania lub wykonywanych przez podatnika zwolnionego od podatku VAT, nie dotyczą natomiast czynności które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu".

Powyższe oznacza, iż pojęcie "czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego", o których mowa w art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT obejmuje wyłącznie czynności podlegające opodatkowaniu i zwolnione z VAT. Nie obejmuje natomiast czynności, które w ogóle pozostają poza zakresem stosowania tej ustawy. Skoro zatem w odniesieniu do omawianej inwestycji Miasto nie wykonywało i nie wykonuje "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego", a jedynie czynności, w związku z którymi takie prawo przysługuje, Miastu przysługiwać będzie odliczenie podatku naliczonego w pełnej wysokości.

Stanowisko takie znalazło potwierdzenie we wspomnianej uchwale NSA, w której stwierdzono, iż:

"W konsekwencji za trafne należy uznać wynikające z tych orzeczeń stanowisko, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności"), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. (...) Brak jest bowiem - przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tegoż zagadnienia - podstaw do pozbawienia podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem wynikającym z tego rodzaju wydatków".

Również to stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo NSA w wyroku z 8 kwietnia 2011 r. sygn. I FSK 659/10, stwierdził, iż:

"Stąd też w ocenie Naczelnego Sadu Administracyjnego uprawniony jest wniosek, że w przypadku podatku naliczonego związanego tytko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji, lecz odliczenie pełne (...). W przypadku, gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego".

Analogicznie NSA wypowiedział się w wyrokach z 10 maja 2012 r., sygn. I FSK 997/11 oraz I FSK 996/11, w których stwierdził, iż:

".W ocenie składu orzekającego stanowisko WSA jest wadliwe, gdyż zgodnie z uchwałą w sprawie o sygn. I FPS 9/10 w świetle art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT czynności niepodlegające opodatkowaniu nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Oznacza to, że jeżeli mamy do czynienia z inwestycją, która służy zarówno działalności opodatkowanej, jak i nieopodatkowanej, podatnik może odliczyć całość podatku naliczonego, bo ani z art. 90 ani z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie wynika obowiązek dokonywania proporcjonalnego odliczenia podatku".

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w wydawanych w imieniu Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Nr IPTPP1/443-421/12-7/MW z 27 sierpnia 2012 r., w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że:"w przypadku ponoszenia wydatków związanych z centrum sportowo rekreacyjnym, które są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (niekorzystającymi ze zwolnienia z VAT) oraz zadań pozostających poza zakresem VAT, Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości".

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Nr ILPP2/443-153/12-4/MR z 9 maja 2012 r., w której organ podatkowy stwierdził, iż:"Jak wcześniej wskazano, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (opodatkowanej oraz niepodlegające regulacjom ustawy o podatku VAT. W konsekwencji powyższego Zainteresowany uznaje, iż ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego od opisanych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi. W tym miejscu należy przywołać uchwałę NSA w składzie 7 Sędziów z dnia 24 października 2011 r. sygn. I FPS 9/10, gdzie wskazano, że " (...) w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 up.t.u. lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalonych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalić proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%)". Mając powyższe na uwadze, w przypadku podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami, tj. związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych czynności) Gmina nie będzie mogła dokonać częściowego odliczenia podatku według ustalonej proporcji (klucza podziału czynności), bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje takiej możliwości w odniesieniu do takiej sytuacji. Zatem, Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opisanych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi".

Analogicznie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi ni interpretacji Nr IPTPP1/443-138/12-8/MW z 17 maja 2012 r., a także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji Nr ITPP2/443-616/12/EK z 27 lipca 2012 r.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Miasta czynności wykonywane przez Miasto w ramach realizacji zadań własnych, które to czynności pozostają poza zakresem stosowania przepisów ustawy o VAT nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Powyższe oznacza, iż w przypadku zakupu towarów i usług, które są związane jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (niekorzystających ze zwolnienia z VAT) oraz zadań pozostających poza zakresem opodatkowania tym podatkiem, Miasto ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupu. Powyższe dotyczy zarówno wydatków inwestycyjnych związanych z budową lub modernizacją Systemu, jak i wydatków bieżących związanych z jego utrzymaniem i funkcjonowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.